Triumph – Bajaj: Προχωρά η συνεργασία

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

13/11/2019

Πριν από δύο χρόνια η Triumph ανακοίνωσε τη συνεργασία της με την Bajaj, με απώτερο σκοπό να δημιουργήσει μια σειρά από μοτοσυκλέτες μικρότερου κυβισμού, χάρη στη παραγωγική ικανότητα του ινδικού κολοσσού. Πρόσφατα, είχαν κυκλοφορήσει οι πρώτες πληροφορίες απ’ τον Rajiv Bajaj (CEO της Bajaj Auto), που ανέφερε ότι το πρώτο “τέκνο” της συνεργασίας των δύο εταιρειών θα βασιστεί στο Avenger της Bajaj αλλά θα έχει τον μεγαλύτερου κυβισμού κινητήρα του Dominar J400, που έχει βασιστεί σε αυτόν του 390 Duke της KTM.

Η συμφωνία μεταξύ των δύο εταιρειών δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμη, αφού οι υπογραφές αναμένονται να “πέσουν” αυτό το μήνα. Η καθυστέρηση των σχεδόν τριών ετών για την επισημοποίηση της συνεργασίας ήταν αναμενόμενη, αν αναλογιστούμε όλα τα γραφειοκρατικά θέματα που έπρεπε να διευκρινιστούν. Ωστόσο, οι νέες πληροφορίες που αναφέρουν ότι ο Rajiv Bajaj έχει δώσει το “πράσινο φως” για τη δημιουργία των πρωτότυπων, τα οποία θα έρθουν στην αγορά το 2022 με το λογότυπο της Triumph, δείχνουν πως υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των δυο εταιρειών.

Επίσης, σε μια πρόσφατη συνέντευξη του Διευθυντή του διαφημιστικού τμήματος της Triumph, κ.Paul Stroud επιβεβαιώθηκε πως οι μοτοσυκλέτες που θα παραχθούν θα έχουν το λογότυπο της αγγλικής εταιρείας και θα υπάρχουν στη γκάμα της για την αγορά της Ινδίας. Το πιθανότερο μάλιστα είναι να γίνει το ίδιο και στις υπόλοιπες αγορές του κόσμου. Τα πρωτότυπα έχουν ήδη “στηθεί” και δοκιμάζονται, ενώ ο κυβισμός τους ξέρουμε πως θα ξεκινά απ' τα 400cc με το επερχόμενο Avenger 400 και θα φτάνει μέχρι τα 800cc.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”