Triumph Street Triple S: Νέα έκδοση με μικρότερο κινητήρα

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

8/1/2020

Το Street Triple της Triumph κυκλοφόρησε στην αγορά το 2007 και έκτοτε άλλαξε τα δεδομένα της κατηγορίας των γυμνών μοτοσυκλετών μεσαίου κυβισμού. Είχε τον τρικύλινδρο κινητήρα των 675cc, ενώ, το 2017, παρουσιάστηκε η τρίτη γενιά των Street Triple σε τρεις εκδόσεις, με τον νέο τρικύλινδρο κινητήρα χωρητικότητας 765cc, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε ως βάση για τους κινητήρες της Moto2.

Τώρα, η Triumph παρουσίασε μια νέα έκδοση του Street Triple, την S, η οποία όμως πέρα απ’ την εμφάνιση έχει πάρα πολλές διαφορές με τα υπόλοιπα Street Triple. Η μεγαλύτερη διαφορά από τις υπόλοιπες εκδόσεις είναι πως η Triumph εξόπλισε την S με έναν τρικύλινδρο κινητήρα μεν, αλλά μικρότερης χωρητικότητας με 660cc. Παρά τα λιγότερα κυβικά, οι επιδόσεις του παραμένουν εντυπωσιακές με την ιπποδύναμη να φτάνει τα 95,2 άλογα στις 11.250 στροφές, ενώ σε συνδυασμό με το “στεγνό” βάρος των 168 κιλών (είναι δύο κιλά βαρύτερη απ’ την RS) που ανακοινώνει η εταιρεία, δημιουργείται μια πολύ ενδιαφέρουσα αναλογία κιλών ανά ίππο. Η ροπή αγγίζει τα 6,7 κιλά και κορυφώνεται στις 9.250 στροφές, ενώ το ρεζερβουάρ είναι χωρητικότητας 17,4lt οπότε το πραγματικό βάρος θα βρίσκεται κοντά στα 190 κιλά γεμάτο.

Η Triumph προσφέρει την Street Triple S και σε έκδοση Α2 με την ιπποδύναμη να περιορίζεται στους 47,6 ίππους στις 9.000rpm και την ροπή να είναι ελαφρώς μικρότερη, στα 6,1 χιλιογραμμόμετρα, με τη μέγιστη τιμή της να επιτυγχάνεται χαμηλότερα στις 5.250 στροφές. Το πιο ενδιαφέρον είναι πως η Triumph ανακοινώνει πως όσοι αγοράσουν την έκδοση Α2 θα έχουν τη δυνατότητα να την “ανοίξουν” σε ένα εξουσιοδοτημένο συνεργείο όταν θα αποκτήσουν δίπλωμα Α κι έτσι ένας αρχάριος αναβάτης μπορεί να τη κρατήσει για αρκετό καιρό, μέχρι να ζητήσει μια μοτοσυκλέτα με καλύτερες επιδόσεις. Παρόμοια τακτική ακολουθούν και άλλες εταιρείες διαθέτοντας διάφορα μοντέλα τους και σε έκδοση Α2, όπως η Yamaha με το MT-07 και η Kawasaki με το Z900, με τη διαφορά πως δεν υπάρχει η δυνατότητα να τα “ανοίξουν”.

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό gallery

Επίσης, υπάρχουν αρκετές διαφορές και στην θέση οδήγησης, με το ύψος της σέλας να είναι μικρότερο από αυτό της RS κατά 15mm φτάνοντας τα 810 χιλιοστά, στοιχείο που μπορεί να βοηθήσει τους αρχάριους αναβάτες, προσφέροντας ένα πιο σταθερό πάτημα. Αντίστοιχα και το πλάτος του τιμονιού είναι μικρότερο (κατά 10mm) στα 765mm. Η γεωμετρία του Street Triple S παραμένει γρήγορη με την κάστερ να φτάνει τις 24,3 μοίρες, σε αντίθεση με την ακραία γεωμετρία του RS που έχει κάστερ 23,9^ο, ενώ διαθέτει μεγαλύτερο μεταξόνιο κατά 5mm φτάνοντας τα 1410mm.

Στον τομέα των φρένων, έχουμε δύο πλευστούς δίσκους 310mm μπροστά που συνεργάζονται με τις διπίστονες δαγκάνες της Nissin, οι οποίες δεν είναι ακτινικά τοποθετημένες όπως οι M50 της Brembo που διαθέτει η έκδοση RS. Οι δύο εκδόσεις (S και RS) έχουν έναν δίσκο 220mm με δαγκάνα ενός εμβόλου της Brembo, ενώ το ABS είναι απενεργοποιήσιμο πίσω. Οι αναρτήσεις της S είναι πιο… “φτωχές”, με το πιρούνι της Showa (με διάμετρο 41mm και διαδρομή 110mm) να μην έχει ρυθμίσεις, ενώ το αμορτισέρ (με διαδρομή 124mm) είναι της ίδιας εταιρείας και ρυθμίζεται μόνο ως προς την προφόρτιση.

Τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης είναι τα Diablo Rosso III της Pirelli, τα οποία ενισχύουν το σπορ DNA της Street Triple S με διαστάσεις 120/70-17 και 180/55-17 για πίσω. Με βάση τα λεγόμενα της Triumph, οι χυτές ζάντες αλουμινίου που διαθέτει το Street Triple S είναι οι πιο ελαφριές στην κατηγορία και αν αυτό αληθεύει τότε περιμένουμε να στρίβει με την σκέψη, χάρη στο χαμηλό μη αναρτώμενο βάρος και το μικρότερο γυροσκοπικό φαινόμενο που θα δημιουργείται.

Τα όργανα δεν αποτελούνται από την TFT οθόνη που έχει η RS, αλλά από μια LCD με αναλογικό στροφόμετρο. H Street Triple S διαθέτει δύο riding modes (Road και Rain), που προσαρμόζουν την απόκριση του ηλεκτρονικά ελεγχόμενου γκαζιού και την ευαισθησία του traction control. Ακόμη, διαθέτει LED προβολείς και η σχεδίαση ακολουθεί τα πρότυπα της RS. Το Street Triple S δεν θα μπορούσε να μην συνοδεύεται και από μια πλούσια γκάμα αυθεντικών αξεσουάρ με πάνω από 60 διαφορετικά εξαρτήματα, καθώς είναι μια τακτική που ακολουθεί εδώ και καιρό η Triumph. Το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στο quickshifter με up/down λειτουργία, την εξάτμιση της Arrow, τα LED φλας, τη ζελατίνα και πολλά άλλα.

To Street Triple S μπορεί να μην εντυπωσιάζει όταν το συγκρίνεις με το RS, όμως η Triumph φαίνεται να έχει μελετήσει αρκετά τις ανάγκες αγοράς. Προσφέρει μια μοτοσυκλέτα με την οποία οι νέοι αναβάτες θα μπορέσουν να ωριμάσουν μαζί της όσο έχουν δίπλωμα Α2, ενώ αργότερα “ξεκλειδώνοντάς” την προσφέρει αρκετή δύναμη καλύπτοντας τις απαιτήσεις του ιδιοκτήτη της για κάτι δυνατότερο. Η τιμή του νέου μοντέλου δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη, όμως το Street Triple S υπάρχει στην ιστοσελίδα της ελληνικής αντιπροσωπείας, οπότε αναμένεται να ανακοινωθεί μέσα το αμέσως επόμενο διάστημα.

https://bit.ly/MOTO_666

Από τον

Κώστα Γκαζή

11/3/2025

Δεκαπέντε χρόνια μετά το τέλος του δικύλινδρου RSV1000 Mille, το 2010 και την αντικατάστασή του από την RSV4 μοτοσυκλέτα της Aprilia, η μητρική Piaggio κατοχυρώνει ξανά το όνομα της δικύλινδρης Superbike της, με τις πρώτες σκέψεις να δείχνουν φυσικά έναν νέο αντίπαλο στις πιο οικονομικές δικύλινδρες και τρικύλινδρες προτάσεις που πλέον αγωνίζονται στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supersport.

Με τις επιδόσεις αλλά και τις τιμές των τετρακύλινδρων Superbike να βρίσκονται πλέον στα ύψη, αφορώντας ολοένα και μικρότερο κοινό, οι εταιρείες αναγεννούν την ιδέα της Sport οδήγησης με λιγότερους κυλίνδρους, πιο βατές ιπποδυνάμεις και χαμηλότερες τιμές, αποσκοπώντας στην προσέλκυση ευρύτερης βάσης αναβατών.

Η Ducati με το Panigale V2, η Triumph με το Street Triple RS 765 και η Yamaha με το R9, έχουν δείξει τα τελευταία χρόνια πως δικύλινδρα και τρικύλινδρα μοντέλα μπορούν να ανταγωνιστούν με επιτυχία τα τετρακύλινδρα στα WorldSSP, ενώ παράλληλα μοτοσυκλέτες όπως το Aprilia RS660, το Honda CBR500RR, το Yamaha R7, το Triumph Daytona 660, το Suzuki GSX-8R, κ.α. αποτελούν τίμιες sport προτάσεις, για καθημερινή οικονομική αλλά και διασκεδαστική μετακίνηση.

Έχοντας τα παραπάνω στο μυαλό, η κίνηση της Piaggio να κατοχυρώσει εκ νέου το όνομα RSV1000 Mille -αρχικά στις Η.Π.Α.-, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί προάγγελο για την επιστροφή ενός δικύλινδρου sport μοντέλου στην γκάμα της εταιρείας, το οποίο θα προσπαθεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του RS660 των 100 hp και του RSV4 των… 217 hp.

Εάν όντως το Noale σκέφτεται κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να ακολουθήσει δυο δρόμους. Ο πρώτος είναι ο ακριβότερος, τον οποίο και συνήθως αποφεύγουν όποτε μπορούν τα εργοστάσια, και αφορά στην εξέλιξη μιας ολοκαίνουργιας πλατφόρμας. Ο δεύτερος και πιο οικονομικός θα ήταν να προσαρμόσουν στη νέα RSV1000 Mille τον ήδη εξελιγμένο -και πολύ πιο ταπεινό σε επιδόσεις- V2 που έχει φορεθεί προηγουμένως στα Shiver και Dorsoduro και είχε παραχθεί σε κυβισμούς 750, 900 και 1.200. Πλέον ο συγκεκριμένος V2 παράγεται στην Κίνα μέσω της συνεργασίας Piaggio-Zonsen, ενώ αρχικά είχε κυκλοφορήσει στα 896 κ.εκ. για το Shiver 900, τώρα ετοιμάζεται έκδοσή του στα 996 κ.εκ. για την επερχόμενη κινέζικη naked μοτοσυκλέτα Zonsen Cyclone SR1000 που είχαμε δει ως πρωτότυπο το 2021.

Η SR1000 μοιράζεται το πλαίσιο χωροδικτύωμα του Shiver, καθώς και τη βασική αρχιτεκτονική του κινητήρα, έχοντας μονόμπρατσο ψαλίδι και ένα τεράστιο πίσω ελαστικό 240.

Στα 996 κ.εκ. ο V2 αυτός αποδίδει 105 hp, ενώ πληροί τις κινέζικες προδιαγραφές ρύπων που πλησιάζουν εκείνες της Ευρώπης. Μια ιπποδύναμη χαμηλή για sport μοτοσυκλέτα του λίτρου, αλλά στα πρότυπα της νέας sport οικονομικής κατηγορίας, και συνοδευόμενη με τη σεβαστή ροπή των χιλίων κυβικών. Παρόλα αυτά, το Dorsoduro 1200 απέδιδε 130 hp από την έκδοση του κινητήρα στα 1.197 κ.εκ. δείχνοντας πως η Aprilia θα μπορούσε να βγάλει εύκολα περισσότερους ίππους αν το επιθυμεί. Θυμίζουμε πως το Aprilia RSV1000 Mille R στις τελευταίες του εκδόσεις παραγωγής απέδιδε κοντά ή και λίγο πάνω από τους 140 hp.

Ένας ακόμη παράγοντας για την ιταλική εταιρεία με το έντονο αγωνιστικό προφίλ θα ήταν και η δυνατότητα αγωνιστικής εμπλοκής της νέας RSV1000 σε Πρωταθλήματα όπως το WorldSSP, ακόμα και μια νέα κατηγορία στο MotoGP που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη Moto3.