Πριν λίγες ημέρες είχαμε στα χέρια μας τη γενική εικόνα της αγοράς των δικύκλων έως το τέλος Απριλίου, όπου το βασικό μήνυμα ήταν άκρως ενθαρρυντικό παρά την λογική και αναμενόμενη πτώση λόγω lockdown. Τώρα, ο Σ.Ε.Α.Α. μας έστειλε και τα αναλυτικά στοιχεία με τις εταιρείες και τα μοντέλα που αγόρασαν οι Έλληνες το πρώτο τετράμηνο του 2020. Συνολικά πουλήθηκαν 7.007 δίκυκλα, εκ των οποίων scooter ήταν τα 3.884, παπιά ήταν τα 1.702, μοτοσυκλέτες ήταν τα 1.290 και ATV ήταν τα 98 εξ αυτών.
Ενδιαφέρον έχουν και οι πωλήσεις ανά κατηγορία κυβισμού, όπου 2.551 δίκυκλα είχαν κινητήρες μεταξύ 50-125cc και τα περισσότερα από αυτά είναι παπιά. Στην επόμενη κατηγορία των 250-500cc είχαμε 1.543 ταξινομήσεις, ενώ στην κατηγορία των 250-500 κυβικών όπου είναι τα περισσότερα δημοφιλή μοντέλα των scooter, οι ταξινομήσεις έφτασαν τις 2.059. Στα πάνω από 750 κυβικά όπου είναι κυρίως οι μοτοσυκλέτες και κάποια ελάχιστα ATV, είχαμε 454 ταξινομήσεις. Στο σύνολο των 7.007 ταξινομήσεων υπάρχουν και 25 τρίτροχα και τετράτροχα οχήματα με ηλεκτρικούς κινητήρες ή μικρά αυτοκινητάκια που ταξινομούνται ως δίκυκλα από το Υπουργείο.
Σε επίπεδο εταιρειών, η SYM κρατά την πρώτη θέση με 1.649 ταξινομήσεις και την ακολουθεί η Honda με 1.117 και στην τρίτη θέση η Piaggio με 1.063. Δημοφιλέστερο δίκυκλο της ελληνικής αγοράς είναι το scooter SYM Symphony ST 200 με 467 πωλήσεις. Δεύτερο είναι το παπί Daytona DY 125 RS με 367 πωλήσεις και τρίτο το Yamaha Crypton S με 309 πωλήσεις. Στις μοτοσυκλέτες, οι δύο εκδόσεις του Yamaha Tracer 900 πούλησαν αθροιστικά 95 αντίτυπα. Ακολουθεί από κοντά το Honda CB500X με 90 πωλήσεις και τρίτο είναι το Zontes (Daytona) T310 με 79 πωλήσεις.
BSB - Ο Shane Byrne διεκδικεί 1 εκατομμύριο λίρες από τη διοργάνωση!
Αιτία της αγωγής του είναι το ατύχημα που τερμάτισε την καριέρα του στην πίστα του Snetterton το 2018
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
17/5/2024
Ο Βρετανός θρύλος του BSB, Shane “Shakey” Byrne, μετά το ατύχημα που τον ανάγκασε να αποσυρθεί από τους αγώνες, προχώρησε σε μήνυση της διοργανώτριας αρχής των BSB διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 1 εκατομμυρίου λιρών, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο ο λόγος του σοβαρού τραυματισμού του ήταν ότι δεν είχαν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.
Ο Byrne, 47 ετών σήμερα, είχε πριν από 6 χρόνια, το 2018, ένα πολύ άσχημο ατύχημα στην πίστα του Snetterton. Η πτώση του ήρθε κατά την διάρκεια των δοκιμαστικών, με αποτέλεσμα ο έξι φορές Πρωταθλητής των Βρετανικών SBK -έχοντας συμμετάσχει και σε MotoGP & WorldSBK στην καριέρα του- να υποστεί πολλαπλά τραύματα στην σπονδυλική του στήλη, αφού χτύπησε πάνω στα προστατευτικά ελαστικά που υπάρχουν στα εξωτερικά όρια της πίστας. Η σφοδρότητα της σύγκρουσης ήταν τέτοια, που ο Byrne αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την αγωνιστική δράση, για να εργαστεί ως σχολιαστής σε αθλητικές εκπομπές στην τηλεόραση και στο youtube, ενώ παράλληλα έγινε και μάνατζερ του Bradley Ray.
Τώρα, αρκετά χρόνια μετά το ατύχημά του, ο Βρετανός αποφάσισε να προχωρήσει σε αγωγή εναντίον της Motorsport Vision Racing, ιδιοκτήτρια της πίστας και υπεύθυνης για τη διεξαγωγή αγώνων εκεί, και απέναντι στο Motorcycle Circuit Racing Board of Control, τη διοργανώτρια αρχή του Βρετανικού Πρωταθλήματος SBK (BSB). Στην αναφορά του υποστηρίζει ότι θα έπρεπε να έχουν ληφθεί καλύτερα μέτρα προστασία στο γρήγορο κομμάτι, εκεί δηλαδή που έλαβε χώρα και το ατύχημά του.
Η νομική ομάδα του Byrne υποστηρίζει ότι μπροστά από τα λάστιχα, που χρησιμοποιούνται ως ανάχωμα πριν από τα τσιμεντένια στηθαία, θα έπρεπε να έχουν τοποθετηθεί αεροφράχτες (“air fences”) -όπως βλέπουμε στην άνω φωτογραφία. Μιλάμε στην ουσία για ένα τμήμα σκληρού υφάσματος, το οποίο γεμίζει με αέρα, απορροφώντας μεγάλο μέρος των δυνάμεων που αναπτύσσονται κατά την κρούση. Η σωτήρια λειτουργία των “φουσκωτών φραχτών” έχει αποδειχθεί πολλές φορές στους υψηλότερου επιπέδου αγώνες, όπως τα MotoGP, παρέχοντας κορυφαία επίπεδα ασφάλειας σε σύγκριση με τα παραδοσιακά λάστιχα και τις αχυρόμπαλες, ιδιαίτερα σε σημεία όπου αναπτύσσονται υψηλές ταχύτητες, καθώς οι φράχτες αυτοί λειτουργούν σαν μαξιλάρι. Η απουσία αυτών, σύμφωνα με τον Byrne και την νομική του ομάδα, ήταν που συντέλεσε στον τόσο σοβαρό τραυματισμό του Βρετανού. Όπως ισχυρίζονται, οι διοργανωτές απέτυχαν να εξασφαλίσουν την μέγιστη δυνατή ασφάλεια για τους αγωνιζόμενους, ιδιαίτερα στα επικίνδυνα τμήματα της πίστας.
Από τη μεριά τους οι εναγόμενοι, Motorsport Vision Racing και Motorcycle Circuit Racing Board of Control, δηλώνουν ότι το ατύχημα του Byrne δεν μπορούσε να προβλεφθεί, ενώ οι τραυματισμοί του οφείλονται κυρίως στην ίδια την πτώση και όχι τα προστατευτικά. Σύμφωνα με τους ίδιους, είχαν ακολουθήσει όλα τα μέτρα που απαιτεί το πρωτόκολλο, χωρίς να μπορούν να προβλέψουν ότι θα μπορούσε να συμβεί ένα ατύχημα όπως αυτό του Byrne -αν και σε τέτοιου είδους αγώνες πρέπει πάντα να είσαι προετοιμασμένος για το χειρότερο σενάριο, ώστε να το αποφύγεις. Η υπερασπιστική τους γραμμή κλείνει με την διαβεβαίωση ότι ακόμα και αν υπήρχαν σε εκείνο το σημείο στρώματα αέρα, δεν θα έπαιζαν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο, εξαιτίας της φύσης της σύγκρουσης.
Τώρα, ο δικαστής Bruce Blair είναι αυτός που θα αποφασίσει αν ο Byrne θα δικαιωθεί και αν θα πάρει τα χρήματα -ή μέρος αυτών- που ζητά. Η απόφασή του, ωστόσο, κρύβει και μία ακόμα συνθήκη, καθώς θα δημιουργήσει ιστορικό, ως προς το πώς αξιολογούνται και εφαρμόζονται τα μέτρα προστασίας σε αγώνες μηχανοκίνητου αθλητισμού. Η δικαστική αυτή διαμάχη έρχεται να τονίσει τη συνεχιζόμενη κουβέντα στη Βρετανία, που έχει να κάνει με τις ευθύνες των διοργανωτών για την προστασία των αναβατών, αλλά και για το αν τα υπάρχοντα μέτρα ασφαλείας είναι επαρκή.
Η υπόθεση του Byrne έχει τραβήξει τα βλέμματα της μοτοσυκλετιστικής, και όχι μόνο, κοινότητας, πάνω της, αναδεικνύοντας τα ρίσκα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι αναβάτες και πόσο σημαντική είναι η διαρκής εξέλιξη, όσον αφορά την ασφάλεια. Οι θαυμαστές του, αλλά και άλλοι αναβάτες έχουν δείξει την υποστήριξή τους στον Byrne, τονίζοντας την ανάγκη που υπάρχει για αυστηρότερα μέτρα ασφαλείας, προκειμένου να αποφευχθούν στο μέλλον τέτοιου είδους ατυχήματα. Το Βρετανικό Πρωτάθλημα SBK αποτελεί ένα από τα πιο προβεβλημένα Πρωταθλήματα στον κόσμο, όμως ταυτόχρονα είναι και ένα από τα πιο επικίνδυνα, μετρώντας σχεδόν κάθε χρόνο τουλάχιστον έναν άσχημο τραυματισμό αναβάτη ή ακόμη και θάνατο.
