Kawasaki Ninja ZX-4R – Η επόμενη κίνηση μετά το τετρακύλινδρο ZX-25R

Που ούτε αυτό θα δούμε στην Ευρώπη εύκολα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/5/2021

Τις τελευταίες δύο ημέρες οι Άγγλοι δημοσιογράφοι αναπαράγουν πως υπάρχουν «φήμες» στην Ιαπωνία για ένα τετρακύλινδρο μικρο-μεσαίο που -έτσι κι αλλιώς- όλοι ανεξαιρέτως θα ήθελαν να υπάρχει ήδη στην γκάμα της Kawasaki. Εκείνο που αποφεύγουν να πουν οι Άγγλοι είναι πως αυτό έχει ξεκινήσει από το Ν1 φερέφωνο των Ιαπωνικών εργοστασίων, δηλαδή το YOUNG MACHINE που επίσης δημοσίευσε και μία ψηφιακή απεικόνιση με το πώς υπολογίζουν πως θα μοιάζει το ZX-4R, κάνοντας το μία πιστή αντιγραφή του ZX-25R.

Η μέχρι τώρα εμπειρία λέει πως τέτοιες ανακοινώσεις, από τους συγκεκριμένους, γίνονται για να δοκιμαστούν τα νερά και πως η Kawasaki πράγματι ετοιμάζει ένα ZX-4R, τετρακύλινδρο και πολύστροφο που με άνεση θα αποδίδει όσο μεγαλύτερες δικύλινδρες μοτοσυκλέτες. Άλλωστε έτσι ακριβώς είχε γίνει και στην περίπτωση του ZX-25R που μετά από δύο χρόνια συντονισμένων διαρροών το είδαμε να παρουσιάζεται και επίσημα.

Πάνω σε αυτό θα βασίζεται και το ZX-4R και το αναμένουμε με μπόλικα άλογα στα όρια της πιο πάνω κατηγορίας, αν και δεν θα φτάνει το RS660 της Aprilia που με την σειρά του ξεφεύγει από τα δεδομένα της κατηγορίας του.

Όπως και το ZX-25R που παρουσιάστηκε επίσημα πέρσι αλλά το περιμέναμε τουλάχιστον από το 2018, έτσι λοιπόν και το ZX-4R ξεκινά την ίδια πορεία με αντίστοιχα βήματα και δυστυχώς αντίστοιχο αναμένεται και το μέλλον του καθώς είναι αμφίβολο ότι θα φτάσει κάποτε στην Ευρωπαϊκή αγορά. Μία Euro5 έκδοσή του θα κόστιζε όσο δικύλινδρες μοτοσυκλέτες μεγαλύτερου κυβισμού και ακριβώς για αυτό τον λόγο, δεν θα γινόταν εύκολα αποδεκτό από την αγορά που θέλει ένα τετρακύλινδρο, πολύστροφο μικρού κυβισμού, αλλά ταυτόχρονα και προσιτό σε τιμή.

Για παράδειγμα το ZX-25R στην Ινδονησία, μία τεράστια αγορά για μοτοσυκλέτες που ταυτόχρονα μπορεί να υποστηρίξει τα τελευταία χρόνια και ακριβότερες μοτοσυκλέτες, κοστίζει σχεδόν εκατό εκατομμύρια ρούπιες. Αυτό ισοδυναμεί με $6.800 δολάρια ΗΠΑ για το αγοράσει κανείς στην Ινδονησία, είναι δηλαδή έτσι κι αλλιώς ακριβό ακόμη και για τους Ινδονήσιους με τους Αμερικανούς να υπολογίζουν πως αν μπορούσε να εισαχθεί στις ΗΠΑ, τότε ίσως να γινόταν να φτάσει εκεί με περίπου $8.000 που σημαίνει τουλάχιστον €9.000 ή και παραπάνω στην Ελλάδα!

Το ZX-4R λοιπόν έχει κοινό σε μία αγορά σαν την Ινδονησίας (3η στον κόσμο) από την στιγμή που το επόμενο στην γκάμα, το ZX-6R κοστίζει 317 εκατομμύρια ρούπιες! Με τον υπερτετράγωνο κινητήρα του ZX-25R η Kawasaki δεν χρειάζεται ιδιαίτερο κόστος εξέλιξης για να αυξήσει διαδρομή και να φτάσει τα τετρακόσια κυβικά ώστε με άνεση να έχει στην γκάμα της άλλη μία μοτοσυκλέτα μοιράζοντας την απόσταση τιμής. Αντίστοιχα βέβαια κάτι τέτοιο στην Ευρώπη θα ξεπερνούσε τα 10.000 Ευρώ με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αγορά για εμάς, όσο πολύ κι αν θα θέλαμε να το οδηγήσουμε. Αυτή η ανάλυση για να μην δημιουργούνται προσδοκίες πως σύντομα θα δούμε κάτι αντίστοιχο με το αγαπημένο ZXR 400.

Το ZX-25R έχει ήδη δημιουργήσει την δική του σχολή βέβαια, μόλις ένα χρόνο μετά την παρουσίασή του, με 51 ίππους και μέγιστο ρυθμό περιστροφής τις 17.000 στροφές. Περιμένουμε τώρα να δούμε και τα χαρακτηριστικά του ZX-4R κάποια στιγμή στο μέλλον.

Ετικέτες

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi