PiperMoto J Series: Ένα scooter με κινητήρα από ΚΤΜ 690 Duke!

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

29/9/2016

Ο John Piper είναι ένας Βρετανός μηχανικός με πολλή φαντασία και ικανότητες. Κοιτώντας το δημιούργημά του, το J Series, δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι τα παραπάνω επιβεβαιώνονται στο έπακρο. Φαντασία γιατί σκέφτηκε να παντρέψει δύο αντιδιαμετρικά αντίθετους κόσμους, και ικανότητες γιατί το κατάφερε…
Το J Series είναι ένα κλασικό, σε εμφάνιση, scooter με κινητήρα από supermoto (!) και πιο συγκεκριμένα από ένα ΚΤΜ 690 Duke. Η λέξη "εντυπωσιακό" ίσως δεν αρκεί για να χαρακτηρίσει το τελικό αποτέλεσμα που μαρτυρά το πάθος που διακατέχει τον βετεράνο μηχανικό. Η εμφάνιση παραπέμπει σε κλασικές Lambretta της δεκαετίας του '50, με σχεδιαστικά όμως στοιχεία του σήμερα, όπως το γωνιώδες σχήμα των πλαϊνών της ποδιάς που θυμίζει έντονα το Integra.


Το κοστούμι είναι εξ ολοκλήρου φτιαγμένο από ανθρακόνημα, ενώ όλο το πίσω τμήμα ανασηκώνεται με έναν μηχανισμό σαν καπό, αποκαλύπτοντας την μηχανολογική μαεστρία που κρύβεται από κάτω. Το ίσιο χρωμιομένο τιμόνι, τα στρογγυλά όργανα και το υπέροχο στρογγυλό προβολάκι, δένουν μια χαρά με τους ακτινωτούς τροχούς (για tubeless ελαστικά) 17 ιντσών και τα δισκόφρενα εμπρός/πίσω και τους, σε ένα πετυχημένο πάντρεμα διαφορετικών εποχών. Το J Series έχει δύο ξεχωριστά σελάκια για αναβάτη και συνεπιβάτη κι ένα κλασικό πίσω φανάρι που συμπληρώνει τα ρετρό στοιχεία του.


Κάτω από τα πλαστικά κρύβεται ο μονοκύλινδρος των 690 κυβικών, ο οποίος αποδίδει 67 άλογα και το αλουμινένιο ψαλίδι-έργο τέχνης με τα χαρακτηριστικά νεύρα για την ενίσχυση της ακαμψίας, πάνω στο οποίο εδράζεται (από τη μία μεριά, καθώς από την άλλη στηρίζεται πάνω σε ένα χυτό αλουμινένιο τμήμα που βιδώνει πάνω στο σωληνωτό πλαίσιο από χρωμομολυβδαινιούχο ατσάλι) ένα πολύπλοκο σύστημα μοχλισμού για το έκκεντρα τοποθετημένο, οριζόντια, αμορτισέρ.


Την μπροστινή ανάρτηση έχει αναλάβει ένα ανεστραμμένο πιρούνι WP διαμέτρου 43mm, ενώ τα φρένα προέρχονται από την Brembo με ένα δίσκο 320mm εμπρός και ακτινική δαγκάνα και έναν δίσκο 240mm πίσω με δαγκάνα ενός εμβόλου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε ο Piper, το J Series ζυγίζει 160 κιλά (κενό), μπορεί να επιταχύνει από 0-100km/h σε λιγότερο από 4 δευτερόλεπτα, η τελική του ταχύτητα ξεπερνά τα 190km/h, ενώ έχει την ικανότητα να πετύχει κλίσεις της τάξεις των 52 μοιρών!


Ο Piper κατασκεύασε το συγκεκριμένο scooter κατόπιν παραγγελίας από έναν πελάτη με το κόστος να παραμένει άγνωστο προς το παρόν. Πάντως πολύ θα θέλαμε να το δούμε εν κινήσει όπως και τις αντιδράσεις που θα προκαλούσε σε αναβάτες TMAX και C650 Sport η θέα –και το άκουσμα- του J series.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες