Τετρακύλινδρο Ninja ZX-250R: Τα δυομισάρια επιστρέφουν!

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/6/2019

Η Kawasaki ετοιμάζεται να βγάλει δυόμισι τετρακύλινδρο και πολύστροφο, όπως ακριβώς το θέλουν οι Έλληνες, και φυσικά θα το κάνει για την Ασιατική αγορά που αλλάζει μορφή και μπορεί πλέον να υποστηρίξει μοντέλα με μεγαλύτερο κόστος! Διαφορετικά δεν θα υπήρχε περίπτωση να δούμε κάτι τέτοιο στην Ευρώπη. Η Ινδονησία όμως, μία από τις μεγαλύτερες αγορές παγκοσμίως έχει ήδη αρχίσει να ξεφεύγει από τα παπιά, μιας και έχει περάσει μία δεκαετία με υπερκυβισμένα και ακριβά παπιά, φτιαγμένα όχι για να επιτελούν το ρόλο του μεταφορικού μέσου, αλλά όλους τους υπόλοιπους που εκφράζει ο μοτοσυκλετισμός.

Πριν από τέσσερα χρόνια, πρώτο ανάμεσα στον κόσμο, το ΜΟΤΟ έβλεπε από κοντά στο Τόκυο τον δικύλινδρο «πύραυλο» της Honda, το CB250RR που πέρασε ενάμιση χρόνο ζωής ως πρωτότυπο, πριν καταχτήσει την Ασία ως μοντέλο παραγωγής. Θυμάστε τι λέγαμε τότε για το τούρμπο Suzuki και το μεσαίο υπετροφοδοτούμενο της Kawasaki που είχαν εκεί; Όταν μιλούσαμε με τα υψηλόβαθμα Ιαπωνικά στελέχη και έλεγαν πως ο ένας περιμένει να δει τι θα κάνει ο άλλος; Πάντα ήταν έτσι με τους Ιάπωνες. Ζουν στον Ιαπωνικό τους μικρόκοσμο και παρακολουθούν ο ένας τον άλλο, αγνοώντας τα εξωτερικά ερεθίσματα. Ολοένα και λιγότερο τα τελευταία χρόνια, χωρίς όμως να είναι μία τάση που έχει σβήσει. Η επιτυχία της Honda στην Ασία με το CBR, εξασφάλισε την προσοχή της Kawasaki που το σχέδιο το είχε έτοιμο, χρόνια τώρα. Η φήμη μόνο καινούρια δεν είναι. Όπως τόσες και τόσες άλλες. Πόσες φορές έχετε διαβάσει πως «έρχεται το νέο Hayabusa» όχι από εμάς, αλλά γενικότερα εκεί έξω. Όπως και το turbo της Suzuki… όπως και τόσα και τόσα άλλα. Παρεμπιπτόντως το Hayabusa θα έρθει αυτή την φορά, αλλά τώρα είμαστε στο δυόμισι, τετρακύλινδρο Kawasaki που επίσης το ακούμε για σχεδόν μία πενταετία. Αυτή την φορά όμως, η φήμη διασταυρώνεται από περισσότερες από μία ή δύο πλευρές και αναμένεται να εμφανιστεί το Tokyo Motor Show, στα τέλη Οκτωβρίου φέτος. Εκεί που τέσσερα χρόνια πριν, είδαμε το δικύλινδρο Honda… Το MOTO θα είναι και φέτος στο Τόκιο αναμένοντας να το δει από κοντά με την υπόσχεση μάλιστα πως θα είναι «Made in Japan» ο κινητήρας και το πλαίσιο και θα συναρμολογείται στην Ινδονησία. Ώστε να καταφέρει να περάσει από την νομοθεσία της χώρας, την μόνη αιτία για την προσέλκυση ορισμένων από τα μεγαλύτερα εργοστάσια του κόσμου…

Με τα παραπάνω δεδομένα γίνεται πιο σαφές, πως το μικρό τετρακύλινδρο θα είναι προορισμένο στην σπορ οδήγηση και όχι στην εικόνα ή στην αίσθηση αυτή και μόνο. Πολύστροφη και φτιαγμένη με τα σημερινά δεδομένα, η μικρή supersport θα υπόσχεται αυξημένη και γραμμική απόδοση χωρίς υπερβολική κατανάλωση απέναντι στα οικονομικά μονοκύλινδρα και δικύλινδρα με τα οποία αναγκαστικά θα έρθει απέναντι, αν και θα τους χωρίζουν θέματα φιλοσοφίας και προσέγγισης.

Καλά και κακά νέα ταυτόχρονα, μιας και είναι δύσκολο να περιμένουμε κάτι τέτοιο στην Ευρώπη. Από πλευράς ρύπων και κατανάλωσης, ο σύγχρονος κινητήρας του δεν αναμένεται να έχει πρόβλημα προσαρμογής. Το πρόβλημα είναι πως δεν αναμένεται να έχει αγοραστικό ενδιαφέρον στην Ευρώπη, για να μπει το εργοστάσιο στην διαδικασία να το προσαρμόσει. Αυτό όμως είναι πολύ νωρίς να το προεξοφλήσει κανείς. Θέλουν και οι ίδιοι να μετρήσουν τις αντιδράσεις του κόσμου και σε περίπτωση που αυτές είναι πάνω από το αναμενόμενο να συζητήσουν μία τέτοια προοπτική. Σε κάθε περίπτωση στόχος είναι οι ασιατικές αγορές και πιο συγκεκριμένα η Ινδονησία, εκεί που το μοντέλο και η κουλτούρα του μοτοσυκλετισμού αλλάζει ραγδαία, κάνοντας άλματα.

Με τα σημερινά 250άρια και 300άρια ή 400άρια πλέον, έχουμε αποδείξει πως κινείσαι πολύ γρήγορα και στην πίστα διασκεδάζεις και μαθαίνεις χωρίς να καταναλώνεις τα ελαστικά σαν χαπάκια. Ένας τετρακύλινδρος κινητήρας χαρίζει αυτό το στιλ της οδήγησης που θα είχες από μεγαλύτερες μοτοσυκλέτες, καθώς θα πρέπει να επαναπροσδιορίσεις τα όρια κρατώντας το γκάζι περισσότερο ανοικτό για να έχεις καλύτερη έξοδο από τις στροφές. Μαζί με τον ρυθμό, θα σε συντροφεύει και ένας γνήσιο αγωνιστικός ήχος, πράγμα εξίσου σημαντικό.

Μένει να δούμε με πιο «κόλπο» ακριβώς, θα καταφέρουμε να το έχουμε και στην ιδιαίτερη περίπτωση της Ελλάδας… Όπως επίσης και να επαληθευτεί η φήμη στο επόμενο Tokyo Motor Show…

Ετικέτες

kawasaki

https://bit.ly/MOTO_665

Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ. Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.