Suter MMX 500 στην πίστα των Μεγάρων!

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/11/2016

Χάρη στην Wolf Racing και την Motul, ο αέρας στην πίστα των Μεγάρων γέμισε με την χαρακτηριστική γλυκιά μυρωδιά του αγωνιστικού διχρονόλαδου και τον οξύ ήχο του χειροποίητου V4 της μοτοσυκλέτας του Suter. Είναι από εκείνες τις στιγμές που μένουν χαραγμένες για πάντα στη μνήμη σου και τις γράφεις με κεφαλαία γράμματα στο ημερολόγιο της ζωής σου. Η σπανιότητα της μοτοσυκλέτας αρκεί από μόνη της για να την συμπεριλάβεις στα high-light της δημοσιογραφικής σου καριέρας, όταν όμως αυτή η εμπειρία συνοδεύεται από την οδήγησή της, υπό την παρουσία του ίδιου του δημιουργού της, τα πράγματα παίρνουν πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις. Ο Ελβετός κύριος με το όνομα Eskil Suter πιθανότατα να μην λέει τίποτα στους περισσότερους μοτοσυκλετιστές που δεν γνωρίζουν το παρασκήνιο των GP. Όμως για εκείνους που δεν διαβάζουν μόνο τα αποτελέσματα των αγώνων, γνωρίζουν ότι ο συγκεκριμένος κύριος έχει μια εταιρία κατασκευής εξαρτημάτων για μοτοσυκλέτες, η οποία προμηθεύει και κυρίως συνεργάζεται με την αφρόκρεμα των αγωνιστικών ομάδων στα GP από την εποχή που ήταν δίχρονα και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Πιο γνωστοί είναι οι συμπλέκτες της, όμως η Suter κατασκευάζει κάθε είδους πρωτότυπο εξάρτημα. Αυτό σημαίνει ότι συμμετέχει ενεργά στην διαδικασία εξέλιξης των αγωνιστικών μοτοσυκλετών και η εμπειρία που έχει αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια είναι ένα τεράστιο θησαυροφυλάκιο γνώσεων. Πέρα όμως από την τεχνογνωσία, ο Suter είναι ένας άνθρωπος γεμάτος πάθος για τις μοτοσυκλέτες και ειδικά για τα δίχρονα V4 τέρατα των GP 500. Με κινητήρια δύναμη αυτό το πάθος και με τις γνώσεις που έχει γύρο από την κατασκευή μοτοσυκλετών για τα GP, ο Suter προσπάθησε να γυρίσει αντίστροφα τους δείκτες του ρολογιού και να φέρει πίσω τον ήχο και την μυρωδιά εκείνων των αγωνιστικών μοτοσυκλετών που στα μάτια όλων μας, μόνο ημίθεοι μπορούσαν να οδηγήσουν. Η MMX 500 δεν είναι ακριβώς μοτοσυκλέτα. Στην πραγματικότητα είναι ένα ερωτικό γράμμα αφιερωμένο σε μια εποχή που δεν θα επαναληφθεί ποτέ ξανά.

Φυσικά και την οδηγήσαμε. Φυσικά και μιλήσαμε με τον ίδιο τον Suter για ώρες, αναλύοντας βίδα-βίδα την μοτοσυκλέτα. Για την ακρίβεια έχει 1045 εξαρτήματα (κομματάκια, βίδες κ.τ.λ.) και μάλιστα κερδίσαμε συλλεκτικό μπλουζάκι επειδή το μαντέψαμε πριν μας το πει. Όμως για όλα αυτά θέλουμε χρόνο και ηρεμία για να βρούμε τις σωστές λέξεις και να τις βάλουμε  στην σωστή σειρά. Είναι δουλειά που μόνο το χαρτί, το έντυπο περιοδικό, μπορεί να προσφέρει στο δημοσιογράφο. Σε ένα από τα επόμενα ΜΟΤΟ που θα κρέμονται στο περίπτερο θα βρείτε μέσα όλα όσα μάθαμε εκείνη την Δευτέρα στα Μέγαρα, όλα όσα ψάξαμε και βρήκαμε για τον Eskil, την εταιρεία και τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες του και φυσικά που θα μας οδηγήσουν όλα αυτά στο μέλλον. Γιατί στο περιοδικό και όχι εδώ; Γιατί εδώ στο internet η ταχύτητα και ο όγκος της πληροφορίας σκοτώνουν τις ειδικές γνώσεις και την εις βάθος ανάλυση. Όμως από την άλλη μεριά, η ταχύτητα του internet και η εύκολη πρόσβαση από τον καθένα έχει το χάρισμα και την ζωντάνια της αμεσότητας. Εδώ είναι το σωστό μέρος για να εκφράσουμε την ένταση των συναισθημάτων που μας γέμισε αυτή η μοτοσυκλέτα.

 Έχουν περάσει πάνω από 16 ολόκληρα χρόνια από την τελευταία φορά που οδηγήσαμε μια τέτοια αγωνιστική δίχρονη μοτοσυκλέτα μέσα στην πίστα. Οι μνήμες από το παρελθόν είναι θολές, αλλά το σοκ από το παρόν είναι τεράστιο. Η μοτοσυκλέτα του Suter δεν είναι απλώς ένα δίχρονο, μανιασμένο θηρίο που θα σου ασπρίσει τα μαλλιά. Δηλαδή είναι… αλλά μαζί με αυτό είναι και κάτι περισσότερο. Σίγουρα μπορούμε να ευχαριστήσουμε με όλη μας την καρδιά την Wolf racing και την Motul που μας έδωσαν την μοναδική ευκαιρία να είμαστε από τους ελάχιστους δημοσιογράφους στον κόσμο που οδηγήσαμε την MMX 500. Όμως πολύ περισσότερο θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον ίδιο τον Suter που μας έδωσε την ευκαιρία να νοιώσουμε πόσο μεγάλο ρόλο παίζει το βάρος και το μέγεθος ενός κινητήρα στην κατασκευή και συνολική συμπεριφορά μιας μοτοσυκλέτας. Ήταν ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα που πήραμε ως δοκιμαστές/δημοσιογράφοι μοτοσυκλετών. Όσο κι αν γνωρίζεις την θεωρία, η πράξη και τα βιώματα κάνουν τεράστια διαφορά. Όλοι ξέρουμε και όλοι μπορούμε να καταλάβουμε ότι όσο ελαφρύτερη είναι μια μοτοσυκλέτα, τόσο το καλύτερο και όσο μεγαλύτερη ιπποδύναμη έχει… πάλι τόσο το καλύτερο. Όμως μόνο όταν οδηγήσεις την MMX 500 μπορείς να λες ότι ξέρεις ακριβώς γιατί πράγμα μιλάς. Γι΄αυτό και είναι πολύ εύκολο να γράφεις εδώ χωρίς δεύτερη σκέψη, ότι αυτή η μοτοσυκλέτα έχει τεράστια διαφορά από οτιδήποτε άλλο έχεις οδηγήσει, όμως είναι πολύ δύσκολο και θέλει χρόνο να πεις το γιατί. Μέχρι να τα βάλουμε όλα στην σωστή σειρά πάνω στο χαρτί, πάρτε μια πρώτη γεύση από ό,τι ζήσαμε εκείνη την Δευτέρα στα Μέγαρα…             

 

Πρόωρο Χριστουγεννιάτικο δώρο από την Wolf Racing και την Motul, πώς να μην κάνεις σαν μικρό παιδί!

-----------

Ο Eskil ήταν έτοιμος να απαντήσει στο βομβαρδισμό ερωτήσεων του MOTO με πλήρη ειλικρίνεια 

-----------

Πρώτος μετά τον ίδιο τον Eskil, οδήγησε την mmx500 ο Γιώργος Παρασκευάς - ο άνθρωπος που έκανε πραγματικότητα το όνειρο των υπολοίπων φέρνοντας την μοτοσυκλέτα στην Ελλάδα

-----------

 

Για τις ανάγκες της τεχνικής ανάλυσης –όπως μόνο το MOTO μπορεί- ξεντύσαμε και την ΜΜΧ500! 

-----------

high-light δημοσιογραφικής καριέρας...

Ελεύθερος με 3 όρους ο ταξιτζής που σκότωσε μοτοσυκλετιστή παραβιάζοντας κόκκινο φανάρι

Ο οδηγός ταξί παραδέχτηκε πως προκάλεσε θανατηφόρο ξεκινώντας με κόκκινο
Ελεύθερος με 3 όρους ο ταξιτζής που σκότωσε μοτοσυκλετιστή παραβιάζοντας κόκκινο φανάρι
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/12/2025

Τα ξημερώματα Κυριακής 30/11, στις 02:15, ταξί με οδηγό 39χρονο πέρασε με κόκκινο την διασταύρωση των οδών Καραμανλή με Πατριάρχου Γρηγορίου στη Θεσσαλονίκη και συγκρούστηκε με 35χρονο αναβάτη μοτοσυκλέτας προκαλώντας τον θάνατό του.

Ο άτυχος αναβάτης οδηγούσε το λευκό Peugeot Geopolis 250 της φωτογραφίας το οποίο και διαλύθηκε μαρτυρώντας την σφοδρότητα της σύγκρουσης καθότι το ταξί έκοψε την Λεωφόρο στη μέση. Σύμφωνα με μαρτυρίες ο νεκρός φορούσε κράνος και προστατευτικό εξοπλισμό.

Στον οδηγό του ταξί ασκήθηκε κακουργηματική δίωξη για επικίνδυνη οδήγηση που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο και συνελήφθη.

Σήμερα όμως απολογούμενος στην 1η τακτική ανακρίτρια Θεσσαλονίκης υποστήριξε πως δεν είχε καμία πρόθεση να παραβιάσει ερυθρό σηματοδότη και απέδωσε την πράξη του σε κορνάρισμα που άκουσε και το εξέλαβε ως προτροπή για να ξεκινήσει, θεωρώντας πως έχει ήδη καθυστερήσει τον οδηγό πίσω του. Εξήγησε πως είχε σταματήσει πιο μπροστά από το φανάρι και δεν το έβλεπε άμεσα, κι έτσι εξέλαβε το κορνάρισμα που άκουσε ως προτροπή να ξεκινήσει. Είπε επίσης πως ουδέποτε αντιλήφθηκε τον μοτοσυκλετιστή. Του έγιναν εξετάσεις που έδειξαν πως δεν είχε καταναλώσει αλκοόλ.

Ο ανακριτής του επέβαλε απαγόρευση εξόδου από την χώρα, εμφάνιση σε αστυνομικό τμήμα και πλήρη απαγόρευση οδήγησης οποιασδήποτε μορφής οχήματος.

Από τον Σεπτέμβριο που ισχύει ο νέος ΚΟΚ και με τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα, ο οδηγός ταξί θα δικαστεί πλέον για κακούργημα, όπως προβλέπει το Άρθρο 290Α.

Μέχρι τώρα το θανατηφόρο τροχαίο αντιμετωπιζόταν ως Ανθρωποκτονία από αμέλεια, δηλαδή πλημμέλημα και έφερε έως 5 έτη ποινή φυλάκισης με αναστολή. Δεν έμπαινε ποτέ κανείς φυλακή λοιπόν.

Από εδώ και πέρα όμως και συγκεκριμένα για την παραβίαση ερυθρού σηματοδότη που έχει οδηγήσει σε θάνατο, η πράξη έχει αναβαθμιστεί σε κακούργημα πράγμα που επιβάλει φυλάκιση τουλάχιστον 10 ετών με ανώτερο τα 15 έτη. Η παραβίαση STOP παραμένει πλημμέλημα, το κόκκινο φανάρι όμως είναι κακούργημα.

Για να αφεθεί ελεύθερος ο οδηγός ταξί, σημαίνει πως ανακριτής και εισαγγελέας έκριναν πως δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρο 282 για προσωρινή κράτηση και ο οδηγός ταξί δεν είναι ύποπτος φυγής, ενώ είχε έως τώρα καθαρό ποινικό μητρώο.

Στην πραγματικότητα ο οδηγός του ταξί θα αντιμετωπίσει την ποινή φυλάκισης όταν γίνει η δίκη και παρότι δικονομικά η απόφαση των αρχών στέκει, στην πράξη έρχεται σε σύγκρουση με το κοινό περί δικαίου αίσθημα που βλέπει πως δεν υπάρχει τιμωρία για κάτι τόσο σοβαρό, όπως η παραβίαση του ερυθρού σηματοδότη. Σε μία διασταύρωση χωρίς φανάρια μπορεί να γίνουν λάθη, η παραβίαση του κόκκινου όμως σωστά λαμβάνεται πλέον ως κακούργημα. Το πρόβλημα είναι να μην υπάρχει ατιμωρησία μέχρι την δίκη.