Ριζική ανανέωση για το Yamaha YZF-R1

Οι Euro5 προδιαγραφές φέρνουν τα πάνω-κάτω
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

29/3/2019

Οι Euro5 προδιαγραφές βρίσκονται προ των πυλών και έχουμε ήδη “θρηνήσει” τα πρώτα θύματα απ’ την εφαρμογή των Euro4 με τη Suzuki GSX-1300R Hayabusa να μην εισάγεται πλέον στην Ευρώπη καθώς δεν εναρμονίζεται με αυτές. Απ’ την 1η Ιανουαρίου του 2021 οι Euro5 θα είναι σε πλήρη ισχύ κι ως εκ τούτου, οι περισσότερες εταιρείες εργάζονται ήδη στην ανανέωση των μοντέλων τους ώστε να τις πληρούν. Στην περίπτωση του Yamaha YZF-R1, είχαμε την ριζική ανανέωσή του το 2015, όπου με τις νέες τεχνολογίες ανταποκρινόταν με ευκολία στις προδιαγραφές Euro4. Τότε, στην παρουσίασή του, είχαμε ρωτήσει και τον Project Leader για ποιο λόγο η Yamaha δεν είχε εγκαταστήσει ένα quickshifter up/down. Η απάντησή του ήταν ότι η επιλογή είχε γίνει για λόγους αξιοπιστίας του κιβωτίου. Η τραγική ειρωνεία ήταν πως τότε, μετά από λίγους μήνες, η Yamaha είχε προχωρήσει στην ανάκληση των κιβωτίων του R1... Τρία χρόνια μετά, το 2018, το ΜΟΤΟ επιβεβαιώθηκε για την σωστή κριτική που είχε ασκήσει, με την Yamaha να ανανεώνει το μοντέλο της, προσθέτοντας το quickshifter up/down.

Με το 2021 να βρίσκεται ασφυκτικά κοντά (δεδομένου του χρόνου που απαιτείται για την έρευνα και εξέλιξη των νέων μοντέλων) οι περισσότερες εταιρείες προετοιμάζονται για την επικείμενη ανανέωση των προδιαγραφών, ενώ άλλες όπως η BMW και η Kawasaki έχουν ήδη εξοπλίσει κάποια απ’ τα κορυφαία μοντέλα τους με μεταβλητό χρονισμό και βύθισμα βαλβίδων, όπου μέσω αυτού επιτυγχάνονται οι χαμηλότερες εκπομπές ρύπων. Η Yamaha δεν έχει υιοθετήσει ακόμη αυτή τη τεχνολογία για το superbike της και δεν είναι απίθανο να το δούμε στην ανανεωμένη έκδοση. Παράλληλα, τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Yamaha είχε προχωρήσει στην κατοχύρωση μιας πατέντας ενός seamless κιβωτίου χρησιμοποιώντας τον κινητήρα του YZF-R, ενώ την περασμένη εβδομάδα κατατέθηκαν νέες πατέντες στην Ιαπωνία που δείχνουν ότι η εταιρεία από το Iwata βρίσκεται ακόμη ένα βήμα πιο κοντά στον διάδοχο της ναυαρχίδας τους. Τα οφέλη που προσφέρει ένα seamless κιβώτιο σε αντίθεση με ένα συμβατικό είναι πως όταν ο αναβάτης θέλει να αλλάξει σχέση, δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσει τον συμπλέκτη. Το ίδιο πράγμα κάνει και ένα quickshifter που μπορεί να εγκαταστήσει κανείς στη μοτοσυκλέτα του όμως, υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά μεταξύ τους. Το seamless κιβώτιο κατά τη διάρκεια της αλλαγής δεν χρειάζεται να κόψει την ανάφλεξη του κινητήρα που κατ’ επέκταση επιφέρει τη στιγμιαία πτώση της ισχύος, αλλά μέσω των “δοντιών” που βρίσκονται εσωτερικά των γραναζιών των ταχυτήτων, είναι σαν έχει επιλεγμένες δυο σχέσεις ταυτόχρονα σε κάθε άξονα του κιβωτίου, με αποτέλεσμα η αλλαγή τους να γίνεται άμεσα χωρίς τη μεταβολή της δύναμης. Αυτό στον τομέα των επιδόσεων μεταφράζεται με τη μοτοσυκλέτα να έχει 7% καλύτερη επιτάχυνση και παράλληλα ο αναβάτης μπορεί να αλλάξει σχέση μέσα στη στροφή, σε οριακή κλίση, χωρίς να μεταβάλλεται η κινητική κατάσταση της μοτοσυκλέτας απ’ αυτό, παρά μόνο απ’ τον δεξί του καρπό ή τα φρένα.

Το μοναδικό μειονέκτημα όσον αφορά την εφαρμογή ενός seamless κιβωτίου σε μοτοσυκλέτα παραγωγής είναι το υπέρογκο κόστος συντήρησής του. Για να έχετε μια καλύτερη εικόνα, τα κιβώτια των μοτοσυκλετών της κορυφαίας κατηγορίας των Grand Prix – για την οποία δημιουργήθηκαν- μετά από κάθε αγωνιστικό τριήμερο, που αντιστοιχεί σε απόσταση των 500 χιλιομέτρων, λύνονται απ’ τους μηχανικούς των ομάδων ώστε να ελεγχθούν για τυχόν φθορές. Φανταστείτε λοιπόν το κόστος που θα χρειάζεται να επωμιστεί ο ιδιοκτήτης αν η νέα R1 διαθέτει ένα τέτοιο κιβώτιο, εκτός κι αν η Yamaha έχει βρει έναν τρόπο να το μειώσει

Δείτε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το Πλάνο service των MotoGP

Ένα ακόμη στοιχείο που μπορεί να περάσει απ’ τα MotoGP στην μοτοσυκλέτα παραγωγής της Yamaha, είναι πιθανότατα ο crossplane στρόφαλος (με τα ασύμμετρα σημεία ανάφλεξης) να αποκτήσει αντίθετη φορά στρέψης απ’ αυτή των τροχών. Γεγονός που βοηθά ενεργά το μπροστινό τροχό της μοτοσυκλέτας να παραμένει στην άσφαλτο κατά τη δυνατή επιτάχυνση, μειώνοντας δραστικά την επέμβαση των ηλεκτρονικών βοηθημάτων.

Ο καιρός γαρ εγγύς και το τι θα δούμε να περνάει στην παραγωγή κατά την ανανέωση του R1 θα αποκαλυφθεί με τη πάροδο του χρόνου. ;Άλλωστε, με την έλευση του Ducati V4 R στο Motul WSBK όπου αγωνίζεται η Yamaha με το R1-M, οι εταιρείες θα πρέπει να επιστρατεύσουν περισσότερες τεχνολογίες ώστε να βρεθούν πιο κοντά στον εκρηκτικό συνδυασμό του Alvaro Bautista και της Ducati που επεκτείνει την κυριαρχία του στο πρωτάθλημα. Το μόνο σίγουρο είναι πως το νέο R1 θα διαθέτει την τελευταία λέξη της τεχνολογίας στον τομέα των ηλεκτρονικών βοηθημάτων.

Ετικέτες

Motul WSBK & MotoGP – Το θρυλικό Assen θα συνεχίσει να γράφει ιστορία

Παραμένει ως γύρος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, μέχρι και το 2031 τουλάχιστον
motomagMotul WSBK – Το θρυλικό Assen θα συνεχίσει να γράφει ιστορία
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

2/5/2024

Τα Motul WSBK ανακοίνωσαν την ανανέωση του συμβολαίου με την θρυλική πίστα του Assen, η οποία θα συνεχίσει να αποτελεί μέρος του προγράμματος τουλάχιστον μέχρι και το 2031, ενώ αντίστοιχη επέκταση θα ισχύσει και στα MotoGP.

Μετά την ολοκλήρωση του ολλανδικού γύρου για το 2024, η πίστα TT του Assen και τα Motul WSBK, όπου έδωσαν το παρόν 56.734 θεατές κατά την διάρκεια του τριημέρου, οι δύο πλευρές ανακοίνωσαν την συνέχιση της συνεργασίας τους. Εξασφαλίζεται έτσι, ότι o “Καθεδρικός Ναός της Ταχύτητας”, ο οποίος μετρά ήδη πάνω από 30 χρόνια συνεχούς παρουσίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK, θα συνεχίσει να γράφει την δική του ιστορία.

Η πίστα του Assen φιλοξενεί τα Motul WSBK από το 1992, με την μόνη χρονιά που δεν έλαβε χώρα αγώνας εκεί να είναι το 2020, που ο COVID είχε επιβάλει τους δικούς του κανόνες. Αποτελεί μάλιστα την έδρα μερικών εκ των αναβατών που αυτή τη στιγμή αγωνίζονται στην μεγάλη κατηγορία, όπως των Michael van der Mark και Jeffrey Buis, αλλά και ανερχόμενων ταλέντων όπως οι Loris Veneman και Glenn van Straalen. Ο τελευταίος μάλιστα, σημείωσε φέτος την πρώτη του νίκη στην κατηγορία WSSP.

Η ανανέωση αυτή, αφορά και τα MotoGP, για τα οποία η πίστα TT αποτελεί έναν κομβικό σταθμό στην ιστορία τους, από το 1949 όταν ο θεσμός ξεκίνησε την πορεία του, με μόνη χρονιά που τα εργοστασιακά πρωτότυπα δεν ταξίδεψαν μέχρι εκεί να είναι… καλά το μαντέψατε, το 2020. Αρχικά, οι αναβάτες των GP αγωνίζονταν στους δημόσιους δρόμους της ολλανδικής πόλης, στην ίδια χάραξη που χρησιμοποιούνταν ήδη από το 1926 για το Ολλανδικό TT. Το 1955 ήταν η χρονιά που η πίστα θα έπαιρνε εν μέρει την μορφή που γνωρίζουμε σήμερα, κρατώντας ένα τμήμα από τον δημόσιο δρόμο, δίνοντας όμως χώρο για πτώσεις.

Από τότε, πέρασαν τόνοι νερού από το αυλάκι, που το μετέτρεψαν σε ποτάμι. Όσες, όμως, αλλαγές και να έχουν γίνει στην πάροδο των χρόνων, ο “Καθεδρικός της Ταχύτητας” παραμένει ένας ιστορικός σταθμός για το Παγκόσμιο στερέωμα των αγώνων μοτοσυκλέτας, έχοντας γράψει τα δικά του ξεχωριστά κιτάπια, στις χρυσές σελίδες του αθλήματος.

Ετικέτες