«Έφυγαν” τον Abraham από τα MotoGP για να ανοίξει η πόρτα στον Zarco

Δεν ήθελε να σταματήσει να αγωνίζεται
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

24/11/2019

Σε συνάντηση με φίλους το βράδυ του Σαββάτου ο Karel Abraham ανακοίνωσε πως αποχωρεί από την ομάδα και κατά σειρά και από τα MotoGP. Δεν είχε καμία τέτοια διάθεση, κανένα σκοπό. Δεν το σκεφτόταν καιρό, δεν το είχε σκεφτεί γενικώς, μέχρι που είδε τις τριμελής συναντήσεις του Zarco με το αφεντικό της Reale Avintia και την Ducati.

Η Ducati αναβάθμισε την υποστήριξή της στην Avintia για να μπορεί να πάρει τον Zarco κι αυτό έφερνε αυτομάτως τον Abraham εκτός, από την στιγμή που ο Tito είναι πιο γρήγορος. Με λίγα λόγια η Ducati καλύπτει τα έξοδα και την αμοιβή του Zarco, καθώς η Avintia δεν πλήρωνε αναβάτες αλλά το αντίθετο, οι αναβάτες πλήρωναν την ίδια. Είτε με δυνατούς χορηγούς όπως ο Tito, είτε με γερές οικογενειακές τσέπες όπως ο Abraham, που ο πατέρας του είναι ο ιδιοκτήτης της πίστας του Brno.

Δεκαετίες πριν η συμμετοχή σε έναν αγώνα των MotoGP ήταν το ευκολότερο πράγμα του κόσμου, για έναν αγώνα ήταν πράγματι έτσι, ήταν κάτι που μπορούσε να γίνει. Και τώρα το να πάρεις μέρος στο πρωτάθλημα είναι κάτι που μπορεί να γίνει, χωρίς να σε προετοιμάζουν από τεσσάρων ετών σαν τον Marquez ή τον Rossi, και χωρίς οι γονείς σου να πουλήσουν όλα τους τα υπάρχοντα και να μένουν σε τροχόσπιτο, όπως έγινε με τον Stoner. Δηλαδή ακριβώς αυτό χρειάζεται, χρήματα και μάλιστα πολλά, τα οποία αυτός που δεν έχει προοπτική να γίνει ο επόμενος παγκόσμιος, τα δίνει γιατί του περισσεύουν. Σε κάθε αγώνισμα μοτοσυκλετιστικό, από το Dakar μέχρι τα MotoGP, υπάρχουν αυτές οι ομάδες που θα είναι εκεί για να τους πληρώσεις και να τρέξεις. Η Avintia ήταν μία από αυτές και ο Abraham ένας καλός πελάτης.

MotoGP: Karel Abraham για Zarco: Ας φέρει 5 εκατομμύρια να μιλήσουμε - Ο Abraham δεν θέλει να φύγει…

Ωστόσο ο Abraham δεν ήταν εκεί, στα MotoGP και το WSBK για να κάνει το κομμάτι του τρώγοντας τα λεφτά του πατέρα του. Είναι ο επόμενος ιδιοκτήτης του Brno και έχει χτίσει γύρω του ένα τεράστιο όνομα στην Τσεχία. Ό,τι κάνει είναι για να χτίσει το μέλλον του ως παράγοντας του μοτοσυκλετισμού στην Τσεχία που δεν είναι μικρή αγορά με τους γείτονες που έχει τριγύρω της. Φανταστείτε να είχαμε έναν Έλληνα που τρέχει τώρα στα MotoGP, δεν θα χρειαζόταν να τερματίζει περισσότερο από τελευταίος και δεν θα χρειαζόταν να είναι ούτε ο καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο, ούτε ο πιο αγαπητός. Το γεγονός πως θα έκανε κάτι που δεν κάνουν οι άλλοι είναι αρκετό. Η διαφορά είναι πως ο Abraham δεν είναι ούτε φαντασμένος, ούτε υπερβολικός σε δηλώσεις, ούτε και επιδεικνύει τον πλούτο, όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε να συμβαίνει. Και έχει χτίσει το δικό του κοινό, έχει επίσης αρκετές χορηγίες ώστε να μην πληρώνει τα πάντα η πίστα του Brno, και τα δικά του συμβόλαια υποστήριξης και επικοινωνίας τα οποία και τινάχθηκαν στον αέρα. Μέχρι το 2020 θα ήταν σίγουρα στα MotoGP και δεν είχε κανέναν λόγο να βρίσκεται εκτός και για αργότερα. Εκεί που οι υπόλοιποι παίζουν μουσικές καρέκλες κάθε δύο χρόνια, εκείνος απλά περιμένει να τον ρωτήσουν αν θα έρθει στην ομάδα τους, μαζί με τα ωραία του λεφτά… Φέτος όμως η Dorna τις μουσικές καρέκλες τις έπαιξε επιλεκτικά και με ακουστικά, ώστε η μουσική να κόβεται από συγκεκριμένα αυτιά και όχι από όλους.

Ο Abraham έβγαλε μία σειρά από ιστορίες στο Instagram εξηγώντας πως δεν ήθελε να φύγει και δεν είναι δική του απόφαση, πράγμα που δεν χρειαζόταν και να εξηγήσει, ξέραμε όλοι πως αισθανόταν με βάση αυτές εδώ τις δηλώσεις του.

Λιγο αργότερο το Αυτοκινητοδρόμιο του Brno επιβεβαίωσε πως ο Abrahma σταματά. Μέσα σε αυτά τα χρόνια -είχε ξεκινήσει το 2005- ο Abraham δεν είχε κάποια νίκη, είχε φτάσει έως και έβδομος.

Η Avintia δεν έχει ακόμη ανακοινώσει τα πλάνα της, προφανώς όμως είναι κάτι που θα κάνει άμεσα αν θέλει ο Zarco να οδηγήσει αύριο Δευτέρα, στην Jerez…

Ετικέτες

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.