GRR 450 Supermono by Pepo Rosell - Eκπληκτική Race Replica με βάση το Royal Enfield Guerrilla 450

Παρουσιάστηκε στο φετινό Wheels and Waves - Με βάρος μόλις 131 κιλών
Custom Build GRR Royal Enfield Guerilla
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

19/6/2025

Λίγοι κατασκευαστές έχουν τόσο μοναδικό όραμα όσο ο Ισπανός Pepo Rosell, ο άνθρωπος πίσω από την XTR Pepo. Ο πρώην δημιουργός της Radical Ducati έχει πλέον έστρεψε την προσοχή του στα μονοκύλινδρα, παρουσιάζοντας την GRR, μια μοτοσυκλέτα απογυμνωμένη, με έμπνευση από τους αγώνες αντοχής του παρελθόντος και βάση ένα Royal Enfield Guerrilla 450.

Κατασκευασμένη στη Μαδρίτη από έναν άνθρωπο με δεκαετίες εμπειρίας σε ειδικές κατασκευές μοτοσυκλετών, η GRR, πήρε το όνομά της από την κωδική ονομασία του RE Guerilla 450 και σχεδιάστηκε για "καθαρή" απόδοση στη πίστα έπειτα από ανάθεση από την ινδική εταιρεία. Είναι ένας φόρος τιμής στις ελαφριές αγωνιστικές μοτοσυκλέτες με τον σχέδιο να αναλαμβάνει ο Alberto Caimi που έχει συνεργαστεί και το παρελθόν με τον Rosell.

Custom Build GRR Royal Enfield Guerilla

Η GRR βασίζεται μεν στην Guerrilla 450, αλλά δύσκολα θα το καταλάβεις όσες ματιές και αν ρίξεις. Το ατσάλινο πλαίσιο έχει δεχθεί εκτεταμένες τροποποιήσεις, με χειροποίητο υποπλαίσιο και μονή σέλα, νέες βάσεις για fairing και ένα ελαφρύ αλουμινένιο ψαλίδι. Κάθε λεπτομέρεια δηλώνει αγωνιστικό χαρακτήρα. Ο κινητήρας παραμένει εργοστασιακός, αλλά με τροποποιημένο φιλτροκούτι για καλύτερη αναπνοή.

Η ανάρτηση στο εμπρός μέρος είναι ένα ανεστραμμένο πιρούνι της Showa 43mm, ρυθμιζόμενο σε επαναφορά και συμπίεση, που εδράζει σε custom τιμονόπλακες. Πίσω, υπάρχει αμορτισέρ Nitron R1 κατά παραγγελία. Το κομμάτι της πέδησης αναλαμβάνει ένα ιταλικό "οπλοστάσιο" δαγκάνες, και radial τρόμπα DBS μπροστά, και Brembo πίσω, με δίσκους από την NG.

Custom Build GRR Royal Enfield Guerilla

Οι ζάντες είναι τριάκτινες DYMAG CH3A κράματος αλουμινίου. Το fairing ξεκίνησε από ένα αρχικό σκίτσο του Pepo, πέρασε από 3D σχεδιασμό, εκτύπωση και καλούπια για να καταλήξει σε αυτή την επιθετική, μινιμαλιστική μορφή.

Το ρεζερβουάρ έχει διάφανη λωρίδα, για άμεσο οπτικό έλεγχο της στάθμης καυσίμου. Κάτω από την μονή σέλα κρύβονται όλα τα ηλεκτρονικά, δίνοντας έτσι αυτή την καθαρή σχεδιαστική γραμμή

Custom Build GRR Royal Enfield Guerilla

Η εξάτμιση είναι 45mm από την XPIPE, με τελικό Spark κατασκευασμένο από τιτάνιο και ανθρακονήματα. Ο ήχος του είναι άγριος, κοφτερός και ωμός όπως ακριβώς θα περίμενες από μια μοτοσυκλέτα που δεν φτιάχτηκε για να περνά απαρατήρητη.

Δοκιμάζουμε στην Ταϊλάνδη, όλα τα KTM Duke του ΄15!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/3/2015

Ολόκληρη η Ασία, εξελίσσεται σ’ ένα δουκάτο. Το δουκάτο των πορτοκαλί Duke! Η KTM έχει πλέον εδραιωθεί στην συνείδηση πολλών ασιατών, ως η ανώτερη ποιοτικά εταιρία σε διάφορες χώρες της Ασίας, λανσάροντας τα μικρά Duke κατευθείαν από την Ινδία. Εκεί που καιρό τώρα θεωρούνται ως οι καλύτερες μικρές μοτοσυκλέτες που μπορεί κανείς να αποκτήσει. Αυτή την εικόνα μας κάλεσε να διαπιστώσουμε από κοντά η KTM, σε μια χώρα που βασιλεύουν οι μικρές μοτοσυκλέτες και τα σκούτερ, την Ταϊλάνδη!

Τις προηγούμενες μέρες παλέψαμε με την απίστευτη υγρασία, την ζέστη και τα… ζώα, οδηγώντας όλα τα Duke με την σειρά, μαζί και με την αγωνιστική έκδοση του 1290 Super Duke R! Η παρουσίαση ξεκίνησε κάπως επεισοδιακά και έληξε επίσης με μικρά απρόοπτα περιστατικά. Φτάνοντας στην Ταϊλάνδη, βρήκαμε τους ανθρώπους της KTM να τρέχουν στα νοσοκομεία, όπου ένας συνάδελφός τους είχε μεταφερθεί για να αντιμετωπίσει τσίμπημα φιδιού, που το έπαθε εν κινήσει, βλέποντας την διαδρομή που θα ακολουθούσαμε την επόμενη μέρα! Από μια περίεργη σειρά συμπτώσεων, ο ένας από τους πλοηγούς πάτησε την άκρη της ουράς ενός φιδιού που περνούσε τον δρόμο, και το εκτόξευσε στον συνάδελφό του που ακολουθούσε ακριβώς από πίσω. Εκείνη την στιγμή δεν κατάλαβε τίποτα, αλλά τέσσερις ώρες μετά, άρχισε να ζαλίζεται και όταν είδαμε ότι στην γάμπα του υπήρχαν δύο μικρές τρύπες και ένα μικρό έκζεμα, οι απορίες λύθηκαν. Υπάρχουν άπειρα δηλητηριώδη φίδια στην Ταϊλάνδη, αλλά και την γείτονά της την Μαλαισία που έχει τεράστια βιοποικιλότητα, αλλά δεν είναι όλα επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Ευτυχώς! Ο πλοηγός απλά πέρασε το βράδυ στο νοσοκομείο, χωρίς άλλες επιπλοκές.

Ωστόσο η ενημέρωση της επόμενης μέρας, περιλάμβανε περίεργες διατυπώσεις ασφαλείας, όπως προσοχή στις μαϊμούδες εκεί που θα πάμε, γιατί υπερασπίζονται την περιοχή τους! Επίσης αν δείτε ελέφαντα, κάντε άμεσα αναστροφή και πίσω. Για να κυκλοφορεί την ημέρα στο δρόμο, σημαίνει ότι έχει τα νεύρα του(!) συνήθως βγαίνουν τις βραδινές ώρες. Τους ελέφαντες τους αποφύγαμε, τις μαϊμούδες όμως όχι, και έτσι αναγκαστήκαμε να ακυρώσουμε την φωτογράφιση στο δρόμο, γιατί οι φωτογράφοι βάλλονταν από "εχθρικά πυρά". Φωτογραφίες μπορεί να μην είχαμε, αλλά προλάβαμε να οδηγήσουμε μέσα στον εθνικό δρυμό, όπου η θερμοκρασία ήταν αρκετά πιο ανεκτή, αλλάζοντας τα Duke το ένα μετά το άλλο, θαυμάζοντας παράλληλα την πυκνή ζούγκλα της Ταϊλάνδης. Στο τέλος του δρόμου, έτσι για επιβράβευση, μας περίμενε ο καταρράκτης που ήταν ένα από τα σημεία που γυρίστηκε η ταινία: "Η Παραλία".

Ωστόσο ούτε στην πίστα, έλειψαν τα παρατράγουδα. Καλύτερη από αυτή των Μεγάρων, αλλά χειρότερη από των Σερρών, η πίστα συνόρευε με τον εθνικό δρυμό, μια μικρή έκταση του οποίου είχε άλλωστε καταπατήσει. Οι διάδρομοί της χρησιμοποιούνταν ως κανονικοί δρόμοι για την συγκοινωνία παρακείμενων οικισμών, ενώ έπασχε και από τα ίδια προβλήματα, που έχουμε δει εδώ στην Ελλάδα. Τα αδέσποτα γυρνούσαν μέσα ανεξέλεγκτα… Με την επιστροφή λοιπόν πέσαμε πάνω στον αλυτάρχη, που με καραμπίνα προσπαθούσε να δώσει ένα οριστικό τέλος στο θέμα των αδέσποτων, αλλά ευτυχώς δεν ήξερε σημάδι. Μέχρι να τρέξουμε προς το μέρος του, εμφανίστηκε 2ος Ταϊλανδός ράμπο με περίστροφο αυτή τη φορά, και παρόλο που μπορούσε να ελέγξει καλύτερα την ανάκρουση του μικρότερου όπλου, ευτυχώς αστόχησε και ο ίδιος. Με άψογη νοηματική τους πείσαμε ότι ο καλύτερος τρόπος, θα ήταν να τα δελεάσουν με τροφή και να τα οδηγήσουν εκτός πίστας, αντί να τα πυροβολήσουν… αλλά δεν είχαμε τελειώσει εκεί.

Μερικές ώρες μετά, κατά το τελευταίο εικοσάλεπτο στην πίστα, και ενώ είμαστε με το 1290 Super Duke R, ένας κόκορας αποφασίζει  να περάσει κάθετα μπροστά από τον Καναδό δημοσιογράφο και εμένα. Ο Καναδός τον μετέτρεψε σε μια βόμβα από πούπουλα, και εγώ κατάφερα να τους αποφύγω και τους δύο, με μοναδικό αποτέλεσμα τελικά, ένα δωρεάν γεύμα για την οικογένεια του αλυτάρχη που μαγείρεψε τον κόκορα, το ίδιο εκείνο βράδυ!

Πέρα από τις μαϊμούδες και τους ελέφαντες, όλα τα υπόλοιπα θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν γίνει και στην Ελλάδα, κάνοντας την οδήγηση στην Ταϊλάνδη να μοιάζει για το MOTO, μια αρκετά φυσιολογική υπόθεση! Δοκιμάσαμε όλες τις εκδόσεις των Duke, ακόμα και τις αγωνιστικές, σε συνθήκες όχι πολύ διαφορετικές από την Ελλάδα, για να δούμε τις διαφορές τους για το ’15, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο Ινδικές και Αυστριακές μοτοσυκλέτες έχουν γίνει πλέον μια οικογένεια. Το δουκάτο των Duke εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο!

Αναλυτικά σε επόμενο τεύχος του MOTO, όλες οι λεπτομέρειες από την παρουσίαση των Duke, οι αλλαγές τους για το '15 και η δοκιμή, στους δρόμους που προσομοιάζουν Ελλάδα!

 

Ο Jeremy McWilliams, ένας εξαιρετικός οδηγός, βετεράνος των MotoGP και αναβάτης εξέλιξης της KTM, μας εξηγεί τις παγίδες της ταϊλανδικής πίστας, που δεν είναι λίγες!

Δεν έλειψαν και οι πτώσεις μέσα στην πίστα, από έναν Ολλανδό αυτή τη φορά, ευτυχώς ανώδυνα τελείως

Με διαφορές στο τελικό της εξάτμισης και την χαρτογράφηση της απόκρισης του γκαζιού, ξανά συστηθήκαμε με την πιο "R" έκδοση του Super Duke R, που μας περίμενε σε ξεχωριστό χώρο, όπως του αρμόζει!

 

Ετικέτες