Ducati DesertX εναντίον MV Agusta Lucky Explorer “Project”

Ποιος έχει τον “καλύτερο” Ελέφαντα;
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/12/2021

Έχει συμβεί αρκετές φορές στην ιστορία της μοτοσυκλέτας να διεκδικούν ταυτόχρονα δύο ή ακόμα και τρεις εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας. Για παράδειγμα η Triumph και η Husqvarna έχουν παίξει πολλές φορές το “χαρτί” του Steve McQueen καθώς ο Αμερικάνος ηθοποιός υπήρξε (πέρα από φανατικός μοτοσυκλετιστής) και αντιπρόσωπος των δύο εταιρειών στις ΗΠΑ και είχε περάσει πολλές ώρες πάνω στις σέλες των μοτοσυκλετών των δύο αυτών εταιρειών και υπάρχει άφθονο φωτογραφικό και ιστορικό υλικό. Αντίστοιχες περιπτώσεις όπου τα πραγματικά γεγονότα αφήνουν το περιθώριο σε διαφορετικά στρατόπεδα να διεκδικήσουν το δικό τους κομμάτι από την ίδια ιστορία, υπάρχουν και στο χώρο του αυτοκινήτου, όπου τα χρώματα της Martini έχουν ταυτιστεί με την Lancia στα Rally και την ίδια στιγμή με την Porsche στις πίστες, όπως και τα χρώματα της Gulf έχουν ταυτιστεί στους αγώνες endurance με τα Ford GT 40 αλλά και τα Porsche 917.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Μα φυσικά για το γεγονός πως φέτος παρουσιάστηκαν δύο (για την ακρίβεια τρεις…) μοτοσυκλέτες on-off από δύο διαφορετικές ιταλικές εταιρείες που βασίζονται στην ίδια ακριβώς ιδέα. Μιλάμε βεβαίως για την αναβίωση του Cagiva Elefant από την MV Agusta υπό τον γενικό τίτλο Lucky Explorer Project και από την Ducati με το μοντέλο παραγωγής DesertX.

Μάλιστα, όχι απλά αναβιώνουν τα Cagiva Elefant, αλλά συγκεκριμένα χρησιμοποιούν στοιχεία από τα αγωνιστικά Cagiva Elefant που έτρεχαν στο Paris Dakar με τα χρώματα της καπνοβιομηχανίας Lucky Strike.

Αν λοιπόν αναρωτιέστε από πού εμπνεύστηκαν στην MV Agusta τον τίτλο “Lucky Explorer Project” και γιατί η Ducati, όσο και η MV Agusta χρησιμοποιούν ως βάση το άσπρο χρώμα με κόκκινα/μαύρα και χρυσά αυτοκόλλητα, απλώς δείτε μια φωτογραφία από ένα Cagiva Elefant Rally (στις αρχές των 90ies υπήρξαν και εκδόσεις παραγωγής του 750 και 900 στα ίδια χρώματα).

Μάλιστα το “Lucky Explorer” είχε χρησιμοποιηθεί στα αγωνιστικά Elefant Rally όταν ο νόμος επέτρεπε ακόμα την διαφήμιση τσιγάρων αλλά χωρίς να γράφουν το ακριβές όνομα της μάρκας των τσιγάρων.

Πώς όμως φτάσαμε να διεκδικούν δύο διαφορετικές εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας;

Όλα ξεκινούν από το γεγονός πως η Cagiva και η Ducati ήταν στην ουσία η ίδια εταιρεία υπό την διοίκηση του μπαμπά Castiglioni.

Τα Elefant ήταν τα on-off μοντέλα της Cagiva και ξεκινούσαν από τα 125 κυβικά με δίχρονους μονοκύλινδρους κινητήρες. Μέχρι τα 900 κυβικά που ήταν η τελευταία έκδοση πριν αντικατασταθεί από το Canyon 900, υπήρξαν πολλές εκδόσεις κυβισμού και διαφορετικές εμφανίσεις, όμως μόνο τα Elefant με τους αερόψυκτους V2 κινητήρες της Ducati άντεξαν στην πίεση του χρόνου και έμειναν στη μνήμη των μοτοσυκλετιστών.

Οπότε ναι μεν το Elefant είναι μοντέλο της Cagiva και η Cagiva είναι πλέον υπό την σκέπη της MV Agusta, όμως για τον περισσότερο κόσμο το Elefant 750/900 ήταν της οικογένειας της Ducati.

Από την μία μεριά δηλαδή έχουμε την MV Agusta που νομικά έχει στην κατοχή της τη δυνατότητα να βγάλει στην παραγωγή μια μοτοσυκλέτα με το όνομα Cagiva Elefant 900 αλλά πλέον χωρίς των V2 κινητήρα της Ducati και από την άλλη μεριά έχουμε την Ducati που δικαιούται να φτιάξει μια μοτοσυκλέτα με τον δικό της V2 εμπνευσμένη από τους αγώνες Rally.

Στην πραγματικότητα, η Ducati DesertX με τον υγρόψυκτο κινητήρα της Multistrada 950 μοιάζει περισσότερο ως η λογική εξέλιξη του τελευταίου Cagiva Elefant 900.

Όμως ακριβώς το ίδιο μπορείς να πεις και για το Lucky Explorer Project της MV Agusta με τον τρικύλινδρο εν σειρά κινητήρα, αφού όπως και τότε, έτσι και τώρα χρησιμοποιεί έναν κινητήρα δρόμου για να δημιουργήσει μια On-off μοτοσυκλέττα. Τότε είχε την Ducati και τον V2 κινητήρα, τώρα έχει την MV Agusta και τον τρικύλινδρο εν σειρά.

Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε ποια από τις δύο μοτοσυκλέτες θα κερδίσει τις εντυπώσεις στο τέλος. Από θέμα πωλήσεων η Ducati έχει το πλεονέκτημα λόγω έτοιμου και οργανωμένου δικτύου σε όλο τον κόσμο, αλλά και από το γεγονός πως η μοτοσυκλέτα της είναι ήδη στις γραμμές παραγωγής και όχι “Project”.

Όμως και η MV Agusta έχει κάποια δυνατά χαρτιά στα χέρια της και το πλεονέκτημα της φρεσκάδας μιας εντελώς καινούριας μοτοσυκλέτας.

Ο χρόνος θα δείξει… Έως τότε υπάρχει άφθονος χώρος για να κάνει, όποιος θέλει, υποθέσεις ή κρητική. Στην παρουσίαση του Aprilia Tuareg 660 οι άνθρωποι του Piaggio Group μας είπαν πως θα είναι καλό αν τα καταφέρει η MV Agusta να σταθεί γερά στα πόδια της με το Lucky Explorer Project. Στην παρουσίαση του Triumph Tiger 660 είχαν πιο χιουμοριστική διάθεση λέγοντάς μας πως η Ducati με την MV Agusta μάλλον έπαιζαν το “Πέτρα-Μολύβι-Χαρτί” και στο τέλος δεν κέρδισε κανείς, οπότε έφτιαξε ο κάθε ένας τη δική του Elefant…  

  

Triumph Trident 800 2026: Η μεγάλη αδερφή της 660 με 113,5 ίππους [Video+Gallery]

Με προγράμματα οδήγησης, Cornering Traction Control/ABS, συνδεσιμότητα κ.α.
Triumph
Από τον

Παύλο Καρατζά

29/10/2025

Η Triumph παρουσίασε τη νέα Trident 800, τη νέα naked μεσαίου κυβισμού με βάρος κάτω από 200 κιλά και ισχύ στους 113,5 ίππους που γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ της Trident 660 και της σπορ Street Triple 765.

Με την Trident 800 η Triumph εκμεταλλεύεται τον νέο τρικύλινδρο 800άρη κινητήρα της και επιχειρεί να κάνει αυτό που έκανε, με επιτυχία, με το Tiger 800 κάνοντας όλες τις απαραίτητες αλλαγές στο πλαίσιο και τα περιφερειακά του 660 για να δημιουργήσει ένα πακέτο εξίσου καλό και ισορροπημένο στον δρόμο αλλά με περισσότερη ισχύ.

Στην καρδιά της Trident 800 βρίσκεται ο νέος τρικύλινδρος κινητήρας 798 κ.εκ. της Triumph, που αποδίδει 113,5 hp στις 10.750 σ.α.λ. και 8,56 kg.m ροπής στις 8.500 σ.α.λ.

Ο κινητήρας είναι ο ίδιος που φέρει και η Tiger Sport 800 και σας έχουμε παρουσιάσει στο τεύχος 699 του MOTO και διακρίνεται για την εξαιρετική λειτουργία του και τον μοναδικό του ήχο. Ο στροφαλοφόρος άξονας και οι μπιέλες είναι σφυρήλατες και τα έμβολα υψηλής συμπίεσης, σχεδιασμένα για να μεγιστοποιούν την απόδοση και την αντοχή.

Το πλαίσιο είναι ατσάλινο και συνδυάζεται με ένα ανεστραμμένο ρυθμιζόμενο πιρούνι 41 χιλιοστών της Showa με διαδρομή 120 mm μπροστά και με ένα ρυθμιζόμενο monoshock αμορτισέρ της Showa με διαδρομή 130 mm πίσω. Πιρούνι και αμορτισέρ ρυθμίζονται ως προς την προφόρτιση των ελατηρίων τους και την απόσβεση επαναφοράς και εκτός από τον σαφώς ισχυρότερο κινητήρα, αυτή είναι η πρώτη μεγάλη διαφορά έναντι της μικρότερης Trident 660 που έχει αναρτήσεις χωρίς ρυθμίσεις, εκτός από την προφόρτιση ελατηρίου του αμορτισέρ της.

Όσον αφορά το σύστημα πέδησης, μπροστά βρίσκουμε τετραπίστονες ακτινικές δαγκάνες με δίσκους 310 mm και πίσω μονοπίστονη δαγκάνα με δίσκο 220 mm και αυτή είναι η δεύτερη μεγάλη διαφορά με τη μικρότερη αδερφή που φέρει συμβατικής τοποθέτησης δαγκάνες με δύο έμβολα έκαστη.

Οι δύο μοτοσυκλέτες είναι πολύ κοντά αναφορικά στις διαστάσεις και τα γεωμετρικά τους χαρακτηριστικά, αν και η Triumph εργάστηκε επάνω στο πλαίσιο σχεδόν από την αρχή και δεν "πέταξε" απλά τον μεγαλύτερης χωρητικότητας κινητήρα σε εκείνο της 660. Το τιμόνι είναι φαρδύτερο και ανεβάζει το πλάτος από τα 815 στα 795 χλστ., ενώ "απειροελάχιστες" είναι οι διαφορές στα υπόλοιπα με το μεταξόνιο να βρίσκεται στα 1.402 χλστ. (1.401 στην 660), την κάστερ στις 24,5 μοίρες (24,6) και το ίχνος στα 108 χλστ. (107 χλστ.). Τέλος, η σέλα παραμένει χαμηλά στα 810 χλστ. μόλις 5 χλστ. ψηλότερη από εκείνη της Trident 660.

H Triumph υποστηρίζει πως η νέα Trident 800 ζυγίζει 198 κιλά γεμάτη, με την χωρητικότητα του ρεζερβουάρ να βρίσκεται στα 14 λίτρα, 8 κιλά περισσότερα από την 660.

Η τρικύλινδρη naked είναι πολύ καλά εξοπλισμένη  αφού διαθέτει 3 διαφορετικά riding modes, Optimised Cornering ABS, Optimised Cornering Traction Control, συνδεσιμότητα Bluetooth My Triumph, cruise control, οθόνη TFT 3,5 ιντσών, φώτα  LED και quickshifter διπλής κατεύθυνσης.

Τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης είναι της Michelin και η μοτοσυκλέτα θα είναι διαθέσιμη σε τρεις χρωματισμούς: Ash Grey με λεπτομέρειες Diablo Red, Carnival Red με πινελιές Graphite και Jet Black.

Η Trident 800 είναι διαθέσιμη για παραγγελία και θα φτάσει στα καταστήματα τον Μάρτιο του 2026.