Οξύμωρο: Στην Αθήνα η πιο σύγχρονη διάβαση πεζών της Ευρώπης με κρύσταλλους Σβαρόσφκι

Στην πόλη με τον λιγότερο σεβασμό προς τις διαβάσεις
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/12/2019

Σωστά επιλέχτηκε η διάβαση μπροστά στο Καλλιμάρμαρο να γίνει η πιο σύγχρονη της Ευρώπης, εκεί που κάθε στιγμή δεκάδες τουρίστες έρχονται για να θαυμάσουν ένα μνημείο πολιτισμού. Το πρόβλημα είναι πως αυτοακυρώνεται η διάβαση από όλους εμάς που δεν θα σταματήσουμε ακριβώς πριν την γραμμή, αλλά επάνω σε αυτή. Εκεί δηλαδή που υπάρχουν κρύσταλλοι Σβαρόσφκι για την μέγιστη αντανάκλαση από την λάμπα της εταιρίας Σβάρκο, θυγατρικής της Σβαρόσφκι, ακούγεται περισσότερο «χλιδάτο» από αυτό που πραγματικά είναι, σύμφωνα με την χθεσινοβραδινή ενημέρωση Τύπου, καθώς οι βιομηχανικοί κρύσταλλοι υπάρχουν σε διάφορα μεγέθη και κόστη για μία τεράστια γκάμα εφαρμογών. Στην Αυστρία για παράδειγμα, δεκαετίες τώρα, υπάρχουν διαγραμμίσεις που πρακτικά αυξάνουν την πρόσφυση συγκριτικά με την άσφαλτο πάνω στην οποία μπήκαν εδώ πήγαμε κατευθείαν στους κρυστάλλους, και είναι ακριβώς αυτή η αντίθεση που υπάρχει σε κάθε πτυχή του ελληνικού δημοσίου, που στοιχειοθετεί το οξύμωρο σε όλα όσα πράττει.

Καλώς ήρθε η πιο σύγχρονη διάβαση πεζών που η πραγματική είδηση είναι πως συνοδεύεται από την αναζωπύρωση ενός κέντρου οδικής ασφάλειας της περιφέρειας Αττικής. Αυτό το κέντρο θα επιφορτιστεί με την αύξηση των εκσυγχρονισμένων αυτών διαβάσεων που σταδιακά θα φτάσουν τις 200.

Η πραγματική αξία των διαβάσεων αυτών, είναι πως βοηθούν τους συνανθρώπους μας με ειδικές ανάγκες να περάσουν απέναντι με συσκευές ηχοπληροφόρησης, ενώ η ειδική λάμπα από την Σβάρκο και οι κρύσταλλοι αναμεμιγμένοι στην ειδική μπογιά της διαγράμμισης, αυξάνουν την αντανάκλαση της σήμανσης από το φανάρι της Siemens ώστε όσοι περπατούν αποσβολωμένοι στο κινητό τους, να αντιλαμβάνονται με την περιφερειακή τους όραση το φανάρι…

Παράλληλα με όλα αυτά, η διάβαση διαθέτει και μετεωρολογικό σταθμό και μέτρηση μικροσωματιδίων στέλνοντας τα δεδομένα αυτά απευθείας στο νέο κέντρο.

Το κόστος για αυτή την διάβαση που αμέσως μετά τα εγκαίνιά της, τα αυτοκίνητα και οι μοτοσυκλέτες πατούσαν επάνω στους «κρυστάλλους» ακυρώνοντας κατά κάποιο τρόπο το έξοδο, ανέβηκε στα 50.000 Ευρώ που μόνο λίγα δεν είναι. Για αυτό και στελέχη της περιφέρειας έσπευσαν να τονίσουν πως οι υπόλοιπες 200 διαβάσεις δεν θα έχουν τα ίδια υλικά. Στην Αθήνα οι διαβάσεις πεζών παρουσιάζουν τριτοκοσμική εικόνα, από την στιγμή που δεν υπάρχει ενιαία πολιτική, αρκετές διακόπτονται από ολόκληρα κράσπεδα ανάμεσα στα ρεύματα κυκλοφορίας, έχουν κακή σήμανση και κάποιες φτάνουν να χαρακτηριστούν και επικίνδυνες. Για αυτό και η Περιφέρεια θέλει να αξιοποιήσει κοινοτικούς πόρους, όπως τα 50.000 Ευρώ που δόθηκαν για την συγκεκριμένη διάβαση, ώστε να βελτιωθεί η εικόνα στις πάνω από 2.000 διαβάσεις πεζών της Περιφέρειας.

Το θετικό με το νέο κέντρο που αναζωπυρώνει την λειτουργία του, είναι πως θα παρακολουθεί και την λειτουργία των φαναριών σε 24ωρη βάση όλο το χρόνο. Το αρνητικό είναι πως ενέργειες όπως αυτές πέφτουν πάνω σε μία ολότελα λανθασμένη νοοτροπία για τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίζονται όλα τα ζητήματα και την αξία των συγκοινωνιολόγων στην χώρα μας, που έχουν καταντήσει απλοί «συμβολαιογράφοι» μεταξύ εργολάβων και δημοσίου. Διότι η χώρα μας είναι η μόνη στην Ευρώπη που δεν χρησιμοποιεί κυκλικές διασταυρώσεις και τοποθετεί φανάρια, το κάθε ένα από τα οποία κοστίζει πολύ σε χρήμα και αυξάνει την ταλαιπωρία και το μποτιλιάρισμα των οδηγών. Είμαστε επίσης οι μόνοι που αλλάζουμε πινακίδες σε δρόμους με ειδική μελέτη, που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απλά ένας τρόπος μεταφοράς του δημοσίου χρήματος σε ιδιωτικές τσέπες. Όταν σε μία τέτοια χώρα, απλώνεις μπογιά με κρυστάλλους Σβαρόσφκι δεν μπορείς να κάνεις δυναμικές εξαγγελίες για αλλαγές στην οδική ασφάλεια, αυτό είναι το οξύμωρο της υπόθεσης. Το μόνο θετικό, είναι πως ευνοούνται οι συνάνθρωποι με ειδικές ανάγκες, το μόνο αρνητικό, πως πάνω στις διαβάσεις πιθανότατα θα βρουν μία μοτοσυκλέτα να περιμένει, να το λέμε κι αυτό…

Έχασε την ζωή του ο Ben Wylie, αναβάτης του Isle of Man TT

Ο 42χρονος ενεπλάκη σε τροχαίο με την μοτοσυκλέτα του
Ben
Από τον

Παύλο Καρατζά

18/8/2025

Σύμφωνα με πληροφορίες ο Ben Wylie, 42 ετών, συγκρούστηκε με ένα φορτηγάκι ενώ οδηγούσε τη μοτοσυκλέτα του στο Audlem, στις 6 Αυγούστου, με αποτέλεσμα να χάσει την ζωή του.

Ο Wylie έλαβε τις πρώτες βοήθειες από ανθρώπους που είδαν το περιστατικό, αλλά διαπιστώθηκε ο θάνατός του στο σημείο του ατυχήματος, σύμφωνα με δήλωση της Αστυνομίας του Cheshire.

Ο 40χρονος οδηγός του φορτηγού συνελήφθη ως ύποπτος για πρόκληση θανάτου λόγω επικίνδυνης οδήγησης, αλλά αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση. Η αστυνομία έχει απευθύνει έκκληση για μάρτυρες και βίντεο από κάμερες αυτοκινήτων.

Η καριέρα του Wylie στο Isle of Man TT τον είδε να αγωνίζεται μεταξύ 2009-2018, επιτυγχάνοντας το καλύτερο αποτέλεσμα του, την έβδομη θέση, στον δεύτερο αγώνα της κατηγορίας Supersport το 2011. Ο Ben Wylie συμμετείχε επίσης στο Βρετανικό Πρωταθλήματος Ταχύτητας , στις κατηγορίες National Superstock και Supersport, καθώς και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής.

Ο Wylie ξεκίνησε την καριέρα του στην Aprilia Superteen Series το 2000 και συνέχισε να αγωνίζεται στο British Junior Superstock Championship πριν προχωρήσει στο British Superstock Championship και στο European Superstock Championship του 2005. Ο Βρετανός αναβάτης από το Shrewsbury, είχε κέρδισε το βραβείο Top Newcomer στο Isle of Man TT το 2009 και συμμετείχε σε αρκετούς αγώνες δρόμου εκτός του Isle of Man TT, όπως στο North West 200, Ulster Grand Prix, Armoy Road Races και στο Macau Grand Prix.

Ο Wylie συνίδρυσε το 2021 το συνεργείο μοτοσυκλετών Moto-Hub με έδρα το Stoke-on-Trent, μαζί με τον team-mate του στο TT Sam West, ο οποίος του απέτινε φόρο τιμής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λέγοντας ότι “Ο Ben, ο συνεργάτης μου στο Moto Hub, γνωριστήκαμε πριν από 10 χρόνια και συνεργαζόμαστε καθημερινά για πάνω από 5 χρόνια. Κάναμε πολλά πράγματα σε αυτό το διάστημα, ταξιδέψαμε, οδηγήσαμε, αγωνιστήκαμε, κάναμε σούζες, ήπιαμε πολύ μπύρα και μετά ακόμα περισσότερη μπύρα, περάσαμε φανταστικές βραδιές και απολαύσαμε μερικές από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου μαζί. Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν μερικές από τις στιγμές που μοιραστήκαμε, και κανείς άλλος δεν θα τις μάθει ποτέ – αλλά εγώ δεν θα τις ξεχάσω ποτέ”