Triumph Tiger 1200 2022 – Η μεγάλη αλλαγή: Θα γίνει T-plane! Νέο VIDEO

Συνεχίζονται τα teaser από την Triumph
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

17/9/2021

Το νέο Tiger 1200 θα αποκτήσει φαίνεται την σειρά ανάφλεξης που υιοθέτησε και το Tiger 900 στην τελευταία του αλλαγή, προσομοιάζοντας ως ένα βαθμό την δικύλινδρη απόκριση του γκαζιού.

Η διάταξη T-Plane για τον στρόφαλο του Tiger 900 ήταν η μεγαλύτερη αλλαγή σύμφωνα με την Triumph, δηλώνοντας μάλιστα χαρακτηριστικά στο MOTO, πως «είμασταν χαζοί που δεν το κάναμε νωρίτερα». Με βάση αυτή την δήλωση θα έπρεπε να το περιμένει κανείς πως και το μεγαλύτερο της σειράς Tiger θα ακολουθούσε κι αυτό με την σειρά του την T-plane διάταξη.

Ταυτόχρονα η Triumph έχει δώσει μερικά ακόμη πλάνα λίγων δευτερολέπτων από την φωτογράφιση του καμουφλαρισμένου μοντέλου εστιάζοντας ξεκάθαρα στην σπορ οδήγηση στο χώμα, τουλάχιστον για την συγκεκριμένη έκδοση με τον τροχό των ’21 ιντσών.

Περιμένουμε να υπάρχουν διαφορετικές εκδόσεις εξοπλισμού και τεχνικών χαρακτηριστικών στα πλαίσια του Tiger 900, στοχεύοντας και σε διαφορετικό τελείως κοινό. Ανέκαθεν η Triumph δήλωνε πως στόχος είναι η άλλη μεγάλη On-Off με άξονα, το GS δηλαδή με το Tiger Explorer να το έχει ξεπεράσει σε ιπποδύναμη και να ταξιδεύει και καλύτερα σε εθνική οδό, δεν ήταν όμως το ίδιο ευέλικτο και ως σύνολο έχανε πόντους.

Το νέο Tiger 1200 φαίνεται πως έρχεται να τα αλλάξει όλα αυτά, ενώ αν κρατήσει την ήδη πολύ υψηλή απόδοση του νέου κινητήρα, θα έρχεται αντιμέτωπο και με τους παραδοσιακούς αντιπάλους στην μάχη της ιπποδύναμης σε αυτή την κατηγορία, με πρώτο το Super Adventure R και ίσως και το Multistrada που όμως με την V4 έκδοση έχει ξεφύγει αρκετά σε ιπποδύναμη.

Με τον T-plane στρόφαλο η Triumph στοχεύει σε μία απόκριση που θα δίνει στο Tiger 1200 ξέσπασμα από χαμηλά, χωρίς να χάνεται η χαρακτηριστική ευστροφία του τρικύλινδρου και η διάρκειά του.

Κάθε τρικύλινδρος κινητήρας είναι εξ ορισμού crossplane, μιας και τα κομβία βρίσκονται σε κάθε ανάφλεξη σε διαφορετικό άξονα ως προς την διαμήκη περιστροφή του στροφάλου. Με την T-plane διάταξη αλλάζει η σειρά ανάφλεξης ώστε δύο «πιστονιές» να έρχονται κοντά μεταξύ τους ακολουθούμενες από μία τρίτη σε ίση απόσταση, μοιάζοντας έτσι σε απόκριση με δικύλινδρο. Σε καμία περίπτωση δεν σε μπερδεύει νομίζοντας πως οδηγείς δικύλινδρο όπως είδαμε να διατείνονται για το Tiger 900, αλλά ωστόσο η απόκριση αλλάζει αρκετά: Στις δύο περιστροφές του στροφάλου που απαιτεί ο τετράχρονος κύκλος για να ολοκληρωθεί, συμπληρώνοντας 720 μοίρες περιστροφής, η σειρά ανάφλεξης των κυλίνδρων μπορεί να γίνει με περισσότερους από έναν τρόπους, με τον βασικό να είναι απόλυτα μοιρασμένος ο κύκλος σε τρείς διαδοχικές εκρήξεις με ίσα διαστήματα πηγαίνοντας από τον 1ο στον 2ο και από εκεί στον 3ο κύλινδρο, σε μία crossplane διάταξη, από εξηγούμε και πιο πάνω για τους τρικύλινδρους. Αυτό που αλλάζει με τον T-plane είναι πως τώρα μετά τον 1ο ακολουθεί ο 3ος κύλινδρος και έπειτα ο 2ος. Αν αποτυπώσουμε την περιστροφή αυτή στις δύο διαστάσεις, τότε παίρνουμε ένα κεφαλαίο Τ. Ο ένα και ο τρία είναι διαμετρικά απέναντι ο ένας από τον άλλο, στις 180 μοίρες, στην οριζόντια δηλαδή γραμμή του Ταυ και ο δύο στην άλλη άκρη της κάθετης, στις 90 μοίρες συγκριτικά με τους άλλους δύο. Έτσι παίρνουμε 180, 270 και 270 μοίρες περιστροφής ανάμεσα στις αναφλέξεις με την πρώτη και την δεύτερη ανάφλεξη να είναι κοντά και την τρίτη να έρχεται σε μία ίση απόσταση από τις άλλες δύο κάνοντας την απόκριση στο γκάζι να προσομοιάζει έναν δικύλινδρο κινητήρα. Η Triumph έδωσε το όνομα “T-plane” στον νέο της κινητήρα με βάση την θέση των κομβίων του στροφάλου - από το Ταυ που σχηματίζεται όταν βάλεις την περιστροφή σε δύο διαστάσεις. Και ο λόγος που γίνονται όλα αυτά, είναι γιατί υπάρχει η αέναη αναζήτηση στους τρικύλινδρους και στους τετρακύλινδρους για περισσότερη ζωντάνια στην απόκριση. Για αυτό και η Yamaha έφερε την crossplane διάταξη στην R1, γιατί καλή η γραμμικότητα στην απόδοση, αλλά η ζωντάνια στην απόκριση είναι εξίσου σημαντική. Ένας αναβάτης αντιλαμβάνεται τον κινητήρα δυνατότερο, αν του δώσεις πιο ζωντανή απόκριση και σίγουρα είναι συνυφασμένη η λειτουργία των δικύλινδρων με τις Adventure μοτοσυκλέτες καθώς στο χώμα χρειάζεσαι αμεσότητα στον έλεγχο. Να λοιπόν ο τρόπος που η Triumph κάνει τον δικό της κινητήρα, να είναι λιγότερο street, συγκριτικά με άλλα μοντέλα που τον χρησιμοποιεί! Στο Tiger 900 που έγινε T-plane χρειαζόταν και επανασχεδιασμός του αντικραδασμικού άξονα ενώ η Triumph τον χρησιμοποίησε για να αυξήσει την αδράνεια, καθώς το φρένο του κινητήρα παίζει σημαντικό ρόλο στον έλεγχο των Adventure μοτοσυκλετών. Για τον ίδιο λόγο που είχαμε εξηγήσει και την αλλαγή κατά 20% στην αύξηση της αδράνειας που έκανε η KTM στο 890, συγκριτικά με το 790 Adventure! Μάλιστα αυτή η απώλεια της street συμπεριφοράς ήταν κάτι που είχε ζητήσει η πλειοψηφία ιδιοκτητών Tiger 800 στην Triumph, και φαίνεται πως θα ακολουθήσει και το μεγαλύτερο στον ίδιο δρόμο!

 

 

 

 

Aprilia RSV1000 2026 - Αντίπαλος των Panigale V2, R9 και Street Triple RS 765

Κατοχύρωση εκ νέου του εμβληματικού ονόματος, με άρωμα νέου δικύλινδρου Sport μοντέλου
Aprilia RSV1000 - Κατοχύρωση ονόματος
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

11/3/2025

Δεκαπέντε χρόνια μετά το τέλος του δικύλινδρου RSV1000 Mille, το 2010 και την αντικατάστασή του από την RSV4 μοτοσυκλέτα της Aprilia, η μητρική Piaggio κατοχυρώνει ξανά το όνομα της δικύλινδρης Superbike της, με τις πρώτες σκέψεις να δείχνουν φυσικά έναν νέο αντίπαλο στις πιο οικονομικές δικύλινδρες και τρικύλινδρες προτάσεις που πλέον αγωνίζονται στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supersport.

Με τις επιδόσεις αλλά και τις τιμές των τετρακύλινδρων Superbike να βρίσκονται πλέον στα ύψη, αφορώντας ολοένα και μικρότερο κοινό, οι εταιρείες αναγεννούν την ιδέα της Sport οδήγησης με λιγότερους κυλίνδρους, πιο βατές ιπποδυνάμεις και χαμηλότερες τιμές, αποσκοπώντας στην προσέλκυση ευρύτερης βάσης αναβατών.

Η Ducati με το Panigale V2, η Triumph με το Street Triple RS 765 και η Yamaha με το R9, έχουν δείξει τα τελευταία χρόνια πως δικύλινδρα και τρικύλινδρα μοντέλα μπορούν να ανταγωνιστούν με επιτυχία τα τετρακύλινδρα στα WorldSSP, ενώ παράλληλα μοτοσυκλέτες όπως το Aprilia RS660, το Honda CBR500RR, το Yamaha R7, το Triumph Daytona 660, το Suzuki GSX-8R, κ.α. αποτελούν τίμιες sport προτάσεις, για καθημερινή οικονομική αλλά και διασκεδαστική μετακίνηση.

RSV1000

Έχοντας τα παραπάνω στο μυαλό, η κίνηση της Piaggio να κατοχυρώσει εκ νέου το όνομα RSV1000 Mille -αρχικά στις Η.Π.Α.-, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί προάγγελο για την επιστροφή ενός δικύλινδρου sport μοντέλου στην γκάμα της εταιρείας, το οποίο θα προσπαθεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του RS660 των 100 hp και του RSV4 των… 217 hp.

Εάν όντως το Noale σκέφτεται κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να ακολουθήσει δυο δρόμους. Ο πρώτος είναι ο ακριβότερος, τον οποίο και συνήθως αποφεύγουν όποτε μπορούν τα εργοστάσια, και αφορά στην εξέλιξη μιας ολοκαίνουργιας πλατφόρμας. Ο δεύτερος και πιο οικονομικός θα ήταν να προσαρμόσουν στη νέα RSV1000 Mille τον ήδη εξελιγμένο -και πολύ πιο ταπεινό σε επιδόσεις- V2 που έχει φορεθεί προηγουμένως στα Shiver και Dorsoduro και είχε παραχθεί σε κυβισμούς 750, 900 και 1.200. Πλέον ο συγκεκριμένος V2 παράγεται στην Κίνα μέσω της συνεργασίας Piaggio-Zonsen, ενώ αρχικά είχε κυκλοφορήσει στα 896 κ.εκ. για το Shiver 900, τώρα ετοιμάζεται έκδοσή του στα 996 κ.εκ. για την επερχόμενη κινέζικη naked μοτοσυκλέτα Zonsen Cyclone SR1000 που είχαμε δει ως πρωτότυπο το 2021.

Η SR1000 μοιράζεται το πλαίσιο χωροδικτύωμα του Shiver, καθώς και τη βασική αρχιτεκτονική του κινητήρα, έχοντας μονόμπρατσο ψαλίδι και ένα τεράστιο πίσω ελαστικό 240.

Mille

Στα 996 κ.εκ. ο V2 αυτός αποδίδει 105 hp, ενώ πληροί τις κινέζικες προδιαγραφές ρύπων που πλησιάζουν εκείνες της Ευρώπης. Μια ιπποδύναμη χαμηλή για sport μοτοσυκλέτα του λίτρου, αλλά στα πρότυπα της νέας sport οικονομικής κατηγορίας, και συνοδευόμενη με τη σεβαστή ροπή των χιλίων κυβικών. Παρόλα αυτά, το Dorsoduro 1200 απέδιδε 130 hp από την έκδοση του κινητήρα στα 1.197 κ.εκ. δείχνοντας πως η Aprilia θα μπορούσε να βγάλει εύκολα περισσότερους ίππους αν το επιθυμεί. Θυμίζουμε πως το Aprilia RSV1000 Mille R στις τελευταίες του εκδόσεις παραγωγής απέδιδε κοντά ή και λίγο πάνω από τους 140 hp. 

Ένας ακόμη παράγοντας για την ιταλική εταιρεία με το έντονο αγωνιστικό προφίλ θα ήταν και η δυνατότητα αγωνιστικής εμπλοκής της νέας RSV1000 σε Πρωταθλήματα όπως το WorldSSP, ακόμα και μια νέα κατηγορία στο MotoGP που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη Moto3.