Νέο Ducati Monster 821

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

3/6/2014

Μετά από την πρώτη εμφάνιση των Monster 1200 / S, στην EICMA του Μιλάνου, είχε αναπτυχθεί έντονα η φημολογία σχετικά με την επερχόμενη έκδοση ενός μικρότερου Τέρατος, με τις εικασίες μάλιστα τότε να κάνουν λόγο για το νέο Monster 800.
Πριν από λίγες μέρες όμως, η Ducati έβαλε ένα τέλος στα σενάρια παρουσιάζοντας το Monster 821. Πρόκειται για την πιο πρόσφατη προσθήκη της τρίτης γενιάς των Monster, η οποία έχει αναλάβει το ρόλο της εισαγωγής στην "τερατοοικογένεια" με ό,τι πιο σύγχρονο διαθέτει το εργοστάσιο του Borgo Panigale.
Ο υγρόψυκτος, V-2 κινητήρας 821 Testastretta 11° έχει ήδη μια επιτυχημένη πορεία στη νέα γενιά των Hypermotard και Hyperstrada, γι' αυτό και θεωρήθηκε μονόδρομος για το νέο Monster. Οι διαστάσεις του διατηρήθηκαν ακριβώς ίδιες (88,0mm x 67.5mm), αλλά η απόδοσή του είναι αυξημένη κατά 2 ίππους (112hp από 110hp) σε σχέση με το Hypermotard, προφανώς λόγω της πιο αποδοτικής εξάτμισης που διαθέτει, ενώ η ροπή παρέμεινε ίδια στα 9,1 χιλιογραμμόμετρα.
Το πλαίσιο, είναι ακριβώς το ίδιο με του Monster 1200, ένα μικροσκοπικό, ατσάλινο χωροδικτύωμα που συνδέει το μπροστινό σύστημα με τις κεφαλές του κινητήρα, στα πρότυπα που είχε κατασκευαστεί και το ανθρακονημάτινο πλαίσιο του πρώτου Desmosedici αλλά και του Panigale. Η μεγάλη διαφορά όμως με τον "μεγάλο αδερφό" είναι ότι το 821 δεν διαθέτει το αλουμινένιο μονόμπρατσο ψαλίδι, αλλά ένα συμβατικό αλουμινένιο, όντας το πρώτο Monster χωρίς μονόμπρατσο στην μετά-796 εποχή.


Το βάρος του ανακοινώθηκε στα 179,5 κιλά (άδειο) –δηλαδή μόλις 2,5 κιλά ελαφρύτερο από το 1200- ενώ όλος ο υπόλοιπος σχεδιασμός έχει μεταφερθεί αυτούσιος στο 821, ακολουθώντας τις αρχές του μινιμαλιστικού εντυπωσιασμού, τον οποίο η Ducati έχει αναγάγει σε επιστήμη. Η σέλα του είναι ρυθμιζόμενη καθ' ύψος, τα φρένα του προέρχονται από την Brembo με δίσκους 320mm και ακτινικές δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων, ενώ διαθέτει και το DSP (Ducati Safety Pack), το οποίο περιλαμβάνει ρυθμιζόμενο ABS τριών επιπέδων, τρεις διαφορετικούς χάρτες για την απόδοση και traction control που ρυθμίζεται σε οκτώ θέσεις παρεμβατικότητας.
Το Monster 821 θα προσφέρεται σε δύο εκδόσεις: στην Dark, όπου το πλαίσιο, το ρεζερβουάρ και οι τροχοί θα είναι βαμμένα μαύρα ματ, και στην έκδοση με τις δύο χρωματικές επιλογές (κόκκινο με κόκκινο πλαίσιο και μαύρες ζάντες, ή λευκό με κόκκινο πλαίσιο και ματ κόκκινους τροχούς) όπου θα προσφέρεται και το κάλυμμα της σέλας του συνεπιβάτη στο αντίστοιχο χρώμα. Η μοτοσυκλέτα θα είναι διαθέσιμη στην Ελλάδα μέσα στον Αύγουστο και η τιμή της (με μικρή απόκλιση της τάξης των 100 ευρώ) θα είναι στα 11.350 ευρώ για την έκδοση Dark και 11.750 ευρώ για τις άλλες δύο.

 

Η ιστορική γραμμή των "μεσαίων" Monster

 

Monster 750 – 1996
Τέσσερα χρόνια μετά τον γενάρχη, το Monster 900, η Ducati κατασκεύασε το 750 με στόχο να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στο 600 και το 900. Ο κινητήρας του –όπως και οι αναρτήσεις- ήταν ίδια με του 750SS, ενώ το πλαίσιο είχε ως βάση του το αντίστοιχο του 888. Αρχικά παρουσιάστηκε με ένα δίσκο μπροστά και τροφοδοσία από καρμπυρατέρ, ενώ στη συνέχεια αναβαθμίστηκε με δύο δισκόφρενα και ψεκασμό. Ο σκοπός του ήταν να προσφέρει επιδόσεις που πλησίαζαν του 900, αλλά με την ευκολία και την ευελιξία του μικρότερου 600, ειδικά για τις εντός πόλης διαδρομές.

 


Monster 800 – 2003
Για πολλούς, το Monster 800 ήταν το πιο ισορροπημένο της οικογένειας, όταν παρουσιάστηκε το 2003, σε ότι αφορά τις επιδόσεις και την συμπεριφορά, χάρη στον πιο γραμμικό και πιο.. ήσυχο κινητήρα του. Παρά τα μόλις 73 άλογά του, η δύναμη ήταν σωστά κατανεμημένη και το γρανάζωμα αντίστοιχα κλιμακούμενο, προσφέροντα επιτάχυνση και τράβηγμα σε όλο το φάσμα των στροφών. Με φρένα από την χρυσή σειρά της Brembo και ανεστραμμένο πιρούνι 43mm, το Monster 800 ανέβασε σημαντικά το ποιοτικό επίπεδο της μεσαίας κατηγορίας των γυμνών της Ducati

 


Monster 796 – 2010
Πιστό στις αρχές... "γεφύρωσης του χάσματος", ανάμεσα στο βενιαμίν (696) και το απόλυτο (1100EVO) της οικογένειας των Monster, το 796 φτιάχτηκε για να συνδυάσει την φιλικότητα του μικρότερου κυβισμού με τον σπορ χαρακτήρα του 1100, ενώ ταυτόχρονα ήταν κι αυτό που "έκλεισε την πόρτα" για τους αερόψυκτους κινητήρες στα μεσαία Monster. Η μεγάλη του καινοτομία όμως, είναι το υβριδικό πλαίσιο το οποίο συνδυάζει το παραδοσιακό ατσάλινο χωροδικτύωμα με αλουμινένια χυτά κομμάτια

Κατασκοπευτικό - Ηλεκτρική Royal Enfield Himalayan

Ηλεκτρική έκδοση του Himalayan εντοπίστηκε σε δοκιμές στην Ινδία
Royal-Enfield-Himalayan-Electric
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/6/2025

Οι κατασκοπευτικές φωτογραφίες δείχνουν μια ηλεκτρική εκδοχή της Royal Enfield Himalayan, σε μορφή που φαίνεται σχεδόν έτοιμη για παραγωγή, να κυκλοφορεί στον δρόμο.

Το ηλεκτρικό project της Royal Enfield Himalayan φαίνεται να προχωρά με γρήγορους ρυθμούς, καθώς μια δοκιμαστική μοτοσυκλέτα εντοπίστηκε στον δρόμο στην Ινδία και δείχνει να είναι κοντά στην τελική της μορφή.

Είχαμε ήδη ρίξει μια πρώτη ματιά στην ηλεκτρική Royal Enfield, με την κωδική ονομασία HIM-E, στην EICMA το 2023 (διαβάστε περισσότερα εδώ). Τότε ήταν ένα δοκιμαστικό πρωτότυπο γεμάτο λάσπες σε αρκετά "ακατέργαστη" μορφή, με τους επικεφαλής της Royal Enfield να κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους σχετικά με την ημερομηνία παρουσίασής του και εμείς να επισημαίνουμε το 2025 ως το έτος με τις μεγαλύτερη πιθανότητα.

Royal-Enfield-Himalayan-Electric

Το νέο μοντέλο, όμως, φαίνεται πολύ πιο κοντά στην τελική έκδοση, από την μοτοσυκλέτα που είδαμε στην EICMA, με τους Ινδούς να έχουν παρουσιάσει από τότε και τη μάρκα Flying Flea, όπως και την πρώτη μοτοσυκλέτα που θα ανήκει σε αυτή (διαβάστε περισσότερα εδώ).

Πράγματι, η σχεδιαστική ομάδα της Enfield φαίνεται πως ενσωμάτωσε το σχέδιο της μπαταρίας στην αισθητική γραμμή της Flying Flea, που παρουσιάστηκε στην EICMA του 2024. Οι ψύκτρες της κάσας της μπαταρίας θυμίζουν τις καμπύλες γραμμές των Flying Flea FF-C6 και FF-S6, αλλά από εκεί και πέρα οι ομοιότητες σταματούν.

Όπως και το πρωτότυπο της EICMA, το νεότερο μοντέλο διαθέτει αναρτήσεις μεγάλης διαδρομής, με ρυθμίσεις στα πιρούνια και αμορτισέρ της Öhlins με ρεζερβουάρ αζώτου. Είναι δύσκολο να διακρίνουμε το σύστημα πέδησης, αν και φαίνεται να φέρει δαγκάνες της Nissin μπροστά, με δίσκο διαμέτρου περίπου 310mm.

Σε αντίθεση με το HIM-E πρωτότυπο, το οποίο είχε πλαίσιο χωροδικτύωμα (trellis), το μεγαλύτερο μέρος του νέου πρωτοτύπου φαίνεται να είναι κατασκευασμένο από κατεργασμένο CNC και σφυρήλατο αλουμίνιο. Η μπαταρία και ο ηλεκτροκινητήρας φαίνεται να λειτουργούν ως ενσωματωμένα, φέροντα μέρη του πλαισίου – κοινή πρακτική στον κόσμο των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών – ενώ το ψαλίδι συνδέεται απευθείας στον κινητήρα.