Panamerican Crossing 2014: Lima – Kito

21/7/2014

Στη Lima έμεινα δυο μέρες, για ξεκούραση και ανασυγκρότηση ενόψει των υπόλοιπων 1.450 χιλιομέτρων που είχα ακόμα να κάνω στα βόρεια του Περού, από την πρωτεύουσα Lima ως τα σύνορα του Ισημερινού (Εκουαδόρ). Το γεγονός όμως που σημάδεψε την παραμονή μου στην Lima ήταν η αποτυχημένη απόπειρα κλοπής της φωτογραφικής μου μηχανής μέρα-μεσημέρι στο κέντρο της πόλης. Ευτυχώς, την γλίτωσα τελευταία στιγμή, χάρη στο γρήγορο τρέξιμό μου…
Για την πορεία μου στο βόρειο Περού, ο οδικός άξονας “Panamericana Norte” πρόσφερε το ασφάλτινο ίχνος του, ενώ οι πόλεις Trujillo, Punte και Tumbe ήταν εκείνες που είδαν την μαύρη ΚΤΜ να περνά μέσα από τους δρόμους τους. Κι όσον αφορά το τοπίο καθοδόν, το ίδιο και απαράλλαχτο μ’ εκείνο που μ’ είχε συντροφεύσει από την Nazca ως την Lima: έρημος και πάλι έρημος.

Με την παρουσία μου στο Εκουαδόρ, το σκηνικό άλλαξε άρδην. Μια πυκνή υποτροπική βλάστηση ανέλαβε να βάλει (πράσινο) χρώμα στην ζωή μου, ενώ τα αδιάβροχα που βγήκαν από τις αποσκευές ήταν η απόδειξη ότι βρισκόμουν πλέον στα γεωγραφικά όρια της τροπικής χώρας, που έχει να επιδείξει ένα κλίμα με ελάχιστες εποχιακές θερμοκρασιακές μεταβολές, αλλά με άφθονες βροχές, κυρίως στην υγρή περίοδο. Ειδικά το τελευταίο, το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή που μπήκα στον Ισημερινό!
Η πρωτεύουσα Kito απείχε 540 χιλιόμετρα από τα σύνορα. Ο στενός οδικός άξονας, "βαρυφορτωμένος" με φορτηγά και επιβατικά αυτοκίνητα, με κούρασε αρκετά, αλλά αποζημιώθηκα με την τιμή της βενζίνης: 0,30 ευρώ/λίτρο!
Στο Kito με φιλοξένησε ένα νεαρό ζευγάρι ντόπιων, ο Αλφόνσο και η Μαργαρίτα, που έτυχε να γνωρίσω την προηγούμενη μέρα στα σύνορα. Αποδείχτηκε η καλύτερη ευκαιρία να γνωρίσω τα μικρά και τα μεγάλα μυστικά της πόλης, της οποίας το πανέμορφο ιστορικό κέντρο περιλαμβάνεται στην λίστα των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco.
Και φυσικά, δεν παρέλειψα να επισκεφθώ το τεράστιο πέτρινο μνημείο "Mited Del Mundo", που βρισκόταν μόλις 30 χιλιόμετρα βόρεια του Kito. Έχει κτιστεί στο γεωγραφικό σημείο που περνά η νοητή γραμμή του Ισημερινού και θεωρητικά χωρίζεται το βόρειο από το νότιο ημισφαίριο της γης.

https://bit.ly/MOTO_673

Από τον

Παύλο Καρατζά

18/12/2025

Το τρίκυκλο σκούτερ της Piaggio με την πολύ ιδιαίτερη εμφάνιση φέρει δίχρονο αερόψυκτο κινητήρα και τετρατάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων, ενώ έχει επίσης διπλή σέλα και δύο ρεζέρβες.

Η Piaggio ανέπτυξε το σκούτερ Vespa για να προσφέρει φθηνή και ανθεκτική μεταφορά στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Για το έργο αυτό, η εταιρεία, η οποία είχε κατασκευάσει στρατιωτικά αεροσκάφη κατά τη διάρκεια του πολέμου, χρησιμοποίησε μονοκόκ κατασκευή και ενσωμάτωσε αεροδυναμικά στοιχεία σχεδιασμού που σε συνδυασμό με το ιταλικό στυλ, μετέτρεψαν το δίτροχο σε κάτι αρκετά κομψό.

Το όνομά της βγήκε από τον ήχο που έκανε ο κινητήρας της και έμοιαζε με εκείνον της σφήκας, αφού vespa σημαίνει σφήκα στα ιταλικά. Το μοντέλο 150 Super παρουσιάστηκε το 1960. Αυτά τα μοντέλα τροφοδοτούνταν από έναν μονοκύλινδρο δίχρονο αερόψυκτο κινητήρα 145,5 κυβικών εκατοστών, σε συνδυασμό με ένα τετρατάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων, με την ισχύ του κινητήρα να είναι πάνω από 7 ίππους.

Η δίχρωμη βαφή του μοντέλου που δημοπρατείται σε κόκκινο και λευκό χρώμα της Vespa δίνει στο σκούτερ μια εμφάνιση που ταιριάζει στην εποχή, ενώ το Sidecar σε συνδυασμό με την διπλή σέλα, μπορεί να μετακινήσεις τρία άτομα στο σύνολο!

Το σκούτερ έχει αναβαθμιστεί με μεγαλύτερους τροχούς 10 ιντσών και έχει επίσης εξοπλιστεί με ντουλαπάκι, δύο ρεζέρβες και κάγκελα προστασίας, με τον κινητήρα του να έχει υπερκυβιστεί σε 177 κυβικά (από 145,5).

Η Piaggio Vespa 150 Super με Sidecar λοιπόν θα δημοπρατηθεί το 2026 στην Αριζόνα της Αμερικής και η τιμή της αναμένεται να φτάσει τα 17.000 ευρώ, (περισσότερα εδώ).