Royal Enfield 2018

Νέος δικύλινδρος κινητήρας!

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/11/2017

Η Royal Enfield επέλεξε το νέο τεχνολογικό της κέντρο στο Leicestershire για να παρουσιάσει τον πρώτο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα του εργοστασίου. Πρόκειται για έναν αερο-ελαιόψυκτο δικύλινδρο εν σειρά, 650cc, ο οποίος τοποθετήθηκε στη νέα γενιά μοντέλων της εταιρείας που παρουσιάστηκαν στην EICMA, στα Continental 650 και Interceptor 650, που εκτός του κινητήρα μοιράζονται και το ίδιο πλαίσιο.
Ο νέος αυτός κινητήρας, σύμφωνα με την Enfield, είναι το όχημα που θα τους μεταφέρει στο επόμενο κεφάλαιο της Ιστορίας της, προσθέτοντας μέρος της πιο σύγχρονης τεχνολογίας στην παράδοση και των χαρακτήρα των μοτοσυκλετών της φίρμας. Η επιλογή του κυβισμού και του σχεδιασμού του, έγινε με βάση την επιθυμητή ισορροπία ανάμεσα στην ισχύ, την ροπή και την πρακτικότητα, με ιδιαίτερη προσοχή ειδικά στην κατανομή της ροπής σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο φάσμα στροφών, προκειμένου να μειωθούν οι αλλαγές των σχέσεων στο ελάχιστο.

Interceptor 650

Πιο συγκεκριμένα, κινητήρας είναι –φυσικά- τετράχρονος, δικύλινδρος εν σειρά, με έναν επικεφαλής εκκεντροφόρο (που παίρνει κίνηση από τον στρόφαλο μέσω μιας καδένας στη μέση), αερόψυκτος με ψυγείο λαδιού και χωρητικότητα 648cc, ο οποίος εξελίχθηκε στο κέντρο τεχνολογίας της Royal Enfield στην Αγγλία, αλλά και στις εγκαταστάσεις της εταιρείας στο Chennai της Ινδίας. Η απόδοσή του ανακοινώθηκε στους 47 ίππους στις 7.100 στροφές (γεγονός που το κατατάσσει στις επιλογές για την κατηγορία Α2 διπλωμάτων) και στα 5,3 χιλιογραμμόμετρα ροπής στις 4.000 στροφές αντίστοιχα. Η σχεδίασή του έχει σαφώς έντονα ρετρό στοιχεία, τόσο με τις ψύκτρες όσο και με τις κλασσικές κούρμπες των εξατμίσεων, ενώ σίγουρα αποτελεί μια τεχνολογική εξέλιξη για τα δεδομένα της Enfield, σε σύγκριση ειδικά με τους παλιότερους κινητήρες. Η συμπίεση δίνει ένα σχετικά χαμηλό λόγο της τάξης του 9,5:1, ενώ η τροφοδοσία γίνεται με ψεκασμό. Ο στρόφαλος είναι ενιαίος (πρώτη φορά σε κινητήρα της Royal Enfield) με χρονισμό στις 270 μοίρες, δίνοντας την αίσθηση ενός δικύλινδρου V-90°. Παράλληλα, διαθέτει κι έναν αντικραδασμικό άξονα που μειώνει στο ελάχιστο τους κραδασμούς προκειμένου να κρατήσει σε υψηλά επίπεδα την άνεση του αναβάτη.

Η επιλογή του κυβισμού και του σχεδιασμού του, έγινε με βάση την επιθυμητή ισορροπία ανάμεσα στην ισχύ, την ροπή και την πρακτικότητα

Η επιλογή της αερόψυξης (σε συνδυασμό με το ψυγείο λαδιού) αφενός εξυπηρετεί την σύνδεση με την κληρονομιά και την παράδοση της εταιρείας, αφετέρου συνέβαλλε σε μια πιο απλή διαδικασία κατασκευής και τη διατήρηση του βάρους χαμηλά. Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί και στην χροιά που απελευθερώνουν τα τελικά της εξάτμισης, προκειμένου να διατηρήσουν τον χαρακτηριστικό τόνο που διέθεταν τα μονοκύλινδρα της εταιρείας. Σύμφωνα με την Enfield, δαπανήθηκαν πολλές ώρες στο κέντρο τεχνολογίας με άπειρες μικροαλλαγές σε εξαρτήματα, προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Τόσο ο νέος κινητήρας όσο και το καινούργιο πλαίσιο, πέρασαν από μια εξαντλητική διαδικασία δοκιμών κατά τη διάρκεια της εξέλιξης, τόσο σε εργαστηριακό επίπεδο όσο και σε πραγματικές συνθήκες, με συνδυασμό χιλιομέτρων σε πίστες και δρόμους.

Continental GT

Ετικέτες

EICMA

https://bit.ly/MOTO_669

Νέα Μοντέλα

Τεχνικά άρθρα

Επικαιρότητα

CFMOTO – Κατέθεσε πατέντες για ενεργά αεροδυναμικά βοηθήματα

Θα τα δούμε σύντομα στην V4 Superbike που ετοιμάζει και νωρίτερα στην 750SRS

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

23/7/2025

H CFMOTO διευρύνει τους τομείς έρευνας και ανάπτυξης της, καθώς σύμφωνα με πατέντες που διέρρευσαν, η εταιρεία εξετάζει την προσθήκη αναδιπλούμενων αεροδυναμικών πτερυγίων στις σπορ μοτοσυκλέτες της και μάλιστα με δυνατότητα ανάπτυξης εν κινήσει.

Τα πτερύγια στις μοτοσυκλέτες δεν αποτελούν καινοτομία. Παρότι όταν εισήχθησαν, φάνηκε να μην “κερδίζουν έδαφος” επανεμφανίστηκαν στη σύγχρονη εποχή το 2010, με την Ducati Desmosedici GP10, και από τότε έγιναν κυρίαρχη τάση στο MotoGP. Αν και εταιρείες όπως η Suzuki (με την RG500 του 1980) και η MV Agusta (με την 500/4 GP του 1972) είχαν ήδη πειραματιστεί με αυτά, ήταν η Ducati που εδραίωσε την τάση αυτή. Θέμα χρόνου λοιπόν, το να περάσουν και σε μοτοσυκλέτες παραγωγής, όπως η Panigale V4S και πλέον, όπως φαίνεται, και στην CFMOTO 675SR.

Η μοτοσυκλέτα που εμφανίζεται στις πατέντες φαίνεται να είναι η 675SR, με ένα αρκετά απλό μηχανισμό. Ένας ενεργοποιητής βρίσκεται στο εσωτερικό του fairing και μέσω ενός αρθρωτού συνδέσμου κινεί το πτερύγιο. Το ακριβές σύστημα δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο, υπάρχουν αναφορές ότι ενεργοποιείται αυτόματα σε συγκεκριμένη ταχύτητα, ενώ άλλες υποθέσεις λένε ότι σχετίζεται με τη λειτουργία track mode, όπου τα πτερύγια μένουν μόνιμα σε έκταση.

Αν τελικά η CFMOTO προχωρήσει στην παραγωγή, θα είναι η πρώτη μοτοσυκλέτα με πτερύγια που αναπτύσσονται αυτόματα εν κινήσει. Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη με ενεργητική αεροδυναμική. Η Moto Guzzi V100 Mandello ήδη διαθέτει ένα τέτοιο σύστημα, αλλά με σκοπό εδώ, την αύξηση της άνεσης του αναβάτη και τη μετατροπή της μοτοσυκλέτας από street σε τουριστική με το πάτημα ενός κουμπιού, σύστημα του οποίου η απόδοση κάνει πράγματι την διαφορά, αλλά όχι σε σημείο που να επιβεβαιώνονται τα λέγομενα του marketing του Piaggio Group για ολική μετατροπή της εμπειρίας του αναβάτη.

Αν και στις πατέντες φαίνεται η 675SR, η νέα τεχνολογία θα ταίριαζε καλύτερα στην αναμενόμενη V4 Superbike που ξέρουμε πως η CFMOTO ετοιμάζει καθώς έχει δείξει τον κινητήρα αλλά και ένα ομοίωμα της μοτοσυκλέτας στην EICMA, αντίστοιχα με τα βήματα που είχε κάποτε ακολουθήσει η Honda για το VFR1200. Σε μία Superbike με μπόλικα άλογα τα ενεργά πτερύγια θα μπορούσαν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην αεροδυναμική απόδοση και στην ευστάθεια σε υψηλές ταχύτητες. Σε κάθε περίπτωση παρακολουθούμε τις εξελίξεις.

Πριν από την V4 Superbike όμως, η CFMOTO φέρνει ήδη στην παραγωγή μία ενδιάμεση Supersport, την 750SRS που ίσως για εκεί προορίζει τα ενεργά αεροδυναμικά βοήθηματα πράγμα που εξηγεί γιατί στις πατέντες το σχέδιο ταιριάζει στο 675SR!