Και… φτηνότερη έκδοση για το Triumph Rocket III 2020

Το βρετανικό κτήνος των 2500 κυβικών
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

30/5/2019

Η ιδέα για ένα γιγαντιαίο Power Cruiser με άφθονα κυβικά και ροπή τανκς προφανώς και δεν είναι καινούρια. Ξεκίνησε από τις πίστες dragster των ΗΠΑ, όπου το γκάζι πραγματικά δεν είναι ποτέ αρκετό, κάπου στις αρχές των 70ies. Τα μαστόρια έπαιρναν ολόκληρες τις τετρακύλινδρες αερόψυκτες κυλινδροκεφαλές των ιαπωνικών superbike και φτιάχνοντας δικά τους κάρτερ και στροφάλους, δημιουργούσαν κινητήρες V8 με 1500 (CB 750 X 2) ή ακόμα και 1800 κυβικά (Ζ 900 Χ 2). Η πρώτη μοτοσυκλέτα παραγωγής που εμπνεύστηκε από εκείνες τις κατασκευές ήταν φυσικά η Yamaha V-Max 1200, όπου χάρη στην αποτυχία του τουριστικού Venture να ανταγωνιστεί το Goldwing, η Yamaha βρέθηκε με τις αποθήκες της γεμάτες V4 κινητήρες.

Το αστείο σε αυτή την εμπορική κόντρα μεταξύ των μοντέλων της Yamaha και της Honda, είναι πως το V-Max κατάφερε να αφήσει σε όλο τον πλανήτη το στίγμα του ιστορία του μοτοσυκλετισμού, ενώ ο ανταγωνιστικό Valkyrie της Honda έμεινε στη σκιά του, παρά το γεγονός πως είχε τον εξακύλινδρο boxer κινητήρα της διάσημης Goldwing! Κι ενώ η κατηγορία αυτών των γιγαντιαίων Power Cruiser έμοιαζε να φτάνει στο τέλος της, η Triumph εμφάνισε το δικό της κτήνος, με διαμήκη τρικύλινδρο κινητήρα και 2300 κυβικά! Ήταν ένα πραγματικό κτήνος σε διαστάσεις, κυβικά και… βάρος, αφού ζύγιζε πάνω από 310 κιλά άδειο και είχε μήκος 2,5 μέτρα!!!! Η ιπποδύναμή του ήταν όμως “μόλις” 145 ονομαστικούς ίππους, όσους δηλαδή είχαν και τα “ανοιχτά” V-Max 1200.

Από την άλλη μεριά όμως, το νούμερο που εντυπωσίαζε ήταν φυσικά τα 20kg/m ροπής, που καμία άλλη μοτοσυκλέτα παραγωγής δεν έχει πλησιάσει μέχρι σήμερα. Οι πωλήσεις ήταν συμπαθητικές, όμως γρήγορα φάνηκε πως το κοινό που σκόπευε να αγοράσει μια τέτοια μοτοσυκλέτα  ήθελε περισσότερες ανέσεις και τουριστικές δυνατότητες. Έτσι χρόνο με τον χρόνο, η σέλα μεγάλωνε για να χωράει πιο άνετα έναν χοντρό Αμερικάνο και την αντίστοιχα υπέρβαρη γυναίκα του και η ιπποδύναμη έπεσε στους 100 ίππους. Το 2007 η Yamaha προσπάθησε να ζωντανέψει ξανά τον θρύλο των Power Cruiser και την σχέσης τους με τα dragster, παρουσιάζοντας τη δεύτερη γενιά της V-Max, η οποία αυτή τη φορά είχε εντελώς δικό της V4 κινητήρα 1800 κυβικών.

Η Honda απάντησε με μάλλον χλιαρό τρόπο, εκμοντερνίζοντας εμφανισιακά την Valkiery και βαφτίζοντάς τη Gold Wing Valkiery, για να δείξει πως είναι απλώς μια γυμνή έκδοση της Gold Wing και όχι αντίπαλος της V-Max.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση που ακολούθησε ήταν η ταφόπλακα για αυτού του είδους τις μοτοσυκλέτες, όχι τόσο γιατί ο κόσμος στον οποίο απευθύνονταν δεν είχε τα χρήματα να τις αγοράσει, όσο διότι κανείς δεν ήθελε να κυκλοφορεί δημόσια με μοτοσυκλέτα 1800 κυβικών ανάμεσα σε ανθρώπους που είχαν χάσει τις δουλειές τους…  

Σήμερα η Triumph επαναφέρει την ιδέα των γνήσιων Power Cruiser και μάλιστα επενδύει σε αυτή την ιδέα, σχεδιάζοντας από την αρχή, έναν ολοκαίνουριο κινητήρα 2500 κυβικών και αλουμινένιο πλαίσιο. Η ιπποδύναμη που ανακοινώνουν οι Βρετανοί είναι και πάλι δυσανάλογα μικρή ως προς τον κυβισμό, φτάνοντας μόλις τους 170 ίππους.

Θυμίζουμε πως η Yamaha υποσχόταν 200 ίππους με τη δεύτερη γενιά του V-Max και τότε τα superbike είχαν με το ζόρι 160-170 ίππους. Σήμερα που τα 200-210 άλογα είναι… στραγάλια, μάλλον οι 170 ίπποι του Rocker III δεν θα τρομάξουν κανέναν.

Η πρώτη εμφάνιση του νέου Rocket III έγινε στο ετήσιο dealers-meeting της Triumph, όπου παρουσιάστηκε η ειδική έκδοση TFC, η οποία θα παραχθεί σε μόλις 750 αριθμημένα αντίτυπα. Είχε πάνω της carbon προστατευτικά, ελεύθερες εξατμίσεις της Arrow και τις ακριβές ακτινικές δαγκάνες της Brembo.

Ως αποτέλεσμα, η τιμής της στην Αγγλία ήταν στο φάσμα των 30.000€. Όμως λίγες μέρες πριν άρχισαν να διαρρέουν φωτογραφίες με μια πιο γήινη έκδοση, χωρίς carbon και special εξοπλισμό. Πόση θα είναι η διαφορά στην τιμή, από την αφαίρεση των “εξωτικών” δεν είναι ακόμα γνωστό. Το βέβαιο είναι, πως αν θέλεις να έχεις τη μοτοσυκλέτα με τον μεγαλύτερο σε κυβικά και ροπή κινητήρα που έχει βγει στην παραγωγή, σε λίγους μήνες θα την βρεις στα καταστήματα της Triumph.

Ural Neo 500 2026: Νέα πιο προσιτή μοτοσυκλέτα με καλάθι, έτη φωτός μπροστά σε τεχνολογία

Αλλαγή πλεύσης για την ιστορική εταιρεία - Λόγω πολέμου και κυρώσεων, με βοήθεια από την Κίνα
Ural 500 Neo
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/12/2025

Η αειθαλής Ural, γνωστή ανά τον κόσμο για την αφοσίωση της στις κλασικής αισθητικής και παρωχημένης τεχνολογίας μοτοσυκλέτες με καλάθι που κατασκευάζει, κάνει ένα τεχνολογικό άλμα με τη Neo 500, η οποία κατασκευάζεται στην Κίνα και φέρνει νέα δεδομένα για τη ρωσική εταιρεία που τα έχει βρει σκούρα με τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας.

H Ural Neo 500 θα κατασκευάζεται στην Κίνα από τη Yingang, με το μοντέλο να μοιάζει με rebranding του υπάρχοντος SUV500 II των Κινέζων. Η Ural, έχοντας κέντρο διανομής και στις ΗΠΑ από το 2002, που απορροφά και τον μεγαλύτερο όγκο των πωλήσεών τη, μετέφερε την παραγωγή των παραδοσιακών boxer μοτοσυκλετών από τη Ρωσία στο Καζακστάν λόγω του πολέμου με την Ουκρανίας και των κυρώσεων που έχει δεχτεί η χώρα αναφορικά με τις εξαγωγές της. Ωστόσο παραγωγή των μοτοσυκλετών που προοριζόταν για εξαγωγές διακόπηκε τρία μόλις χρόνια μετά καθώς το project κρίθηκε ασύμφορο και έτσι το μέλλον της κλασικής σειράς της Ural, τουλάχιστον για τις μοτοσυκλέτες που δεν προορίζονται για την αγορά της Ρωσίας, βρίσκεται αυτή τη στιγμή στον αέρα.

Ural Neo 500

Για την ανάπτυξη μιας πιο προσιτής πλατφόρμας στράφηκε στην Κίνα, καταλήγοντας στην Yingang, έπειτα από επαφές με διάφορες εταιρείες. Το Ural Neo 500 δεν προορίζεται να αντικαταστήσει τη σειρά των κλασικών boxer μοτοσυκλετών, αλλά να αποτελέσει το νέο προσιτό οικονομικά "σημείο εισόδου" στη γκάμα της Ural, που βρισκόταν πριν στα 19.999 δολάρια Αμερικής. Το Το Ural Neo 500 αναμένεται να έχει τιμή κάτω από τα 15.000 δολάρια όταν κυκλοφορήσει επίσημα το δεύτερο τρίμηνο του 2026.

Ural Neo 500

Παρότι το μοντέλο προπαραγωγής που παρουσιάστηκε ήταν ουσιαστικά το Yingang SUV500 II, η τελική έκδοση της Ural ενδέχεται να έχει αλλαγές, με την εταιρεία να τονίζει πως οι μοτοσυκλέτες θα κατασκευάζονται με βάση τις προδιαγραφές ποιότητας της Ural, εδραιωμένες ύστερα από εξαντλητικές δοκιμές στη Ρωσία και το Καζακστάν.

Ural Neo 500

Το Ural 500 χρησιμοποιεί τον 446cc δικύλινδρο εν σειρά της Yingang, σχεδιασμένο από τη Zongshen. Χωρίς να υπάρχουν ακόμα επίσημα τεχνικά χαρακτηριστικά, η ισχύς αναμένεται γύρω στους 35 ίππους. Με ρεζερβουάρ στα 20 λίτρα, πλαίσιο ειδικά σχεδιασμένο για τρίκυκλο, με το καλάθι να έχει και αποθηκευτικό χώρο στο πίσω μέρος του και μπροστινή ανάρτηση με οδηγούνται βραχίονα αντί τηλεσκοπικού πιρουνιού αλλά και μια ιδιαίτερη διάταξη κιβωτίου (R-N-1-2-3-4-5) με την όπισθεν να μπαίνει μόνο με την χρήση του σχετικού λεβιέ στο δεξί γκριπ.

Ural Neo 500

Η αισθητική κινείται μακριά από τη ρετρό εικόνα των κλασικών Ural, υιοθετώντας κινέζικες adventure γραμμές και σύγχρονο εξοπλισμό. Το SUV500 II της Yingang, στο οποίο βασίζεται, διαθέτει κάθετα τοποθετημένη έγχρωμη TFT οθόνη 7 ιντσών, θύρα USB, full LED φωτισμό και εμπρόσθια κάμερα καταγραφής 1080p, κάτι σύνηθες σε κινεζικά μοντέλα.

Ural Neo 500

Δεν είναι επιβεβαιωμένο εάν αυτά τα χαρακτηριστικά θα περάσουν αυτούσια στο Ural 500 και τι θα είναι διαθέσιμο ως προαιρετικός εξοπλισμός (κάγκελα για το καλάθι, σχάρα, ρεζέρβα κτλ) αλλά φαίνεται ότι το Neo θα είναι η πιο τεχνολογικά προηγμένη Ural μέχρι σήμερα.

Ural Neo 500

Η Ural Neo 500 έχει βασικό στόχο να προσφέρει μια μοτοσυκλέτα με κάνιστρο φιλική προς αναβάτες δίχως πρότερη σχετική εμπειρία σε μια πιο προσιτή τιμή από τις παρελθούσες Ural.