Panamerican Crossing 2014: Αλάσκα – Βανκούβερ

5/9/2014

 "Το τέλος…"

Με την Αλάσκα να αποτελεί άλλο ένα "τρόπαιο" στη μεγάλη ταξιδιωτική συλλογή μου, επέστρεψα και πάλι στην κωμόπολη Dawson Creek, την αφετηρία του Alaska HWY. Το "Panamerican Crossing 2014" είχε ουσιαστικά ολοκληρωθεί, αφού η μαύρη ΚΤΜ –μετά τον επαναπροσδιορισμό του ταξιδιού στο Μεξικό– είχε καταφέρει να με ταξιδέψει από την μια άκρη της αμερικανικής ηπείρου στην άλλη: από την Αργεντινή της Εβίτα Περόν και του Μαραντόνα, στην Αλάσκα των γηγενών Ινουίτ (Εσκιμώων) και Αλουίτ.
Υπολείπονταν άλλα 4.800 χιλιόμετρα για να φτάσω στην Νέα Υόρκη, εκεί όπου είχα αρχικά προγραμματίσει να πέσουν οι τίτλοι τέλους του "Panamerican Crossing 2014". Όμως, στα εκτεταμένα όρια της αμερικανικής ηπείρου, ο χρόνος ήταν πλέον απελπιστικά λιγοστός για να οδηγήσω με άνεση και ασφάλεια μέχρι την μακρινή μητρόπολη των Η.Π.Α. Η λύση; Επαναπροσδιορισμός διαδρομής Νο 2 και αλλαγή τελικού προορισμού. Τι προέκυψε; Το κοντινό Βανκούβερ στις ακτές του Ειρηνικού επιλέχθηκε για να κυματίσει την καρό σημαία του τερματισμού στο παναμερικανικό οδοιπορικό μου.
Έτσι, μετά από περίπου 3 μήνες και καταγεγραμμένα 24.150 χιλιόμετρα, η δίτροχη περιπλάνησή μου στον Νέο Κόσμο, έφτασε αισίως στο τέλος της. Διατρέχοντας από άκρη σ’ άκρη την αμερικανική ήπειρο, κυνήγησα με πάθος το όνειρο της περιπέτειας και της εξερεύνησης με μια μοτοσυκλέτα, γεύτηκα "αχόρταγα" την κάθε συγκίνηση και εμπειρία που ξεπήδησε μέσα απ’ αυτό το διηπειρωτικό ταξίδι και γνώρισα την πρωτόγνωρη δυναμική που έκρυβε τούτος ο ανεξάντλητος τόπος στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού…

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΧΟΡΗΓΟΥΣ
Χωρίς αυτούς, το "Panamerican Crossing 2014" θα ήταν απλώς μια άσκηση επί χάρτου:
1) Στην KTM S.E.E για την παραχώρηση της ΚΤΜ 1190 R Adventure, των αναγκαίων ανταλλακτικών και την τεχνική υποστήριξη.
2) Στο ταξιδιωτικό γραφείο "ΜΑΡΙΝΕ ΤOURS" για τα αεροπορικά εισιτήρια του αναβάτη.
3) Στο κατάστημα φωτογραφικών PHOTOAGORA GR. για την χορηγία του φωτογραφικού εξοπλισμού.
4) Στο ειδησεογραφικό site www.newsbeast.gr.
5) Στο μοτοσυκλετιστικό site www.bikeit.gr.
6) Στο ταξιδιωτικό portal www.xprgr.com (EXPERIENCE GREECE).
7) Στο μηνιαίο περιοδικό μοτοσυκλέτας ΜΟΤΟ.
8) Στο κατάστημα ελαστικών RIDER’S SHOP.
9) Στην "MOTOR IMPORT", την επίσημη αντιπροσωπεία της Arai στην Ελλάδα, για την χορηγία ενός κράνους Arai Tour -X3.
10) Στην "LeKare – Designs", και προσωπικά στον κ. Λευτέρη Καρέτσο, για τις υπέροχες αερογραφίες που ζωγράφισε στο κράνος.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”