Steve Harris - Απεβίωσε η κινητήριος δύναμη της Harris Performance

Τα ονομαστά πλαίσια της εταιρείας έφτασαν μέχρι και στο MotoGP
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

23/6/2022
Στις 15 Ιουνίου του 2022 πέθανε ο Steve Harris, ονομαστός Βρετανός οραματιστής μηχανικός και σχεδιαστής πλαισίων της εταιρείας Harris Performance. Μαζί με τον αδερφό του, έγιναν γνωστοί τόσο μέσα από τις διακρίσεις των πλαισίων τους στους αγώνες, όσο και από την διάθεση aftermarket πλαισίων για μοτοσυκλετών παραγωγής.
 
Ο Steve Harris ήταν παθιασμένος μοτοσυκλετιστής ενώ τα τελευταία χρόνια υπέφερε από τη νόσο του Πάρκινσον. Ήταν αυτοδίδακτος μηχανολόγος-μηχανικός, ενώ τα πλαίσια του εξόπλισαν τις μοτοσυκλέτες θρυλικών αναβατών όπως ο Barry Sheene, ο John McGuinness, ο Shane “Shakey” Byrne, κ.α.
 
Ο αδερφός του, Lester Harris αναφέρει για τον Steve μεταξύ άλλων: “ήταν ο εμπνευστής, η κινητήριος δύναμη πίσω από την εταιρεία. Ήταν εξαιρετικά κοινωνικός, έβλεπε τη μεγάλη εικόνα και πίστευε πως μπορούσε να καταφέρει τα πάντα. Στην αρχή της καριέρας μας (βλ. δεκαετία του 1970), η τεχνολογία ήταν στοιχειώδης. Πολλοί κινητήρες ήταν καλοί, όμως ο σχεδιασμός των πλαισίων υστερούσε.”
Η βρετανική Harris Performance Products Limited, πιο γνωστή ως Harris Performance, ιδρύθηκε to 1972 από τους αδερφούς Steve και Lester Harris, και από τον Stephen Bayford. Η εταιρεία έγινε διάσημη κυρίως για τα πλαίσια της, πλαίσια που την οδήγησαν ακόμα και στους αγώνες MotoGP, για να εξαγοραστεί τελικά από την Royal Enfield.
Η βάση της εταιρείας βρίσκεται στο Hertford, όπου σχεδιάζονται, εξελίσσονται και κατασκευάζονται τα ονομαστά πλαίσια, μαζί με ψαλίδια, τιμονόπλακες, μαρσπιέ, βίδες τιτανίου, paddock stands, κ.α.
 
Η Harris Performance εξέλισσε πάντα τα προϊόντα και τις τεχνικές της μέσα από τους αγώνες, ενώ κατόπιν παρείχε aftermarket πλαίσια για πολλές μοτοσυκλέτες, συμπεριλαμβανομένης και της γνωστής σειράς κιτ πλαισίου Magnum.
Πέρα από τα παραπάνω, η Harris κατασκεύασε περισσότερες από 3.000 μοτοσυκλέτες, από μοναδικές σπέσιαλ κατασκευές, μέχρι τη διάσημη σειρά Magnum.
 
Στην πίστα, η Harris έχει συμμετάσχει σε αγώνες GP, WorldSBK, Endurance, στο Isle of Man TT, και σε πολλούς αγώνες Road Racing.
Το 1991, η Harris έγινε μόλις η μία από δύο εταιρείας που η Yamaha έδωσε την άδεια να αγοράσουν εργοστασιακούς κινητήρες YZR500 για να συμμετάσχουν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην κατηγορία ιδιωτών.
 
Εκεί η Harris ανταγωνίστηκε τα μεγάλα εργοστάσια στην κατηγορία των δίχρονων 500, με τη μεγαλύτερη ιδιωτική ομάδα του 1995, με 3 αναβάτες στις τάξεις της, συμπεριλαμβανομένου και του πρώην συντάκτη του περιοδικού Fast Bikes, Sean Emmett.
 
Την ίδια χρονιά, η Harris προσκλήθηκε να δημιουργήσει, οργανώσει και διαχειριστεί την επίσημη ομάδα WSBK της Suzuki, και να εξελίξει και τρέξει το GSX-R750 WT.
 
Επιπρόσθετα, η Suzuki ανέθεσε στη Harris να διανείμει το αγωνιστικό κιτ GSX-R750 στους πελάτες της εταιρείας.
Η εξέλιξη του GSX-R750 ολοκληρώθηκε στις σεζόν 96-98, ενώ το 1999 η Harris αναμίχθηκε στην προσπάθεια της Kawasaki στο BSB, και το 2000 ήταν διαχειρίστρια της ομάδας της Honda στο Βρετανικό Πρωτάθλημα Superbikes, εξελίσσοντας το VTR1000 SP-1.
 
Το 2001, η Harris συνεργάστηκε με την Sauber Petronas Engineering AG, εξελίσσοντας ένα πλαίσιο για μια τετράχρονη μοτοσυκλέτα GP.
Το 2002 η WCM ανέθεσε στη Harris να σχεδιάσει και κατασκευάσει μια MotoGP μοτοσυκλέτα, που θα φορούσε βελτιωμένο κινητήρα της Yamaha. Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα αγωνίστηκε στο Πρωτάθλημα MotoGP του 2003, ως ο πρόδρομος της τετράχρονης εποχής της κατηγορίας.
 
Παράλληλα, η Harris αναμίχθηκε και με την ομάδα της Yamaha στους αγώνες Supermoto στη Βρετανία.
 
Σημειώστε πως η Harris ήταν ο επίσημος αντιπρόσωπος της Ohlins στη Βρετανία για σχεδόν 25 χρόνια, μέχρι που η σουηδική εταιρεία ίδρυσε την Ohlins UK.
Στα επόμενα 10 χρόνια, η Harris συνέχισε να εξελίσσει πλαίσια για αγώνες, με πιο γνωστά αυτά της Moto2 κατηγορίας, αλλά και των GP125, για την πρώτη κινέζικη εργοστασιακή ομάδα της κατηγορίας.
 
Για περίπου 15 χρόνια, η Harris συνεργαζόταν με την ινδική Eicher Motors Ltd, την μητρική εταιρεία της Royal Enfield, ενώ από το 2008 και μετέπειτα, η Harris αναμείχθηκε ακόμα περισσότερο με τη σχεδίαση των πλαισίων της RE, μαζί με τον Designer Mark Wells για μοτοσυκλέτες όπως την Cοntintental GT.
Η επιτυχία της παραπάνω συνεργασίας οδήγησε στην εξαγορά της Harris από την Eicher Motors Ltd, τον Ιούνιο του 2015.
 
Σεβόμενη τον τρόπο εργασίας της και την ιστορία της, η Royal Enfield δεν απορρόφησε την Harris, με την τελευταία να συνεχίζει να λειτουργεί στα ίδια κτήρια και με τον ίδιο τρόπο όπως και πριν, υπό την ονομασία Harris Performance (a unit of Eicher Motors Ltd).
Παράλληλα, ενώ η προτεραιότητα της Harris είναι πλέον η εξέλιξη των νέων μοτοσυκλετών της RE, η εταιρεία συνεχίζει να εξελίσσει και να διαθέτει στην αγορά νέα προϊόντα και για άλλες μάρκες μοτοσυκλετών.

Ισχυρή αντίδραση εντός ΕΕ στον εξηλεκτρισμό: Όχι στην απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης!

Με στόχο την παραγωγή και πώληση αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών με βιοκαύσιμα και συνθετικά καύσιμα και μετά το 2035
Κινητήρας εσωτερικής καύσης
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

12/12/2024

Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, το μεγαλύτερο κόμμα του Ευρωκοινοβουλίου, ξεκινάει εκστρατεία ενάντια στον στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για απαγόρευση πώλησης οχημάτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης από το 2035!

Όπως αναφέρει το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, το κεντροδεξιό κόμμα EPP ετοιμάζεται να δημοσιεύσει τις θέσεις του πάνω στην προγραμματισμένη απαγόρευση πωλήσεων οχημάτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης από το 2035, θέλοντας να αντιστρέψει τη συγκεκριμένη απόφαση.

Η κίνηση αυτή έρχεται να προστεθεί στην αυξανόμενη πίεση που δέχονται οι Βρυξέλλες από τα εργοστάσια αυτοκινήτων και τις εθνικές κυβερνήσεις, για επείγουσα βοήθεια στην δοκιμαζόμενη βιομηχανία κατασκευής οχημάτων.

Το EPP αναφέρει πως η απαγόρευση θα πρέπει να αντιστραφεί, ώστε να επιτραπεί η πώληση οχημάτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης που θα καίνε βιοκαύσιμα και συνθετικά καύσιμα και μετά το 2035. Παράλληλα, στις θέσεις του EPP περιλαμβάνεται και η κλήση για στήριξη των υβριδικών οχημάτων, και η προστασία των κατασκευαστών από τα συνεχώς αυστηρότερα όρια ρύπων.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, τα εργοστάσια κατασκευής αυτοκινήτου και μοτοσυκλέτας στην Ευρώπη -και όχι μόνο- διανύουν περίοδο κρίσης, με χιλιάδες θέσεις εργασίας να κινδυνεύουν να χαθούν.

Στις αιτίες της κρίσης περιλαμβάνεται η πτώση στη ζήτηση, οι ψηλές τιμές, ο ανταγωνισμός από την Κίνα, και η μη αποδοχή της ηλεκτροκίνησης από το ευρύ κοινό.

Καθώς το EPP έχει σημαντικότατη θέση στο Ευρωκοινοβούλιο, οι θέσεις του είναι καίριες και επηρεάζουν συνήθως σε μεγάλο βαθμό την πολιτική της Ε.Ε.

Ο επικεφαλής της Renault και Πρόεδρος του ACEA Luca de Meo αναφέρει πως “εκείνοι που καθόρισαν τη νέα πολιτική της Ε.Ε. δεν βοήθησαν να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες υποδομών, σταθερών πολιτικών επιδοτήσεων, ενεργειακών τιμών, κ.α.” O De Meο ανησυχεί περισσότερο άμεσα για τα νέα αυστηρότερα Euro όρια CO2 του 2025 (στα αυτοκίνητα αυτά είναι μειωμένα κατά 15% σε σχέση με τα προηγούμενα), αναφέροντας πως υπάρχουν ακόμα δέκα χρόνια για να βρεθεί λύση για την απαγόρευση του 2035.

Στο ίδιο μήκος κύματος, το EPP προτείνει τα νέα Euro όρια στο διοξείδιο του άνθρακα να καθυστερήσουν κατά δύο χρόνια, και να μετακινηθούν από το 2025 στο 2027.

Μέχρι πρότινος οι Βρυξέλλες πρόβαλλαν σθεναρή αντίσταση σε αντίστοιχα αιτήματα με τα παραπάνω, όμως οι πρόσφατες δυσμενείς εξελίξεις με τις μεγάλες εταιρείες όπως τη Volkswagen να ανακοινώνουν σχέδια για κλείσιμο εργοστασίων και χιλιάδες απολύσεις, και με τους επερχόμενους δασμούς που ανακοίνωσε ο Donald Trump για την εισαγωγή αυτοκινήτων στις Η.Π.Α., ίσως να αποτελέσουν σημείο καμπής για τις “πράσινες” πολιτικές της Ε.Ε. όσον αφορά στη βιομηχανία οχημάτων και στους επιθυμητούς τύπους κινητήρων και καυσίμων.

Σημειώστε πως το EPP μετρά μια πρόσφατη νίκη ενάντια στις πράσινες ευρωπαϊκές πολιτικές, αφού τον προηγούμενο μήνα, με βοήθεια από τις κυβερνήσεις των Η.Π.Α. και της Βραζιλίας πίεσε και κατάφερε να καθυστερήσει για έναν χρόνο τουλάχιστον έναν επερχόμενο αυστηρό νόμο για προστασία των δασών!