Η Kawasaki επαναφέρει την Meguro και το W800!

Κατοχύρωσε το εμπορικό όνομα και στην Ευρώπη
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

20/11/2020

Πρώτα μάθαμε πως η Kawasaki θα παρουσιάσει στην αγορά των ΗΠΑ μια νέα μοτοσυκλέτα που θα ονομάζεται Meguro K3. Η είδηση συνοδευόταν από μια φωτογραφία, όπου ξεκάθαρα έδειχνε το γνωστό μας W800 με ένα πολύ όμορφα βαμμένο μαύρο ρεζερβουάρ με φιλέτα χρωμίου στο πλάι και ανάγλυφο το σήμα της Meguro, δηλαδή της εταιρείας που αγόρασε ο όμιλος Kawasaki μετά τον Β’ΠΠ για να επεκτείνει τις δραστηριότητές της στον κλάδο της βιομηχανίας μοτοσυκλετών. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως χωρίς την Meguro εμείς δεν θα ξέραμε την Kawasaki γιατί η Kawasaki δεν θα είχε μοτοσυκλέτες. Και δεν θα την ξέραμε γιατί ο όμιλος δεν έφτιαχνε ξυριστικές μηχανές, όπως η Ducati όταν την ίδια εποχή αποφάσιζε να μπει στα δίκυκλα για να σωθεί από την καταστροφή... Η Kawasaki φτιάχνει από πλοία μέχρι πυραύλους και οι μοτοσυκλέτες έγιναν μία αγαπημένη της γωνιά μετά τον πόλεμο, εξαιτίας της Meguro.

Η Meguro είχε ήδη ιστορία 30 ετών πριν την εξαγορά από την Kawasaki και κατασκεύαζε μεγάλου κυβισμού δικύλινδρες μοτοσυκλέτες πολύ πριν την ίδρυση της Honda. Μάλιστα αυτή η εξειδίκευσή της στις μεγάλες και ακριβές μοτοσυκλέτες ήταν που την ανάγκασε να ενσωματωθεί με την Kawasaki μετά τον πόλεμο, διότι ο κόσμος ήταν φτωχός και ζητούσε μικρές και φτηνές μοτοσυκλέτες. Μετά τον γάμο με την Kawasaki, τα μοντέλα K1 και Κ2 ήταν τα τελευταία που είχαν το όνομα της Meguro στο ρεζερβουάρ και η επόμενη γενιά ήταν σειρά W. Το W ήταν η πρώτη μοτοσυκλέτα που είχε το όνομα της Kawasaki πάνω στο ρεζερβουάρ και έως τότε ήταν η μεγαλύτερου κυβισμού μοτοσυκλέτα που κατασκευαζόταν στην Ιαπωνία. Οι μοντέρνες W650 και τώρα πια η W800 αποτελούν φόρο τιμής σε εκείνη την πρώτη μοτοσυκλέτα της Kawasaki, που όπως είπαμε ήταν στην πραγματικότητα μια Meguro K2. Όλα αυτά εξηγούν γιατί διάλεξαν την W800 για να επαναφέρουν στη ζωή το όνομα της Meguro, αλλά δεν επαρκούν για να εξηγήσουν τους λόγους που το κάνουν.

Οι τελευταίες ειδήσεις επί του θέματος λένε πως η Kawasaki έχει κατοχυρώσει το όνομα της Meguro ως ξεχωριστής εταιρείας σε όλες τις μεγάλες αγορές, ανάμεσά τους και στην Ευρώπη. Άρα εδώ δεν μιλάμε απλώς για μια ειδική έκδοση της W800, αλλά για κανονική αναβίωση της Meguro ως εταιρείας. Και μια εταιρεία δεν γίνεται να έχει μόνο ένα μοντέλο, το οποίο μάλιστα υπάρχει ήδη στη γκάμα της Kawasaki, έστω και με μικρές αισθητικές διαφορές. Αυτό που προκαλεί ακόμα μεγαλύτερα ερωτηματικά για τον σκοπό αυτής της απόφασης, είναι το teaser-video που έφτιαξε η Kawasaki και όχι μόνο αναφέρεται στα πρώτα χρόνια της ιστορίας του γάμου με την Meguro, αλλά φτάνει έως τις μέρες μας και την H2R με ενδιάμεσους σταθμούς το Z900, το GPz900R και το ZZ-R 1100. Όσοι αρέσκονται σε συγγραφή σεναρίων, πιθανόν να βάλουν στο ίδιο καζάνι και την πρόσφατη ανακοίνωση της Kawasaki για αποκοπή του τμήματος μοτοσυκλετών από τον όμιλο και δημιουργία ξεχωριστής εταιρείας. Βέβαια στο παρελθόν ο όμιλος Kawasaki έχει επαναλάβει πολλές φορές αυτή την πρακτική (spin-off), στα τμήματα αεροναυπηγικής, ρομποτικής και χαλυβουργικής.

Όμιλος Kawasaki: Ανεξάρτητες πλέον οι μοτοσυκλέτες - Χωρίζουν οι δρόμοι με τη μητρική εταιρεία

Σε κάθε περίπτωση, η Kawasaki έχει ετοιμάζει ένα καινούριο εμπορικό πλάνο για το μέλλον του κλάδου μοτοσυκλέτας και η Megura δεν θα είναι ένα όνομα που θα ξεχαστεί γρήγορα. Αντιθέτως θα αποτελεί σημαντικό μέρος του και ήδη ετοιμάζει μπλουζάκια και καπελάκια για τους φανατικούς οπαδούς της Meguro!!!!! 

 

Ετικέτες

Triumph Tracker 400/Thruxton 400 2026 – Παρουσιάστηκαν με τιμές για Ελλάδα!

Με διαφορές σε πλαίσιο/ανάρτησες - Και ισχυρότερο κινητήρα κατά δύο ίππους
Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/12/2025

Η Triumph διευρύνει ακόμη περισσότερο την γκάμα των μονοκύλινδρων 400ριών της με Tracker 400 και Thruxton 400 με αισθητική εμπνευσμένη από τους flat track αγώνες και τα cafe racers αντίστοιχα.

Περιμέναμε ένα αλλά τελικά η Triumph παρουσίασε δύο μονοκύλινδρα 400άρια φτάνοντας έτσι την οικογένεια στα πέντε συνολικά μοντέλα, μαζί με τα Speed 400, Scrambler 400 X και Scrambler 400 XC.

Οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν αισθητικές κυρίως διαφορές με τις άλλες εκδόσεις και μεταξύ τους φυσικά με το φαίρινγκ του 400ριού Thruxton να μας είναι γνωστό εδώ και καιρό από τις κατασκοπικές φωτογραφίες που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου πολύ καιρό πριν από την παρουσίασή του. 

Οι δύο μοτοσυκλέτες φέρουν επίσης και μία ισχυρότερη έκδοση του μονοκύλινδρου μοτέρ με τη μέγιστη ισχύ να ανεβαίνει κατά 5% περίπου και να φτάνει τους 41,42 ίππους από 39,42 που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Αλλαγή στη ροπή δεν υπάρχει και έτσι η μέγιστη τιμή παραμένει στα 3,82 kg.m αλλά να κάνει την εμφάνισή της 1.000 στροφές ψηλότερα, στις 7.500 σ.α.λ., με το 80% αυτής να είναι διαθέσιμο από τις 3.000 σ.α.λ. Η αύξηση στην ισχύ προήρθε από νέο εκκεντροφόρο αλλά και την εκ νέου χαρτογράφηση του ψεκασμού.

Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026

Σε σχέση με τη μοτοσυκλέτα βάσης που είναι το Spped 400, το Tracker 400 έχει φαρδύτερο τιμόνι κατά 23 χλστ., το οποίο είναι και χαμηλότερο κατά 134 ολόκληρα χλστ. Παράλληλα τα μαρσπιέ έχουν τοποθετηθεί 86 χλστ. πιο πίσω και 27 χλστ. ψηλότερα, με το νέο τρίγωνο της εργονομίας να δίνει μια πιο σπορ και επιθετική θέση οδήγησης. Διαφορετική είναι και η σέλα, όπως και το κάλυμμα-κοκοβιός της σέλας στο κομμάτι του συνεπιβάτη, οι ζάντες και το ρεζερβουάρ, με τo Tracker 400 να ξεχωρίζει από το μικρό του μασκάκι, αλλά και τα μεγάλα numver plates εκατέρωθεν της σέλας, όπως και από τους αποκλειστικούς χρωματισμούς.

Το Thruxton 400 έχει επίσης διαφορετικό ρεζερβουάρ -και από το Tracker-, αν και η χωρητικότητα είναι ίδια στα 13 λίτρα, ενώ ζυγίζει και τρία κιλά περισσότερα λόγω του φέρινγκ, με το βάρος του να φτάνει τα 176 κιλά πλήρες υγρών. Του Tracker βρίσκεται στα 173 κιλά. Το φαίρινγκ είναι αυτό που κάνει και τη μεγαλύτερη διαφορά στην αισθητική της μοτοσυκλέτας, που έχει κλιπόν και διαφορετική θέση οδήγησης, ενώ οι Βρετανοί αναφέρουν και μικρές αλλαγές στο πλαίσιο αποκλειστικά για τη συγκεκριμένη εκδοχή της μοτοσυκλέτας. Σε αυτήν την περίπτωση και έναντι του Speed 400 τα κλιπόν είναι 40 χλστ. πιο στενά και 246 χλστ. πιο χαμηλά τοποθετημένα με μπόλικο βάρος να φορτίζει πλέον τον εμπρός τροχό. Παράλληλα, τα μαρσπιέ βρίσκονται στην ίδια θέση με εκείνα του Tracker 400.

Μικρές διαφορές έχουμε και στη γεωμετρία του πλαισίου μεταξύ των δύο μοτοσυκλετών. Το Tracker 400 έχει μεταξόνιο στα 1.371 χλστ. με κάστερ και ίχνος στις 24,4 μοίρες και 107,6 χλστ. αντίστοιχα, ενώ το Thruxton 400 έχει μεταξόνιο στα 1.376 χλστ. με κάστερ στις 24,5 μοίρες και ίχνος στα 101,5 χλστ. 

Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026

H Triumph αναφέρει ότι καθεμιά από τις δύο νέες μοτοσυκλέτες έχει το δικό της set up στις αναρτήσεις ώστε να ταιριάζει καλύτερα στη φιλοσοφία της έκδοσης και τη θέση οδήγησης, με το πιρούνι να είναι ανεστραμμένο στα 43 χλστ. Η διαδρομή του είναι 140 χλστ. στο Tracker και 135 χλστ. στο Thruxton ενώ και το μονό αμορτισέρ και στις δύο περιπτώσεις δίνει διαδρομή 130 χλστ.

Και οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν 17ρες χυτές ζάντες αλουμινίου που είναι διαφορετικής σχεδίασης μεταξύ των δύο μοντέλων και ελαστικά 110/70 και 150/60 εμπρός και πίσω αντίστοιχα. Ως πρώτης τοποθέτησης ελαστικά για το Thruxton επιλέχθηκαν τα Pirelli Diablo Rosso IV, ενώ για το Tracker έχουμε τα Pirelli MT60 RS και τα δύο εξαιρετικές επιλογές για τόσο προσιτές μοτοσυκλέτες.

Τέλος, ίδιο είναι το σύστημα πέδησης και στις δύο περιπτώσεις με το κύριο έργο της επιβράδυνσης να αναλαμβάνει 300άρης εμπρός δίσκος και ακτινικά τοποθετημένη 4πίστονη δαγκάνα της ByBre. 

Το Tracker 400 θα είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα από τον ερχόμενο Μάρτιο με τιμή 6.390 ευρώ και το Thruxton 400 από τον Φεβρουάριο του 2026, με τιμή 6.690 ευρώ. Και τα δύο συνοδεύονται από εργοστασιακή εγγύηση δύο ετών χωρίς περιορισμό στα διανυθέντα χιλιόμετρα.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στις συλλογές που ακολουθούν.