Suzuki KATANA Project από WSBK GSX-R1000 200 ίππων

Δημιουργία του Team Classic Suzuki
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

8/6/2021

Μία αγωνιστική μοτοσυκλέτα της Alstare Racing που το 2008 συμμετείχε στο MOTUL WSBK απέκτησε νέα ζωή ως ένα νέο πλέον KATANA!

Ο Nathan Colombi ανέλαβε να ανακατασκευάσει τον κινητήρα κρατώντας τις αγωνιστικές προδιαγραφές του με απόδοση πάνω από 200 ίππους στον πίσω τροχό με την ηλεκτρονική διαχείριση να γίνεται μέσα από το κιτ Yashimura EM Pro.

Για την ψύξη του κινητήρα χρησιμοποιούνται αλουμινένιοι σωλήνες και ψυγεία από την εργοστασιακή ομάδα δένοντας οπτικά την κλειστή καρίνα με το ελάχιστο φαίρινγκ του ΚΑΤΑΝΑ ενώ εκτεταμένη δουλειά χρειάστηκε πίσω στο υποπλαίσιο αλλά και το νέο ψαλίδι για να φτιάξουν μία ουρά που να ταιριάζει σε μία μοτοσυκλέτα με το όνομα ΚΑΤΑΝΑ και μαζί δύο αμορτισέρ Öhlins.

Αντίστοιχα μπροστά έχουν χρησιμοποιηθεί εξαρτήματα από την αγωνιστική σειρά ξεκινώντας από το πιρούνι, επίσης της Öhlins, και περνώντας από Brembo φρένα, δίσκους και δαγκάνες – με την πίσω μάλιστα να κρύβεται από το νέο ψαλίδι.

Για το πιο χαρακτηριστικό σημείο μίας ΚΑΤΑΝΑ σχεδίασης, έγινε χρήση carbon και αναπαρήγαγαν την κλασική εμφάνιση χρησιμοποιώντας LED φώτα και καταλήγοντας σε ένα σύνθετο τελικά αποτέλεσμα που δεν μπορείς να το πεις σκέτο resto-mod αν κάπου εκεί μέσα δεν προσθέσεις και την λέξη “race”.

Ακολουθούν οι φωτογραφικές του λεπτομέρειες:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”