Honda naked με κινητήρα από Africa!

Κατέθεσε πατέντες η Honda για τη νέα μοτοσυκλέτα
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/3/2020

Πριν από λίγο βγήκαν στην δημοσιότητα πατέντες που κατέθεσε η Honda, οι οποίες δείχνουν ότι ενδεχομένως ο δικύλινδρος εν σειρά κινητήρας των 1.084cc από το πιο πρόσφατο Africa Twin, μπορεί να βρει ένα καινούργιο "σώμα" για να φιλοξενηθεί. Μάλιστα, όπως φαίνεται στα σχέδια, το εργοστάσιο έχει ήδη σχεδιάσει δύο νέα πλαίσια γύρω από τον συγκεκριμένο κινητήρα.

Μια τέτοια κίνηση είναι απόλυτα λογική από μεριάς Honda, με δεδομένο το πόσο κοστοβόρα είναι η εξέλιξη και η κατασκευή ενός κινητήρα μαζικής παραγωγής, ειδικά με τα νέα δεδομένα για τις πιο αυστηρές προδιαγραφές. Αντιθέτως, ο σχεδιασμός των πλαισίων και των φαίρινγκ κοστίζει σαφώς λιγότερο, χάρη και στα εξαρτήματα (ηλεκτρονικά, φρένα κ.τ.λ.) που μπορεί να "δανειστεί" από ήδη υφιστάμενα μοντέλα. Το λεγόμενο "modular project", ή αλλιώς η κοινή πλατφόρμα για μια οικογένεια μοντέλων, δεν είναι κάτι καινούργιο για την μοτοσυκλέτα, με πάρα πολλά παραδείγματα –όπως ο τρικύλινδρος ΜΤ-09 και ο δικύλινδρος ΜΤ-07 της Yamaha.

Η Honda έχει ασπαστεί εξίσου σε πολλές περιπτώσεις την συγκεκριμένη φιλοσοφία, με πιο πρόσφατα παραδείγματα την οικογένεια τα CB500 και τα NC 750, και όπως φαίνεται έχει έρθει η σειρά του δικύλινδρου κινητήρα των Africa Twin να μπει σ' αυτή την διαδικασία. Άλλωστε το είχαμε γράψει και στην πρώτη παρουσίαση του συγκεκριμένου κινητήρα, τον Δεκέμβριο του 2015, ότι ο σχεδιασμός του και τα χαρακτηριστικά της απόδοσής τους είχαν γίνει εξ' αρχής με γνώμονα την μελλοντική του τοποθέτηση και σε άλλα μοντέλα της εταιρείας, χωρίς τότε όμως να υπάρχει κάποια συγκεκριμένη σκέψη.

Οι πατέντες της Honda δείχνουν δύο εντελώς διαφορετικά πλαίσια, για το ίδιο όμως τελικό αποτέλεσμα. Το ένα είναι ένα ατσάλινο σωληνωτό κλειστό με ραχοκοκαλιά, και το άλλο (με τον πιο σπορ προσανατολισμό) είναι ένα ατσάλινο χωροδικτύωμα που συνδυάζεται με αλουμινένιες πλάκες για την στήριξη του ψαλιδιού. Και οι δύο σχεδιασμοί μοιράζονται πολλά κοινά στοιχεία, όπως η θέση του τιμονιού, της σέλας και των μαρσπιέ, το πιρούνι, το ψαλίδι και φυσικά τον ίδιο κινητήρα από το CRF1100L Africa Twin.

Όπως μαρτυρούν τα σκίτσα από τις πατέντες, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι μια naked μοτοσυκλέτα η οποία θα διαθέτει ανεστραμμένο πιρούνι και ακτινικά τοποθετημένες δαγκάνες, με τα μαρσπιέ τοποθετημένα σχετικά ψηλά και με ένα φαρδύ και τοποθετημένο χαμηλά, ίσιο τιμόνι. Το αλουμινένιο υποπλαίσιο είναι κοινό και στις δύο εκδοχές, το οποίο βαδίζει στα σχεδιαστικά μονοπάτια της οικογένειας των CB650R και CB1000R.

Η εναλλακτική με το κλειστό πλαίσιο διαθέτει έναν πιο ρετρό σχεδιασμό, αν και το γεγονός ότι το ψαλίδι στην συγκεκριμένη περίπτωση εδράζεται απευθείας στα κάρτερ του κινητήρα, δεν αποτελεί ένα παραδοσιακό στοιχείο. Αντιθέτως, η εκδοχή με το πλαίσιο χωροδικτύωμα τραβάει έναν διαμετρικά αντίθετο δρόμο, με τον κινητήρα να παίζει πιο ενεργό ρόλο και με δύο αλουμινένιες πλάκες για την έδραση του ψαλιδιού. Η Honda σχεδίασε αυτές τις δύο διαφορετικές εναλλακτικές, με την σκέψη ότι το κλειστό ατσάλινο πλαίσιο θα προσφέρει ένα ισορροπημένο ποσοστό ακαμψίας και ελαστικοτήτων, ενώ το χωροδικτύωμα διαθέτει το πλεονέκτημα του μικρότερου βάρους και της αυξημένης σταθερότητας.

Προφανώς είναι πολύ νωρίς ακόμη για να πούμε ποιο από τα δύο σχέδια θα αποτελέσει την τελική επιλογή, αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα η Honda σκέφτεται πάρα πολύ σοβαρά την περίπτωση να χρησιμοποιήσει τον κινητήρα του Africa Twin σε μια street μοτοσυκλέτα. Από πλευράς χαρακτηριστικών του δικύλινδρου εν σειρά, φαντάζει ως μια ορθή επιλογή, καθώς τα 101 άλογα και τα 10,7 χιλιογραμμόμετρα ροπής που αποδίδονται σε σχετικά χαμηλή μπάντα στροφών, είναι κάτι που δεν υπάρχει στην street γκάμα της Big-H, ενώ θα πρέπει να θεωρούμε και βέβαιο, πως όταν και αν βγει στην παραγωγή η μοτοσυκλέτα, θα υπάρχει και έκδοση με DCT.

Είναι πολύ βασικό επίσης ότι ο κινητήρας πληροί τις προδιαγραφές Euro5, με την αύξηση των κυβικών να αντισταθμίζει τις όποιες απώλειες που προκύπτουν από αυτή την διαδικασία. Αξίζει επίσης να προσθέσουμε στην εξίσωση ότι ενώ η κατηγορία των μεγάλων adventure αποτελεί την πιο δημοφιλή κατηγορία αυτή την στιγμή στην παγκόσμια αγορά, τα street naked έχουν να επιδείξουν μια πιο ισχυρή ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο και ανεκμετάλλευτο από την Honda, η οποία γνωρίζει –ίσως και καλύτερα απ' όλους- το παιχνίδι της εμπορικής επιτυχίας.

 

 

Ετικέτες

EICMA: Italjet Roadster 400 2026 - Το πιο ξεχωριστό scooter της έκθεσης

Steam-punk μετάλλαξη που συνδυάζει κλασικές γραμμές με ακραίο design
Italjet Roadster 400
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

5/11/2025

Μετά την σειρά των τριών Dragster 125, 200 και 300 κ.εκ, και μετά το extreme Dragster 700 Twin το οποίο οδηγήσαμε με ολόσωμη φόρμα στην πίστα της Imola (!), μια παρουσίαση που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 671, η Italjet παρουσιάζει το Roadster 400, ένα μοντέλο που ισορροπεί μεταξύ ρετρό αισθητικής και ακραίου design.

Το Roadster 400 είναι ένα πραγματικά ξεχωριστό δικύκλο που παρότι είναι εμφανές ότι μοιράζεται DNA με τα υπόλοιπα της εταιρείας, καταφέρνει να ενσωματώσει και σειρά ρετρό στοιχείων σε scooter που μόνο ως μοναδικό μπορεί να περιγραφεί.

Italjet Roadster 400

Την ιδιαίτερη αυτή, σχεδόν steampunk αισθητική συμπληρώνει η χρωματική επιλογή με την αντίθεση του κομψού μαύρου ματ, με στοιχεία που τονίζονται από την χρυσή βαφή, ενώ παρουσιάστηκε και σε έναν ακόμη χρωματισμό με βάση το ασημί και κόκκινες λεπτομέρειες.

Italjet Roadster 400

Ο σχεδιασμός του αποτίει φόρο τιμής στις σιλουέτες του παρελθόντος παντρεύοντας τις με δυναμικές γραμμές. Τα καμπυλωτά πλαϊνά πάνελ που θυμίζουν εισαγωγές στροβιλοκινητήρων έχουν και πρακτική χρησιμότητα κατευθύνοντας την ροή του ψυχρού εισερχόμενου αέρα προς τις επιφάνειες των ψυγείων που εδράζουν εντός των πλαστικών, διακριτικά κρυμμένα.

Italjet Roadster 400

Στο Roadster 400 εμφανίζεται και το σύστημα DLAS (Dynamic Linkage Articulated Steering), μια εξέλιξη του χαρακτηριστικού συστήματος κατεύθυνσης της Italjet με το μονό εμπρός ψαλίδι που προσφέρει πέρα από ακρίβεια και μια ισχυρή σχεδιαστική ταυτότητα. Οι δύο δαγκάνες της Nissin εμπρός συνδέονται σε σειρά με τα υπόλοιπα τμήματα της ανάρτησης μπερδεύοντας και εντυπωσιάζοντας, με κάποια να θυμίζουν έντονα μπιέλες.

Italjet Roadster 400

Το πλαίσιο χωροδικτύωμα αφήνει εκτεθειμένο σε κοινή θέα το ρεζερβουάρ καυσίμου όπως είναι άλλωστε και τα δύο μονά, ρυθμιζόμενα αμορτισέρ της Ohlins εμπρός και πίσω, με την τοποθέτηση του τελευταίου να προβληματίζει, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στα δύο τελικά της Akrapovic, εγείροντας ανησυχίες για το πώς αυτό επηρεάζει την λειτουργία του.

Italjet Roadster 400

Τα μεγάλα πίσω πλαϊνά πάνελ καταλήγουν σε μια αιχμηρή ουρά και φέρουν τα διαγώνια φωτιστικά σώματα σε κάθε πλευρά και το σήμα “Roadster” σε καλλιγραφική γραμματοσειρά. Ανάμεσα τους και πίσω από την σέλα του συνεπιβάτη ξεπροβάλει η πίσω ανάρτηση με τα τελικά, πάνω από το πίσω φτερό.

Italjet Roadster 400

Χωρίς ακόμα να είναι γνωστά τα πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά του και το που τοποθετείται τιμολογιακά, είναι ένα scooter που κερδίζει τα βλέμματα εξ αρχής, αν και αναρωτιόμαστε για το πόσες λεπτομέρειες θα αναγκαστεί να αλλάξει πάνω του η Italjet όταν το βγάλει σε παραγωγή.

Χρήστος Κοφίτης

Χωρίς να υπονοούμε κάτι, έχει ενδιαφέρον να δούμε (φωτό άνω) ένα σκίτσο του Έλληνα σχεδιαστή Χρήστου Κοφίτη, σκίτσο που είχε γίνει πριν μερικές δεκαετίες, για ένα ακραίο scooter που θυμίζει ΠΟΛΥ το Roadster. Μπράβο στην Italjet για το θάρρος που έχει να βγάζει στην παραγωγή ακραία αντισυμβατικά σχέδια, δίχως να νοιάζεται για το αν αυτά θα είναι ευρέως αποδεκτά ή ακόμα και... λογικά.

Ετικέτες