Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

Noah Dettwiler-Moto3: Δεν θα συμμετέχει στο πρωτάθλημα του 2026 – Η ανακοίνωσή του

Αναρρώνει ακόμη από τον σοβαρό του τραυματισμό στη Μαλαισία - Ευχαριστεί την Sic58 Squadra Corse που τον περίμενε
Dettwiler
Από τον

Παύλο Καρατζά

4/12/2025

Δυστυχώς, αυτό που φοβόμασταν έγινε πραγματικότητα και ο Noah Dettwiler δεν θα μπορέσει να συμμετέχει στο πρωτάθλημα Moto3 του 2026 με τη Sic58 Squadra Corse, καθώς δεν έχει αναρρώσει από τους τραυματισμούς του μετά το τρομακτικό ατύχημα που είχε με τον Antonio Rueda στον γύρο αναγνώρισης του αγώνα της Μαλαισίας.

Τα καλά νέα είναι ότι o Noah Dettwiler έχει πλέον αφήσει πίσω του τα χειρότερα, βρίσκεται στον δρόμο της ανάρρωσης και ελπίζουμε να επιστρέψει σύντομα στα αγωνιστικά δρώμενα. Ο νεαρός αναβάτης που παραλίγο να χάσει τη ζωή του στη Μαλαισία δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον Paolo Simoncelli, ιδιοκτήτη της Sic58 Squadra Corse, ο οποίος, χωρίς να έχουν υπογράψει κάποιο συμβόλαιο, κρατούσε για αυτόν μια θέση στην ομάδα για την ερχόμενη σεζόν.

Παρακάτω αναλυτικά η ανακοίνωσή του:

Αγαπητοί φίλοι του μηχανοκίνητου αθλητισμού, υποστηρικτές και φίλοι,

Με χαρά σας ενημερώνω για την τρέχουσα κατάσταση της υγείας μου. Η αποκατάστασή μου πηγαίνει καλά και σημειώνω σημαντική πρόοδο. Ο στόχος είναι, φυσικά, η πλήρης ανάρρωση, και είμαι αποφασισμένος να το πετύχω αυτό με όλη μου τη δύναμη και αποφασιστικότητα. Επιθυμία μου είναι να επανέλθω σε φόρμα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και, φυσικά, να επιστρέψω στην πίστα. Το πρώτο σημαντικό βήμα ήταν να ξανακερδίσω τη σωματική μου ανεξαρτησία, κάτι που ήταν βασικός στόχος μετά από όσα συνέβησαν στη Μαλαισία.

Πριν από το ατύχημα, ήμουν πολύ ενθουσιασμένος για την ευκαιρία να αγωνιστώ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto3 την επόμενη σεζόν με την ομάδα SIC58 του Paolo Simoncelli. Ήταν ένα όνειρο που επρόκειτο να γίνει πραγματικότητα χάρη στη στήριξη των γονιών μου, του Paolo Simoncelli και της Sorpaso AG. Όμως, όπως όλοι ξέρετε, το ατύχημα συνέβη στις 26 Οκτωβρίου στη Sepang. Αυτό το γεγονός άλλαξε τα σχέδιά μου για το άμεσο μέλλον.

Ο Paolo Simoncelli έχει στηρίξει την οικογένειά μου κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου και συμφώνησε να με περιμένει να αναρρώσω. Είμαι εξαιρετικά ευγνώμων για τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη που μου έδειξε τόσο γενναιόδωρα. Θα ήθελα να εκφράσω την εγκάρδια ευγνωμοσύνη μου στον Paolo, τον Marco Grana και σε ολόκληρη την ομάδα SIC58.

Δυστυχώς, δεν είναι ακόμη σαφές πότε θα έχω πλήρως αναρρώσει. Επομένως, δεν θα ήταν σωστό να ξεκινήσω μια τόσο σημαντική πορεία χωρίς επαρκή βεβαιότητα.

Εύχομαι στον Paolo Simoncelli και στη SIC58 κάθε επιτυχία και ό,τι καλύτερο για το μέλλον.

Ένα πράγμα είναι σίγουρο: οι αγώνες με μοτοσυκλέτες είναι το πάθος μου, η ζωή μου και η δουλειά μου, και γι’ αυτό θα δώσω τα πάντα για να επιστρέψω στο 100% όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Τα τελευταία δύο χρόνια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto3 δεν ήταν εύκολα για μένα για πολλούς λόγους, αλλά θέλω να αφήσω το παρελθόν πίσω μου και να κοιτάξω θετικά προς το μέλλον. Χάρη στην υποστήριξη των αγαπημένων μου ανθρώπων, της Sorpaso AG και της νέας ομάδας μηχανικών μου, μπορώ να το κάνω αυτό με αυτοπεποίθηση. Μαζί αναζητούμε τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να επιστρέψω στην πίστα και να είμαι ανταγωνιστικός.

Θα σας κρατώ ενήμερους και μόλις έχω νέα σχετικά με την υγεία μου, θα σας ενημερώσω για τους νέους στόχους.

Σας αγκαλιάζω όλους, σας ευχαριστώ για τη μεγάλη σας υποστήριξη και σας αποχαιρετώ με ένα απόφθεγμα του Paolo Simoncelli που για μένα ενσωματώνει την ουσία του αθλήματος που αγαπώ:

“Η οδήγηση μοτοσυκλέτας δεν μπορεί να εξηγηθεί. Την αγαπάς, υποφέρεις, τη ζεις. Ακόμη κι όταν πονάει, δεν μπορούμε να μείνουμε μακριά της.”

Με εκτίμηση,

Noah Dettwiler