Δοκιμάζοντας το KTM 1290 Superduke R

Η θεραπεία της χορτοφαγίας
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/4/2018

Έχουμε στα χέρια μας αυτές τις μέρες την τελευταία έκδοση του KTM 1290 Superduke R και φυσικά μας τρώνε τα δάκτυλά μας να γράψουμε κάτι για αυτή την (ΠΟΛΥ) ιδιαίτερη μοτοσυκλέτα. Σαφώς και θα έχουμε πλήρες τεστ με μετρήσεις επιδόσεων, καταναλώσεις και δυναμομέτρηση σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, όμως οι πρώτες ζεστές εντυπώσεις έχουν την δική τους αξία. Ιδιαίτερα τώρα που ακόμα έχουμε την γεύση στο στόμα από την οδήγηση του νέου 790 Duke. Ξεκάθαρα πρόκειται για δύο διαμετρικά αντίθετες μοτοσυκλέτες σε χαρακτήρα. Το 790 Duke σε γοητεύει με την αρμονία του, το 1290 Superduke R σε… υποτάσσει με την ωμή βία του!

Σε αυτή την κατηγορία των μεγάλων streetfighter υπάρχει το Aprilia Tuono 1100, το Yamaha MT-10, το Suzuki GSX-S 1000 και το KTM 1290 Superduke R (update: ναι - ναι και το BMW S1000R που δεν μπορούμε να το ξεχάσουμε). Κάποτε είχαμε και τα Ducati Streetfighter 1098 και Kawasaki Z 1000, όμως η μικρή ζήτηση και οι προδιαγραφές Euro 4 τα εξαφάνισαν.

Παρ’ ότι το KTM 1290 Superduke R μοιάζει στα χαρτιά να είναι αντίπαλός του Tuono 1100 Factory και του MT-10 SP, στην πραγματικότητα αυτές οι τρεις μοτοσυκλέτες διαφέρουν πολύ μεταξύ τους. Το Aprilia είναι ένα superbike με ψηλό τιμόνι και γι’ αυτό είναι καλύτερο μέσα στην πίστα και λιγότερο ευχάριστο στο δρόμο. Το MT-10 έχει τη σωστή κλιμάκωση στο κιβώτιο ταχυτήτων για οδήγηση στους δρόμους και γι’ αυτό τα πάει πολύ καλύτερα μέσα στην πόλη και στα στροφιλίκια.

Όμως το KTM 1290 Superduke R είναι το μοναδικό πλέον V2 σε αυτό το κλειστό club και αυτό με τη σειρά του επηρεάζει σε απόλυτο βαθμό την προσωπικότητά του. Ο V4 της Aprilia και ο crossplane εν σειρά τετρακύλινδρος της Yamaha έχουν ροπή παντού και γραμμική παροχή δύναμης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί η απόκριση στο γκάζι με έναν V2 που έχει 200 κυβικά παραπάνω και πολύ μεγαλύτερη διαδρομή εμβόλου. Το KTM 1290 Superduke R είναι πραγματικά μια βίαιη μοτοσυκλέτα. Είναι η θεραπεία για την χορτοφαγία! Το μικρό βάρος και τα υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά σε βοηθούν να την κουμαντάρεις, αλλά δεν μπορούν να κρύψουν τον αιμοδιψή χαρακτήρα του.  Στις μέρες μας θα βρεις κι άλλες μοτοσυκλέτες που σου ζουλάνε τους αδένες παραγωγής αδρεναλίνης, αλλά μόνο το 1290 Superduke R τους χτυπάει με βαριοπούλα.

EICMA: QJMotor Rino 900 2026 - Tρικύλινδρη Crossover

Aντί-Tracer 9 με 118 ίππους - Στην EICMA με σωστά street ελαστικά αντί των άσχετων τρακτερωτών που είχαμε δει
QJMotor
Από τον

Παύλο Καρατζά

5/11/2025

Στο Μιλάνο η QJMotor μας παρουσίασε τη νέα της τρικύλινδρη Crossover που ονομάζεται Rino 900 -με σήμα τον ρινόκερο μπροστά- και στοχεύει σε ένα κομμάτι της πίτας από τις πωλήσεις του Tracer 9.

Η νέα μοτοσυκλέτα της QJMotor δεν είναι σίγουρο πότε θα βγει στην παραγωγή, όμως τράβηξε πολλά βλέμματα επάνω της στη φετινή EICMA. Ο τρικύλινδρος κινητήρας που φέρει είναι 900 κυβικών εκατοστών με απόδοση 118 ίππων στις 10.000 σ.α.λ. και με 9,47 kg.m ροπής στις 8.000 σ.α.λ.

Αν και η εταιρεία είναι εδώ στην έκθεση, οι πληροφορίες που έχουμε έως τώρα για την μοτοσυκλέτα είναι συγκεχυμένες.

Το πλαίσιο δείχνει υβριδικό, με αλουμινένιες δοκούς στο κέντρο, και ατσάλινο χωροδικτύωμα στο μπροστινό μέρος. Το αλουμινένιο ψαλίδι είναι κτηνώδες σε διαστάσεις και οι τροχοί δείχνουν tubeless. Οι τροχοί είναι 19 και 17 ιντσών. 

Η σέλα ρυθμίζεται σε δύο διαφορετικά ύψη, στα 815 και 830 mm. Μπροστά βρίσκουμε ανεστραμμένο πιρούνι και πίσω monoshock αμορτισέρ.

Rino

Όσον αφορά, το σύστημα πέδησης, η μοτοσυκλέτα φέρει δύο δίσκους μπροστά και ένα πίσω που συνδυάζονται και με δικάναλο ABS.

Η χωρητικότητα του ρεζερβουάρ καυσίμου φτάνει τα 24 λίτρα, κάτι που μεταφράζεται σε εξαιρετική αυτονομία. Το β'αρπς ανακοινώνεται στα 220 κιλά με το ρεζερβουάρ γεμάτο κατά 90%.

Ο εξοπλισμός της περιλαμβάνει μεταξύ άλλων quickshifter, διαφορετικά riding modes, traction control, κάμερα καταγραφής μπροστά, TFT οθόνη οργάνων, LED φώτα και DRL LED φώτα, χούφτες με τα φλας τοποθετημένα πάνω τους, και θύρες USB και USB-C.

Rino

Τα ελαστικά είναι της Metzeler με σωστό ασφάλτινο προφίλ, αντίθετα με τα άσχετα τρακτερωτά ελαστικά που φορούσε στις 3D εικόνες που είχαν κυκλοφορήσει πριν την EICMA στο διαδίκτυο. Ένα ακόμη περίεργο χαρακτηριστικό που ίσως αφαιρεθεί στην τελική έκδοση παραγωγής είναι τα προστατευτικά των δίσκων μπροστά που προέρχονται από τον κόσμο του... Motocross και είναι τόσο άσχετα για την κατηγορία, όσο και τα προαναφερθέντα τρακτερωτά ελαστικά. 

Τα χρώματα που έδειξε η QJMotor το Rino είναι δύο, κόκκινο και λευκό.

Αναμένουμε περισσότερες πληροφορίες για τα τεχνικά χαρακτηριστικά της μοτοσυκλέτας αλλά και τις ημερομηνίες παραγωγής.

Ετικέτες