Ducati Hypermotard 939 – Το οδηγούμε στην Ισπανία

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/2/2016

Η Ducati ανανέωσε για ακόμη μία φορά το Hypermotard, οριστικοποιώντας τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας, που πρώτη φορά είδαμε ως πρωτότυπο το 2005. Από την εποχή των 1100, πίσω στο 2007, τα Hypermotard γίνονται συνεχώς και πιο ολοκληρωμένες μοτοσυκλέτες. Τα 1100 και 1100 S ήταν τόσο απόλυτα στη χρήση τους, που αν και η Ducati τα προωθούσε σαν καθημερινά supermotard, στην πράξη ήταν πολεμικές μηχανές δύσκολες για κάθε μέρα και απαιτητικές στην πίστα, φτιαγμένες για να τις απολαμβάνουν λίγοι. Το 2013 έγινε η μεγάλη αλλαγή στον χαρακτήρα του μοντέλου, όταν απέκτησε τον Testastretta των 821 κυβικών, ενώ ταυτόχρονα πλούτισε η οικογένεια αποκτώντας νέα μοντέλα, όπως το περισσότερο καθημερινό - λίγο τουριστικό: Hyperstrada.

Φέτος έχουμε εξίσου μεγάλη αλλαγή για τις εκδόσεις των Hypermotard, χωρίς όμως να απομακρύνονται από τον διττό χαρακτήρα τους: Φτιαγμένες για κάθε μέρα και ικανότατες στην πίστα, οι νέες Hypermotard έχουν σημαντικές αλλαγές στον κινητήρα με την αυξημένη χωρητικότητα, ώστε να πληρούν τις υποχρεωτικές Euro 4 προδιαγραφές ρίπων, διατηρώντας ταυτόχρονα την ιπποδύναμη και αυξάνοντας την διαθέσιμη ροπή.

 

 

Αυτό που δεν άλλαξε καθόλου στα νέα Hypermotard, είναι η εμφάνιση. Η Ducati έκανε μία έρευνα ανάμεσα στους ιδιοκτήτες, αλλά και στους οπαδούς της συγκεκριμένης κατηγορίας γενικά, και είδε ότι ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα των Hypermotard, είναι το στιλ τους. Οπότε αποφάσισε να μην πειράξει την εμφάνιση της μοτοσυκλέτας, πράγμα που χαρίζει διαχρονικότητα στο μοντέλο και βοηθά τα μεταχειρισμένα να διατηρήσουν την τιμή τους. Η αλήθεια είναι πως το μοντέρνο και λιτό στιλ των Hypermotard δεν επιδέχεται πολλές αλλαγές, χωρίς να χάσει τον χαρακτήρα του.

Η Ducati προσκάλεσε περίπου ογδόντα δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο για να δουν τις διαφορές του νέου Hypermotard συγκριτικά με το 821, τόσο στον δρόμο, όσο και σε πίστα. Η Ισπανία προσφέρεται γενικώς για δημοσιογραφικές παρουσιάσεις, καθώς οι ντίλερ είναι άψογα οργανωμένοι και μπορούν άμεσα να βοηθήσουν την μητρική εταιρία, τόσο με προσωπικό, όσο και με διευκολύνσεις σε όλες τις διαδικασίες., ενώ ταυτόχρονα ο καιρός είναι πάντοτε καλός. Μονάχα που στην συγκεκριμένη περίπτωση, στο δεύτερο μισό της αποστολής, αποφάσισε να μας τα χαλάσει, ρίχνοντας βροχή με μικρά διαλείμματα χαλαζόπτωσης! Ωστόσο η λύση ήταν έτοιμη και άκουγε στο όνομα Diablo Rain Competition, που είναι βρόχινα αγωνιστικά ελαστικά της Pirelli, υποσχόμενα να μας βοηθήσουν να διατηρήσουμε αξιοπρεπή ρυθμό στην πίστα, ολοκληρώνοντας την δοκιμή.

 

 

 

 

Το πρόγραμμα της οδήγησης περιελάβανε μία μεγάλη διαδρομή με μονοψήφιο αριθμό χιλιομέτρων σε αυτοκινητόδρομο, μικρή απόσταση σε κυρίως δρόμο και από εκεί και πέρα στενό επαρχιακό στροφιλίκι, από πολύ νωρίς το πρωί, με την ελπίδα ότι επιστρέφοντας στην πίστα πριν το μεσημέρι, ο καιρός θα είχε καλυτερεύσει. Δεν ήταν όμως αυτή η περίπτωση. Για αυτό και η έκδοση SP μας περίμενε στην πίστα με κουβέρτες στα ελαστικά, έτοιμη να την δοκιμάσουμε μόλις έκοβε η χαλαζόπτωση, που ευτυχώς δεν διήρκεσε πολύ.

 

 

Η διαφορά στις επιδόσεις του Hypermotard με το προηγούμενο μοντέλο, γίνεται άμεσα αντιληπτή, παρόλο που σε απόλυτα νούμερα η ιπποδύναμη είναι ίδια. Πέρα από τις ψηλές στροφές που ο κινητήρας ταυτίζεται με τον 821, σε χαμηλές και μεσαίες είναι παντού πιο γεμάτος και με πιο άμεση απόκριση. Επιπρόσθετα η ροπή είναι 10% περισσότερη, κι με αυτά τα δεδομένα το Hypermotard είναι καλύτερο και σε έναν τομέα που το προηγούμενο μοντέλο έπασχε: τις σούζες!

Αντί να πρέπει να τραβάς το τιμόνι ή να συντονίζεσαι απόλυτα με τις στροφές του κινητήρα, όπως συνέβαινε στο 821, το 939 σου δίνει μεγαλύτερη ελευθερία, θυμίζοντάς σου ότι φτιάχτηκε για ένα βασικό λόγο: Να διασκεδάζει ο ιδιοκτήτης του!

Η έκδοση SP έχει τρία κιλά μικρότερο βάρος και πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις της Öhlins εμπρός και πίσω, αντί του Kayaba ανεστραμμένου πιρουνιού και του Sachs αμορτισέρ της κανονικής έκδοσης. Μαζί με την ψηλότερη θέση οδήγησης και την μικρή αλλαγή στην γεωμετρία, η έκδοση SP προσανατολίζεται στα track days, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι πιο απαιτητική σε καθημερινή οδήγηση. Άλλωστε η λέξη πίστα στην περίπτωση των Hypermotard μπορεί να έχει πιο ευρύτερη έννοια, περιλαμβάνοντας πίστες καρτ, ή απλά σηματοδοτημένη διαδρομή σε ένα ελεύθερο πάρκινγκ. Με λίγα λόγια μπορεί να έχει την έννοια που της αρμόζει στην ελληνική πραγματικότητα…

 

 

Η ονομασία 939, όπως είχαμε γράψει και στο ρεπορτάζ της EICMA, δεν ακολουθεί τον κυβισμό του κινητήρα, όπως μας έχει συνηθίσει η Ducati. Ο νέος κινητήρας έχει 937 κυβικά, όμως η Ducati έχει συνειδητοποιήσει ότι ο αριθμός «9» έχει αρχίσει να γίνεται σήμα κατατεθέν εξαιτίας της Panigale, κι αποφάσισε ότι από εδώ και πέρα θα τον διατηρεί στα μοντέλα της, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα διαφοροποιείται λίγο η ονομασία, από τον πραγματικό κυβισμό.

Η διάμετρος των εμβόλων μπορεί να έχει αυξηθεί, όμως η Ducati έκανε την συνειδητή επιλογή να διατηρήσει την διατομή των βαλβίδων που μαζί με πολλές ακόμη αλλαγές, ευθύνονται για την διατήρηση της ιπποδύναμης, παρόλο που ο κινητήρας συμμορφώνεται με τις νέες προδιαγραφές.

Διαβάστε σε επόμενο τεύχος του MOTO, την πλήρη παρουσίαση του Hypermotard μαζί με την τεχνική ανάλυση του νέου κινητήρα, και όλες τις αλλαγές που υπάρχουν από το προηγούμενο μοντέλο!

 

KTM E-Duke: Πρωτότυπο πήρε θέση στο ΚΤΜ Μotohall - Προσθήκη στην γκάμα των ηλεκτρικών! [VIDEO]

Το πιο πρόσφατο βήμα της ΚΤΜ στην ηλεκτροκίνηση παρατάχθηκε στην έκθεση Motohall
KTM E-Duke
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/5/2025

Η πρώτη ηλεκτρική έκδοση της KTM Duke έκανε την δημόσια εμφάνισή της στην Αυστρία, στο Motohall της KTM στο Mattighofen, και αποτελεί το πιο πρόσφατο βήμα της εταιρείας στον κόσμο των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών.

Πριν από τρία χρόνια, η παρουσίαση επενδυτών της Pierer Mobility αποκάλυψε ότι η KTM εργαζόταν πάνω σε μια ηλεκτρική έκδοση της Duke ενώ αυτή είχε ήδη προ ετών θεαθεί στον δρόμο. Τώρα, για πρώτη φορά, ένα πρωτότυπο της E-Duke εμφανίστηκε δημοσίως μέσω βίντεο του επαγγελματία stunt rider Rok Bagoros, ο οποίος συνεργάζεται στενά με την KTM.

Το νέο πρωτότυπο παρουσιάζει σχεδιαστικά άλματα από εκείνο που είχε πιάσει ο φακός να κινείται σε δοκιμές της εταιρείας το 2017, που έφερε ελάχιστες διαφορές απο το Duke 390 της εποχής.

Το πλαίσιο και τα περισσότερα μηχανικά μέρη συνεχίζουν να προέρχονται από την ανανεομένη πλεον KTM 390 Duke, συμπεριλαμβανομένων του βασικού χωροδικτυώματος, του αλουμινένιου ψαλιδιού, του έκκεντρα τοποθετημένου πίσω αμορτισέρ, τους τροχούς και τα φρένα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2022, η E-Duke αναμένεται να εξοπλίζεται με ηλεκτρικό μοτέρ (ονομαστικής ισχύος) 10kW και μπαταρία 5.5kWh

Αν και αυτό υπόσχεται ζωντανή και άμεση απόκριση στο "γκάζι", η αυτονομία δύσκολα θα ξεπεράσει τα 100km σε πραγματικές συνθήκες, ειδικά αν ο αναβάτης δεν οδηγεί με ιδιαίτερα οικολογική διάθεση.

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη RokBagoros | freestyle moto (@rokbagoros)

 

 

Η μπαταρία και ο ηλεκτροκινητήρας είναι τοποθετημένα χαμηλά, καταλαμβάνοντας την  παραδοσιακή θέση του θερμικού κινητήρα. Ενώ η τελική μετάδοση γίνεται μέσω αλυσίδας.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το μεγάλο κενό τμήμα στο εμπρός μέρος του "ρεζερβουάρ", το οποίο ενδεχομένως να λειτουργεί ως εισαγωγή αέρα για την ψύξη ηλεκτρικών μερών.

Αναμένεται η μοτοσυκλέτα να διαθέτει ενσωματωμένο καλώδιο φόρτισης και ενσωματωμένο φορτιστή στα πρότυπα του με του Bajaj Chetak καθώς αυτό θα ήταν μια ιδιαίτερα πρακτική λύση, εξαλείφοντας την ανάγκη μεταφοράς εξωτερικού φορτιστή.

Η αισθητική δείχνει να παραμένει πιστή στο DNA της KTM, με απόλυτες γραμμές, ογκώδες "ρεζερβουάρ", έντονες ακμές και επιθετικό προβολέα εμπνευσμένο από τις 990 Duke και 1390 Super Duke, δίνοντας έτσι μια δυναμική και μυώδη γραμμή στο πρωτότυπο.

Το υποπλαίσιο είναι νέο και η σέλα μοιάζει να είναι προϊόν τρισδιάστατης εκτύπωσης, δίνοντας μια πρωτοποριακή εικόνα και αφήνοντας ερωτηματικά για την πρακτικότητα ειδικά στο σκέλος του… καθαρισμού.

Ο αναβάτης έχει μπροστά του ένα μινιμαλιστικό cockpit με πλατύ τιμόνι και πιθανώς την οθόνη TFT 4.3 ιντσών από την 390 Enduro R. Ενδιαφέρον προκαλεί η επιλογή μανέτας φρένου για τον πίσω τροχό, σε στυλ scooter, μια λύση που ήδη χρησιμοποιείται στην ηλεκτρική enduro Freeride E-XC της KTM.

Εάν το project E-Duke φτάσει στην παραγωγή, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα κατασκευάζεται στην Ινδία από την Bajaj. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Bajaj πρόσφατα διέσωσε την KTM από χρεοκοπία μέσω δανεισμού και ενδέχεται σύντομα να είναι κύριος μέτοχος της αυστριακής εταιρείας.

Η KTM E-Duke ενσαρκώνει το ηλεκτρικό μέλλον της εταιρείας, συνδυάζοντας την επιθετική αισθητική της Duke με νέα τεχνολογία και οικολογικό χαρακτήρα. Φαίνεται πως πρόκειται για ένα στάδιο εξέλιξης που απέχει ακόμα από την γραμμή παραγωγής. Είναι έτσι δύσκολο να προσδιοριστεί  τόσο ο χρονικός ορίζοντας μέχρι να φτάσει εκεί αλλα και οι συμβιβασμοί που ενδέχεται να γίνουν έως εκεί.

Ετικέτες