Νέο Ducati Monster 821

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

3/6/2014

Μετά από την πρώτη εμφάνιση των Monster 1200 / S, στην EICMA του Μιλάνου, είχε αναπτυχθεί έντονα η φημολογία σχετικά με την επερχόμενη έκδοση ενός μικρότερου Τέρατος, με τις εικασίες μάλιστα τότε να κάνουν λόγο για το νέο Monster 800.
Πριν από λίγες μέρες όμως, η Ducati έβαλε ένα τέλος στα σενάρια παρουσιάζοντας το Monster 821. Πρόκειται για την πιο πρόσφατη προσθήκη της τρίτης γενιάς των Monster, η οποία έχει αναλάβει το ρόλο της εισαγωγής στην "τερατοοικογένεια" με ό,τι πιο σύγχρονο διαθέτει το εργοστάσιο του Borgo Panigale.
Ο υγρόψυκτος, V-2 κινητήρας 821 Testastretta 11° έχει ήδη μια επιτυχημένη πορεία στη νέα γενιά των Hypermotard και Hyperstrada, γι' αυτό και θεωρήθηκε μονόδρομος για το νέο Monster. Οι διαστάσεις του διατηρήθηκαν ακριβώς ίδιες (88,0mm x 67.5mm), αλλά η απόδοσή του είναι αυξημένη κατά 2 ίππους (112hp από 110hp) σε σχέση με το Hypermotard, προφανώς λόγω της πιο αποδοτικής εξάτμισης που διαθέτει, ενώ η ροπή παρέμεινε ίδια στα 9,1 χιλιογραμμόμετρα.
Το πλαίσιο, είναι ακριβώς το ίδιο με του Monster 1200, ένα μικροσκοπικό, ατσάλινο χωροδικτύωμα που συνδέει το μπροστινό σύστημα με τις κεφαλές του κινητήρα, στα πρότυπα που είχε κατασκευαστεί και το ανθρακονημάτινο πλαίσιο του πρώτου Desmosedici αλλά και του Panigale. Η μεγάλη διαφορά όμως με τον "μεγάλο αδερφό" είναι ότι το 821 δεν διαθέτει το αλουμινένιο μονόμπρατσο ψαλίδι, αλλά ένα συμβατικό αλουμινένιο, όντας το πρώτο Monster χωρίς μονόμπρατσο στην μετά-796 εποχή.


Το βάρος του ανακοινώθηκε στα 179,5 κιλά (άδειο) –δηλαδή μόλις 2,5 κιλά ελαφρύτερο από το 1200- ενώ όλος ο υπόλοιπος σχεδιασμός έχει μεταφερθεί αυτούσιος στο 821, ακολουθώντας τις αρχές του μινιμαλιστικού εντυπωσιασμού, τον οποίο η Ducati έχει αναγάγει σε επιστήμη. Η σέλα του είναι ρυθμιζόμενη καθ' ύψος, τα φρένα του προέρχονται από την Brembo με δίσκους 320mm και ακτινικές δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων, ενώ διαθέτει και το DSP (Ducati Safety Pack), το οποίο περιλαμβάνει ρυθμιζόμενο ABS τριών επιπέδων, τρεις διαφορετικούς χάρτες για την απόδοση και traction control που ρυθμίζεται σε οκτώ θέσεις παρεμβατικότητας.
Το Monster 821 θα προσφέρεται σε δύο εκδόσεις: στην Dark, όπου το πλαίσιο, το ρεζερβουάρ και οι τροχοί θα είναι βαμμένα μαύρα ματ, και στην έκδοση με τις δύο χρωματικές επιλογές (κόκκινο με κόκκινο πλαίσιο και μαύρες ζάντες, ή λευκό με κόκκινο πλαίσιο και ματ κόκκινους τροχούς) όπου θα προσφέρεται και το κάλυμμα της σέλας του συνεπιβάτη στο αντίστοιχο χρώμα. Η μοτοσυκλέτα θα είναι διαθέσιμη στην Ελλάδα μέσα στον Αύγουστο και η τιμή της (με μικρή απόκλιση της τάξης των 100 ευρώ) θα είναι στα 11.350 ευρώ για την έκδοση Dark και 11.750 ευρώ για τις άλλες δύο.

 

Η ιστορική γραμμή των "μεσαίων" Monster

 

Monster 750 – 1996
Τέσσερα χρόνια μετά τον γενάρχη, το Monster 900, η Ducati κατασκεύασε το 750 με στόχο να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στο 600 και το 900. Ο κινητήρας του –όπως και οι αναρτήσεις- ήταν ίδια με του 750SS, ενώ το πλαίσιο είχε ως βάση του το αντίστοιχο του 888. Αρχικά παρουσιάστηκε με ένα δίσκο μπροστά και τροφοδοσία από καρμπυρατέρ, ενώ στη συνέχεια αναβαθμίστηκε με δύο δισκόφρενα και ψεκασμό. Ο σκοπός του ήταν να προσφέρει επιδόσεις που πλησίαζαν του 900, αλλά με την ευκολία και την ευελιξία του μικρότερου 600, ειδικά για τις εντός πόλης διαδρομές.

 


Monster 800 – 2003
Για πολλούς, το Monster 800 ήταν το πιο ισορροπημένο της οικογένειας, όταν παρουσιάστηκε το 2003, σε ότι αφορά τις επιδόσεις και την συμπεριφορά, χάρη στον πιο γραμμικό και πιο.. ήσυχο κινητήρα του. Παρά τα μόλις 73 άλογά του, η δύναμη ήταν σωστά κατανεμημένη και το γρανάζωμα αντίστοιχα κλιμακούμενο, προσφέροντα επιτάχυνση και τράβηγμα σε όλο το φάσμα των στροφών. Με φρένα από την χρυσή σειρά της Brembo και ανεστραμμένο πιρούνι 43mm, το Monster 800 ανέβασε σημαντικά το ποιοτικό επίπεδο της μεσαίας κατηγορίας των γυμνών της Ducati

 


Monster 796 – 2010
Πιστό στις αρχές... "γεφύρωσης του χάσματος", ανάμεσα στο βενιαμίν (696) και το απόλυτο (1100EVO) της οικογένειας των Monster, το 796 φτιάχτηκε για να συνδυάσει την φιλικότητα του μικρότερου κυβισμού με τον σπορ χαρακτήρα του 1100, ενώ ταυτόχρονα ήταν κι αυτό που "έκλεισε την πόρτα" για τους αερόψυκτους κινητήρες στα μεσαία Monster. Η μεγάλη του καινοτομία όμως, είναι το υβριδικό πλαίσιο το οποίο συνδυάζει το παραδοσιακό ατσάλινο χωροδικτύωμα με αλουμινένια χυτά κομμάτια

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi