BMW Concept Lac Rose: Κοιτώντας πίσω στα χρόνια του Paris – Dakar

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

14/6/2016

Μόλις στον πέμπτο χρόνο διεξαγωγής του, το φεστιβάλ Wheels & Waves έχει αναδειχθεί σ’ ένα μοτοσυκλετιστικό γεγονός με προβολή που ξεπερνά τα σύνορα της Γαλλίας, όπου διοργανώνεται, και δυναμική πολλαπλάσια της διοργανώτριας λέσχης. Από τις 8 έως τις 12 Ιουνίου κάθε χρόνο, η τεράστια παραλία στον Ατλαντικό ωκεανό κατακλύζεται από κόσμο, σ’ ένα φεστιβάλ με έντονα «χίπστερ» στοιχεία σε ότι αφορά την εικόνα των μοτοσυκλετιστών που συμμετέχουν. Οι παρευρισκόμενοι πέρα από τις ίδιες τις μοτοσυκλέτες, παρακολουθούν συναυλίες, τις εκθέσεις τέχνης ή κάνοντας σερφ και βόλτες στα σύνορα με την Ισπανία.

Πέρσι το φεστιβάλ που η γενική του είσοδος κυμαίνεται από 15 με 30 Ευρώ, συγκέντρωσε σχεδόν 10.000 επισκέπτες και ένας από τους λόγους που απέκτησε τόσο γρήγορα αυτό το μέγεθος συμμετοχών, είναι η χορηγία της BMW Motorrad, που έδωσε τα εφόδια στους διοργανωτές για μία μεγάλη προβολή.

Στα πλαίσια αυτής της χορηγίας και για να φτάσει η φήμη του φεστιβάλ πέρα από τα σύνορα της Γαλλίας, η BMW έχει καθιερώσει να παρουσιάζει εκεί ένα concept μοντέλο του R nine T, καθώς ο χαρακτήρας αυτής της μοτοσυκλέτας, ταυτίζεται απόλυτα με την κουλτούρα του Wheels & Waves.

 

Το θέμα βέβαια με το R nine T, είναι ότι η BMW το έχει προβάλει τόσο πολύ που έχει πλέον ξεπεράσει σε ζήτηση κάθε προσδοκία, με αποτέλεσμα να υπάρχει τεράστια ουρά στην γραμμή παραγωγής του. Και καθώς το συγκεκριμένο μοντέλο αντιμετωπίζεται συχνά ως αξεσουάρ στην εικόνα του αναβάτη, δεν είναι παράξενο που έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις να εμπορεύεται κανείς μία θέση στην λίστα αναμονής. Με το νέο Concept Lac Rose, η BMW συγκεντρώνει ακόμα περισσότερο την προσοχή του κόσμου στο R nine T σαν να θέλει να αυξηθεί σε μέγεθος η ήδη μακρά λίστα αναμονής…

Η ονομασία του μοντέλου προέρχεται από το γαλλικό όνομα της λίμνης Retba, που εξαιτίας του έντονα ροζ χρώματός της και της εποχής του internet, η εικόνα της είναι πλέον ευρύτατα διαδεδομένη, καθώς την συναντάς συχνά σε λίστες με παράξενες φωτογραφίες από όλο τον κόσμο. Ωστόσο την δεκαετία του ’80 η λίμνη με το παράξενο χρώμα, απόρροια ενός είδους άλγης που έχει σε μεγάλη συγκέντρωση, ήταν ιδιαίτερα γνωστή σε όσους παρακολουθούσαν το θρυλικό Paris – Dakar, πέρα από τους ανήσυχους ταξιδευτές της εποχής.

 

Στη λίμνη Lac Rose, τριάντα χιλιόμετρα βορειότερα από το Dakar, την πρωτεύουσα της Σενεγάλης, ήταν συχνά ο τερματισμός του πιο δύσκολου ράλι στον κόσμο. Εξηγείται έτσι πλήρως, η επιλογή της ονομασίας. Η πρωτότυπη μοτοσυκλέτα φέρει τα χρώματα και τον αριθμό 101, με τα οποία ο Gaston Rahier σημείωσε την τρίτη κατά σειρά νίκη το 1985. Με βάση τον χαρακτήρα του συγκεκριμένου φεστιβάλ, αλλά και για να είναι πιο κοντά στα δεδομένα του μεγέθους των μοτοσυκλετών την δεκαετία του ’80, η BMW αποφάσισε να μην προχωρήσει με το R1200GS, και να βασίσει το concept πάνω στο R nine T. Το αποτέλεσμα την δικαιώνει απόλυτα οπτικά, ενώ κατά την φωτογράφιση που έγινε στην τεράστια παραλία τις ημέρες του φεστιβάλ, ο κόσμος ρωτούσε τους αναβάτες της εταιρίας για την οδηγική τους εμπειρία, σχολιάζοντας το τεράστιο χαμόγελο που είχαν όταν κατέβαιναν από την σέλα…

Αν και το Lac Rose είναι κυρίως μία μοτοσυκλέτα φτιαγμένη με γνώμονα την εμφάνιση και όχι τόσο την απόδοση στο χώμα, ο Edgar Heinrich επικεφαλής του σχεδιαστικού τμήματος και εμπλεκόμενος σε όλα τα concept, φρόντισε να το εξοπλίσει με αρκετά εξαρτήματα από τον κατάλογο της BMW για το χώμα. Πέρα από τα προστατευτικά για το ψυγείο λαδιού, ή την ποδιά του κινητήρα σχεδίασε από την αρχή και τα καπάκια του κινητήρα και δεκάδες άλλες λεπτομέρειες για να πετύχει την τελική εμφάνιση. Παράλληλα με αυτά, ετοίμασαν και μία στολή από τον κατάλογο της BMW, μαζί με το κράνος, στα χρώματα του Lac Rose συμπληρώνοντας την παρουσίαση. Μπορεί η concept μοτοσυκλέτα να είναι εξοπλισμένη με ηλεκτρονικό road book και να δείχνει έτοιμη για ένα κανονικό Rally, ωστόσο ο ρόλος της περιορίζεται στην φωτογραφική αποτύπωση της αναβίωσης ενός τμήματος της ιστορίας της BMW. Από εκεί και πέρα όμως, μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει έμπνευση για τον υπόλοιπο κόσμο, που ετοιμάζει την δική του custom μοτοσυκλέτα. Το ίδιο το R nine T άλλωστε, είναι ένα μοντέλο που φτιάχτηκε με αυτή ακριβώς την φιλοσοφία, αποτελώντας μία από τις πιο ακριβές εκφράσεις της…

 

Δείτε το Concept Path 22, το περσινό μοντέλο της BMW αποκλειστικά για το φεστιβάλ:

 

Triumph Tracker 400/Thruxton 400 2026 – Παρουσιάστηκαν με τιμές για Ελλάδα!

Με διαφορές σε πλαίσιο/ανάρτησες - Και ισχυρότερο κινητήρα κατά δύο ίππους
Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/12/2025

Η Triumph διευρύνει ακόμη περισσότερο την γκάμα των μονοκύλινδρων 400ριών της με Tracker 400 και Thruxton 400 με αισθητική εμπνευσμένη από τους flat track αγώνες και τα cafe racers αντίστοιχα.

Περιμέναμε ένα αλλά τελικά η Triumph παρουσίασε δύο μονοκύλινδρα 400άρια φτάνοντας έτσι την οικογένεια στα πέντε συνολικά μοντέλα, μαζί με τα Speed 400, Scrambler 400 X και Scrambler 400 XC.

Οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν αισθητικές κυρίως διαφορές με τις άλλες εκδόσεις και μεταξύ τους φυσικά με το φαίρινγκ του 400ριού Thruxton να μας είναι γνωστό εδώ και καιρό από τις κατασκοπικές φωτογραφίες που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου πολύ καιρό πριν από την παρουσίασή του. 

Οι δύο μοτοσυκλέτες φέρουν επίσης και μία ισχυρότερη έκδοση του μονοκύλινδρου μοτέρ με τη μέγιστη ισχύ να ανεβαίνει κατά 5% περίπου και να φτάνει τους 41,42 ίππους από 39,42 που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Αλλαγή στη ροπή δεν υπάρχει και έτσι η μέγιστη τιμή παραμένει στα 3,82 kg.m αλλά να κάνει την εμφάνισή της 1.000 στροφές ψηλότερα, στις 7.500 σ.α.λ., με το 80% αυτής να είναι διαθέσιμο από τις 3.000 σ.α.λ. Η αύξηση στην ισχύ προήρθε από νέο εκκεντροφόρο αλλά και την εκ νέου χαρτογράφηση του ψεκασμού.

Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026

Σε σχέση με τη μοτοσυκλέτα βάσης που είναι το Spped 400, το Tracker 400 έχει φαρδύτερο τιμόνι κατά 23 χλστ., το οποίο είναι και χαμηλότερο κατά 134 ολόκληρα χλστ. Παράλληλα τα μαρσπιέ έχουν τοποθετηθεί 86 χλστ. πιο πίσω και 27 χλστ. ψηλότερα, με το νέο τρίγωνο της εργονομίας να δίνει μια πιο σπορ και επιθετική θέση οδήγησης. Διαφορετική είναι και η σέλα, όπως και το κάλυμμα-κοκοβιός της σέλας στο κομμάτι του συνεπιβάτη, οι ζάντες και το ρεζερβουάρ, με τo Tracker 400 να ξεχωρίζει από το μικρό του μασκάκι, αλλά και τα μεγάλα numver plates εκατέρωθεν της σέλας, όπως και από τους αποκλειστικούς χρωματισμούς.

Το Thruxton 400 έχει επίσης διαφορετικό ρεζερβουάρ -και από το Tracker-, αν και η χωρητικότητα είναι ίδια στα 13 λίτρα, ενώ ζυγίζει και τρία κιλά περισσότερα λόγω του φέρινγκ, με το βάρος του να φτάνει τα 176 κιλά πλήρες υγρών. Του Tracker βρίσκεται στα 173 κιλά. Το φαίρινγκ είναι αυτό που κάνει και τη μεγαλύτερη διαφορά στην αισθητική της μοτοσυκλέτας, που έχει κλιπόν και διαφορετική θέση οδήγησης, ενώ οι Βρετανοί αναφέρουν και μικρές αλλαγές στο πλαίσιο αποκλειστικά για τη συγκεκριμένη εκδοχή της μοτοσυκλέτας. Σε αυτήν την περίπτωση και έναντι του Speed 400 τα κλιπόν είναι 40 χλστ. πιο στενά και 246 χλστ. πιο χαμηλά τοποθετημένα με μπόλικο βάρος να φορτίζει πλέον τον εμπρός τροχό. Παράλληλα, τα μαρσπιέ βρίσκονται στην ίδια θέση με εκείνα του Tracker 400.

Μικρές διαφορές έχουμε και στη γεωμετρία του πλαισίου μεταξύ των δύο μοτοσυκλετών. Το Tracker 400 έχει μεταξόνιο στα 1.371 χλστ. με κάστερ και ίχνος στις 24,4 μοίρες και 107,6 χλστ. αντίστοιχα, ενώ το Thruxton 400 έχει μεταξόνιο στα 1.376 χλστ. με κάστερ στις 24,5 μοίρες και ίχνος στα 101,5 χλστ. 

Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026

H Triumph αναφέρει ότι καθεμιά από τις δύο νέες μοτοσυκλέτες έχει το δικό της set up στις αναρτήσεις ώστε να ταιριάζει καλύτερα στη φιλοσοφία της έκδοσης και τη θέση οδήγησης, με το πιρούνι να είναι ανεστραμμένο στα 43 χλστ. Η διαδρομή του είναι 140 χλστ. στο Tracker και 135 χλστ. στο Thruxton ενώ και το μονό αμορτισέρ και στις δύο περιπτώσεις δίνει διαδρομή 130 χλστ.

Και οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν 17ρες χυτές ζάντες αλουμινίου που είναι διαφορετικής σχεδίασης μεταξύ των δύο μοντέλων και ελαστικά 110/70 και 150/60 εμπρός και πίσω αντίστοιχα. Ως πρώτης τοποθέτησης ελαστικά για το Thruxton επιλέχθηκαν τα Pirelli Diablo Rosso IV, ενώ για το Tracker έχουμε τα Pirelli MT60 RS και τα δύο εξαιρετικές επιλογές για τόσο προσιτές μοτοσυκλέτες.

Τέλος, ίδιο είναι το σύστημα πέδησης και στις δύο περιπτώσεις με το κύριο έργο της επιβράδυνσης να αναλαμβάνει 300άρης εμπρός δίσκος και ακτινικά τοποθετημένη 4πίστονη δαγκάνα της ByBre. 

Το Tracker 400 θα είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα από τον ερχόμενο Μάρτιο με τιμή 6.390 ευρώ και το Thruxton 400 από τον Φεβρουάριο του 2026, με τιμή 6.690 ευρώ. Και τα δύο συνοδεύονται από εργοστασιακή εγγύηση δύο ετών χωρίς περιορισμό στα διανυθέντα χιλιόμετρα.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στις συλλογές που ακολουθούν.