Rally Dakar 2016: Ξεκάθαρη νίκη της KTM και απολογισμός του φετινού Dakar!

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/1/2016

Καθαρή και άξια νίκη του φετινού Dakar για την KTM, που μονοπώλησε τις πρώτες θέσεις, αν υπολογίσει κανείς τον Svitko, και την Husqvarna! Μπορεί η Honda να προσπάθησε πολύ δυνατά για το καλύτερο, με την εξαντλητική προσπάθεια του Gonçalves αλλά και όλης της ομάδας, για να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και τις βλάβες, όμως τελικά ήταν αυτή η πίεση για το καλύτερο αποτέλεσμα που έφερε τον τραυματισμό και την εγκατάλειψη του Gonçalves.

Ο μεγάλος νικητής, ο Αυστραλός Price που έφερε πρώτη φορά την νίκη στην Αυστραλία, του αξίζει δικαιωματικά η κορυφή γιατί στο φετινό Dakar επέδειξε φοβερή συνέπεια, παρόλο τα άπειρα προβλήματα που έφεραν τα πρωτοφανή καιρικά φαινόμενα. Ο Price έκανε ελάχιστα λάθη προσανατολισμού, και κινήθηκε με στρατηγική, που σημαίνει ότι φυλασσόταν στα πιο δύσκολα τμήματα των ειδικών και δεν ρίσκαρε με πτώση. Πέρα από μία μικρή οπισθοχώρηση τις πρώτες μέρες, που άφησε την Honda να περάσει μπροστά, ο Price είχε μονίμως εκπληκτικές εμφανίσεις στον αγώνα, και μέρα με την μέρα έχτιζε τον δρόμο του για την κορυφή.

Αξίζουν συγχαρητήρια και στον Meo, που στην παρθενική του εμφάνιση όχι μόνο σημείωσε νίκες στις ειδικές, πράγμα αναμενόμενο για αναβάτη με το δικό του επίπεδο, αλλά ακολούθησε πιστά και τις οδηγίες της ομάδας, και αυτός μάλιστα είναι ένας μικρός λόγος που δεν ανέβηκε στο βάθρο. Ο Meo έφτασε στην τρίτη θέση της γενικής κατάταξης την 11^η μέρα, και με βάση όσα είδαμε, θα μπορούσε να κρατήσει την θέση αυτή, αν δεν υπήρχε μία σειρά από ατυχίες και συγκυρίες. Επειδή, όπως είναι γνωστό, στο Dakar δεν ξεκινά πρώτος κάθε μέρα αυτός που προηγείται και στην κατάταξη, γιατί δεν θα ήταν δίκαιο να δείχνει συνέχεια ο ίδιος το δρόμο με τις ροδιές του, ο Meo αναγκάστηκε να περιμένει στην εκκίνηση της 12^ης μέρας τον Price. Ο Price είχε περισσότερο από μισή ώρα διαφορά με τον Svitko και ήταν αδύνατο να χάσει δεκαπέντε λεπτά κάθε μέρα για να φτάσει στο σημείο να πέσει στην δεύτερη θέση. Μία ατυχία όμως θα μπορούσε άνετα να εκμηδενίσει την διαφορά, και η εργοστασιακή ομάδα της KTM δεν γινόταν να πάρει ένα τέτοιο ρίσκο. Ο Meo ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να βοηθήσει άμεσα, ακολουθώντας τον Price, και έτσι αναγκαστικά περίμενε για να βρίσκεται πίσω του, και να προσφέρει βοήθεια, αν αυτή χρειαζόταν…

Ο «σπάνια κάνω λάθος» Toby Price δεν χρειάστηκε τελικά βοήθεια, και ήταν ο Meo που στο τέλος έκανε το λάθος και του στοίχησε το βάθρο. Το σοβαρότερο ήταν μία άσχημη πτώση σ’ ένα χαντάκι που το αντιλήφθηκε τελευταία στιγμή, γιατί όπως είπε δεν υπήρχε σημειωμένο στο road book, έχασε τον έλεγχο και εκτοξεύτηκε από τη μοτοσυκλέτα τραυματίζοντας τον καρπό του. Νωρίτερα όμως είχε χάσει ένα σημείο ελέγχου και αναγκάστηκε να γυρίσει πίσω και να το περάσει, πράγμα που του στοίχησε πάνω από σαράντα λεπτά, και εκείνη την στιγμή ήταν ουσιαστικά εκτός αγώνα.

Σε αυτόν τον αγώνα η πρώτη θέση παίρνει όλη την δόξα, ξεχνώντας ότι κάθε συμμετοχή είναι ένας άθλος και κάθε ένας που τερματίζει είναι κι ένας μικρός πρωταθλητής. Στην δεύτερη θέση ο Σλοβάκος Svitko έκανε φέτος την καλύτερή του εμφάνιση στο Dakar με την υποστήριξη της KTM Σλοβακίας που, ναι, είχαν από κοντά και την εργοστασιακή ομάδα κάποιες φορές, όμως αυτό δεν μειώνει την αξία της προσπάθειάς τους. Στο Dakar κάθε ομάδα προσπαθεί για το δικό της καλό, χωρίς να μπλέκεται πολύ, με τις επιδιώξεις των εργοστασίων. Είχαμε την απορία για το αν θα δώσουν στον Meo οδηγία να αφήσει τον Quintanilla να περάσει ώστε να υπάρχει και Husqvarna στο βάθρο ή θα προσπαθήσουν να το κάνουν όλο KTM, εκμεταλλευόμενοι την απόδοση του Svitko. Μπορεί έτσι να ήρθαν τα πράγματα, αλλά όχι λόγω στρατηγικής, κι αυτό φάνηκε από τις αντιδράσεις της ομάδας, που ήλπιζε να υπάρχουν μόνο KTM στο βάθρο.

Ήταν και θέμα τύχης για την KTM, η κυριαρχία σε όλες τις μεγάλες θέσεις, πλην φυσικά της πρώτης του Price, που του άξιζε χωρίς την παραμικρή αμφιβολία. Αν δεν είχε εγκαταλείψει ο Gonçalves, αν δεν είχαν αρρωστήσει οι αναβάτες της Yamaha, που ξαφνικά στο τέλος πήγαιναν κάθε μέρα και καλύτερα, ή μάλλον πολύ-πολύ καλύτερα κερδίζοντας την 12^η μέρα, τότε στο βάθρο δεν θα υπήρχαν μονάχα οι Αυστριακοί.

Στο φετινό Dakar η ασφάλεια των αναβατών ήταν η μεγαλύτερη προτεραιότητα της οργάνωσης, και γι΄ αυτό ακυρώθηκε η πρώτη ειδική, κι έγιναν πάρα πολλές αλλαγές τις επόμενες μέρες. Μπορεί αυτές οι επιλογές να οδήγησαν πολλούς να παραπονιούνται πως ο αγώνας δεν είναι όσο σκληρός θα έπρεπε, αλλά η αλήθεια είναι ότι η οργάνωση προσπάθησε να κρατήσει τις ισορροπίες. Η Laia Sanz από την άλλη αποπειράθηκε να τις γκρεμίσει, κερδίζοντας ακόμα περισσότερη αξία στα μάτια όλων, όταν δήλωσε ως το Dakar έχει γίνει μαλθακό! Τερμάτισε στην 15^η θέση της γενικής κατάταξης, αποδεικνύοντας ότι είναι στο ίδιο επίπεδο με τους καλύτερους παγκόσμιους, άντρες αναβάτες. Η προσπάθειά της μετρά ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι επέμενε να συνεχίσει την ημέρα που είχε 45^ο Κελσίου και ακυρώσανε την δεύτερη ειδική, αλλά και οδηγώντας τις τελευταίες τρεις μέρες με πυρετό και πρόβλημα στον ώμο. Η Laia έχει σπασμένη κλείδα που συχνά την ταλαιπωρεί και σε μία πτώση έπαθε νέο κάταγμα, ωστόσο τερμάτισε στην 14^η θέση και έχει κάνει όλο τον κόσμο να μιλά για την πιο σκληροτράχηλη γυναίκα!

Μερικές από τις καλύτερες στιγμές του φετινού Dakar!

Dakar 2016: Best of Bikes / Lo mejor de motos
#Bikes #Motos: Best of #Dakar2016 / Lo mejor del #Dakar
Δημοσιεύτηκε από Deporte Motor στις Κυριακή, 17 Ιανουαρίου 2016

Το φετινό Dakar, όπως κάθε χρονιά, έχει σε κάθε μία θέση και από μία ξεχωριστή ιστορία να διηγηθεί. Η συμμετοχή σε αυτόν τον αγώνα απαιτεί ένα τεράστιο ποσό, και οι ιδιώτες που παίρνουν μέρος, σπανίως είναι ζάμπλουτοι. Όπως ο Βρετανός Chris Cork, που πούλησε το σπίτι του για να καταφέρει να συμμετάσχει και εγκατέλειψε με δάκρυα στα μάτια, για δεύτερη συνεχή χρονιά…

δείτε την προσπάθεια του Chris Cork

My Dakar / 116 - CHRIS CORK (GBR)THIS IS DAKAR: A first person view of what the Dakar really is about. More about Chris at / Una vista en primera persona de lo que realmente es el Dakar. Más sobre Chris en > http://po.st/ChrisCorkInfo#Dakar2016
Δημοσιεύτηκε από Dakar Rally στις Παρασκευή, 15 Ιανουαρίου 2016

Σε.. «μορφή» του φετινού Dakar εξελίχθηκε και ο Γάλλος Sylvain Espinasse, γιατί αποφάσισε να συμμετάσχει με δίχρονο Husqvarna TE 125 Rally. Ο Espinasse έχει ξανά πάρει μέρος στο Dakar και έχει μία κατασκευαστική εταιρία με προκατασκευασμένα σπίτια για να αντλεί τους απαραίτητους πόρους που απαιτεί το Dakar. Κατάφερε τελικά να τερματίσει με το δίχρονο Husqvarna και να κερδίσει τα στοιχήματα που έπεφταν για το αν θα τα καταφέρει η μοτοσυκλέτα του!

ο Γάλλος Sylvain Espinasse

Συνολικά στο φετινό Dakar είδαν τον τερματισμό στο Rosario 84 μοτοσυκλέτες, 23 quads, 67 αυτοκίνητα και 44 φορτηγά, μετά από διαδρομή 9,500 χιλιομέτρων. Στην εκκίνηση υπήρχαν 358 συμμετοχές και αυτό σημαίνει ένα ποσοστό εγκατάλειψης που αγγίζει το 40%.

Θέση	Αναβάτης	Χώρα	Εταιρία	Χρόνος	Διαφορά	Ποινή
1	PRICE	AUS	KTM	48:09:15	–	–
2	SVITKO	SVK	KTM	48:48:56	00:39:41	00:01:00
3	QUINTANILLA	CHL	HUSQVARNA	48:58:03	00:48:48	–
4	BENAVIDES	ARG	HONDA	49:04:02	00:54:47	–
5	RODRIGUES	PRT	YAMAHA	49:04:59	00:55:44	00:05:00
6	VAN BEVEREN	FRA	YAMAHA	49:55:44	01:46:29	–
7	MEO	FRA	KTM	50:06:02	01:56:47	–
8	FARRES GUELL	ESP	KTM	50:10:15	02:01:00	–
9	BRABEC	USA	HONDA	50:20:42	02:11:27	–
10	MONLEON	ESP	KTM	51:37:04	03:27:49	–

Ετικέτες

dakar

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

Stark Varg EX: Παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου από τα Temu - Λέει ότι το έκανε, αλλά υπάρχει μεγαλύτερο [Video]

Η ανωτερότητα των ηλεκτρικών κινητήρων που ευαγγελίζεται η εταιρεία σηκώνει συζήτηση - Όπως και το ρεκόρ που ισχυρίζεται

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

10/12/2025

Η Stark Future πραγματοποίησε ανάβαση στο υψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στον κόσμο, Los Ojos del Salado, φτάνοντας σε υψόμετρο 6.721 μέτρων με τον Ελβετό αναβάτη Jiri Zak επάνω στην ηλεκτρική Varg EX και διατυμπανίζει ότι έσπασε το ρεκόρ για την υψηλότερη ανάβαση με μοτοσυκλέτα που ανήκει στη Yamaha και τον Pol Tarres. Τα δεδομένα την διαψεύδουν.

Εν συντομία: Υπάρχει ένα κωνικό ηφαίστειο που προσφέρεται για αναβάσεις οχημάτων εξαιτίας της ομαλότητάς του και τις εύκολης προσέγγισης με αυτοκίνητο μέχρι περίπου τα 5.000 μέτρα. Εδώ και μία εικοσαετία, 9 στους 10 που θέλουν να σπάσουν το συγκεκριμένο ρεκόρ, επιλέγουν το συγκεκριμένο βουνό και σε ότι αφορά τις μοτοσυκλέτες κολλάνε σε ένα σημείο της σάρας που βυθίζει την μοτοσυκλέτα και έτσι κανείς δεν έχει σπάσει το όριο των 7.000 μέτρων, ενώ είναι αρκετά εύκολο (συγκριτικά και μόνο η λέξη "εύκολο") να φτάσουν στα 6.500 μέτρα.

Ο Tarres επιχείρησε με Tenere και έκανε ρεκόρ δικύλινδρων αλλά επιχείρησε και με YZ450 και έφτασε ψηλότερα από όλους. Εκείνο το ρεκόρ ΔΕΝ έχει σπάσει ακόμη. Η Yamaha το έχει επικοινωνήσει και διάφοροι οργανισμοί καταγραφής ρεκόρ περιμένουν ακόμη να το πιστοποιήσουν. Διασημότερος όλων είναι τα Guiness φυσικά που δεν τα βρήκαν με την Yamaha στην δήλωση του ρεκόρ και δεν έχουν συμπεριλάβει στην λίστα τους την προσπάθεια του Tarres. Η Stark Varg ποντάρει ότι θα μπει στην λίστα αυτή, όμως αυτό δεν σημαίνει πως το YZ450 της Yamaha δεν έχει φτάσει ψηλότερα. Αν η Stark Varg έκανε λόγο για ρεκόρ ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, δεν θα ήταν πρόβλημα. Δηλώνοντας πως έχει πάει ψηλότερα από όλους και μάλιστα πως αυτό συνέβη γιατί δεν έχει τα "προβλήματα των κινητήρων εσωτερικής καύσης σε μεγάλα υψόμετρα" είναι ένα σημαντικό ατόπημα.

Ακόμη και αν οι Ισπανοί δεν θέλουν να υπολογίσουν το ρεκόρ του YZ450, υπάρχει άλλο ρεκόρ μόλις 40 μέτρων που αναγνωρίζεται και από τα Guiness με μόλις διψήφια διαφορά, οπότε ο τονισμός της προσπάθειας ως κάτι που μόνο μία ηλεκτρική μπορεί να κάνει είναι διπλά άτοπος.

Πιο αναλυτικά:

Το μόνο σίγουρο πως ανεβαίνοντας αναπνέει ένας κινητήρας δυσκολότερα. Έχουμε φτάσει εντός Ελλάδας τα 2.810 με τέσσερις μοτοσυκλέτες, ΤΕΥΧΟΣ #625 Δεκέμβριος 2021, και τα 1.301 κυβικά δεν είχαν κανένα θέμα, τα μικρότερα είχαν χάσει λίγη από την δύναμη τους.

Στο Νεπάλ οδηγώντας στα 5.200 μέτρα το πρόβλημα των 400 κυβικών ήταν ακριβώς το ίδιο με πριν, δεν υπήρχε σημαντική διαφορά. Δεν έχουμε οδηγήσει πάνω από τα 6.000 μέτρα εδώ στο MOTO, αλλά το μόνο σίγουρο, μιλώντας και με τον Tarres, είναι πως κάθε 100 μέτρα είναι και σημαντική η διαφορά ιδιαίτερα αν μιλάμε για ταχεία άνοδο, όπως συμβαίνει στην συγκεκριμένη περίπτωση που απαιτεί δηλαδή μπόλικο γκάζι.

Τα ψηλά βουνά είναι απαιτητικά με τα μέλη των αποστολών να χρειάζονται εβδομάδες σταδιακής προσαρμογής για να εγκλιματιστούν στην οροσειρά των Άνδεων. Ακόμη και με την απίστευτη φυσική κατάσταση των κορυφαίων αθλητών τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Το μεγάλα υψόμετρα μπορούν να λυγίσουν τους περισσότερους ανθρώπους με την “ασθένεια του υψομέτρου” να είναι μόνιμος σύντροφος για τις ομάδες που επιχειρούν σε αυτά. Χιονοπτώσεις, κατολισθήσεις, ισχυροί άνεμοι, χαμηλές θερμοκρασίες, απότομές κόψεις, παγωμένα τμήματα και σάρες περιπλέκουν την αναζήτηση και τελική επιλογή βέλτιστης διαδρομής. Ξεκινώντας από το Καταφύγιο Murray στα 4.522 μέτρα, οι δυσκολίες των εγχειρημάτων αυτών είναι δυσκολότερες από όσο οι περισσότεροι φανταζόμαστε.

Το πνεύμα της δημοσίευσης δεν είναι να μειωθεί καμία από τις απόπειρες που καταβάλλουν κατασκευαστές και εταιρείες, επιτυχημένες ή όχι, αλλά μια διευκρίνηση στο τι έχει έως τώρα επιτευχθεί, το οποίο είναι και αντίθετο με τους ισχυρισμούς της Stark Varg για νέο παγκόσμιο ρεκόρ.

Το απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου διατηρεί ο Pol Tarres από το 2024 όταν στο πλαίσιο της αποστολής της Yamaha, ανέβηκε έως τα 6.756 μέτρα με ένα cross country YZ450FX, ξεπερνώντας το ρεκόρ των 6.546 μέτρων που είχε κάνει ο Jiri Zak με ένα ΚΤΜ 450 τo 2020.

Στην ίδια αποστολή ο Ισπανός αναβάτης επέκτεινε το ήδη δικό του ρεκόρ ανάβασης σε υψόμετρο για πολυκύλινδρη μοτοσυκλέτα από τα 6.157,5 μετρά (Yamaha Tenere 700 - 2022), στα 6.677 μέτρα, ξανά με ένα Yamaha Tenere 700.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως ένα ρεκόρ δεν καταγράφεται μονάχα από τα Guiness Records καθώς η συγκεκριμένη εταιρεία και οι διαδικασίες της δεν είναι ο μοναδικός "θεματοφύλακας" ρεκόρ στον κόσμο.

Σύμφωνα με αυτήν πάντως, το υψηλότερο υψόμετρο που επιτεύχθηκε ποτέ με μοτοσικλέτα είναι τα 6.639 μέτρα και καταγράφηκε από τους Francisco Rencoret, Max Rencoret και Tomás Rencoret, στις 25 Νοεμβρίου 2025, με την ομάδα (πατέρας και δύο γιοι) να σημειώνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου οδηγώντας τις μοτοσυκλέτες τους έως τα 6.639,976 μέτρα, πάλι στο Ojos del Salado, το ψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στον κόσμο, χωρίς να γίνεται αναφορά στις μοτοσυκλέτες.

Η προσπάθεια κεφαλαιοποίησης του εγχειρήματος από το τμήμα marketing της Stark Future είναι τουλάχιστον προβληματική, παρουσιάζοντας την ανωτερότητα των ηλεκτροκινητήρων έναντι των συμβατικών, εσωτερικής καύσης, λόγω της μη εξάρτησης τους από την περιεκτικότητα του ατμοσφαιρικού αέρα σε οξυγόνο που χρειάζεται ο θερμικός κινητήρας για να λειτουργήσει σωστά κατά την καύση του μίγματος. Τι κάνει δηλαδή νιάου νιάου στα κεραμίδια.

Την ίδια στιγμή η Starl Varg φυσικά και “ξεχνάει” να αναφερθεί στα ζητήματα αυτονομίας και ανεφοδιασμού της μοτοσυκλέτας της, το ντύσιμο των μπαταριών με αλουμινοκουβέρτες (φαίνεται στις φωτογραφίες) για την διατήρηση της θερμότητας που απαιτείται ώστε λειτουργούν οι μπαταρίες και κυρίως το γεγονός ότι δεν πρόκειται για ένα απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου, αλλά για την καλύτερη επίδοση ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, έως τώρα. Χώρια που για να φτάσει εκεί η ηλεκτρική της μοτοσυκλέτα χρειάστηκαν άλλα οχήματα με θερμικούς κινητήρες για να τη μεταφέρουν εκεί πάνω, αλλά και για να την φέρουν ξανά κάτω... Άρα για ποια ακριβώς "νίκη" των ηλεκτρικών έναντι των συμβατικών μοτοσυκλετών υπερηφανεύεται;

Ακόμα και άγοντας όμως την ανάβαση του Tarres με το YZ450FX -το ρεκόρ περιμένει επικαιροποίηση- είναι όντως τόσο μεγάλη επιτυχία για ένα αγωνιστικό enduro, ακόμα και εάν αυτό είναι ηλεκτρικό, το να ξεπεράσει ένα μεσαίο on-off για μόλις 44 μέτρα;