Πρόγραμμα ηλεκτροκίνησης από την Ν.Δ. [video]

Η Ελλάδα ξανά στην θέση του καταναλωτή...
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

28/11/2018

Την Τρίτη 27 Νοεμβρίου το κόμμα της Νέα Δημοκρατίας διοργάνωσε μια εκδήλωση στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, με σκοπό την παρουσίαση του προγράμματός της σχετικά με την ηλεκτροκίνηση στην Ελλάδα. Βασικός ομιλητής ήταν η κυρία Αλεξάνδρα Σδούκου, η οποία είναι σύμβουλος για τα θέματα ενέργειας του προέδρου της ΝΔ, κυρίου Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος επίσης παρεβρέθηκε στην εκδήλωση και έκανε μια ολιγόλεπτη ομιλία. Εμείς ήμασταν το μοναδικό αμιγώς μοτοσυκλετιστικό μέσο ενημέρωσης που είχαμε πρόσκληση για να παραβρεθούμε σε αυτή την εκδήλωση. Ο λόγος που ήμασταν οι μόνοι είναι πολύ απλός: ΜΑΣ ΚΑΛΕΣΑΝ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ!!!! Το λέμε αυτό διότι η πρόσκληση ήρθε μέσω e-mail στον προσωπικό λογαριασμό του γράφοντα στο Yahoo και ΟΧΙ στον επαγγελματικό λογαριασμό. Με άλλα λόγια δεν κάλεσαν το ΜΟΤΟ, αλλά προσωπικά έναν δημοσιογράφο που στο mail-list της εταιρείας που είχε αναλάβει την πρόσκληση των καλεσμένων εμφανιζόταν ως δημοσιογράφος Ειδικού Τύπου, όπου προφανώς θεώρησαν πως είναι δημοσιογράφος αυτοκινήτου…

Ναι, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, η μοτοσυκλέτα και τα δίκυκλα γενικότερα δεν είναι μέσα στο πρόγραμμα και τις σκέψεις κανενός πολιτικού που ασχολείται με την ηλεκτροκίνηση στην Ελλάδα. Πωλούνται 40.000 δίκυκλα στην Ελλάδα ετησίως, τα οποία κινούνται καθημερινά στο κέντρο των πόλεων (δηλαδή εκεί που είναι πιο έντονο και ορατό το πρόβλημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της ηχορύπανσης), αλλά ΟΛΟΙ οι πολιτικοί μιλούν μόνο για τα αυτοκίνητα, όταν αναφέρονται σε θέματα που αφορούν την ατομική μετακίνηση και τις επιπτώσεις της στο περιβάλλον.

Για κανένα κόμμα στην Ελλάδα τα δίκυκλα δεν αποτελούν μέρος της λύσης του προβλήματος!

Οπότε δεν μας έκανε καμία έκπληξη που το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας για την ηλεκτροκίνηση στην Ελλάδα μιλάει μόνο για ηλεκτρικά αυτοκίνητα και δεν λέει κουβέντα για τις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες. Για να μην ήμαστε εντελώς άδικοι, στο σημείο που η κυρία Σδούκου αναφέρθηκε για μείωση του ΦΠΑ στα ηλεκτρικά οχήματα από 24% στο 13% είπε και την λέξη “ΔΙΚΥΚΛΑ”…

Η υπόλοιπη ομιλία της κυρίας Αλεξάνδρας Σδούκου δεν ξέφυγε από τα κλισέ των Ελλήνων πολιτικών που ασχολούνται με θέματα υψηλής τεχνολογίας, χωρίς να έχουν γνώσεις υψηλής τεχνολογίας. Έτσι ακούσαμε για άλλη μια φορά να αποκαλούνται τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ως οχήματα μηδικών ρύπων, κάτι που είναι η μεγαλύτερη πλάνη της εποχής μας. Διότι μπορεί τα ίδια τα οχήματα να μην εκπέμπουν ρύπους, αλλά έχουν μεγάλο ρυπογόνο ίχνος. Εκτός κι αν υπάρχουν εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς να ρυπαίνουν, εργοστάσια που κατασκευάζουν ηλεκτρικά αυτοκίνητα χωρίς να ρυπαίνουν και η λίστα φυσικά δεν έχει τέλος αν αρχίσουμε να μιλάμε για τις μπαταρίες και τις σπάνιες γαίες των ηλεκτροκινητήρων… Το έχουμε πει αρκετές φορές από εδώ για ποιους λόγους οι “οικολόγοι” και οι πολιτικοί δεν θέλουν να ακούνε τίποτα περί δημιουργίας Ταυτότητας Αποτυπώματος COστα προϊόντα.

Επιστρέφοντας πίσω στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας για την ηλεκτροκίνηση, το γενικό συμπέρασμα είναι πως ΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ από το αντίστοιχο “πρόγραμμα” του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι ίδιο με το “πρόγραμμα” του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου... Πρόκειται δηλαδή για τετελεσμένες αποφάσεις της Ε.Ε. που αφορούν την μετάβαση από την σημερινή μορφή ενέργειας (ορυκτά καύσιμα) σε μια νέα μορφή ενέργειας (ηλεκτρική), όπου θα αλλάξει δραματικά τις οικονομικές ισορροπίες ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε. αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Σε αυτή την μετάβαση θα δημιουργηθούν δύο στρατόπεδα. Στο ένα θα είναι οι χώρες που θα ΠΟΥΛΑΝΕ τεχνολογία, ρεύμα και αποκομιδή-διαχείριση τοξικών αποβλήτων και στο άλλο στρατόπεδο θα είναι οι χώρες που θα ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ για να αγοράζουν τεχνολογία, ρεύμα και υπηρεσίες αποκομιδής-διαχείρισης τοξικών αποβλήτων.

Όλα τα προγράμματα των Ελλήνων πολιτικών και των κομμάτων τους τοποθετούν σαφέστατα την Ελλάδα στο στρατόπεδο των χωρών-καταναλωτών. Κι αυτό διότι η Ελλάδα δεν θα φτιάξει ΠΟΤΕ πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (έχουμε και σεισμούς…), οπότε θα ΑΓΟΡΑΖΕΙ ρεύμα από τις χώρες που έχουν πυρηνικά εργοστάσια. Η Ελλάδα ΠΟΤΕ δεν θα κατασκευάζει δικά της ηλεκτρικά οχήματα, διότι αυτοί που πιέζουν για την ηλεκτροκίνηση στην χώρα μας είναι ο ΣΕΑΑ όχι ο ΣΕΒ. Και τέλος, η Ελλάδα ποτέ δεν θα πουλάει υπηρεσίες διαχείρισης τοξικών αποβλήτων, διότι οι πολιτικοί μας δεν γνωρίζουν ότι οι μπαταρίες μετά από πέντε χρόνια χρήσης είναι τοξικά απόβλητα και επίσης δεν γνωρίζουν με ακρίβεια τους κανονισμούς ISO 9001 και τι είδους περιορισμούς θέτουν στις βιομηχανίες.

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα απ’ όλα, είναι πως οι Έλληνες πολιτικοί δεν έχουν καταλάβει, πως αυτή τη στιγμή που μιλάμε, οι G7 έχουν φτιάξει ένα διεθνές “νομικό” πλαίσιο που θα τους επιτρέπει σε λίγα χρόνια να ΠΟΥΛΑΝΕ ΤΟΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΑΕΡΑ!!!! Πρόκειται φυσικά για την αγοροπωλησία εκπομπών CO2, όπου όποια χώρα παράγει COπάνω από το όριο που έχουν θέσει (αυθαίρετα…) οι ηγέτες των G7 θα πρέπει να ΑΓΟΡΑΖΕΙ καθαρό αέρα από κάποια άλλη χώρα που παράγει λιγότερο CO2. Μάλιστα αυτό θα ξεκινήσει πρώτα από το επίπεδο των βιομηχανιών, όπου οι βιομηχανίες των χωρών θα πουλάνε και θα αγοράζουν ποσοστά CO2Κανονικό χρηματιστήριο αέρα κοπανιστού δηλαδή! Φυσικά, προβλέπονται ΠΡΟΣΤΙΜΑ για τις εταιρείες και τις χώρες-παραβάτες.

Όπως βλέπουμε δηλαδή, το θέμα της μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση δεν είναι τόσο απλό και κυρίως δεν είναι καθόλου αθώο σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Στη χώρα μας ταξινομούνται τουλάχιστον 100.000 καινούρια αυτοκίνητα και 40.000 καινούρια δίκυκλα κάθε χρόνο. Σε βάθος πέντε-έξι χρόνων θα μπορούσαμε εύκολα να αντικαταστήσουμε το 80%-90% των συμβατικών προσωπικών μας οχημάτων με ηλεκτρικά, χωρίς να επιβαρυνθεί περαιτέρω το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας και χωρίς να επιβαρυνθεί δραματικά ο οικονομικός προϋπολογισμός της μέσης ελληνικής οικογένειας. Όμως το πρόβλημα της μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση για την Ελλάδα δεν σταματά με την αγορά του στόλου των ηλεκτρικών οχημάτων, ούτε καν με την αγορά του απαραίτητου εξοπλισμού επαναφόρτισής τους. Τα μεγάλα προβλήματα για την χώρα μας θα ξεκινήσουν μόλις αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε τα ηλεκτρικά οχήματα. Εκεί θα φανεί το πραγματικό κόστος που θα πληρώσει η οικονομία της χώρας μας αν οι Έλληνες πολιτικοί συνεχίσουν να μας προορίζουν για το στρατόπεδο των χωρών-καταναλωτών. Διότι η μέρα που θα πληρώνουμε για την αγορά κοπανιστού αέρα δεν είναι πολύ μακριά…

Ως περιοδικό ΜΟΤΟ είμαστε υπέρ της ηλεκτροκίνησης, καθώς είναι μια τεχνολογία που μπορεί να αποφορτίσει τα κέντρα των πόλεων από την ατμοσφαιρική ρύπανσης και κυρίως την ηχορύπανση. Επίσης τα ηλεκτρικά λεωφορεία είναι χίλιες φορές καλύτερα από τα επικίνδυνα Τραμ και δίνουν μεγαλύτερη ευελιξία επιλογής προμηθευτών στις δημόσιες υπηρεσίες και σχετική απεξάρτηση από τα μονοπώλια. Όμως η ένταξη της ηλεκτροκίνησης στην ελληνική πραγματικότητα, θα πρέπει να γίνει έχοντας γνώση των νέων συσχετισμών δυνάμεων που θα δημιουργηθούν σε παγκόσμιο επίπεδο.

 

Υ.Γ.   

Προς ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ και ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ

Όταν καλείτε διεθνώς καταξιωμένους έλληνες επιχειρηματίες (κάποιοι από αυτούς έχουν δικά τους μόνιμα προσωπικά γραφεία μέσα στα εργοστάσια κατασκευής αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών της Ιαπωνίας) και δημοσιογράφους που η καθημερινότητά τους είναι να μιλούν με τους ανθρώπους που σχεδιάσουν/κατασκευάζουν αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες, καλό θα ήταν οι ομιλίες σας να είναι αντάξιες των γνώσεων του κοινού σας.

Στο video που ακολουθεί μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη την εκδήλωση και τις ομιλίες της κυρίας Αλεξάνδρας Σδούκου και του προέδρους της Νέα Δημοκρατίας κυρίου Κυριάκου Μητσοτάκη 

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…