Ρέπλικα σκούτερ απ' το Dragonball! [Video]

Το customizing δεν έχει περιορισμούς
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

14/2/2019

Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τη μεταφορά μιας μοτοσυκλέτας ή σκούτερ με δύο ή έναν τροχούς απ’ τον φανταστικό κόσμο των anime στην πραγματικότητα, όπως έγινε τώρα με τ’ όχημα του χαρακτήρα της Launch απ’ το “Dragoball”. Για όσους δεν γνωρίζουν (το καμπανάκι χτυπάει κυρίως για όσους δεν έχουν γεννηθεί τη δεκαετία του ’80 και του ’90) το “Dragonball” είναι ένα anime (ιαπωνικό κινούμενο σχέδιο) που βασίστηκε στα ομώνυμα manga (ιαπωνικά κόμικς) και ήταν απ’ τα πρώτα που είχαν τεράστια απήχηση στην ελληνική τηλεόραση.

Κι αφού ξεκαθαρίσαμε το τι εστί “Dragonball”, μπορούμε να προχωρήσουμε ελεύθερα. Όπως αναφερθήκαμε και στην αρχή, δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε μοτοσυκλέτες από τον κόσμο των animeκι όχι μόνο καθώς πρόσφατα είχε παρουσιαστεί και η replica της μοτοσυκλέτας του Daryl εμπνευσμένη απ’ αυτή της σειράς “The Walking Dead”- να μεταπηδούν στην πραγματικότητα. Στο παρελθόν μέχρι και η Honda είχε αποδώσει φόρο τιμής στην ταινία “Akira”, δημιουργώντας τη Vultus NM4 -ασχέτως αν οι Ιάπωνες είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα το customizing στα σκούτερ τους δημιουργώντας τις δικές τους replica βασισμένες στη μοτοσυκλέτα του Akira- ενώ η Kawasaki φέτος παρουσίασε την Z900RS στα χρώματα που υπήρχε στο “Aitsu to lullaby”.

Εδώ μπορείτε να δείτε το video του S-cargo εν δράσει:

Οι δημιουργοί της replica του S-Cargo -όπως ονομάζεται το μονότροχο σκούτερ της Launch- δεν προέρχονται απ’ τη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου αλλά απ’ την Ισπανία. Τα δύο αδέρφια Carles και Jesus Bel έχουν τη δική τους σχεδιαστική εταιρεία την Bel&Bel, απ’ το 2005. Βέβαια το κύριο αντικείμενο ασχολίας της εταιρείας δεν είναι η δημιουργία μοτοσυκλετών αλλά να φτιάχνει έπιπλα και αντικείμενα εσωτερικής διακόσμησης από ανακαινισμένα ανταλλακτικά οχημάτων. Το 2008 η Bel&Bel έκανε τα πρώτα της βήματα δημιουργώντας ένα πρωτότυπο μονότροχο σκούτερ, ενώ πριν λίγους μήνες, έχοντας αποκτήσει την απαραίτητη τεχνογνωσία, παρουσίασε μια ολοκληρωμένη πρόταση, το Z-One.

Εύλογα θα αναρωτηθείτε πώς σχετίζεται το Z-One με το S-cargo αφού δεν έχουν καμία ομοιότητα σχεδιαστικά. Παρ’ όλα αυτά μοιράζονται ένα κοινό. Επειδή τα δύο αδέρφια έχουν μεγάλο πάθος για το “Dragonball”, η δημιουργία ενός μονότροχου σκούτερ βασίστηκε πάνω στην ύπαρξη του S-Cargo. Η διαφορά στη σχεδίαση όμως προέκυψε απ’ το γεγονός ότι θέλαν το Z-One να έχει μια πιο κλασσική εμφάνιση, έτσι ακολούθησαν την πορεία που έθεσε ο Corradino D’Ascanio -σχεδιαστής της Vespa-, συνδυάζοντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας τοποθετώντας έναν ηλεκτρικό κινητήρα. Όμως δεν έλαβαν την ηθική ικανοποίηση που ήθελαν με το Z-One, παρά το γεγονός ότι βασίστηκε στο S-Cargo, κι έτσι τώρα αποφάσισαν να επιστρέψουν ολοκληρώνοντας το εγχείρημά τους.

Αυτή τη φορά ξεκίνησαν να εργάζονται πάνω σ’ ένα μονότροχο σκούτερ ασιατικής προέλευσης. Για τη δημιουργία των αλουμινένιου κουστουμιού τα δύο αδέρφια χρησιμοποίησαν μια μινιατούρα της Launch πάνω στο σκούτερ της. Μετά από πολλές ώρες αλουμινογλυπτικής το κουστούμι ήταν έτοιμο, ενώ για την πιστότητα του αντιγράφου τοποθέτησαν μια πλήρως λειτουργική οθόνη με ψηφιακές ενδείξεις όπως αυτή που είχε το S-cargo στη σειρά.

Έφτασαν μέχρι και στην τελευταία λεπτομέρεια, κι έτσι εκτός απ’ την πανομοιότυπη σέλα έφτιαξαν και την τσάντα της Launch, ενώ δεν παρέλειψαν να προσθέσουν στον εξοπλισμό ακόμη και το πολυβόλο που χρησιμοποιούσε ο κακός εαυτός της για τις ληστείες.

Το αποτέλεσμα είναι άκρως ενδιαφέρον καθώς οι ομοιότητες είναι τρομακτικές, όπως εξάλλου πρέπει σε κάθε τέτοιο εγχείρημα, με τη βασική διαφορά πως το σκούτερ της Bel&Bel δεν θα τα καταφέρνει τόσο καλά στο να γλυτώνει τον αναβάτη του απ’ τις καταδιώξεις, αφού η τελική του ταχύτητα είναι αρκετά περιορισμένη.

Τέλος, είναι σωστό να αναφέρουμε πως το ιδιαίτερο όχημα που σχεδιάστηκε απ’ τον Akira Toriyama δημιουργό των manga του “Dragonball”, δεν είναι η πρώτη φορά που αποτελεί πηγή έμπνευσης, αφού το 2014 ο CEO της Ryno Motors, Chris Hoffman δημιούργησε ένα πρωτότυπο βασισμένο σ’ αυτό κατόπιν απαίτησης της κόρης του που το είδε στα επεισόδια του Anime. Σχεδιαστικά όμως δεν έχει κανένα κοινό χαρακτηριστικό, με αποτέλεσμα η replica της Bel&Bel να έχει τα σκήπτρα της πρωτιάς.

 

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”