MotoGP: Χειρουργείο στο χέρι για τον Fabio Quartararo
Η αιτία να χάσει τον αγώνα της Jerez
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
4/5/2021
Εγχειρίστηκε με επιτυχία ο Quartararo στο χέρι πάσχοντας από σύνδρομο διαμερίσματος αντιβραχίου, “arm pump” το συχνότερο πρόβλημα των αναβατών MotoGP. Πρόκειται για πόνο που εμφανίζεται μετά από έντονη άσκηση και εξαφανίζεται μετά από ώρα μόλις η άσκηση σταματήσει. Δεν είναι όμως ο πόνος αυτός που κάνει έναν αναβάτη σαν τον Quartararo να χάσει έναν σίγουρο αγώνα και το προβάδισμά του στο πρωτάθλημα. Ο πόνος είναι απλά ένα σύμπτωμα στους μύες του αντιβραχίου που δεν παίρνουν την ποσότητα οξυγόνου που χρειάζονται καθώς έχουν εγκλωβιστεί από την περιτονία, την λεπτή μεμβράνη που περιβάλλει όλους τους μυς. Δεν σφίγγεις λοιπόν τα δόντια και κάνεις υπομονή, γιατί δεν είναι ο πόνος το μόνο πρόβλημα καθώς χάνεται η δύναμη στο χέρι.
Καταρχήν ο Quartararo είχε ξανά αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό, ακριβώς δύο χρόνια πριν, τον Ιούλιο του 2019. Κι έπειτα η τόσο ταχεία πτώση ρυθμού δεν δικαιολογείται από απλή φθορά στα ελαστικά παρά μόνο αν μιλάμε για κατασκευαστικό τους πρόβλημα. Κι έπειτα το πρόβλημα το είχε κυρίως στα φρένα, στην είσοδο της στροφής, εκεί δηλαδή που χρειάζεται την περισσότερη δύναμη από τους μυς του χεριού. Ο ίδιος το επιβεβαίωσε αργότερα το ίδιο βράδυ και το ζήτημα ήταν πλέον το επόμενο βήμα.
φωτογραφία από τον Ιούλιο 2019 για το ίδιο πρόβλημα
Κι εκεί όμως δεν υπήρχαν πολλές επιλογές για την καλύτερη λύση που έπρεπε να ακολουθήσει. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται μόνο χειρουργικά ενώ η διάγνωσή του δεν είναι εύκολη γιατί εμφανίζεται μόνο με καταπόνηση. Από την στιγμή που η αντιμετώπιση είναι χειρουργική και ήδη έχασε έναν αγώνα εξαιτίας του, ο Quartararo δεν είχε άλλη επιλογή παρά να κάνει άμεσα το χειρουργείο. Τυχερός που ο επόμενος αγώνας δεν είναι το αμέσως επόμενο Σαββατοκύριακο και το γεγονός πως πρόκειται να γίνει στην έδρα του, αποτελεί ηθικό προβάδισμα που θα το χρειαστεί.
Ο ίδιος θέλει να είναι 100% έτοιμος για το Le Mans και το είδος της επέμβασης επιτρέπει κάτι τέτοιο, ιδιαίτερα μετά την καλή του έκβαση
MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!
Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
16/12/2025
Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.
Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.
Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.
Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.
Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.
Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.
Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.
"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.
"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.
"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".
Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.
"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."
"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."
"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".
Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.
"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.
"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”
"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.
"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".
Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.
"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."
"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".
Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.
Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.
Κι εκεί όμως δεν υπήρχαν πολλές επιλογές για την καλύτερη λύση που έπρεπε να ακολουθήσει. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται μόνο χειρουργικά ενώ η διάγνωσή του δεν είναι εύκολη γιατί εμφανίζεται μόνο με καταπόνηση. Από την στιγμή που η αντιμετώπιση είναι χειρουργική και ήδη έχασε έναν αγώνα εξαιτίας του, ο Quartararo δεν είχε άλλη επιλογή παρά να κάνει άμεσα το χειρουργείο. Τυχερός που ο επόμενος αγώνας δεν είναι το αμέσως επόμενο Σαββατοκύριακο και το γεγονός πως πρόκειται να γίνει στην έδρα του, αποτελεί ηθικό προβάδισμα που θα το χρειαστεί.
