Yamaha MT-09 Y-AMT: Πρώτα χιλιόμετρα σε ελληνικό έδαφος

Στην πανελλαδική παρουσίαση του αυτόματου MT-09 στην Ανάβυσσο
Παρουσίαση Yamaha MT-09 Y-AMT 2024
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

15/10/2024

Το αυτόματο Yamaha MT-09 Y-AMT βρίσκεται πλέον στην Ελλάδα και εμείς το οδηγήσαμε και στην Ανάβυσσο έπειτα από το ταξίδι που κάναμε μέχρι τα Πυρηναία για το παγκόσμιο δημοσιογραφικό του λανσάρισμα.

Το ξενοδοχείο Vincci Ever Eden αποτέλεσε τη βάση για το Y-AMT Experience Event που πραγματοποίησε η Yamaha στην Ανάβυσσο δίνοντας σε όλους τους Έλληνες δημοσιογράφους την ευκαιρία να έρθουν σε μία πρώτη επαφή με το ίδιο το ΜΤ-09 περισσότερο όμως με το νέο σύστημα της εταιρείας των τριών διαπασών που αυτοματοποιεί τη λειτουργία ενός μηχανικού κιβωτίου.

Παρουσίαση Yamaha MT-09 Y-AMT 2024

Στο τρέχον τεύχος Οκτωβρίου (#659) του ΜΟΤΟ μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά τις εντυπώσεις μας από την αποστολή στα Πυρηναία για το Yamaha Υ-ΑΜΤ και τα 330+ εξαντλητικά χιλιόμετρα που έκανε ο Γκαζής σε ένα ατελείωτο στροφιλίκι, με τους Ιάπωνες να θέλουν να αποδείξουν τη λειτουργία του συστήματος και σε ακραίες συνθήκες... διασκέδασης.

Το Y-AMT δεν μπήκε τυχαία από τη Yamaha πρώτα στο σούπερ "fun to ride" ΜΤ-09 αφού με αυτή την επιλογή θέλουν να δείξουν πρώτα από όλα ότι τα αυτόματα (ή αυτοματοποιημένα μηχανικά για να ακριβολογούμε), εφόσον έχουν εξελιχθεί σωστά, δεν προορίζονται μόνο για χρηστικές, οικονομικές και τουριστικές μοτοσικλέτες -όπως δηλαδή εφαρμόζονται μέχρι σήμερα- και ότι μπορούν να δώσουν μια χρηστική διάσταση στην οδήγηση με τον παράγοντα διασκέδαση να παραμένει στο φόντο.

Παρουσίαση Yamaha MT-09 Y-AMT 2024

Από την άλλη όλοι οι σκληροπυρηνικοί μοτοσυκλετιστές, που δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς μανέτα συμπλέκτη και επιλογέα στο αριστερό μαρσπιέ για τις αλλαγές των σχέσεων του κιβωτίου, μπορούν να ξινίζουν τα μούτρα τους άφοβα όσο θέλουν για την αυτοματοποίηση του κιβωτίου του MT-09 αφού δεν "θίγονται" τα δικαιώματά τους. Η Yamaha έχει για όλους τους παραδοσιακούς αναβάτες το στάνταρ ΜΤ-09 με το μηχανικό κιβώτιο, κομπλέ με μανέτα και λεβιέ ταχυτήτων ώστε να μην λείψει τίποτα από κανένα. 

Το σύστημα Y-AMT δεν ήρθε για να αφαιρέσει επιλογές αλλά να προσθέσει άλλη μία που έχει μάλιστα πολύ ενδιαφέρον, αφού όπως φαίνεται και από τα στοιχεία πωλήσεων της Honda, όπου υπάρχει επιλογή αυτόματου κιβωτίου οι πωλήσεις σχεδόν μοιράζονται μεταξύ αυτών που το θέλουν και εκείνων που δεν το θέλουν. 

Παρουσίαση Yamaha MT-09 Y-AMT 2024
Ο κ. Γιάννης Σώκιαλης, γενικός διευθυντής της Yamaha στην Ελλάδα 

Το παραπάνω "μεταφράζεται" σε ένα ακόμη πράγμα, στην είσοδο στον κόσμο των μοτοσυκλετών εκείνης της μερίδας του κοινού που δεν θέλει να έχει πολλά πάρε-δώσε με μηχανικά κιβώτια, μανέτες και λεβιέ ή ξεκίνησε με scooter/παπί και θέλει να κάνει το βήμα στη μοτοσυκλέτα, αλλά φοβάται τον συμπλέκτη. 

Το Y-AMT απευθύνεται επίσης και σε εκείνους που έρχονται απευθείας από το αυτοκίνητο και δεν θέλουν να βλέπουν scooter ούτε με κιάλια, όμως ούτε και αυτοί θέλουν να απασχολούν χέρι και πόδι για να αλλάζουν ταχύτητες. Τα αυτόματα κιβώτια είναι ούτως ή άλλως στη μόδα στα αυτοκίνητα και στην Ευρώπη και έχουν γίνει πλέον τόσο προσιτά που μπαίνουν σε όλες τις κατηγορίες.

Ο κ. Τάσος Κωνσταντινίδης, διευθυντής Marketing της Yamaha
Ο κ. Τάσος Κωνσταντινίδης, διευθυντής Marketing της Yamaha

Οπότε το σύστημα Υ-ΑΜΤ που θα μπει σε πάρα πολλά μοντέλα στο μέλλον, απευθύνεται περισσότερο σε νέο για τη μοτοσυκλέτα κοινό με μεγάλη κερδισμένη την ίδια τη μοτοσυκλέτα που "βλέπει" επιτέλους να έρχεται νέος κόσμος στις τάξεις της και εν δυνάμει να μειώνεται ο μέσος όρος ηλικίας των αναβατών μοτοσυκλέτα που είχε πάρει την ανιούσα τα τελευταία χρόνια.

Σαράντα ήταν περίπου τα χιλιόμετρα που έκανα στη σέλα του Yamaha MT-09 Y-AMT σε αυτή τη σύντομη οδηγική επαφή που οργάνωσε η ελληνική αντιπροσωπεία. Έχοντας εμπειρία από τα περισσότερα αυτόματα και ημι-αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων μοτοσυκλετών, αλλά και από δεκάδες αυτοκίνητα με αυτόματα κιβώτια τελευταίας γενιάς διαφόρων τύπων, μπορώ με έναν σημαντικό βαθμό σιγουριάς να πω ότι το σύστημα της Yamaha, με τα δύο μικρά ηλεκτρικά μοτέρ και την δική του ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου, βάζει πολύ ψηλά τον πήχη για όλα τα αυτόματα και αυτοματοποιημένα μηχανικά κιβώτια που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην αγορά ή θα έρθουν στο μέλλον στους δύο τροχούς. Πλέον το "απλό" μηχανικό κιβώτιο, με υποβοήθηση από δύο ηλεκτρικά μοτέρ μπορεί να... ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία για την ύπαρξη του σε αντίθεση με όλους τους άλλους τύπους αυτόματου κιβωτίου στους δύο τροχούς που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν το έξτρα βάρος αλλά και το έξτρα κόστος.

Yamaha MT-09 Y-AMT Ελλάδα παρουσίαση 2024

Κινηθήκαμε με ρυθμό βόλτας σε αυτά τα λίγα χιλιόμετρα στη σέλα του Υ-ΑΜΤ και έτσι είχα κυριολεκτικά την ευκαιρία να παίξω μαζί του μένοντας πίσω από τον πλοηγό. Το σύστημα ανεβάζει και κατεβάζει ταχύτητες αστραπιαία στο κιβώτιο του ΜΤ-09 και αξιοποιεί στο μέγιστο και την ύπαρξη του quickshifter τρίτης γενιάς για να συγχρονίσει ιδανικά τις στροφές στα κατεβάσματα. Μπορείς να παίξεις κλακέτες με το διπλής λειτουργίας κουμπί στο αριστερό γκριπ για το ανέβασμα και το κατέβασμα των ταχυτήτων και το κιβώτιο θα ακολουθήσει πιστά τις εντολές χωρίς να μπερδεύεται ή να ολιγωρεί ποτέ, ούτε όμως και να "ξεγελιέται" αφού θα σου επιτρέψει να ανεβάσεις ή να κατεβάσεις μόνο αν δεν απειλείται η υγεία του του κινητήρα. 

Yamaha MT-09 Y-AMT Ελλάδα παρουσίαση 2024

Στην αυτόματη λειτουργία, οι αλλαγές των σχέσεων έρχονται περίπου εκεί που θα τις έκανες και εσύ αν οδηγούσες φυσιολογικά, στο πρόγραμμα "D", ενω για σπορ οδήγηση υπάρχει το "D+" που αφήνει τον κινητήρα να στροφάρει ψηλότερα πριν αλλάξει σχέση, ενώ ανάλογα λειτουργεί και στα κατεβάσματα. Παράλληλα, στο χούφτωμα του γκαζιού το κιβώτιο κάνει kickdown και ξανακάνει αν του το ζητήσεις πάλι και το επιτρέπουν οι στροφές του κινητήρα.

 

Yamaha mt-09 Y-MT σε ελληνικό έδαφος
Ο εκδότης του περιοδικού MOTO, Θάνος Αμβροσιάδης-Φελούκας με τον Γενικό Διευθυντή Yamaha Γιάννη Σώκιαλη συζητούν για τα νέα, 2025 μοντέλα

Πολύ ενδιαφέρουσα λοιπόν αυτή η πρώτη επαφή με το Yamaha MT-09 Y-AMT που προμηνύει και μια εξίσου ενδιαφέρουσα και αναλυτική δομική. Παράλληλα, η Yamaha θέλει να εξασφαλίσει ότι άποψη για το νέο της σύστημα μπορούν να έχουν από πρώτο χέρι όσοι περισσότεροι αναβάτες το επιθυμούν και για αυτό θα διαθέσει σχετικά άμεσα για test ride όχι μία ούτε δύο αλλά 20 μοτοσικλέτες (!), σε μια πρωτοφανή κίνηση για τα δεδομένα της σημερινής εποχής.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ
Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/10/2025

Στις 23 Οκτωβρίου 2011 ο κόσμος του MotoGP πάγωσε. Ο Marco Simoncelli το όνομα που όλοι μας πιστεύαμε πως θα είναι ο επόμενος απόλυτος διεκδικητής των MotoGP, ο νεαρός αναβάτης που ο Rossi έβλεπε ως συνεχιστή του, έχοντας προλάβει να γίνει ήδη ένας από του πιο αναγνωρίσιμους αναβάτες της σύγχρονης εποχής, έχασε τη ζωή του στη διάρκεια του Grand Prix της Μαλαισίας, αφήνοντας πίσω του ένα κενό που παραμένει αισθητό ακόμη και σήμερα. Ο “Super Sic”, όπως τον γνώριζε όλος ο κόσμος, δεν υπήρξε απλώς ένας εξαιρετικός αναβάτης ήταν μια προσωπικότητα που οι αγώνες μοτοσυκλέτας χρειαζόντουσαν και μάλιστα χρειάζονται ακόμη. Είχε τεράστιο πάθος και ανεπιτήδευτη αγάπη για τους αγώνες, με μία πρέζα χιούμορ που έλκυε ακόμη και τους οπαδούς άλλων αναβατών!

Δεκατέσσερα χρόνια μετά, η μνήμη του συνεχίζει να ζει δυνατά χωρίς να έχει προλάβει να γεμίσει με ρεκόρ ή να φορτώσει τα στατιστικά, τέτοια ήταν η αγάπη του κόσμου και η καθολική του αποδοχή από όλους, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο όχι μόνο στα MotoGP αλλά και γενικά στον μηχανοκίνητο αθλητισμό!

Ο Simoncelli ήταν φτιαγμένος από υλικό που δεν μετριέται σε τίτλους και στατιστικά. Το ανέμελο μαλί κάτω από το κράνος, το σπινθηροβόλο βλέμμα και εκείνο το απίστευτο πάθος για μάχη, που έκανε κάθε γύρο του MotoGP να θυμίζει κάτι από άλλες εποχές. Ήταν αγνός αγωνιστής, με μια ιταλική τρέλα που δεν μπορούσε, ούτε ήθελε, να κρύψει.

Super Sic 58 – The Legacy
Ονοματεπώνυμο: Marco Simoncelli
Ημερομηνία γέννησης: 20 Ιανουαρίου 1987, Cattolica, Ιταλία
Θάνατος: 23 Οκτωβρίου 2011, Sepang, Μαλαισία
Αριθμός αγώνων GP: 151 (125cc, 250cc, MotoGP)
Νίκες: 14 (12 στο 250cc, 2 στο 125cc)
Παγκόσμιοι τίτλοι: 1 (250
cc, 2008 – Gilera)
Ομάδες:
Matteoni Racing, Metis Gilera, San Carlo Honda Gresini}
Νούμερο: 58 (αποσυρμένο επίσημα από το MotoGP το 2016)

Κληρονομιά:
• Το Misano World Circuit Marco Simoncelli φέρει το όνομά του από το 2012.
• Το Fondazione Marco Simoncelli στηρίζει νέους και οικογένειες σε ανάγκη, συνεχίζοντας το φιλανθρωπικό έργο της οικογένειας.
• Κάθε χρόνο, οι φίλοι του διοργανώνουν στο Misano το “Sic Day”, ένα φεστιβάλ χαράς και μοτοσυκλέτας, όπως το ήθελε εκείνος.
• Το #58 παραμένει σύμβολο πάθους και αυθεντικότητας, ένα νούμερο που θα θυμίζει για πάντα τι σημαίνει να ζεις ως αγωνιζόμενος στην κορυφή της μοτοσυκλέτας

Η καριέρα του εκτοξεύθηκε το 2008, όταν κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα 250cc με τη Gilera, χαρίζοντας στην παραπαίουσα τότε Ιταλική μάρκα το τελευταίο της σπουδαίο τρόπαιο. Από τότε, το όνομα “Simoncelli” έγινε συνώνυμο με τον επιθετικό και θεαματικό τρόπο οδήγησης. Ήταν ένα ιδιαίτερο επιθετικό στιλ, από εκείνα που ακόμη και οι αντίπαλοί του δεν χρησιμοποιούσαν αργότερα εναντίον του, ήταν όμως μοιραία και εκείνο που έδωσε το άδοξο τέλος. Όταν ανέβηκε στο MotoGP με τη Honda της ομάδας Gresini, όλοι ήξεραν πως μπροστά τους είχαν έναν από εκείνους τους αναβάτες που ή θα έγραφαν ιστορία ή θα την πλήρωναν ακριβά.

Γνώρισα προσωπικά τον Simoncelli με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο. Είχε μόλις κερδίσει τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο και βρισκόμασταν στην πίστα δοκιμών της Goodyear-Dunlop, μία μαγευτική τοποθεσία με μία εκπληκτική πίστα όπου φυσικά δεν υπάρχουν κερκίδες, ούτε μπορεί να μπει κανείς άλλος πέρα από τους αναβάτες δοκιμών και τους δημοσιογράφους, στις λίγες φορές που έχει φιλοξενήσει παρουσιάσεις ελαστικών.

Ήμουν για ακόμη μία φορά ο μόνος Έλληνας προσκεκλημένος και είχα μπει να οδηγήσω μαζί με τους Άγγλους δημοσιογράφους που τότε ήταν μία πολυπληθή ομάδα χωρίς Youtubers και Influencers, όλοι τους εξαιρετικά έμπειροι και επίσης όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, με αγωνιστικές περγαμηνές που έφταναν για δύο από αυτούς μέχρι και το BSB! Μπήκαμε με superbike στο session εκείνο και ο Simoncelli με ένα Dorsoduro 750. Αυτό που περισσότερο το έχετε δει να κυκλοφορεί με την ομάδα ΔΙΑΣ, σπάνια δικάβαλο παρότι η ομάδα αυτή έτσι έχει στηθεί και αν θυμάστε από την δοκιμή στο MOTO, δεν ήταν και μία μοτοσυκλέτα που μπορούσε εύκολα να ξεχωρίσει.

Ο Simoncelli ξεκίνησε τελευταίος, πίσω μας και σε λίγους γύρους μας είχε μαζέψει. Εγώ βρισκόμουν τότε σχετικά μπροστά στο γκρουπ, τρίτος κατά σειρά όταν με πέτυχε στο πιο αργό κομμάτι της πίστας, αργό για εμάς. Ανηφορικό εσάκι με θετική κλίση στην μεσαία του στροφή. Ήξερα ότι ήταν πίσω μου και είχα υπολογίσει να κρατηθώ στην έξοδο για να μην τον κόψω και να ανοίξω το γκάζι του GSXR1000R μόλις με περάσει. Μόνος μου στόχος να μείνω πίσω του για λίγο καθώς αμέσως μετά είχαμε άλλες δύο στροφές που μας οδηγούσαν στην ευθεία, οπότε θα προλάβαινα να οδηγήσω τουλάχιστον μισό γύρο πίσω του. Ότι και να έκανε δεν θα μπορούσε να ξεφύγει στην ευθεία με το Dorsoduro 750 από το GSXR1000R!

ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ!

Την ώρα που έστριβα την δεύτερη στροφή από το εσάκι, εκείνη την αριστερή με την θετική κλίση, είδα ένα Dorsoduro να πετάγεται πλαγιασμένο μέσα από κερμπ πέρνοντας μαζί του χώματα, πετραδάκια και χόρτα και να προσγειώνεται μπροστά μου με το γόνατο. Πίστεψα ότι απλά έπεφτε μπροστά μου, άφησα το γκάζι και προσευχήθηκα στην Dunlop να κρατήσει το εμπρός ελαστικό που εκείνη την στιγμή του ζητούσες να κάνει κάτι δύσκολο. Μόνο που ο Simoncelli δεν είχε πέσει, ντριφτάρισε στην προσγείωση μέχρι το εξωτερικό κερμπ, εκτός δηλαδή αγωνιστικής γραμμής και πάνω του ακριβώς άνοιξε το γκάζι και με τρόπο που δεν πίστευα πως μπορούσε να γίνει το Dorsoduro 750 σηκώθηκε με το γκάζι, πλάγιασε στην επόμενη δεξιά ξύνοντας τα πάντα και εξαφανίστηκε στα 150 μέτρα της ευθείας πριν τα φρένα της επόμενης αριστερής. Όταν βγήκα στην ευθεία ήταν ήδη περίπου στην μέση και δεν τον έφτασα ποτέ στα φρένα της σπαστής δεξιάς, μίας πολύ ύπουλης στροφής που όταν μάθαινες την πίστα μπορούσες να την πουλήσεις πηγαίνοντας διαγώνια προς την κατηφορική ευθεία πριν από μία απότομη δεξιά όπου είχαν σημειωθεί και αρκετές πτώσεις.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
Έχουν περάσει 16 χρόνια από εκείνη την ημέρα, ήμουν τότε ένας νέος συντάκτης, συνομιλώντας με τον επόμενο Valentino Rossi (όπως τον λέγαμε με τον πατέρα του)

Δεν οδηγήσαμε ποτέ μαζί για μισή πίστα, ενώ αμέσως μετά ήμασταν μόνοι μας για τους λίγους γύρους που έμεναν για το υπόλοιπο session. ΌΛΟΙ οι Άγγλοι συνάδελφοι είχαν βγει έξω νωρίτερα ζητώντας από την Dunlop να βγάλει τον Simoncelli γιατί δεν ήθελαν να σκοτωθούν δοκιμάζοντας λάστιχα. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν το είχα δει ως απερισκεψία, ήμουν ακόμη εντυπωσιασμένος από το πώς κατάφερε να προσγειωθεί πλαγιασμένος και κυρίως με την λογική ακολουθία της σκέψης του. Πώς δηλαδή πήρε την απόφαση να βγει εκτός πίστας, μέσα από τα κέρμπ! Στο πλαίσιο της συνέντευξης που είχαμε μετά, ξεκίνησα από εκεί: «Πώς το σκέφτηκες αυτό και κυρίως γιατί; Ποιος ο λόγος;» - «Δεν το σκέφτηκα, μου είπε ο Simoncelli, δεν ήταν δηλαδή μία μελετημένη από πριν απόφαση, είχατε πολύ πιο γρήγορες μοτοσυκλέτες οπότε έπρεπε να μην φρενάρω πουθενά για να σας περάσω, ότι ήρθαν οι στροφές και είδα ότι θα έπρεπε να κόψω πολύ για να μείνω πίσω από το GSXR και μετά στην ευθεία να μην μπορώ να προσπεράσω, σκέφτηκα την προσπέραση στην επόμενη στροφή και μου ήρθε πολύ μακριά. Οπότε εκεί που έστριβα την πρώτη δεξιά, το σήκωσα και έκανα την αριστερή εκτός πίστας.

Στην συνέχεια εκείνης της συνέντευξης τον ρώτησα αν οδηγεί στον δρόμο και μου είπε πως όχι γιατί είναι επικίνδυνο και γελάσαμε έπειτα μαζί.

Μπορούσες να το δεις όπως οι Άγγλοι, ως επιθετικό και απερίσκεπτο ή να τον θαυμάσεις ως κάτι εξωπραγματικό και μοναδικό. Διότι αυτό ήταν. Απίστευτα πράος και μαζεμένος όλες τις στιγμές, εκτός από εκείνες που οδηγούσε. Ήμουν τυχερός που τον γνώρισα και μου για λίγο, πολύ λίγο, οδηγήσαμε και μαζί.

Το 2011, με τον αριθμό 58 πάνω στο λευκό fairing, ο Marco έδειχνε πως το μεγάλο του ξέσπασμα ήταν θέμα χρόνου. Πάλευε με τους καλύτερους τότε, με Lorenzo, Stoner, Pedrosa, Rossi κι αν κάποιες φορές οι κινήσεις του ήταν υπερβολικά τολμηρές, είχαν εκείνο το στοιχείο του “πραγματικού αγώνα” που σήμερα θα ξεσήκωνε αντιδράσεις. Δεν υπολόγιζε τίποτα. Οδήγησε πάντα σαν να μην υπήρχε αύριο, και ίσως τελικά γι’ αυτό να έγινε αθάνατος.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
στιγμιότυπο από την ίδια εκείνη ημέρα

Η μοίρα στάθηκε άδικη στη Sepang. Μια πτώση στην πρώτη κιόλας στροφή, ένα ατυχές σημείο επαφής και το όνειρο σταμάτησε απότομα. Ο θάνατός του σε ζωντανή μετάδοση καθώς όλοι οι θεατές κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί βλέποντας το κράνος του να φεύγει, έμεινε για πάντα χαραγμένος στην ιστορία και κανείς, δεν θέλει να το αναπαράγει. Είχε έντονα στοιχεία αρχαιοελληνικής τραγωδίας μάλιστα από την στιγμή που πάνω του έπεσαν οι καλύτεροί του φίλοι εκτός πίστας και ταυτόχρονα ανταγωνιστές την ώρα του αγώνα. Ένας από τους καλύτερους θα σβήσει άδοξα. Όμως εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε κάτι άλλο, ένας θρύλος που κανένας χρόνος δεν μπορεί να σβήσει. Από τότε, το νούμερο 58 έγινε σύμβολο: όχι μόνο του Simoncelli, αλλά κάθε αναβάτη που τρέχει με την καρδιά του.

Η Honda Gresini διατήρησε τη μνήμη του, το Misano World Circuit φέρει πλέον το όνομά του, και κάθε φορά που βλέπεις εκείνη τη λευκοκόκκινη σημαία με τον αριθμό 58, νιώθεις ότι ο “Super Sic” δεν έφυγε ποτέ στ’ αλήθεια. Ζει σε κάθε νέο αναβάτη που ανεβαίνει με πάθος πάνω στη μοτοσυκλέτα, σε κάθε θεατή που ανατριχιάζει όταν ακούει τον κινητήρα να ανεβάζει στροφές.

Ο Simoncelli ήταν ένας από εκείνους τους σπάνιους ανθρώπους που δεν χρειάζονται χρόνο για να αφήσουν το αποτύπωμά τους. Αρκούσαν λίγες σεζόν για να αλλάξει την ψυχή των GP, για να θυμίσει σε όλους μας πως οι αγώνες δεν είναι μόνο νίκες, είναι άνθρωποι, πάθος, είναι συναίσθημα.

Και αν σήμερα κοιτάξεις τον ουρανό πάνω από το Misano, κάπου ανάμεσα στις στροφές της ιστορίας θα δεις τον Marco να γελά, με εκείνο το ανέμελο βλέμμα που λέει:

“Corri forte, ma divertiti – τρέξε δυνατά, αλλά απόλαυσέ το.”