Μετά την αναβάθμιση του μεγάλου αδελφού στην έκδοση 800MTX
Από τον
Κώστα Γκαζή
5/11/2024
Δίπλα στην παρουσίαση του 800MTX που σας είχαμε δείξει νωρίτερα, μιας μοτοσυκλέτας που ανεβάζει τον πήχη σε design, εξοπλισμό και επιδόσεις σε σχέση με το 800MT, η CFMOTO φέρνει στην αγορά τη νέα έκδοση του 700ΜΤ, που με τη σειρά του αναβαθμίζεται εμφανισιακά τουλάχιστον στα πρότυπα του 800MT.
Η μοτοσυκλέτα δείχνει πιο όμορφη από πριν, ενώ αντί για τις χυτές ζάντες των 17 ιντσών τώρα φέρει ακτινωτές 19 και 17.
Το ρεζερβουάρ δείχνει να έχει κερδίσει 2 λίτρα αφού δηλώνεται στα 20 αντί των 18 του προηγούμενου μοντέλου, ενώ η μοτοσυκλέτα έχει τόσο δικάναλο ABS όσο και Traction Control.
Οι αναρτήσεις και το ψαλίδι δείχνουν να μην έχουν αλλάξει σε σχέση με πριν, ενώ οι διαδρομές πιρουνιού και αμορτισέρ δίνονται στα 150 mm και στα 148 mm αντίστοιχα. Ίδια παραμένει και η μέγιστη ιπποδύναμη του δικύλινδρου εν σειρά κινητήρα, στους 67 hp. Αντίθετα η ροπή δείχνει μειωμένη στα 6,1 kgm από 6,9, μπορεί και ως αποτέλεσμα των Euro 5+ προδιαγραφών.
Μειωμένη δείχνει η απόσταση της σέλας από το έδαφος, στα 800 mm αντί των 820 mm, ενώ δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει τυπογραφικό λάθος στο δελτίο τύπου πάντως το βάρος της μοτοσυκλέτας αναφέρεται στα πολλά 258 γεμάτα κιλά!
Η οθόνη οργάνων είναι έγχρωμη TFT 5 ιντσών, τα φώτα είναι full-LED και το T-Box ανήκει στον στάνταρ εξοπλισμό.
Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
1/8/2025
Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική
Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.
Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.
Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.
Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.
Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.
Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.
