Δοκιμές MotoGP Jerez: Yamaha και Suzuki τον πρώτο λόγο

Ταχύτερος όλων ο Vinales
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

5/5/2021

Αμέσως μετά τον αγώνα στην πίστα της Jerez, το Σαββατοκύριακο του Πάσχα, Οι ομάδες και οι αναβάτες παρέμειναν στην ισπανική πίστα για τις προγραμματισμένες επίσημες δοκιμές, με τον Vinales να γράφει τον ταχύτερο χρόνο παίρνοντας τα "ηνία" από τον εξίσου γρήγορο Rins με την Suzuki GSX-RR.

Ο Macerick Vinales ήταν ο μοναδικός εργοστασιακός αναβάτης της Yamaha, καθώς ο Quartararo επέλεξε να κάνει επέμβαση στο χέρι προκειμένου να ξεπεράσει το πρόβλημα στον πήχυ (διαμερίσματος αντιβραχίου, γνωστό και ως arm pump) που τον ταλαιπώρησε κατά την διάρκεια του αγώνα.

Ο Ισπανός της Yamaha θα πάει με μια γερή ένεση αυτοπεποίθησης στον επόμενο αγώνα του Le Mans, μετά τα αποτελέσματα των δοκιμών, αφού επικεντρώθηκε και βελτίωσε τον τομέα στον οποίο έχανε από τον team mate του, που δεν ήταν άλλος από τα φρένα. Έγραψε συνολικά 101 γύρους, αλλά όπως δήλωσε ο ίδιος, έχει ακόμη πολλά περιθώρια βελτίωσης για να έχει καλύτερη αντίληψη στο πώς να φρενάρει πιο αργά.

Στο στρατόπεδο της Suzuki, οι δύο εργοστασιακοί αναβάτεςτης Suzuki, Alex Rins και Joan Mir, δοκίμασαν για δεύτερη φορά τον κινητήρα του 2022, δηλώντας ικανοποιημένοι από την εξέλιξη και από το χαρακτήρα του κινητήρα, με περιθώρια βελτίωσης σε ό,τι αφορά την τελική ταχύτητα, σε σύγκριση με την πρώτη έκδοση που είχαν δοκιμάσει στις επίσημες δοκιμές πριν τον αγώνα του Qatar. Ο Rins έγραψε τον δεύτερο ταχύτερο χρόνο και ο Mir τον τρίτο, έχοντας όμως μεταξύ τους σχεδόν τέσσερα δέκατα διαφορά.

Πολύ καλό χρόνο έγραψε και ο Takaaki Nakagami, ο οποίος ήταν και ο πρώτος αναβάτης της Honda στον πίνακα των χρόνων, αφήνοντας τον εργοστασιακό Pol Espargaro στην έκτη θέση, μιας και ο Marquez αποσύρθηκε πολύ νωρίς από την διαδικασία, λέγοντας πως το σώμα του "κλείδωνε" και δεν ήταν σε καλή φυσική κατάσταση για να οδηγήσει. Είναι χαρακτηριστικό, ότι κατάφερε να κάνει μόλις εφτά γύρους… Ο Espargaro από την άλλη, συμπλήρωσε 89 γύρους, και παρά τις δύο πτώσεις που είχε, κατάφερε να βελτιώσει την αίσθηση που είχε συγκριτικά με τον αγώνα. Αν και δεν υπήρξε αναφορά για το αν συνέχισε να δουλεύει πάνω στο πλαίσιο του 2021 ή επέστρεψε σ' αυτό του 2020 (όπως είχε κάνει ο Nakagami), το σίγουρο είναι ότι δοκίμασε πολλά εξαρτήματα που είχαν να κάνουν με την αεροδυναμική, τα ηλεκτρονικά και την εργονομία πάνω στην μοτοσυκλέτα.

Εμβόλιμα στις δύο Honda στην κατάταξη, μπήκε ο Joann Zarco με την Ducati, ο οποίος ήταν αρκετά δυνατός και το τριήμερο του αγώνα, ενώ ευχάριστες εκπλήξεις αποτέλεσαν τόσο ο χρόνος του Miguel Oliveira με την ΚΤΜ στην έβδομη θέση, όσο και η όγδοη θέση του Luca Marini, με τον νεαρό αναβάτη της SKY Racing VR46 να απέχει μόλις έξι δέκατα από τον ταχύτερο χρόνο του Vinales.

Τα χαμόγελα δεν έλειψαν πάντως από την οικογένεια, μιας και ο Valentino Rossi (ετεροθαλής αδερφός του Marini), ο οποίος είχε ένα πολύ πεσμένο ηθικό μετά τα αποτελέσματα του αγώνα, κατάφερε να βελτιώσει πολύ τον ρυθμό του και να βρει έναν τρόπο να οδηγήσει πιο αποδοτικά την μοτοσυκλέτα του, απέχοντας οκτώ δέκατα από τον Vinales με την ίδια μοτοσυκλέτα. Τόσο ο Rossi όσο και ο ομόσταυλός του Franco Morbidelli, δοκίμασαν ένα νέο μπροστινό φτερό, το νέο ανθρακονημάτινο ψαλίδι, αλλά και μερικές αλλαγές στα ηλεκτρονικά της μοτοσυκλέτας τους.

Ο νικητής του αγώνα, ο Jack Miller, ήταν πολύ πίσω, μόλις στην 18η θέση, και με μεγάλη διαφορά από τον χρόνο του Vinales (συν ενάμιση δευτερόλεπτο).

Αποτελέσματα δοκιμών Jerez

1
Maverick Viñales
Monster Yamaha (YZR-M1)
1m 36.879s
2
Alex Rins
Suzuki Ecstar (GSX-RR)
+0.034s
3
Joan Mir
Suzuki Ecstar (GSX-RR)
+0.431s
4
Takaaki Nakagami
LCR Honda (RC213V)
+0.469s
5
Johann Zarco
Pramac Ducati (GP21)
+0.556s
6
Pol Espargaro
Repsol Honda (RC213V)
+0.627s
7
Miguel Oliveira
Red Bull KTM (RC16)
+0.629s
8
Luca Marini
Sky VR46 Avintia Ducati (GP19)*
+0.680s
9
Franco Morbidelli
Petronas Yamaha (YZR-M1)
+0.748s
10
Francesco Bagnaia
Ducati Team (GP21)
+0.811s
11
Brad Binder
Red Bull KTM (RC16)
+0.819s
12
Valentino Rossi
Petronas Yamaha (YZR-M1)
+0.821s
13
Enea Bastianini
Avintia Ducati (GP19)*
+0.838s
14
Aleix Espargaro
Aprilia Gresini (RS-GP)
+1.006s
15
Alex Marquez
LCR Honda (RC213V)
+1.291s
16
Marc Marquez
Repsol Honda (RC213V)
+1.424s
17
Iker Lecuona
KTM Tech3 (RC16)
+1.495s
18
Jack Miller
Ducati Team (GP21)
+1.576s
19
Danilo Petrucci
KTM Tech3 (RC16)
+1.729s
20
Tito Rabat
Pramac Ducati (GP21)
+1.947s
21
Lorenzo Savadori
Aprilia Gresini (RS-GP)*
+2.145s

 

 

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.