Ducati DesertX εναντίον MV Agusta Lucky Explorer “Project”

Ποιος έχει τον “καλύτερο” Ελέφαντα;
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/12/2021

Έχει συμβεί αρκετές φορές στην ιστορία της μοτοσυκλέτας να διεκδικούν ταυτόχρονα δύο ή ακόμα και τρεις εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας. Για παράδειγμα η Triumph και η Husqvarna έχουν παίξει πολλές φορές το “χαρτί” του Steve McQueen καθώς ο Αμερικάνος ηθοποιός υπήρξε (πέρα από φανατικός μοτοσυκλετιστής) και αντιπρόσωπος των δύο εταιρειών στις ΗΠΑ και είχε περάσει πολλές ώρες πάνω στις σέλες των μοτοσυκλετών των δύο αυτών εταιρειών και υπάρχει άφθονο φωτογραφικό και ιστορικό υλικό. Αντίστοιχες περιπτώσεις όπου τα πραγματικά γεγονότα αφήνουν το περιθώριο σε διαφορετικά στρατόπεδα να διεκδικήσουν το δικό τους κομμάτι από την ίδια ιστορία, υπάρχουν και στο χώρο του αυτοκινήτου, όπου τα χρώματα της Martini έχουν ταυτιστεί με την Lancia στα Rally και την ίδια στιγμή με την Porsche στις πίστες, όπως και τα χρώματα της Gulf έχουν ταυτιστεί στους αγώνες endurance με τα Ford GT 40 αλλά και τα Porsche 917.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Μα φυσικά για το γεγονός πως φέτος παρουσιάστηκαν δύο (για την ακρίβεια τρεις…) μοτοσυκλέτες on-off από δύο διαφορετικές ιταλικές εταιρείες που βασίζονται στην ίδια ακριβώς ιδέα. Μιλάμε βεβαίως για την αναβίωση του Cagiva Elefant από την MV Agusta υπό τον γενικό τίτλο Lucky Explorer Project και από την Ducati με το μοντέλο παραγωγής DesertX.

Μάλιστα, όχι απλά αναβιώνουν τα Cagiva Elefant, αλλά συγκεκριμένα χρησιμοποιούν στοιχεία από τα αγωνιστικά Cagiva Elefant που έτρεχαν στο Paris Dakar με τα χρώματα της καπνοβιομηχανίας Lucky Strike.

Αν λοιπόν αναρωτιέστε από πού εμπνεύστηκαν στην MV Agusta τον τίτλο “Lucky Explorer Project” και γιατί η Ducati, όσο και η MV Agusta χρησιμοποιούν ως βάση το άσπρο χρώμα με κόκκινα/μαύρα και χρυσά αυτοκόλλητα, απλώς δείτε μια φωτογραφία από ένα Cagiva Elefant Rally (στις αρχές των 90ies υπήρξαν και εκδόσεις παραγωγής του 750 και 900 στα ίδια χρώματα).

Μάλιστα το “Lucky Explorer” είχε χρησιμοποιηθεί στα αγωνιστικά Elefant Rally όταν ο νόμος επέτρεπε ακόμα την διαφήμιση τσιγάρων αλλά χωρίς να γράφουν το ακριβές όνομα της μάρκας των τσιγάρων.

Πώς όμως φτάσαμε να διεκδικούν δύο διαφορετικές εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας;

Όλα ξεκινούν από το γεγονός πως η Cagiva και η Ducati ήταν στην ουσία η ίδια εταιρεία υπό την διοίκηση του μπαμπά Castiglioni.

Τα Elefant ήταν τα on-off μοντέλα της Cagiva και ξεκινούσαν από τα 125 κυβικά με δίχρονους μονοκύλινδρους κινητήρες. Μέχρι τα 900 κυβικά που ήταν η τελευταία έκδοση πριν αντικατασταθεί από το Canyon 900, υπήρξαν πολλές εκδόσεις κυβισμού και διαφορετικές εμφανίσεις, όμως μόνο τα Elefant με τους αερόψυκτους V2 κινητήρες της Ducati άντεξαν στην πίεση του χρόνου και έμειναν στη μνήμη των μοτοσυκλετιστών.

Οπότε ναι μεν το Elefant είναι μοντέλο της Cagiva και η Cagiva είναι πλέον υπό την σκέπη της MV Agusta, όμως για τον περισσότερο κόσμο το Elefant 750/900 ήταν της οικογένειας της Ducati.

Από την μία μεριά δηλαδή έχουμε την MV Agusta που νομικά έχει στην κατοχή της τη δυνατότητα να βγάλει στην παραγωγή μια μοτοσυκλέτα με το όνομα Cagiva Elefant 900 αλλά πλέον χωρίς των V2 κινητήρα της Ducati και από την άλλη μεριά έχουμε την Ducati που δικαιούται να φτιάξει μια μοτοσυκλέτα με τον δικό της V2 εμπνευσμένη από τους αγώνες Rally.

Στην πραγματικότητα, η Ducati DesertX με τον υγρόψυκτο κινητήρα της Multistrada 950 μοιάζει περισσότερο ως η λογική εξέλιξη του τελευταίου Cagiva Elefant 900.

Όμως ακριβώς το ίδιο μπορείς να πεις και για το Lucky Explorer Project της MV Agusta με τον τρικύλινδρο εν σειρά κινητήρα, αφού όπως και τότε, έτσι και τώρα χρησιμοποιεί έναν κινητήρα δρόμου για να δημιουργήσει μια On-off μοτοσυκλέττα. Τότε είχε την Ducati και τον V2 κινητήρα, τώρα έχει την MV Agusta και τον τρικύλινδρο εν σειρά.

Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε ποια από τις δύο μοτοσυκλέτες θα κερδίσει τις εντυπώσεις στο τέλος. Από θέμα πωλήσεων η Ducati έχει το πλεονέκτημα λόγω έτοιμου και οργανωμένου δικτύου σε όλο τον κόσμο, αλλά και από το γεγονός πως η μοτοσυκλέτα της είναι ήδη στις γραμμές παραγωγής και όχι “Project”.

Όμως και η MV Agusta έχει κάποια δυνατά χαρτιά στα χέρια της και το πλεονέκτημα της φρεσκάδας μιας εντελώς καινούριας μοτοσυκλέτας.

Ο χρόνος θα δείξει… Έως τότε υπάρχει άφθονος χώρος για να κάνει, όποιος θέλει, υποθέσεις ή κρητική. Στην παρουσίαση του Aprilia Tuareg 660 οι άνθρωποι του Piaggio Group μας είπαν πως θα είναι καλό αν τα καταφέρει η MV Agusta να σταθεί γερά στα πόδια της με το Lucky Explorer Project. Στην παρουσίαση του Triumph Tiger 660 είχαν πιο χιουμοριστική διάθεση λέγοντάς μας πως η Ducati με την MV Agusta μάλλον έπαιζαν το “Πέτρα-Μολύβι-Χαρτί” και στο τέλος δεν κέρδισε κανείς, οπότε έφτιαξε ο κάθε ένας τη δική του Elefant…  

  

EICMA: Aprilia SR 400 GT 2026 - Η οικογένεια SR GT μεγαλώνει

Θα πλαισιώσει τα μικρότερα μοντέλα των 125 και 200 cc, στο ίδιο Adventure στιλ
Aprilia SR GT 400
Από τον

Παύλο Καρατζά

3/11/2025

To SR 400 GT έρχεται να προστεθεί στην γκάμα των crossover/GT σκούτερ της Aprilia, πλάι στα μικρότερα αδερφάκια του, τα SR GT 125 και SR GT 200. Το μεγαλύτερο σκούτερ της οικογενείας με τον κινητήρα των 399 cc αποδίδει 36 ίππους στα 186 κιλά γεμάτο, νούμερο εξαιρετικό για την κατηγορία. Και κάπως έτσι τα scooter του Noale συνεχίζουν να ανεβάζουν τον κυβισμό τους, αν και απέχουμε αρκετά μέχρι να φτάσουμε το ένδοξο παρελθόν -βλέπε SRV850

Το MOTO σας είχε ενημερώσει από την προηγούμενη εβδομάδα πως η Aprilia έρχεται στην EICMA με νέο crossover/GT σκούτερ, το SR 400 GT. Το νέο σκούτερ των Ιταλών φέρει μονοκύλινδρο υγρόψυκτο κινητήρα 399 cc που αποδίδει 36 ίππους στις 7.500 σ.α.λ. και 3,84 kg.m ροπής στις 5.700 σ.α.λ. και είναι φυσικά εναρμονισμένος με τις προδιαγραφές Euro 5+.

Η Aprilia δηλώνει πως έχει δώσει σημασία στο χαμηλό βάρος μπιέλας και πιστονιού με στόχο λιγότερους κραδασμούς, ενώ χρησιμοποιεί και ένα πατενταρισμένο σύστημα που ονομάζεται PCV - Positive Crankcase Ventilation (θετικός εξαερισμός στροφαλοθαλάμου) που χρησιμοποιεί ειδικό σύστημα εισαγωγής και βελτιωμένο σύστημα ανύψωσης βαλβίδων που μειώνει τις απώλειες και αυξάνει την ισχύ.

Aprilia SR GT 400

Το πλαίσιο είναι ατσάλινο δύο δοκών, ενώ το πιρούνι είναι ανεστραμμένο, διαμέτρου 41 mm και διαδρομής 120 mm και στο πίσω μέρος συναντάμε δύο αμορτισέρ με το ξεχωριστό δοχείο αζώτου που έχουν διαδρομή 120 mm.

Το βάρος του σκούτερ ανακοινώνεται στα 186 κιλά, πλήρες υγρών, με το ρεζερβουάρ να χωράει 12 λίτρα καυσίμου. Μάλιστα η Aprilia δηλώνει πως έδωσε ιδιαίτερη βάση στη μείωση του βάρους και πως το SR 400 GT έχει την καλύτερη αναλογία ίππων ανά κιλό στην κατηγορία, και έχει δίκιο καθώς μιλάμε για 0,193 ίππους ανά κιλό και ελάχιστα πίσω του είναι το Zontes G368 με 0,192.

Όσον αφορά το σύστημα πέδησης, μπροστά βρίσκουμε δίσκο 300 mm που συνδυάζεται με τετραπίστονη ακτινική δαγκάνα, και δίσκο 240 mm με διπίστονη δαγκάνα πίσω.

Aprilia SR GT 400

Η απόσταση από το έδαφος που ορίζεται στα 190 mm και τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης που είναι μικτής χρήσης θα επιτρέψουν μία χαλαρή διέλευση σε κάποιο χωματόδρομο, αλλά μέχρι εκεί, όπως έχουμε πει πολλές φορές το Adventure στιλ στα scooter είναι θέμα ύφους. Ο μπροστά τροχός είναι 16 και ο πίσω 14 ιντσών, με το ύψος της σέλας να ανακοινώνεται στα 820 mm.

Ο εξοπλισμός του Aprilia SR 400 GT περιλαμβάνει LED φώτα, ρυθμιζόμενη ζελατίνα σε πέντε θέσεις, χούφτες, ATC (Aprilia Traction Control) που μπορεί να ρυθμιστεί σε δύο θέσεις, δικάναλο σύστημα ABS που μπορεί να απενεργοποιηθεί στον πίσω τροχό, οθόνη TFT 5 ιντσών, σύστημα keyless, σύστημα Bike Finder, θύρα USB και αντιολισθητικά μαρσπιέ. Η συνδεσιμότητα ανήκει στον έξτρα εξοπλισμό.

Το SR 400 GT θα είναι διαθέσιμο σε τρία χρώματα Rugged Black, Boulder Grey, Dusty Grey, αλλά και στην έκδοση Rally Replica (που έρχεται με χρυσό πιρούνι, κόκκινα ελατήρια, ειδική σέλα και με στάνταρ το σύστημα συνδεσιμότητας Aprilia MIA).