Είμαστε στην παρουσίαση των νέων KTM Adventure: 1290 και 1050 μαζί!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

3/2/2015

Η ναυαρχίδα τεχνολογίας της KTM, το 1290 Adventure, ήταν σήμερα το όχημα της εξερεύνησης μας στο στρογγυλοτερο νησί του συμπλέγματος των Κανάριων! Αυτή η μοτοσυκλέτα είναι το καλυτερο παράδειγμα των διαφορών που υπάρχουν ανάμεσα στις  παρουσιασεις και την δοκιμή στην Ελλάδα. Γιατί για να εξαντλησεις τις διαφορετικές παραμέτρους της λειτουργιας ολων των διαφορετικών συστημάτων, χρειάζεται χρονος που στο εξωτερικό δεν υπάρχει. Όπως και να' χει η επεισοδιακη σημερινή μέρα που τα είχε όλα, έλεγχος απο την αστυνομία και ενα περιστατικό που αχρήστευσε 6 μοτοσυκλέτες με τη μία(!), μας έδωσε αρκετές ευκαιρίες να καλύψουμε πολλά περισσότερα απο τα βασικά.

Καταρχήν έχουμε το πρώτο σύστημα ημι-ενεργητικων αναρτήσεων απο την WP που δουλεύει αρκετά καλά, ίσως καλύτερα απο τον ανταγωνισμό, κάτω όμως απο συγκεκριμένες περιπτώσεις. Επίσης υπάρχουν κάποια μικρά θέματα στη λειτουργία του, απόλυτα γνωστά και στους ανθρώπους της KTM όμως, πράγμα που φανερώνει οτι έχουν μικρή σημασία. Ειχαμε γράψει πρωτοι οτι θα έχει hill assist, σήμερα το δοκιμασαμε κιόλας και ανακαλυψαμε ότι έχει και πρακτική πλευρά και δεν είναι απλα μια πολυτέλεια.

Το γνωστο πλεον MSC, το traction control, είναι παρόν και εδώ με μια πρόσθετη μάλιστα λειτουργία, που μέχρι στιγμής κανεις δεν την περίμενε. Τουλάχιστον όχι για μοτοσυκλέτα του '15!

Ξεκινησαμε απο νωρίς για να προλαβουμε να δοκιμάσουμε το 1290 και τον πλουσιαοτατο εξοπλισμό του, αλλά μέχρι το μεσημέρι η μια καθυστέρηση ερχόταν πίσω απο την άλλη. Καταρχήν τα Κανάρια Νησιά παρουσιάζουν μια εικόνα που παραπέμπει στο Cocooning, την ταινία με τους ηλικιωμένους που ήθελαν να ξανά νιώσουν νέοι. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι συνταξιούχους Βορειοευρωπαιους που σουλατσαρουν το νησί με νοικιασμένα αυτοκίνητα και καμια αίσθηση του χρόνου, ή περπατάνε χερακι-χερακι πανω στο δρόμο. Ολα αυτα θα ηταν πολυ ρομαντικα και ομορφα, αν δε πηγαιναν απελπιστικά αργά. Το σκηνικό συμπληρώνουν οι άμετρητοι ποδηλάτες και γενικά είναι δυσκολο να πας, παντου, γρήγορα. Πανω που είπαμε οτι ο χρονος πέρασε και θα ανοιξουμε ρυθμό, μας σταμάτησε η αστυνομία γιατί κάποιος απο το προηγούμενο γκρουπ πήρε μια τυφλή στροφη κάπως πιο ανοιχτά και παραλίγο να πέσει επάνω τους. Δίνουμε τις απαραίτητες εξηγήσεις, και ενω ειχαμε καβαλήσει, ερχεται νοικιαζομενο αυτοκίνητο που ζητά απο την αστυνομία να μας επιπλήξει, γιατί κάποιος θα έπεφτε επανω της! Ο άγνωστος του προηγούμενου γκρουπ το είχε ξανά κάνει. Πετάγεται ο πλοηγός μας και κάνει το λάθος να πει οτι ηταν Γερμανός αυτός που το έκανε και αρχίζουν τα πειράγματα, με τους αστυνομικούς να ζητάνε μετάφραση για να καταλάβουν το αστείο... Στα Κανάρια δεν νοιάζονται για την πολιτική βέβαια, οποτε κάθε εξήγηση πηγαινει μάταιη... Μας αφήνουν τελικά να φύγουμε και καθώς έχει περάσει και η ώρα, οι δρόμοι αδειαζουν και η δοκιμή αποκτά τον ρυθμό που πρέπει να έχει. Τόσο ξέφρενο σε κάποια σημεία, που στις στάσεις όλο και κάποιος λέει να προσέχουμε περισσότερο.

Επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο όμως σώοι και αβλαβείς, καταφέρνοντας να αδειασουμε το τεράστιο ρεζερβουάρ του 1290 και μερικοί απο εμας θέλουν να το γιορτάσουν με μια αναμνηστική φωτογραφία κανοντας σουζες. Τρεις για την ακρίβεια, ο Γάλλος, ο Γερμανός και ο Έλληνας. Ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά δεν πέτυχε ως αστείο. Ξεκινά ο Γάλλος, και παραχωρώ την σειρά μου στον Γερμανό που βιαζόταν. Δεν έπρεπε να το κάνω... Ο Γερμανός κανει μερικά περάσματα μπροστά απο τις υπόλοιπες παρκαρισμενες μοτοσυκλετες αλλά στο τελευταιο δίνει πολύ περισσότερο γκάζι απο όσο θα έπρεπε και του έρχεται καπάκι. Τα υπολοιπα συμβαίνουν σε αργή κίνηση, καθώς βρίσκεται αγρατσουνιστος στο έδαφος και το 1290 στον αέρα. Μονο που καταλήγει στα παρκαρισμενα, σακατευοντας άλλα 5, ανάμεσά τους και τα μοναδικά 1190 που υπηρχαν σε περίπτωση που κάποιος ήθελε ενα άμεσο συγκριτικό... Το βασικό είναι οτι κανεις δεν έχει πάθει τίποτα, αλλά το θέαμα των 6 τρακαρισμενων μοτοσυκλετών δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο... Οι σουζες ακυρώνονται και ο ίδιος κερνα μπύρες στους μηχανικούς που θα ξενυχτήσουν για να σημαζέψουν τα τρια απο αυτά, αφου για τα υπολοιπα δεν υπάρχει σωτηρία..

Επεισοδιακή λοιπόν η παρουσίαση του 1290, ευτυχώς όμως χωρίς τραυματισμούς. Στο επόμενο τεύχος θα υπάρχει πλήρης ανάλυση, ενώ αύριο μόλις βγει ο ήλιος, θα μας πετύχει να ανεβαίνουμε στη σέλα του 1050. Ευχόμαστε χωρίς άλλα προβλήματα...

 

 

EICMA: Italjet Roadster 400 2026 - Το πιο ξεχωριστό scooter της έκθεσης

Steam-punk μετάλλαξη που συνδυάζει κλασικές γραμμές με ακραίο design
Italjet Roadster 400
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

5/11/2025

Μετά την σειρά των τριών Dragster 125, 200 και 300 κ.εκ, και μετά το extreme Dragster 700 Twin το οποίο οδηγήσαμε με ολόσωμη φόρμα στην πίστα της Imola (!), μια παρουσίαση που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 671, η Italjet παρουσιάζει το Roadster 400, ένα μοντέλο που ισορροπεί μεταξύ ρετρό αισθητικής και ακραίου design.

Το Roadster 400 είναι ένα πραγματικά ξεχωριστό δικύκλο που παρότι είναι εμφανές ότι μοιράζεται DNA με τα υπόλοιπα της εταιρείας, καταφέρνει να ενσωματώσει και σειρά ρετρό στοιχείων σε scooter που μόνο ως μοναδικό μπορεί να περιγραφεί.

Italjet Roadster 400

Την ιδιαίτερη αυτή, σχεδόν steampunk αισθητική συμπληρώνει η χρωματική επιλογή με την αντίθεση του κομψού μαύρου ματ, με στοιχεία που τονίζονται από την χρυσή βαφή, ενώ παρουσιάστηκε και σε έναν ακόμη χρωματισμό με βάση το ασημί και κόκκινες λεπτομέρειες.

Italjet Roadster 400

Ο σχεδιασμός του αποτίει φόρο τιμής στις σιλουέτες του παρελθόντος παντρεύοντας τις με δυναμικές γραμμές. Τα καμπυλωτά πλαϊνά πάνελ που θυμίζουν εισαγωγές στροβιλοκινητήρων έχουν και πρακτική χρησιμότητα κατευθύνοντας την ροή του ψυχρού εισερχόμενου αέρα προς τις επιφάνειες των ψυγείων που εδράζουν εντός των πλαστικών, διακριτικά κρυμμένα.

Italjet Roadster 400

Στο Roadster 400 εμφανίζεται και το σύστημα DLAS (Dynamic Linkage Articulated Steering), μια εξέλιξη του χαρακτηριστικού συστήματος κατεύθυνσης της Italjet με το μονό εμπρός ψαλίδι που προσφέρει πέρα από ακρίβεια και μια ισχυρή σχεδιαστική ταυτότητα. Οι δύο δαγκάνες της Nissin εμπρός συνδέονται σε σειρά με τα υπόλοιπα τμήματα της ανάρτησης μπερδεύοντας και εντυπωσιάζοντας, με κάποια να θυμίζουν έντονα μπιέλες.

Italjet Roadster 400

Το πλαίσιο χωροδικτύωμα αφήνει εκτεθειμένο σε κοινή θέα το ρεζερβουάρ καυσίμου όπως είναι άλλωστε και τα δύο μονά, ρυθμιζόμενα αμορτισέρ της Ohlins εμπρός και πίσω, με την τοποθέτηση του τελευταίου να προβληματίζει, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στα δύο τελικά της Akrapovic, εγείροντας ανησυχίες για το πώς αυτό επηρεάζει την λειτουργία του.

Italjet Roadster 400

Τα μεγάλα πίσω πλαϊνά πάνελ καταλήγουν σε μια αιχμηρή ουρά και φέρουν τα διαγώνια φωτιστικά σώματα σε κάθε πλευρά και το σήμα “Roadster” σε καλλιγραφική γραμματοσειρά. Ανάμεσα τους και πίσω από την σέλα του συνεπιβάτη ξεπροβάλει η πίσω ανάρτηση με τα τελικά, πάνω από το πίσω φτερό.

Italjet Roadster 400

Χωρίς ακόμα να είναι γνωστά τα πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά του και το που τοποθετείται τιμολογιακά, είναι ένα scooter που κερδίζει τα βλέμματα εξ αρχής, αν και αναρωτιόμαστε για το πόσες λεπτομέρειες θα αναγκαστεί να αλλάξει πάνω του η Italjet όταν το βγάλει σε παραγωγή.

Χρήστος Κοφίτης

Χωρίς να υπονοούμε κάτι, έχει ενδιαφέρον να δούμε (φωτό άνω) ένα σκίτσο του Έλληνα σχεδιαστή Χρήστου Κοφίτη, σκίτσο που είχε γίνει πριν μερικές δεκαετίες, για ένα ακραίο scooter που θυμίζει ΠΟΛΥ το Roadster. Μπράβο στην Italjet για το θάρρος που έχει να βγάζει στην παραγωγή ακραία αντισυμβατικά σχέδια, δίχως να νοιάζεται για το αν αυτά θα είναι ευρέως αποδεκτά ή ακόμα και... λογικά.

Ετικέτες