Η επιστροφή του Triumph Rocket III

Θα παρουσιαστεί το '19 ως μοντέλο 2020
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

28/12/2018

Τον Οκτώβριο που μας πέρασε διοργανώθηκε το ετήσιο, διεθνές συνέδριο των dealers της Triumph, απ' όπου διέρρευσε η είδηση για τον ερχομό της νέας γενιάς του Rocket III. Να θυμίσουμε ότι το Rocket III ήταν η ναυαρχίδα (σε ό,τι αφορά τον κυβισμό) της βρετανικής φίρμας, με τον θηριώδη τρικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 2.300 κυβικών να δίνει ζωή στο power cruiser της Triumph. Όπως συνέβη με πολλά μοντέλα από όλους τους κατασκευαστές, το Rocket III αποσύρθηκε από το προσκήνιο όντας ένα ακόμη "θύμα" των Euro4 προδιαγραφών.

Στο συνέδριο των αντιπροσώπων όμως, δόθηκε η ευκαιρία στους συμμετέχοντες να ρίξουν μια κλεφτή ματιά στο πρωτότυπο που θα γράψει τα νέα κεφάλαια στην ιστορία του μοντέλου, με όσους πρόλαβαν να σηκώσουν τα κινητά τους να διαρρέουν φωτογραφίες και βίντεο. Σχεδιαστικά είναι ξεκάθαρο ότι εμπνέεται από την μοτοσυκλέτα που αποτελεί σημείο αναφοράς για τα power cruisers, το Diavel της Ducati, με πιο επιθετική εμφάνιση και πιο σύγχρονη όψη. Ένα από τα χαρακτηριστικά σημεία της διαφοροποίησης στο σχεδιασμό, συγκριτικά με το παρελθόν, είναι το μονόμπρατσο ψαλίδι μέσα στο οποίο βρίσκεται ο άξονας της τελικής μετάδοσης, ενώ εκεί εδράζεται και το ένα αμορτισέρ της πίσω ανάρτησης, αντί των δύο που χρησιμοποιούσε το προηγούμενο μοντέλο. Αυτό συνεπάγεται ότι έχουμε να κάνουμε και μ' ένα επανασχεδιασμένο πλαίσιο που κρύβεται κάτω από το επίσης επανασχεδιασμένο κοστούμι. Οι δύο δίδυμοι προβολείς είναι από τα στοιχεία που διατηρούνται ως σήμα κατατεθέν του Rocket III, ενώ η ουρά είναι μικρότερη σε μέγεθος και πιο επιθετικά σε σχήμα, καθώς διαφορετική είναι και η βάση της πινακίδας που εδράζεται κι αυτή πάνω στο μονόμπρατσο ψαλίδι.
Οι αναρτήσεις συμπεριλαμβάνουν ένα ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι μπροστά, πιθανότατα προερχόμενο από την Öhlins, ενώ τα φρένα έχουν ανατεθεί σε δύο ακτινικές δαγκάνες της Brembo. Ο επανασχεδιασμός του πλαισίου έχει επιφέρει και γεωμετρικές αλλαγές, καθώς δείχνει να διαθέτει τώρα μια πιο κλειστή κάστερ, ενώ τα μαρσπιέ είναι τοποθετημένα ακριβώς κάτω από τη σέλα κι όχι μπροστά, εγκαταλείποντας έτσι την πιο cruiser θέση οδήγησης, σε συνδυασμό με το πιο ίσιο τιμόνι που είναι τοποθετημένο πιο χαμηλά. Οι χρωμιομένες εξατμίσεις του προηγούμενου Rocket αποτελούν πλέον παρελθόν κι έχουν δώσει τη θέση τους σε δύο κοντά τελικά που βγαίνουν χαμηλά πίσω από το δεξί πόδι του αναβάτη.
Σε ό,τι αφορά τον κινητήρα, έχουμε το δεδομένο της προηγούμενης γενιάς όπου τα 2.294cc παρήγαγαν 148 ίππους και το εντυπωσιακό νούμερο των 22,5kgm ροπής στις 2.750 στροφές μόλις! Οι πληροφορίες για τον νέο κινητήρα που θα πληροί τις προδιαγραφές Euro4 κάνουν λόγο για αύξηση της χωρητικότητας στα 2.500 ή τα 2.600 κυβικά στοχεύοντας σε απόδοση αντίστοιχη με τα 159 άλογα που παράγει το Diavel της Ducati. Η μεγάλη απορία αφορά το βάρος του νέου power cruiser, καθώς τα 333 κιλά της απερχόμενης έκδοσης φαίνεται ότι μάλλον θα ξεπεραστούν, ακόμη κι αν η Triumph χρησιμοποιήσει ελαφρύτερα και πιο εξωτικά υλικά, αφού το βάρος του κινητήρα που θα πρέπει να συμμορφωθεί με πιο αυστηρές προδιαγραφές, αλλά και αυτό της τελικής μετάδοσης, περιορίζουν πολύ τις δυνατότητες για κάτι ελαφρύτερο.

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi