Οξύμωρο: Στην Αθήνα η πιο σύγχρονη διάβαση πεζών της Ευρώπης με κρύσταλλους Σβαρόσφκι

Στην πόλη με τον λιγότερο σεβασμό προς τις διαβάσεις
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/12/2019

Σωστά επιλέχτηκε η διάβαση μπροστά στο Καλλιμάρμαρο να γίνει η πιο σύγχρονη της Ευρώπης, εκεί που κάθε στιγμή δεκάδες τουρίστες έρχονται για να θαυμάσουν ένα μνημείο πολιτισμού. Το πρόβλημα είναι πως αυτοακυρώνεται η διάβαση από όλους εμάς που δεν θα σταματήσουμε ακριβώς πριν την γραμμή, αλλά επάνω σε αυτή. Εκεί δηλαδή που υπάρχουν κρύσταλλοι Σβαρόσφκι για την μέγιστη αντανάκλαση από την λάμπα της εταιρίας Σβάρκο, θυγατρικής της Σβαρόσφκι, ακούγεται περισσότερο «χλιδάτο» από αυτό που πραγματικά είναι, σύμφωνα με την χθεσινοβραδινή ενημέρωση Τύπου, καθώς οι βιομηχανικοί κρύσταλλοι υπάρχουν σε διάφορα μεγέθη και κόστη για μία τεράστια γκάμα εφαρμογών. Στην Αυστρία για παράδειγμα, δεκαετίες τώρα, υπάρχουν διαγραμμίσεις που πρακτικά αυξάνουν την πρόσφυση συγκριτικά με την άσφαλτο πάνω στην οποία μπήκαν εδώ πήγαμε κατευθείαν στους κρυστάλλους, και είναι ακριβώς αυτή η αντίθεση που υπάρχει σε κάθε πτυχή του ελληνικού δημοσίου, που στοιχειοθετεί το οξύμωρο σε όλα όσα πράττει.

Καλώς ήρθε η πιο σύγχρονη διάβαση πεζών που η πραγματική είδηση είναι πως συνοδεύεται από την αναζωπύρωση ενός κέντρου οδικής ασφάλειας της περιφέρειας Αττικής. Αυτό το κέντρο θα επιφορτιστεί με την αύξηση των εκσυγχρονισμένων αυτών διαβάσεων που σταδιακά θα φτάσουν τις 200.

Η πραγματική αξία των διαβάσεων αυτών, είναι πως βοηθούν τους συνανθρώπους μας με ειδικές ανάγκες να περάσουν απέναντι με συσκευές ηχοπληροφόρησης, ενώ η ειδική λάμπα από την Σβάρκο και οι κρύσταλλοι αναμεμιγμένοι στην ειδική μπογιά της διαγράμμισης, αυξάνουν την αντανάκλαση της σήμανσης από το φανάρι της Siemens ώστε όσοι περπατούν αποσβολωμένοι στο κινητό τους, να αντιλαμβάνονται με την περιφερειακή τους όραση το φανάρι…

Παράλληλα με όλα αυτά, η διάβαση διαθέτει και μετεωρολογικό σταθμό και μέτρηση μικροσωματιδίων στέλνοντας τα δεδομένα αυτά απευθείας στο νέο κέντρο.

Το κόστος για αυτή την διάβαση που αμέσως μετά τα εγκαίνιά της, τα αυτοκίνητα και οι μοτοσυκλέτες πατούσαν επάνω στους «κρυστάλλους» ακυρώνοντας κατά κάποιο τρόπο το έξοδο, ανέβηκε στα 50.000 Ευρώ που μόνο λίγα δεν είναι. Για αυτό και στελέχη της περιφέρειας έσπευσαν να τονίσουν πως οι υπόλοιπες 200 διαβάσεις δεν θα έχουν τα ίδια υλικά. Στην Αθήνα οι διαβάσεις πεζών παρουσιάζουν τριτοκοσμική εικόνα, από την στιγμή που δεν υπάρχει ενιαία πολιτική, αρκετές διακόπτονται από ολόκληρα κράσπεδα ανάμεσα στα ρεύματα κυκλοφορίας, έχουν κακή σήμανση και κάποιες φτάνουν να χαρακτηριστούν και επικίνδυνες. Για αυτό και η Περιφέρεια θέλει να αξιοποιήσει κοινοτικούς πόρους, όπως τα 50.000 Ευρώ που δόθηκαν για την συγκεκριμένη διάβαση, ώστε να βελτιωθεί η εικόνα στις πάνω από 2.000 διαβάσεις πεζών της Περιφέρειας.

Το θετικό με το νέο κέντρο που αναζωπυρώνει την λειτουργία του, είναι πως θα παρακολουθεί και την λειτουργία των φαναριών σε 24ωρη βάση όλο το χρόνο. Το αρνητικό είναι πως ενέργειες όπως αυτές πέφτουν πάνω σε μία ολότελα λανθασμένη νοοτροπία για τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίζονται όλα τα ζητήματα και την αξία των συγκοινωνιολόγων στην χώρα μας, που έχουν καταντήσει απλοί «συμβολαιογράφοι» μεταξύ εργολάβων και δημοσίου. Διότι η χώρα μας είναι η μόνη στην Ευρώπη που δεν χρησιμοποιεί κυκλικές διασταυρώσεις και τοποθετεί φανάρια, το κάθε ένα από τα οποία κοστίζει πολύ σε χρήμα και αυξάνει την ταλαιπωρία και το μποτιλιάρισμα των οδηγών. Είμαστε επίσης οι μόνοι που αλλάζουμε πινακίδες σε δρόμους με ειδική μελέτη, που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απλά ένας τρόπος μεταφοράς του δημοσίου χρήματος σε ιδιωτικές τσέπες. Όταν σε μία τέτοια χώρα, απλώνεις μπογιά με κρυστάλλους Σβαρόσφκι δεν μπορείς να κάνεις δυναμικές εξαγγελίες για αλλαγές στην οδική ασφάλεια, αυτό είναι το οξύμωρο της υπόθεσης. Το μόνο θετικό, είναι πως ευνοούνται οι συνάνθρωποι με ειδικές ανάγκες, το μόνο αρνητικό, πως πάνω στις διαβάσεις πιθανότατα θα βρουν μία μοτοσυκλέτα να περιμένει, να το λέμε κι αυτό…

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: