Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

MotoGP 2025, 9ος γύρος Mugello, Sprint - Νίκη για M.Marquez με Α.Marquez και F.Bagnaia πίσω του!

Καταστροφική εκκίνηση για το Ισπανό και εκπληκτικό "comeback"!
Marc MArquez Mugello 2025 Sprint
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

21/6/2025

Με μια εμφατική εμφάνιση ο M.Marquez πήρε την πρώτη του νίκη στο Mugello έπειτα από μία και πλέον 10ετία σε έναν αγώνα που ξεκίνησε επεισοδιακά για τον ίδιο.

Παίρνοντας την 100η pole της καριέρας του ο M.Marquez ξεκινούσε από την καλύτερη δυνατή θέση για να κερδίσει το Sprint. Ωστόσο ο αγώνας ξεκίνησε καταστροφικά για τον ίδιο που αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα λίγα δευτερόλεπτα πριν την εκκίνηση και αυτό φάνηκε και έπειτα δεν ήταν συγκεντρωμένος όταν έσβησαν τα φώτα -έπιασε τα κλιπόν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή!- χάνοντας πέντε θέσεις μέχρι την πρώτη στροφή, με τον F.Bagnaia να στρίβει πρώτος μπροστά στο κοινό της πατρίδας του, έχοντας πίσω του τον Alex Marquez και τον Fabio Quartararo!

Έπειτα όμως ο Ισπανός έβαλε το κεφάλι κάτω και ανέκτησε έδαφος πολύ γρήγορα περνώντας και τον Γάλλο στις πρώτες στροφές του πρώτου γύρου για να κολλήσει πίσω από τον αδερφό του με τους τρεις αναβάτες της Ducati να μάχονται σώμα με σώμα στον πρώτο γύρο και τον Alex να πέρνει προσωρινά τα ηνία στην αρχή του δεύτερου με τον Bagnaia πίσω του που έχασε σύντομα τη δεύτερη θέση από τον αποφασισμένο Μ.Marquez!

O Alex έδειξε ότι μπορεί να μείνει μπροστά από τον αδερφό του στην αρχή του δεύτερου γύρου φτιάχοντας και μια μικρή διαφορά, όμως ο Marc που ήδη είχε ανακτήσει την ψυχραιμία του μετά την επεισοδιακή εκκίνηση, εξάλειψε την διαφορά πυο τους χώριζε στον τρίτο γύρο και με την αρχή του 4ου, στο τέλος της μεγάλης ευθείας πέρασε τον Alex και δεν ξανακοίταξε πίσω του.

Ο Quartararo που βρέθηκε πίσω από τους τρεις πρώτους και προσπάθησε να μείνει εκεί έχοντας στην πλάτη του τον M.Vinales και τον P.Acosta (έπεσε στον δεύτερο γύρο) και τους δύο αναβάτες της VR46. Ωστόσο φάνηκε πολύ γρήγορα ότι δεν είναι δυνατό να γίνει με τον Γάλλο να μην έχει την σταθερότητα που επέδειξε στους προηγούμενους Sprint. Ο πρώτος που τον πέρασε ήταν ο Vinales στο τέλος του 4ου γύρου με τον di Giannantonio που τον ακολουθούσε να κάνει την κίνησή του στην αρχή του 5ου όπως έκανε και ο Morbidelli λίγο αργότερα, ενώ στον 6ο γύρο, ερχόμενος από πίσω, ο Bezzechi πέρασε τον Γάλλο και τον Morbidelli και έβαλε στον στόχο του και τον di Giannantonio. O Quartararo συνέχισε να χάνει θέσεις καθώς τον πέρασε και ο R.Fernandez για να τον ρίξει στην 9η θέση.

Μπροστά ο M.Marquez έλεγχε τον ρυθμό ανοίγοντας ελαφρώς την διαφορά του από τον Alex με τους δυο τους να απομακρύνονται περαιτέρω από τον Bagnaia που δεν μπόρεσε να ακολουθήσει έπειτα από τις μάχες στον πρώτο γύρο και ένα γύρο πριν το τέλος η θέση του Ιταλού απειλούνταν και από τον Maverick Vinales, ο οποίος συμβιβάστηκε τελικά με την τέταρτη θέση!

Έτσι ο M.Marquez έφτασε σε μια εύκολη νίκη, για όποιον δεν είδε την επεισοδιακή εκκίνηση του Sprint, με τον Alex δεύτερο και τον Bagnaia τρίτο. Έσπασε παράλληλα και το αρνητικό σερί που μετρούσε από το 2014, όταν και πήρε την τελευταία του νίκη στο Mugello ενώ έβαλε τέλος στο σερί νικών του Bagnaia που ήθελε μια τέταρτη νίκη μπροστά στο κοινό της πατρίδας του.

1

M. Marquez

Ducati Lenovo Team

19:31.416

 
 

2

 

 A. Marquez

BK8 Gresini Racing MotoGP

1.441

 
 
 
 

3

 

 F. Bagnaia

Ducati Lenovo Team

2.561

 
 
 
 

4

 

 M. Viñales

Red Bull KTM Tech3

3.099

 
 
 
 

5

 F. Di Giannantonio

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

4.139

 
 
 
 

6

 

 M. Bezzecchi

Aprilia Racing

6.391

 
 
 
 

7

F. Morbidelli

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

7.631

 
 
 
 

8

R. Fernandez

Trackhouse MotoGP Team

8.926

 
 
 
 

9

 

 F. Aldeguer

BK8 Gresini Racing MotoGP

10.361

 
 
 
 

10

 F. Quartararo

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

11.096

 
 
 
 

11

 

E. Bastianini 

Red Bull KTM Tech3

11.870

 
 
 
 

12

A. Ogura

Trackhouse MotoGP Team

12.930

 
 
 
 

13

M. Oliveira

Prima Pramac Yamaha MotoGP

13.916

 
 
 
 

14

J. Mir

Honda HRC Castrol

15.460

 
 
 
 

15

T. Nakagami

Honda HRC Castrol

17.038

 
 
 
 

16

J. Miller

Prima Pramac Yamaha MotoGP

20.031

 
 
 
 

17

L. Savadori

Aprilia Racing

20.729

 
 
 
 

18

A. Rins

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

24.661

 
 
 
 

19

S. Chantra

IDEMITSU Honda LCR

+31.53