Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

MotoGP 2025, Malaysia, FP1: Ταχύτεροι Fermin Aldeguer και Ducati

Pecco Bagnaia και Joan Mir συμπλήρωσαν την πρώτη τριάδα - Με άστατο καιρό τα ελεύθερα δοκιμαστικά
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

24/10/2025

Ο Fermin Aldeguer ηγείται των πρώτων ελεύθερων δοκιμών για το MotoGP Μαλαισίας 2025 στην πίστα Sepang, οι οποίες τερματίστηκαν νωρίτερα λόγω ξαφνικής καταιγίδας.

Ο Ισπανός της BK8 Gresini Racing MotoGP ήταν 0,256 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Bagnaia, όταν η βροχή άρχισε να πέφτει την πίστα δέκα λεπτά πριν το τέλος.

Ο Bagnaia, ο οποίος φαινόταν να έχει δύο διαφορετικές εκδόσεις της GP25 στη δική του πλευρά του γκαράζ της Ducati, έκανε ένα δυνατό ξεκίνημα με τη μοτοσυκλέτα που θεωρήθηκε ως η “παλαιότερη”.

Τρίτος ήταν ο Joan Mir της Honda, με τον τον Pol Espargaro της KTM τέταρτο.

Ο Marco Bezzecchi της Aprilia, ανέβηκε στην πέμπτη θέση λίγο πριν την καταιγίδα, ξεπερνώντας τον Luca Marini της HRC.

Ο Alex Marquez ήρθε 7ος, ενώ είχε και πτώση. Ακολούθησαν οι αναβάτες της Yamaha Fabio Quartararo και Jack Miller, ο οποίος αντιμετώπισε μάλιστα τεχνικό πρόβλημα και είχε πτώση, με τον Pedro Acosta να συμπληρώνει την πρώτη δεκάδα.

Ο Raul Fernandez που κέρδισε στον προηγούμενο αγώνα, κατέλαβε μόλις την 19η θέση για την Trackhouse Aprilia.

Ο Augusto Fernandez που συμμετέχει ως wild card με τη Yamaha V4 και βρέθηκε στην 22η θέση, 2,7 δευτερόλεπτα από την κορυφή.

Η πιθανότητα βροχής θα παραμένει ως απειλή καθ' όλη τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου.

Παρακάτω και ο ταχύτερος χρόνος ανά αναβάτη:

Θέση

Αναβάτης

Χρόνος

1

Fermin Aldeguer

2'00.199s

2

Francesco Bagnaia

+0.256s

3

Joan Mir

+0.349s

4

Pol Espargaro

+0.382s

5

Marco Bezzecchi

+0.392s

6

Luca Marini

+0.403s

7

Alex Marquez

+0.521s

8

Fabio Quartararo

+0.534s

9

Jack Miller

+0.607s

10

Pedro Acosta

+0.664s

11

Franco Morbidelli

+0.964s

12

Brad Binder

+1.062s

13

Ai Ogura

+1.076s

14

Johann Zarco

+1.114s

15

Enea Bastianini

+1.139s

16

Miguel Oliveira

+1.200s

17

Fabio Di Giannantonio

+1.266s

18

Alex Rins

+1.380s

19

Raul Fernandez

+1.558s

20

Michele Pirro

+2.197s

21

Lorenzo Savadori

+2.639s

22

Augusto Fernandez

+2.753s

23

Somkiat Chantra

+2.786s