«Έφυγαν” τον Abraham από τα MotoGP για να ανοίξει η πόρτα στον Zarco

Δεν ήθελε να σταματήσει να αγωνίζεται
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

24/11/2019

Σε συνάντηση με φίλους το βράδυ του Σαββάτου ο Karel Abraham ανακοίνωσε πως αποχωρεί από την ομάδα και κατά σειρά και από τα MotoGP. Δεν είχε καμία τέτοια διάθεση, κανένα σκοπό. Δεν το σκεφτόταν καιρό, δεν το είχε σκεφτεί γενικώς, μέχρι που είδε τις τριμελής συναντήσεις του Zarco με το αφεντικό της Reale Avintia και την Ducati.

Η Ducati αναβάθμισε την υποστήριξή της στην Avintia για να μπορεί να πάρει τον Zarco κι αυτό έφερνε αυτομάτως τον Abraham εκτός, από την στιγμή που ο Tito είναι πιο γρήγορος. Με λίγα λόγια η Ducati καλύπτει τα έξοδα και την αμοιβή του Zarco, καθώς η Avintia δεν πλήρωνε αναβάτες αλλά το αντίθετο, οι αναβάτες πλήρωναν την ίδια. Είτε με δυνατούς χορηγούς όπως ο Tito, είτε με γερές οικογενειακές τσέπες όπως ο Abraham, που ο πατέρας του είναι ο ιδιοκτήτης της πίστας του Brno.

Δεκαετίες πριν η συμμετοχή σε έναν αγώνα των MotoGP ήταν το ευκολότερο πράγμα του κόσμου, για έναν αγώνα ήταν πράγματι έτσι, ήταν κάτι που μπορούσε να γίνει. Και τώρα το να πάρεις μέρος στο πρωτάθλημα είναι κάτι που μπορεί να γίνει, χωρίς να σε προετοιμάζουν από τεσσάρων ετών σαν τον Marquez ή τον Rossi, και χωρίς οι γονείς σου να πουλήσουν όλα τους τα υπάρχοντα και να μένουν σε τροχόσπιτο, όπως έγινε με τον Stoner. Δηλαδή ακριβώς αυτό χρειάζεται, χρήματα και μάλιστα πολλά, τα οποία αυτός που δεν έχει προοπτική να γίνει ο επόμενος παγκόσμιος, τα δίνει γιατί του περισσεύουν. Σε κάθε αγώνισμα μοτοσυκλετιστικό, από το Dakar μέχρι τα MotoGP, υπάρχουν αυτές οι ομάδες που θα είναι εκεί για να τους πληρώσεις και να τρέξεις. Η Avintia ήταν μία από αυτές και ο Abraham ένας καλός πελάτης.

MotoGP: Karel Abraham για Zarco: Ας φέρει 5 εκατομμύρια να μιλήσουμε - Ο Abraham δεν θέλει να φύγει…

Ωστόσο ο Abraham δεν ήταν εκεί, στα MotoGP και το WSBK για να κάνει το κομμάτι του τρώγοντας τα λεφτά του πατέρα του. Είναι ο επόμενος ιδιοκτήτης του Brno και έχει χτίσει γύρω του ένα τεράστιο όνομα στην Τσεχία. Ό,τι κάνει είναι για να χτίσει το μέλλον του ως παράγοντας του μοτοσυκλετισμού στην Τσεχία που δεν είναι μικρή αγορά με τους γείτονες που έχει τριγύρω της. Φανταστείτε να είχαμε έναν Έλληνα που τρέχει τώρα στα MotoGP, δεν θα χρειαζόταν να τερματίζει περισσότερο από τελευταίος και δεν θα χρειαζόταν να είναι ούτε ο καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο, ούτε ο πιο αγαπητός. Το γεγονός πως θα έκανε κάτι που δεν κάνουν οι άλλοι είναι αρκετό. Η διαφορά είναι πως ο Abraham δεν είναι ούτε φαντασμένος, ούτε υπερβολικός σε δηλώσεις, ούτε και επιδεικνύει τον πλούτο, όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε να συμβαίνει. Και έχει χτίσει το δικό του κοινό, έχει επίσης αρκετές χορηγίες ώστε να μην πληρώνει τα πάντα η πίστα του Brno, και τα δικά του συμβόλαια υποστήριξης και επικοινωνίας τα οποία και τινάχθηκαν στον αέρα. Μέχρι το 2020 θα ήταν σίγουρα στα MotoGP και δεν είχε κανέναν λόγο να βρίσκεται εκτός και για αργότερα. Εκεί που οι υπόλοιποι παίζουν μουσικές καρέκλες κάθε δύο χρόνια, εκείνος απλά περιμένει να τον ρωτήσουν αν θα έρθει στην ομάδα τους, μαζί με τα ωραία του λεφτά… Φέτος όμως η Dorna τις μουσικές καρέκλες τις έπαιξε επιλεκτικά και με ακουστικά, ώστε η μουσική να κόβεται από συγκεκριμένα αυτιά και όχι από όλους.

Ο Abraham έβγαλε μία σειρά από ιστορίες στο Instagram εξηγώντας πως δεν ήθελε να φύγει και δεν είναι δική του απόφαση, πράγμα που δεν χρειαζόταν και να εξηγήσει, ξέραμε όλοι πως αισθανόταν με βάση αυτές εδώ τις δηλώσεις του.

Λιγο αργότερο το Αυτοκινητοδρόμιο του Brno επιβεβαίωσε πως ο Abrahma σταματά. Μέσα σε αυτά τα χρόνια -είχε ξεκινήσει το 2005- ο Abraham δεν είχε κάποια νίκη, είχε φτάσει έως και έβδομος.

Η Avintia δεν έχει ακόμη ανακοινώσει τα πλάνα της, προφανώς όμως είναι κάτι που θα κάνει άμεσα αν θέλει ο Zarco να οδηγήσει αύριο Δευτέρα, στην Jerez…

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.