Πέθανε ο Roberto Marchesini, ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με τον τροχό!

Πάνω από 40 χρόνια στην κατασκευή ζαντών!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

1/10/2020

Από την εποχή των δίχρονων MotoGP, στον Valentino Rossi και από εκεί στην καθολική επικράτηση στις ταχύτερες μοτοσυκλέτες του κόσμου, μέχρι το WSBK και τόσες άλλες διοργανώσεις… Περισσότερα από 170 παγκόσμια πρωταθλήματα κερδήθηκαν πάνω σε τροχούς που κατασκεύασε ο Roberto Marchesini!

Στην διάρκεια της καριέρας του που περνά συνολικά τις τέσσερεις δεκαετίες, ο Marchesini συνέδεσε το όνομά του με τους καλύτερους τροχούς του κόσμου.

Το 1988 ξεκίνησε η επέκτασή του σε αυτό που θα γινόταν μία εταιρεία, παγκόσμιος ηγέτης στον τομέα της, καθώς εγκατέστησε χυτήριο αλουμινίου και μαγνησίου. Είναι η αρχή της Marchesini έτσι όπως την γνωρίσαμε! Πρώτος μεγάλος πελάτης στους αγώνες, μία εταιρεία που ήξερε τον Roberto ήδη, η Ducati! Σιγά – σιγά θα ακολουθούσαν και όλοι οι υπόλοιποι σε τόσα και τόσα πρωταθλήματα.

Τον Μάρτιο του 2000 η εταιρεία του θα πωληθεί στο γκρουπ Brembo και ο ίδιος θα συνεχίσει την τέχνη του με διαφορετική ετικέτα επιστρέφοντας σε αυτό που αγαπούσε πολύ και είχε χάσει, καθώς η εταιρεία μεγάλωνε: Στην σχεδίαση! Ενώνει δυνάμεις με έναν παλαιότερο κατασκευαστή και με την επωνυμία MFR Wheels ξεκινά να κάνει… το χόμπι του, να κατασκευάζει τροχούς!

Ο Roberto Marchesini πρέπει να σημειώσουμε πως ξεκίνησε ως άνθρωπος που προσέφερε μία υπηρεσία στους αγώνες, δεν πωλούσε τροχούς απλά. Κι αυτό διότι σε μία εποχή που η βιομηχανία δεν είχε φτάσει στην εξέλιξη που υπάρχει σήμερα, η κατασκευή carbon ήταν κάτι που ο ίδιος ανακάλυπτε βήμα – βήμα και η τεχνολογία υλικών και χύτευσης είχε πολύ δρόμο μπροστά της, ο Marchesini περνούσε απίστευτο μέρος του χρόνου του, για να φτιάξει κάτι ξεχωριστό για κάθε μία ομάδα και αναβάτη… Σε μία εποχή που δεν είχες από κάπου να μάθεις αλλά μπορούσες μόνο να ανοίξεις τον δρόμο, δοκιμάζοντας και κάνοντας λάθη, ο Marchesini έκανε άλματα εξέλιξης…

Αντίο, Roberto Marchesini

MotoGP-Maverick Vinales: Το μετάνιωσε που δεν πήγε στην Ducati

Δηλώσεις για το παρελθόν έκανε ο Ισπανός αναβάτης - Θα μπορούσε να έχει κερδίσει 3-4 τίτλους με το Borgo Panigale
vinales
Από τον

Παύλο Καρατζά

7/7/2025

Ο Maverick Vinales έκανε το ντεμπούτο του στην μεγάλη κατηγορία το 2015 με την Suzuki Ecstar, το 2017 μεταπήδησε στην Yamaha μέχρι τα μέσα του 2021, ενώ ο επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν η Aprilia που έμεινε μέχρι πέρυσι, πριν πάει στην ομάδα της Red Bull KTM Tech3.

Όπως αποκάλυψε όμως ο Vinales, παραλίγο να ενταχθεί στην ομάδα της Ducati, καθώς ο Ιταλός κατασκευαστής ήθελε να αντικαταστήσει τον Jorge Lorenzo που μετακόμισε στην Honda και θέλησε να τον τοποθετήσει δίπλα στον Andrea Dovizioso για τις σεζόν 2019 και 2020.

Ο ίδιος επτά χρόνια αργότερα δήλωσε πως μετάνιωσε που αρνήθηκε την πρόταση της επίσημης ομάδας της Ducati. Συνέχισε λέγοντας πως ήθελε να πάει στην Ducati, αλλά οι άνθρωποι της τότε ομάδας του τον έπεισαν να μείνει στην Yamaha, το οποίο τελικά αποδείχθηκε μέγα λάθος.

Λίγο καιρό αργότερα, η σχέση του με την Yamaha έφτασε σε αδιέξοδο, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να σπάσει το συμβόλαιό του στα μέσα της σεζόν του 2021, για να μετακομίσει στην Aprilia, όπου και έμεινε μέχρι πέρυσι. Αυτό βέβαια του έδωσε την ευκαιρία για ένα ρεκόρ, αφού σημείωσε νίκες με τρεις διαφορετικούς κατασκευαστές.

Όταν ρωτήθηκε για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν τελικά πήγαινε στην Ducati, ο ίδιος δήλωσε “Δεν έχω ιδέα. Νομίζω ότι στη ζωή όλα τα πράγματα που συμβαίνουν έχουν κάποιο λόγο. Ίσως αν πήγαινα στην Ducati, να χτυπούσα τον εαυτό μου με ένα κρεμμύδι, να τραυματιζόμουν και να μην αγωνιζόμουν ξανά. Δεν ξέρουμε. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι η μοίρα με έφερε εδώ, στην ΚΤΜ, και έκανα μια εξέλιξη που μου αρέσει. Αισθάνομαι περήφανος για τον εαυτό μου και νιώθω πολύ περήφανος που εκπροσωπώ την οικογένειά μου αυτή τη στιγμή”.

Ο Vinales συνέχισε λέγοντας “Πόσους τίτλους θα είχα; Με τη απόδοση που έχω τώρα και με μια Ducati, τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το πώς αισθάνεσαι και το να είσαι ευτυχισμένος είναι πολύ σημαντικό. Είναι αυτό που όλοι γνωρίζουν και νιώθω γαλήνη. Τις προάλλες, στο Mugello, είπα στον εαυτό μου, αν δεν είναι η ώρα τώρα, θα περιμένω να έρθει κάτι καλύτερο. Και τώρα θέλω πραγματικά να κερδίσω.”