Valentino Rossi και Casey Stoner - Η μεγάλη συμφιλίωση στο ράντσο του “γιατρού”

Κλείνει με απρόσμενα θετικό πρόσημο η μεγάλη παλιά κόντρα των δυο θρύλων
Valentino Rossy και Casey Stoner
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

12/11/2024

Από τις πιο διάσημες ατάκες στην ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι και η φράση του Casey Stoner στον Valentino Rossi, μετά το GP της Jerez το 2011. Εκεί, μετά από μια… βουτιά του Rossi στο εσωτερικό του Αυστραλού ο Ιταλός έπεσε παρασύροντας και τον Αυστραλό. Λίγο μετά οι κάμερες είχαν απαθανατίσει τον Stoner να χειροκροτά ειρωνικά τον Rossi που είχε καβαλήσει ξανά επιστρέφοντας στον αγώνα, για να έρθει κατόπιν η συνάντηση του αναβάτη με το #27 στα pits με τον Rossi, όπου ο Casey του είπε το αμίμητο “οι φιλοδοξίες σου ξεπέρασαν το ταλέντο σου”. Κι όμως, τα χρόνια πέρασαν, και η σχέση των δύο είχε μια απρόσμενη, και πολύ όμορφη κατάληξη τόσο για τους δυο τους, όσο και για όλους τους φαν των αγώνων μοτοσυκλέτας.

Ποιος θα ξεχάσει τις απίστευτες μάχες που μας έδωσαν οι Rossi και Stonter όταν αγωνίζονταν ο ένας ενάντια στον άλλο; Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος μπροστά σε στιγμές όπως η προσπέραση του Ιταλού στον Αυστραλό στην corkscrew της Laguna Seca το 2008;

Rossi-Stoner Laguna Seca

Οι δυο τους μας χάρισαν ιστορικά στιγμιότυπα και μοναδικές αναμνήσεις, με την κόντρα να συνοδεύεται τόσο από κάποιους τσακωμούς όπως εκείνον στη Jerez το 11, με αιχμηρές δηλώσεις εκατέρωθεν αλλά και με μεγάλες δόσεις αμοιβαίου σεβασμού.

Το 2022, σε μια συνέντευξή, ο Stoner δήλωσε για την κόντρα του με τον Rossi, στα τέλη της δεκαετίας του 2000 και στις αρχές εκείνης του 2010, πως τον βοήθησε να ωριμάσει και να περάσει στο επόμενο επίπεδο. Δυο τεράστιοι αναβάτες και δυο μεγάλοι αντίπαλοι: ο ένας με 2 Παγκόσμιους Τίτλους με τη μοτοσυκλέτα της Ducati που εκείνη την εποχή κανείς άλλος δεν μπορούσε να δαμάσει (με τον Rossi να περνά τα δυο πιο μίζερα χρόνια της καριέρας του στο στρατόπεδο των Ιταλών, όπου ο Stoner τον κατηγόρησε πως μαζί με τον μηχανικό του, Jeremy Burgess μιλούσαν άσχημα για τον Αυστραλό, λέγοντας πως… θα διορθώσουν εύκολα και γρήγορα τα κακώς κείμενα της μοτοσυκλέτας), και ο άλλος με 9 Παγκόσμιους Τίτλους, με σοβαρή υποψηφιότητα για τον τίτλο του GOAT ανεξαρτήτως εποχής, και αδιαμφισβήτητα του αγωνιζόμενου που έκανε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στην ιστορία τους αγώνες μοτοσυκλέτες δημοφιλείς στο ευρύ κοινό.

Stoner-Rossi Jerez 2011

Ο Αυστραλός κατηγορήθηκε από πολλούς ως γκρινιάρης, ο Ιταλός ως δολοπλόκος και με αντιαθλητική συμπεριφορά, δυο έντονοι χαρακτήρες, ο καθένας με τα καλά και με τα στραβά του, με απέραντο ταλέντο όμως στην οδήγηση και τεράστια επιρροή στον χώρο.

Και τώρα, το 2024, με τους δυο τους να έχουν αποσυρθεί εδώ και πολλά χρόνια από τους αγώνες, ο Rossi προσκάλεσε τον Stoner στο διάσημο ράντσο του Ιταλού στην Ταβούλια, ο Αυστραλός δέχθηκε, και όλοι υποδεχτήκαμε με χαρά τα πλάνα που τους βλέπουμε να γράφουν γύρους στην dirt-track πίστα του κτήματος, και να ξοδεύουν χρόνο μαζί, δείχνοντας να απολαμβάνουν με το παραπάνω ο ένας την παρέα του άλλου! Ειδικά ο Rossi, πιο εκδηλωτικός από τον πάντα συγκρατημένο Stoner, έδειχνε απέραντη χαρά που είχε μαζί του τον Αυστραλό.

Stoner και Rossi στο ράντσο του γιατρού

Ο Stoner έγραψε στη συνέχεια στα social media πως “Άλλαξαν πολλά σε εμένα και στον Vale τα προηγούμενα 12 χρόνια. Οικογένεια, φίλοι… αλλά το πάθος για τη μοτοσυκλέτα θα είναι πάντα ίδιο. Σε ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες να μοιραστώ ξανά την ίδια πίστα μαζί σου!”

Stoner-Rossi

Θα μπορούσαμε άραγε να ονειρευτούμε ανάλογη συμφιλίωση του Rossi με Jorge Lorenzo; Δύσκολο. Με Marc Marquez; Μάλλον αδύνατο. Η ελπίδα πάντως πεθαίνει τελευταία. Αν όλοι μας χαρήκαμε που το τσεκούρι του πολέμου μεταξύ Rossi και Stoner θάφτηκε για πάντα με κάθε επισημότητα, ποια θα ήταν τα συναισθήματά μας αν τελικά βλέπαμε Ιταλό και Ισπανούς να αφήνουν πίσω τους τα παρατράγουδα και να επικεντρώνονταν στο πάθος για μοτοσυκλέτα στο οποίο αναφέρεται ο Stoner;

MotoGP: Joan Mir - Τώρα επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ

H επιστροφή της Honda στα MotoGP έφερτε τον Joan Mir στο φυσικό του στυλ φρεναρίσματος
Joan Mir
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

19/12/2025

Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής του μιλά για τη δύσκολη διαδρομή, το σημείο καμπής της σεζόν 2025 και γιατί νιώθει ξανά ο εαυτός του πάνω στη Honda RC213V.

Ο Joan Mir επέστρεψε φέτος στο βάθρο του MotoGP με τη Honda, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία του παρουσία με τη Suzuki. Μια επιστροφή που για καιρό έμοιαζε αβέβαιη, αν αναλογιστεί κανείς ότι στα δύο πρώτα του χρόνια με τη Honda είχε καταφέρει μόλις δύο τερματισμούς εντός δεκάδας.

Η σεζόν 2025 ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, ο Mir τερμάτισε μόλις σε έναν από τους έξι πρώτους αγώνες, με την κακοτυχία, τα συμβάντα και το υπερβολικό ρίσκο να συνεχίζουν να τον ταλαιπωρούν.

"Στο πρώτο μέρος της χρονιάς, το καλύτερο που μπορούσες να κάνεις με αυτή τη μοτοσυκλέτα ήταν μια έβδομη θέση", εξήγησε, "Αν κάποιος έκανε κάτι παραπάνω, ήταν λόγω συνθηκών ή περίεργων καταστάσεων. Αλλιώς, το πραγματικό δυναμικό ήταν να τα βάλεις όλα κάτω και να πάρεις μια έβδομη θέση.

"Στο Aragon ήμασταν έβδομοι. Αλλά εκτός αν έλειπε κάποιος, ήταν πολύ δύσκολο να κάνεις κάτι καλύτερο".

Ακολούθησε μια έκτη θέση στην Αυστρία, ανάμεσα σε νέες εγκαταλείψεις, όμως το πραγματικό σημείο καμπής ήρθε μετά την εισαγωγή των τελευταίων αεροδυναμικών και μηχανολογικών αναβαθμίσεων της RC213V στη Βαρκελώνη.

"Μετά τη Βαρκελώνη βελτιώσαμε λίγο την αεροδυναμική και τον κινητήρα. Αυτό ήταν κάτι που με ενοχλούσε πάρα πολύ. Και εκεί έκανα το 'κλικ'", είπε ο Mir.

Δύο αγώνες αργότερα, όλα έδεσαν στην Ιαπωνία. Στο Motegi, ο Mir χάρισε στην εργοστασιακή Honda το πρώτο της βάθρο στο MotoGP μετά τον Marc Marquez στο ίδιο σιρκουί το 2023, προσθέτοντας τη δική του επιτυχία σε μια σεζόν που είχε ήδη δει νίκη και βάθρο από τον Johann Zarco με την δορυφορική LCR Honda.

Joan Mir

Ο Ισπανός επανέλαβε το κατόρθωμα και στη Sepang, σε έναν αγώνα που ο ίδιος θεωρεί τον καλύτερό του για το 2025.

"Για το ίδιο το δυναμικό της μοτοσυκλέτας", εξήγησε. "Η Sepang παραδοσιακά δεν είναι καλή πίστα για αυτή τη μοτοσυκλέτα. Και αυτό που κάναμε εκεί ήταν κάτι πολύ σημαντικό.

"Κανονικά δυσκολευόμαστε με την πρόσφυση. Και η Sepang είναι μια πίστα με πολύ χαμηλό grip.

"Για να το αντισταθμίσουμε, έπρεπε απλώς να φρενάρουμε πάρα πολύ, ρισκάροντας περισσότερο από τους άλλους. Έπεσα στο sprint, οπότε δεν ήθελα να κάνω το ίδιο λάθος ξανά.

"Διαχειρίστηκα την κατάσταση πολύ καλά. Οπότε θα πω ότι η Sepang ήταν ο καλύτερός μου αγώνας".

Στη Μαλαισία, ο Mir ενθουσίασε τους φιλάθλους με τα θεαματικά, πολύ αργά φρεναρίσματά του, ένα φυσικό του χαρακτηριστικό που είχε αναγκαστεί να περιορίσει στα χρόνια της Suzuki.

"Με τη Suzuki αυτό δεν ήταν το στυλ", παραδέχτηκε. "Έπρεπε να προσαρμοστώ στη μοτοσυκλέτα, να κυλάω περισσότερο, να φρενάρω λίγο νωρίτερα και να αφήνω τα φρένα πιο νωρίς. Γιατί αυτή η μοτοσυκλέτα απαιτούσε τέτοιο στυλ.

Joan Mir

"Τώρα με τη Honda επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ. Όπως το είχα στη Moto3 και στη Moto2. Είναι κάτι που απολαμβάνω πολύ, να φρενάρω πολύ δυνατά και να 'ρίχνω' πραγματικά τη μοτοσυκλέτα στο έδαφος, αλλά είναι πολύ δύσκολο, γιατί ρισκάρω περισσότερο από τους άλλους και πρέπει να βρεις το όριο και την αυτοπεποίθηση.

"Μπορεί να προκαλέσει κάποιες πτώσεις, αλλά αν μπορέσω να οδηγώ με λίγο περισσότερο περιθώριο, μπορούμε να το ελέγξουμε".

Παρά τα βάθρα, ο υψηλός αριθμός μηδενικών αποτελεσμάτων, 21 στους 44 αγώνες, άφησε τον Mir μόλις 15ο στο πρωτάθλημα, πίσω από τον Zarco και τον team-mate του στη Honda, Luca Marini.

Ωστόσο, η συνολική "στροφή" στην απόδοση, που αποτυπώθηκε και στην άνοδο της Honda από το rank D στο C στο σύστημα παραχωρήσεων, του δίνει αισιοδοξία για το 2026.

"Ήταν μια χρονιά-κλειδί", κατέληξε. "Μια χρονιά όπου μπορέσαμε να γυρίσουμε την κατάσταση, από το λιγότερο στο περισσότερο.

"Ίσως περίμενα λίγο περισσότερο απ’ όσο ήλπιζα. Είχαμε πολλή κακοτυχία και καμία συνέπεια. Αλλά σε ό,τι αφορά την απόδοση, το δυναμικό του αναβάτη και το δυναμικό της Honda να αντιστρέψει την κατάσταση, ήταν μια πολύ θετική σεζόν.

"Τώρα χρειαζόμαστε ακόμη ένα 'κλικ', για να βρούμε περισσότερη συνέπεια και λίγο περισσότερες δυνατότητες. Γιατί αν πρέπει να πηγαίνω πάντα έτσι, στο όριο, θα είναι δύσκολο.

"Αλλά ελπίζω του χρόνου να ξεκινήσουμε από εδώ και να ανέβουμε".