ΜΒΕ 2019 - Honda X-ADV Mutant: Είδαμε από κοντά το μεταλλαγμένο concept!

Κι έχει μεγάλη διαφορά από τις φωτογραφίες
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/1/2019

Στην σημαντική διεθνή έκθεση μοτοσυκλέτας και customizing της Verona, που το MOTO είναι το μόνο ελληνικό μέσο που την επισκέφτηκε, παρουσιάστηκε στο κοινό το “μεταλλαγμένο”, όπως είναι το όνομά του, X-ADV! Την πρώτη φορά που εκτέθηκε δημόσια η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα, ήταν στην EICMA 2018 τον περασμένο Νοέμβριο, ωστόσο καθώς δεν ήταν εκεί από την έναρξη των εγκαινίων της Έκθεσης, η παρουσία του προσπεράστηκε, μέχρι τώρα που στην Verona ξεχώρισε και πολυφωτογραφήθηκε!

Η Honda αποτελεί βασικό χορηγό της Motor Bike Expo μαζί με την MOTUL, και είχε ένα εντυπωσιακό περίπτερο που φιλοξενούσε όλα της τα μοντέλα, καθώς και μία σειρά από custom scooter, αλλά κι άλλες custom και περιορισμένης παραγωγής μοτοσυκλέτες που θα δούμε πιο αναλυτικά μόλις επιστρέψουμε. Σε ειδική προθήκη ξεχώριζε όμως το X-Mutant C5! Πρόκειται για ένα πρωτότυπο μοντέλο που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από το γραφείο «Officine GP Design», συνέταιρος στο οποίο είναι ένας εκκεντρικός Ιταλός φωτογράφος, που έχει επιμεληθεί και των φωτογραφιών που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Από κοντά όμως το Mutant είναι αρκετά διαφορετικό, κι αυτό γιατί τελικά δεν είναι τόσο γυαλισμένο και ψεύτικο όπως φαίνεται στις φωτογραφίες. Απεναντίας η αλουμινένια υφή του ξεχωρίζει από μακριά και χτίζει την εικόνα μίας μασίφ κατασκευής που στο τέλος αντιπροσωπεύει πολύ πιο πιστά την ονομασία που διάλεξε ο δημιουργός του.

Ο δημιουργός λέει πως ήθελε να μετατρέψει το X-ADV και να το φέρει στα πλαίσια της μοτοσυκλέτας, μονάχα που το X-ADV δεν ήταν ποτέ ένα scooter. Αυτό εμείς το λέμε από την ώρα που βγήκε το NC700, στον απόγονο του οποίου βασίστηκε το X-ADV με την μεγάλη διαφορά πως η Honda ήθελε σθεναρά να υποστηρίξει τους χαρακτήρες που υποδύονταν τα τρία μοντέλα της πλατφόρμας NC. Και ο χαρακτήρας που είχε την μεγαλύτερη απήχηση ήταν εκείνος του scooter. Με τον ερχομό του X-ADV έγινε αμέσως αντιληπτό, πως για να υπάρξει επιτυχία θα έπρεπε να αποβληθεί ο χαρακτήρας αυτός, πράγμα που δεν είναι εύκολο φυσικά. Διότι μπορεί εμείς να μην το είπαμε ποτέ scooter, αλλά αυτό το λάθος δεν αποφεύχθηκε από όλους. Ακόμα και σε live μετάδοση, εκεί στις αρχές της καριέρας του μοντέλου, ο υπεύθυνος της Honda διόρθωσε την παρουσιάστρια της εκδήλωσης της Honda, που πήγε να πει πως το X-ADV είναι scooter… Με βάση τα παραπάνω λοιπόν, είναι ένα παράπτωμα τρόπον τινά, που ο δημιουργός του Mutant λέει πως μετέτρεψε το scooter σε μοτοσυκλέτα, καθώς μοτοσυκλέτα ήταν πάντα, ασχέτως αν φορούσε ένα κουστούμι που το έφερνε εμφανισιακά πολύ κοντά scooter. Σε άλλους αυτό το παράπτωμα η Honda το συγχωρεί και σε άλλους κάνει παρατήρηση, αλλά ναι, στον κόσμο του customizing οφείλει κανείς να αφήνει τα πράγματα λίγο πιο ελεύθερα.

MBE 2019: Honda Limited Scooter

Την δημιουργία του X-ADV θα την έχετε πλέον μάθει, για την έμπνευση του που πηγάζει από διακοπές στην Ίο και τις ελληνικές παραλίες… το γεγονός πως χρησιμοποιήθηκε η σειρά NC ως βάση για την δημιουργία του είναι απλά συγκυριακό καθώς ο Daniele Lucchesi, αυτό είχε στα χέρια του για να δουλέψει κι όχι ένα λευκό χαρτί!

Του ταιριάζει λοιπόν απόλυτα να μοιάζει με μοτοσυκλέτα, γιατί απλά μία τέτοια κρύβει κάτω από το κουστούμι του. Αν το δεις έτσι, στην πλήρη επεξήγησή του, τότε αντιλαμβάνεσαι πως στην πράξη δούλεψαν σε ένα NC750S, καθώς αυτό εμφανίζεται αν ξεγυμνώσεις ένα X-ADV. Με αυτό το σκεπτικό απλοποιείς λίγο την ποσότητα της εργασίας, αφαιρώντας πόντους, από την άλλη όταν το βλέπεις από κοντά όπως εμείς, αρχίζεις να προσθέτεις και πάλι καθώς ό,τι έχει γίνει πάνω του φαίνεται πως ήταν με γνώμονα την ποιότητα και την άψογη συναρμογή.

800 Φωτογραφίες! MBE 2019: Ζωντανά από Verona! - Παράδεισος μοτοσυκλέτας!

Αυτό που είναι το ωραίο σε μετατροπές αυτού του επιπέδου, είναι πως τίποτα δεν κόβεται, τίποτα δεν πετιέται. Αν λοιπόν θέλεις να επαναφέρεις το X-ADV σε εργοστασιακό επίπεδο πριν την μετάλλαξη, τότε αυτό μπορεί να γίνει. Ανεβαίνει έτσι και το επίπεδο δυσκολίας, καθώς αυτός ο περιορισμός απαιτεί περισσότερη δουλειά, όμως πέρα από την ευκολία να επιστρέψεις στην εργοστασιακή μορφή, το να μην κόψεις πλαίσιο και υποπλαίσιο ή άλλες βάσεις, φανερώνει έναν σεβασμό στον αρχικό σχεδιαστή. Κι όταν μιλάμε για ένα project το οποίο το πληρώνει η Honda, αυτό είναι μάλλον απαραίτητη προϋπόθεση.

Η Honda Ιταλίας λοιπόν, προσέλαβε το Officine GP Design για να έχει ένα πρωτότυπο X-ADV στην μεγάλη Έκθεση των custom και οι φωτογραφίες του να κάνουν τον γύρο του κόσμου. Αυτό ο σχεδιαστής του το προξένησε αποφασίζοντας να έχει σκληρές κι απόλυτες γραμμές με έντονες γωνίες, την στιγμή που η σύγχρονη σχολή σχεδιασμού μοτοσυκλετών θέλει καμπύλες και πολλαπλά επίπεδα στο φαίρινγκ ώστε να εξαφανίζεται οπτικά ο όγκος. Μπροστά ο κάθετος προβολέας σε σχήμα κεφαλαίου όμικρον, σου στραβά το βλέμμα καθώς είναι τελείως διαφορετικό από κάθε άλλον, ενώ πλαισιώνεται από αεραγωγούς με πρακτική σημασία και σχήμα εμπνευσμένο από τα αεροδυναμικά βοηθήματα με τα οποία έχει πειραματιστεί η Honda στα MotoGP. Ο προβολέας μπροστά αποτελεί και υπογραφή του ονόματός τους, καθώς είναι το πρώτο γράμμα της επωνυμίας. Αντίστοιχα πίσω το φωτιστικό σώμα σπάει την ουρά στην μέση, έχοντας σπορ εμφάνιση που παραπέμπει σε superbike. Τα φώτα LED κρύβουν αρκετή τεχνολογία επάνω τους, που σε κάνει να θέλεις να τα δοκιμάσεις σε πραγματικές συνθήκες, ώστε να βγεις από την απορία για τις ικανότητές τους.

Το αλουμινένιο σώμα του X-Mutant C5 που αποτελεί ένα γλυπτό σκαλισμένο στο χέρι, έρχεται σε αντιπαράθεση με την τιμονόπλακα φτιαγμένη σε CNC από ένα μπλοκ αλουμινίου. Οι τροχοί είναι 17 ιντσών εμπρός και πίσω και η σέλα από ακριβό δέρμα φτιαγμένη επίσης στο χέρι. Για την Honda, που έδωσε στους δημιουργούς και την παραγγελία, ήταν σημαντικό να κρατηθούν τα όργανα ίδια, ένα σημείο που του X-ADV που ακόμη δυσκολεύονται να ξεχάσουν το κόστος του. Τα όργανα πλέον έχουν μικρότερο κόστος για τα εργοστάσια, από την στιγμή που χρησιμοποιούνται οθόνες, αν κι αυτό έχει μεγαλύτερη αξία για τους κατασκευαστές αυτοκινήτων, στις μοτοσυκλέτες η υπάρχουσα τεχνολογία χρειάζεται περισσότερο ψάξιμο για να καταλήξει κανείς στο ιδανικό. Οπότε τα όργανα έπρεπε να μείνουν ανέπαφα. Άλλαξαν λοιπόν θέση και κατέβηκαν στην ραχοκοκαλιά μαζί με τον διακόπτη, κι όλα αυτά χώρεσαν πάνω από την τάπα του ρεζερβουάρ. Η μικρή βοηθητική οθόνη πήγε στην πάνω πλάκα και από την σέλα στο τέλος τίποτα εμπρός δεν εμποδίζει την θέαση, σε αντίθεση με το X-ADV που εσκεμμένα θυμίζει μοτοσυκλέτα Rally και τα όργανα ένα φουτουριστικό Roadbook. Η εξάτμιση είναι επίσης κατασκευασμένη αποκλειστικά για το Mutant από την SC Project Exhaust και από εκεί και πέρα υπάρχουν πολλά περιφερειακά αξεσουάρ από την Lightech.

Το αποτέλεσμα να ξέρετε πως είναι διαφορετικό από κοντά σε σχέση με τις φωτογραφίες, κι αυτό γιατί στις δύο διαστάσεις χάνεται ο όγκος. Είναι εξαιρετικά μαζεμένο σε όγκο, και παρόλο του χρώματος και της υφής που αμφότερα σου φέρνουν μία μουντάδα απορροφώντας το φως, το Mutant τραβούσε τα βλέμματα στην έκθεση, μαζί με τα φλας…

 

ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ του ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΥ X-ADV

 

Honda CBR1000RR & CBR1000RR SP

Οδηγούμε στην Πορτογαλία!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/2/2017

Στον δικό του δρόμο

Επιστρέψαμε από την παρουσίαση των νέων Honda CBR1000RR και Honda CBR1000RR SP - MY 2017 αφήνοντας πίσω μας το Portimao της Πορτογαλίας, να προσπαθεί να στεγνώσει. Από τα τερτίπια της τύχης και του καιρού, είμασταν ανάμεσα στους ελάχιστους που πραγματοποίησαν την δοκιμή στο βρεγμένο, καθώς πέσαμε στην αρχή μία κακοκαιρίας, την στιγμή που άλλοι ξένοι δημοσιογράφοι είχαν την εμπειρία της οδήγησής του στην ηλιόλουστη πίστα του παγκοσμίου WSBK. Αυτό αφαιρεί πολλούς πόντους από την ευχαρίστηση της δοκιμής, δεν μας δίνει την ευκαιρία να δούμε πώς συμπεριφέρεται σε πολύ γρήγορο ρυθμό, όμως από την άλλη μας αποκαλύπτει τα ηλεκτρονικά βοηθήματα στις πιο δύσκολες συνθήκες… και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα στο Fireblade είναι από τις βασικότερες των αλλαγών, συγκριτικά με το προηγούμενο μοντέλο.

Μαζί μας στην οδήγηση ήταν ο Freddie “Fast” Spencer και ο Nicky Hayden -που μόλις είχε επιστρέψει από την Jerez και την δοκιμή του SP2- κι έτσι με την δική τους παρουσία η εμπειρία της οδήγησης στην καταρρακτώδη βροχή, έγινε σημαντικά πιο ανώδυνη. Έχοντας μπροστά σου τον Freddie Spencer να οδηγεί δεκάδες φορές πιο ομαλά από όλους τους υπόλοιπους, κρατώντας τις ιδανικές γραμμές και καταβάλλοντας ελάχιστη προσπάθεια, σε έκανε να ξεχνάς τον κόπο αλλά και τον θυμό που η δοκιμή δεν θα ήταν τόσο διασκεδαστική όσο την περίμενες. Η πίστα του Portimao αποτελεί παράδεισο για δοκιμές μοτοσυκλέτων και απόλαυση οδήγησης, αλλά όχι τόσο για αγώνες σύμφωνα με τον Fast Freddie, κι ας φιλοξενείται εκεί το WSBK… Όπως και να ‘χει είναι απολαυστική και έχοντας οδηγήσει εκεί BMW S1000RR, Kawasaki Ninja ZX-10R, Ducati Panigale αλλά και supersport μοτοσυκλέτες, ανυπομονούσα να αντιπαραβάλλω την εμπειρία τους με εκείνη του νέου Fireblade. Αντί αυτού, βρεθήκαμε όσοι είμασταν εκεί να υποβάλλουμε τα νέα ηλεκτρονικά στις δυσκολότερες των συνθηκών, με μόνη βοήθεια προς όφελός τους, τα αγωνιστικά βρόχινα ελαστικά της Bridgestone. Η απόδοση των ελαστικών στο βρεγμένο σου δίνει μία εντύπωση για τα περιθώρια πρόσφυσης που απολαμβάνουν οι αναβάτες στα παγκόσμια πρωταθλήματα, αλλά δεν παύουν να υπάρχουν και όρια. Μπορεί να παρουσιάζουν κορυφαία συμπεριφορά στην βρεγμένη άσφαλτο, αλλά δεν γίνονται και θαύματα όταν το νερό καλύπτει στην άσφαλτο και δημιουργεί ρυάκια.

Πρώτη μεγάλη προσθήκη, είναι η χρήση Ride by Wire και μπορεί να ακουστεί περίεργο, όμως αυτή είναι η πρώτη φορά που η Honda χρησιμοποιεί RbW σε τετρακύλινδρο εν σειρά. Κάτι τέτοιο περνά ως λιγότερα σημαντικό μπροστά στα υπόλοιπα ηλεκτρονικά βοηθήματα που φέρνει η Honda στην οικογένεια Fireblade, όμως αν γνωρίζει κανείς την εμμονή της Honda με το RbW θα καταλάβει τον λόγο που δίνουμε έκταση. Στο Africa Twin δεν τοποθέτησαν RbW λέγοντας ότι δεν είχαν τρόπο να το κάνει να συμπεριφέρεται σαν να υπάρχει κανονική γκαζιέρα, πράγμα σημαντικό για την οδήγηση στο χώμα. Αντίστοιχα σημαντικό είναι και για την οδήγηση στην πίστα, καθώς όταν ανοίγεις το γκάζι στην έξοδο με την μοτοσυκλέτα πλαγιασμένη, χρειάζεται να έχεις πολύ καλό έλεγχο του γκαζιού. Εδώ είναι που έρχεται η εμμονή της Honda, που λέει ότι για να χρησιμοποιήσει RbW θα πρέπει αυτό να ανταποκρίνεται με την αίσθηση που σου δίνει μία κανονική γκαζιέρα, αλλιώς δεν βλέπει τον λόγο να το κάνει. Για να είναι λοιπόν παρόν το RbW στο νέο Fireblade, σημαίνει ότι η Honda κατάφερε να προσαρμόσει την λειτουργία του, και να την φέρει πολύ κοντά στο συνηθισμένο. Πράγματι, η αίσθηση από το γκάζι είναι εκπληκτική και δεν σ’ αφήνει να παραπονεθείς για κανένα από τα μειονεκτήματα που έχει η ηλεκτρονική διαχείριση του γκαζιού σε άλλες μοτοσυκλέτες.

Πέρα όμως από τα ηλεκτρονικά, το σημαντικότερο για εμένα είναι η μείωση της ακαμψίας του πλαισίου κατά 10% και η αύξηση της ακαμψίας του ψαλιδιού κατά ίδιο ποσοστό. Μεταφέροντας ένα μέρος των στρεβλώσεων στο πλαίσιο, από το ψαλίδι που ήταν μέχρι τώρα, το Fireblade μετατρέπεται αρκετά σε συμπεριφορά. Αυξάνεται σημαντικά η ευελιξία και οι αλλαγές κατεύθυνσης γίνονται πιο άμεσα από πριν. Σε επόμενο τεύχος θα αναλύσουμε πλήρως τι έχουν κάνει με πλαίσιο και ψαλίδι οι Ιάπωνες της Honda, και πώς μεταφράζεται αυτό στην οδήγηση της μοτοσυκλέτας. Προς το παρόν ας κρατήσουμε το σχόλιο του “Fast” Freddie: «Οι αλλαγές σε ακαμψία που ήθελα από το 2008, είναι τώρα εδώ! Η μοτοσυκλέτα είναι πολύ πιο εύκολο να μετατοπίσει το βάρος εμπρός, ώστε να ελαφρύνεις τον πίσω τροχό στην είσοδο και να τον κατευθύνεις προς το εξωτερικό της στροφής στο σημείο ακριβώς που θέλεις»

Πέρα όμως από τα ηλεκτρονικά, το σημαντικότερο για εμένα είναι η μείωση της ακαμψίας του πλαισίου κατά 10% και η αύξηση της ακαμψίας του ψαλιδιού κατά ίδιο ποσοστό

Το ABS και το traction control είχαν άψογη συμπεριφορά στις δύσκολες δικές μας συνθήκες. Είναι τελείως διαφορετικό να δοκιμάζεις το ABS με slick ελαστικά κρατώντας τα φρένα μέχρι το εσωτερικό της στροφής σε μεγάλη κλίση, από το να φρενάρεις οριακά με βρόχινα αγωνιστικά ελαστικά, πριν αφήσεις τα φρένα για να στρίψεις με πολύ μικρότερη κλίση. Στις δύο αυτές περιπτώσεις έχεις την ευκαιρία να καταλάβεις τα πάντα για την λειτουργία του, αλλά χρειάζεται να το γνωρίσεις και στις δύο περιπτώσεις κι όχι σε μία από τις δύο. Αντίστοιχα είναι τα πράγματα και για το traction control με την διαφορά ότι στο βρεγμένο αντιλαμβάνεσαι πολύ καλύτερα την προοδευτικότητα του συστήματος και τον βαθμό παρέμβασης. Δεν περίμενα η Honda να πράξει κάτι λιγότερο, από το να κυνηγήσει τα υψηλότερα των στάνταρ αυτή την στιγμή. Δεν είχε και επιλογή άλλωστε. Όταν μπαίνεις τελευταίος στον χορό των ηλεκτρονικών δεν υπάρχουν περιθώρια για αναθεωρήσεις. Θα πρέπει κατευθείαν να βρεθείς στο ίδιο σκαλί με τους υπόλοιπους, αν όχι στο πιο πάνω.
Όταν βρίσκεσαι σε μία τέτοια παρουσίαση, τόσο σημαντική, η χαρά της οδήγησης είναι μονάχα μία πτυχή της δουλειάς. Η συζήτηση με τους ανθρώπους του εργοστασίου έχει σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα. Το «σημαντική παρουσίαση» στην αρχή της παραγράφου, χαρακτηρίζει την τεχνολογική πολυπλοκότητα του μοντέλου και τον βαθμό κατάρτισης όσων έδωσαν το παρόν. Δεν έχει να κάνει με το αγοραστικό ενδιαφέρον του κόσμου, ή την εμπορικότητα του μοντέλου. Οι μηχανικοί του CBR1000RR είναι από τους καλύτερους στην Honda και μαζί τους έφεραν τους καλύτερους από Bridgestone και Ohlins. Είχα την ευκαιρία να απευθύνω τις ερωτήσεις απευθείας στα αυτιά εκείνου που ήταν σε θέση να απαντήσει… Μαθαίοντας για παράδειγμα για τις χιλιάδες γραμμές κώδικα που χρειάζονται οι αναρτήσεις του SP, τον λόγο που λειτουργούν με προκαθορισμένα βήματα και όχι ελεύθερα ανάμεσα σε πλαίσια, όπως της Aprilia, και εκείνος να εκθέσει τα υπέρ και τα κατά κάθε επιλογής. Μιλάμε για μία σπάνια ευκαιρία. Οι ημι-ενεργητικές αναρτήσεις του SP έχουν ένα πολύπλοκο τρόπο λειτουργίας, για τον οποίο μπορείς –αν βαριέσαι- να μην μάθεις καμία λεπτομέρεια και να τις διαχειριστείς με εύκολο τρόπο που δεν μαρτυρά τι γίνεται παρακάτω.

Τα εθνικά πρωταθλήματα έχουν φτάσει σε σημείο που μονάχα με πολλά λεφτά και προετοιμασία, μπορείς να τα κυνηγήσεις. Υπάρχουν αγώνες που μπορείς να συμμετέχεις με πολύ μικρότερο κόστος, όμως σε γενικές γραμμές τα πρωταθλήματα έχουν ξεφύγει πλήρως από τότε που αγόραζες μία μοτοσυκλέτα από τον αντιπρόσωπο και την επόμενη μέρα την έτρεχες με σκοπό το κύπελλο. Πολλές δεκαετίες και τεράστια βήματα εξέλιξης έχουν γίνει από τότε, και τώρα έρχονται τα ηλεκτρονικά να μας φέρουν πιο κοντά σε αυτή την εξαιρετική περίπτωση: Να αγοράζουμε κάτι ανταγωνιστικό με αυτό που ο πρωταθλητής της χώρας κερδίζει το κύπελλο!

Είχαμε αυτή την συζήτηση με τον Freddie Spencer, τον άνθρωπο που το μυαλό του και το χέρι του, ήταν το software και το hardware ενός traction control που διαχειριζόταν σε αγωνιστικές συνθήκες περισσότερα άλογα σε λιγότερα κιλά. Και το έκανε αλάνθαστα πατώντας στα χειρότερα ελαστικά. Λέγοντας πως τα ηλεκτρονικά θα μας δώσουν ή μας δίνουν, την ευκαιρία να είμαστε κοντά στην κορυφή ενός εθνικού πρωταθλήματος, απλά περνώντας την πόρτα του αντιπροσώπου, σηματοδοτεί μία νέα εποχή για αυτό το σπορ. Υπό λογικά πλαίσια μπορείς να πεις ότι είναι και προσιτή μία τέτοια μοτοσυκλέτα. Όχι για την δική μας οικονομική κατάσταση, όχι για την εποχή μας, όμως και τότε που κέρδιζε κανείς - απλά αγοράζοντας την superbike της εποχής, χρειαζόταν ένα τεράστιο ποσό συγκριτικά με τον μέσο μισθό της εποχής. Αντί να υποστηρίζεσαι από μία ομάδα μηχανικών για να τρέχεις έναν αγώνα, έρχεται η Ohlins και σου λέει ότι θα το κάνεις μόνος σου - και μάλιστα θα σε βοηθήσει ξεμπλέκοντας τις διαφορετικές καταστάσεις λειτουργίας και απλοποιώντας τις ρυθμίσεις. Εννοείται ότι θέλεις έναν χάρτη στην αρχή για να πλοηγηθείς στο μενού, αφού δεν χωράνε συγκεντρωμένα όλα αυτά στην έγχρωμη, πανέμορφη οθόνη, όμως αμέσως θα το συνηθίσεις και θα αποστηθίσεις τις διαδικασίες.

Είχα επίσης πολύ περισσότερο χρόνο παρέα με τον κ. Masatoshi Sato, υπεύθυνο εξέλιξης του νέου CBR, από την αρχική μας συνομιλία στην EICMA, όταν τον ρωτούσα για τις αλλαγές στο σύστημα ψύξης του CBR και την σχεδιαστική λεπτομέρεια στην ψύξη του τέταρτου και τρίτου κυλίνδρου, που στο προηγούμενο επέφερε διαφορά στην δυνατότητα αποβολής θερμότητας. Τα είχαμε γράψει αυτά στο ρεπορτάζ από την EICMA στο τεύχος 565… Επειδή τέτοιες ερωτήσεις δεν είχε συνηθίσει να ακούει από δημοσιογράφους, θυμόταν το όνομα και τώρα ρωτούσε ο ίδιος πώς ήταν η μοτοσυκλέτα, αν μου άρεσε το design κτλ… Του μετέφερα εκτός από την δική μας άποψη, κι όσα έγραφαν στο Facebook του MOTO συμφωνώντας οι περισσότεροι πως δεν τους αρέσει το τελικό της εξάτμισης και διαφωνώντας για την συνολική εικόνα της μοτοσυκλέτας, που στους περισσότερους άρεσε και μάλιστα αρκετά…

Στο τεύχος Μαρτίου λοιπόν, στο επόμενο τεύχος του MOTΟ, θα δώσουμε μία εκτεταμένη ανάλυση σε όλα τα παραπάνω, όπως ακριβώς χρειάζεται, στην έκταση που τους αξίζει και μπορούν να πάρουν στην έντυπη έκδοση. Θα σχολιάσουμε επίσης και το «πρέπει να ακούς το κοινό σου» που είπε ο αρχιμηχανικός του CBR, την στιγμή που μάλλον τους πήρε πολύ καιρό από τότε που άκουσαν μέχρι τότε που έπραξαν… έμαθαν όμως το μάθημα – μου τόνισε κλείνοντας το μάτι. Οι Ιάπωνες έχουν αλλάξει: Κανονικά δεν μιλούν για τον ανταγωνισμό, δεν είναι διαχυτικοί για όσα φτιάχνουν και προπαντός δεν «κλείνουν το μάτι», ενώ γενικότερα οι γκριμάτσες περιορίζονται ανάμεσα σε φίλους… οπότε αυτά είναι νέα δεδομένα και φανερώνουν αλλαγές και στον τρόπο σκέψης.

Ο John McGuinness όπως είναι κάθε φορά όταν πρόκειται να οδηγήσει...
 
 
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την παρουσίαση των Honda CBR1000RR και CBR1000RR SP: