MotoE Cup 2019 - Sachsenring: Κόκκινη αντί για καρό σημαία!

Πέντε γύροι με μπόλικο θέαμα
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

8/7/2019

Η Moto3 είναι η κατηγορία που παραδοσιακά σηματοδοτεί την έναρξη της δράσης σε κάθε αγωνιστικό τριήμερο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος MotoGP, όμως φέτος στο Sachsenring ήταν ο αγώνας του MotoE Cup που είχε την τιμή. Έτσι, έδωσε την ευκαιρία σε αυτούς που έχουν πάρει με κακό μάτι την έλευση των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών στους αγώνες, να χουζουρέψουν λίγο περισσότερο στο κρεβάτι τους πριν σηκωθούν για να παρακολουθήσουν τους υπόλοιπους αγώνες. Όμως, η αλήθεια είναι πως ο αγώνας των ηλεκτρικών ήταν εξίσου συναρπαστικός και γεμάτος θέαμα. Ο ήχος των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών μπορεί να μην ανατριχιάζει τους θεατές, όπως οι μοτοσυκλέτες της κορυφαίας κατηγορίας, κάτι το οποίο σχολιάστηκε και από πολλούς αναβάτες, όμως δεν είναι ανύπαρκτος. Στην πραγματικότητα ο ήχος που κάνουν οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες θυμίζει ηλεκτρικές υπερταχείες, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τις "κανονιές" των MotoGP. Η διοργάνωση απ' τη πλευρά της, για να δώσει περισσότερο ενδιαφέρον στον αγώνα, φρόντισε να επιστρατεύσει αρκετούς από τους παλιότερους αναβάτες των GP -ακι όχι μόνο- για να οδηγήσουν τις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες της Energica, φέρνοτνας μαζί τους και την αίγλη του παρελθόντος.

Η εκκίνηση του αγώνα ήταν εντυπωσιακή με τον Niki Tuuli να μην εκμεταλλεύεται το πλεονέκτημα της pole position και τον Bradley Smith να ηγείται του αγώνα. Ο Tuuli μετά από πολλές μάχες στον τρίτο και τέταρτο γύρο κατάφερε να τεθεί επικεφαλής του αγώνα, ενώ ο ρυθμός των περισσότερων αναβατών ήταν στο 1:28. Ένας χρόνος αντίστοιχος με αυτόν που έκανε ο Max Biaggi πριν από 15 χρόνια στην ίδια πίστα όταν αγωνιζόταν στην κορυφαία κατηγορία του πρωταθλήματος…  Ο αγώνας όμως έληξε πρόωρα λόγω της πτώσης του Savadori στην όγδοη στροφή, με τη μοτοσυκλέτα του να καρφώνεται στο φουσκωτό προστατευτικό μετά το τέλος της αμμοπαγίδας. Οι κόκκινες σημαίες σηκώθηκαν και με πάνω απ’ το μισό του αγώνα να έχει συμπληρωθεί (πέντε από τους επτά γύρους), θεωρήθηκε λήξας. Ο Niki Tuuli έγραψε ιστορία, αποτελώντας τον πρώτο αναβάτη που νίκησε στους αγώνες του MotoE Cup, ενώ ο Bradley Smith ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου. Ο Mike Di Meglio ανέβηκε στο τρίτο σκαλί και οι Hector Garzo και Matteo Ferrari ολοκλήρωσαν τη πεντάδα, τερματίζοντας τέταρτος και πέμπτος αντίστοιχα. Ο Alex de Angelis κατέκτησε την έκτη θέση μετά τις μάχες που είχε με τον Xavier Simeon, ο οποίος τελικά τερμάτισε πίσω του. Ο Eric Granado παρά το γεγονός οτι ξεκίνησε απ' τη πρώτη σειρά του grid βρέθηκε στην όγδοη θέση, ενώ ο Sete Gibernau την ώρα που σηκώθηκαν οι κόκκινες σημαίες ήταν ένατος και ουσιαστικά κέρδισε τέσσερεις θέσεις. Τη δεκάδα έκλεισε ο Nicolas Terol. Όπως μπορείτε να δείτε και εδώ, ο επόμενος αγώνας του Κυπέλλου θα πραγματοποιηθεί τον Αύγουστο στην Αυστρία, που είναι ο δεύτερος αγώνας των GP μετά το καλοκαιρινό διάλειμμα.

Ετικέτες

MotoGP-Yamaha: Σε τέλμα η εξέλιξη της V4 για τους Ιάπωνες

Τα αποτελέσματα δεν είναι πολύ θετικά με τη μοτοσυκλέτα να υπολείπεται ακόμη σημαντικά έναντι της M1
v4
Από τον

Παύλο Καρατζά

27/10/2025

Ο Augusto Fernandez παραδέχτηκε ότι το νέο πρωτότυπο V4 της Yamaha δεν έδειξε βελτίωση στη Μαλαισία σε σχέση με το Misano μετά από ένα δύσκολο Σαββατοκύριακο στο Sepang: “Χρειαζόμαστε κάτι άλλο”.

Κάνοντας τη δεύτερη εμφάνισή της σε GP μετά το ντεμπούτο του τον Σεπτέμβριο στο Misano, η πρωτότυπη V4 μοτοσυκλέτα δεν έδειξε ιδιαίτερη πρόοδο, ίσως λίγο περισσότερο σε ρυθμό κυρίως αγώνα. Γεγονός είναι πάντως ότι έμεινε πολύ πίσω από την εν σειρά 4κύλινδρη M1 της Yamaha, ενώ αναμενόμενα η απόδοσή της δεν μπορεί να συγκριθεί ακόμη με τις υπόλοιπες V4.

Ο Fernandez ήταν πολύ μακριά από την κορυφή, με διαφορά +25,412 δευτερόλεπτα στο Sprint και +47,060 δευτερόλεπτα στο Grand Prix. Στο Misano, οι διαφορές ήταν +27,893 δευτερόλεπτα και +61,504 δευτερόλεπτα, αντίστοιχα.

Η διαφορά από τον πιο αργό από τους μόνιμους αναβάτες της Yamaha με εν σειρά κινητήρα ήταν +7,7 δευτερόλεπτα (Alex Rins) στο Sprint δέκα γύρων και 21,9 δευτερόλεπτα (Jack Miller) στο Grand Prix.

Επίσης, η V4 κατέγραψε μέγιστη ταχύτητα 329,2 km/h, σε σύγκριση με τα 341,7 χλμ./ώρα του Pedro Acosta της KTM, με την τελική ταχύτητα των υπόλοιπων αναβατών της Yamaha να κυμαίνεται από 333,3 χλμ./ώρα (Fabio Quartararo) έως 336,4 χλμ./ώρα (Jack Miller).

Ο Fernandez δήλωσε “Δύσκολο Σαββατοκύριακο για εμάς. Ξεκινήσαμε το Σαββατοκύριακο χειρότερα από ό,τι τελειώσαμε στο Misano, οπότε νιώθαμε ότι έπρεπε να ξεκινήσουμε ξανά να ανακαλύπτουμε τι χρειαζόμασταν για να βρούμε ξανά τη βάση. Το θετικό είναι ότι με όλη τη δουλειά που έχουμε κάνει, είμαστε τώρα στο ίδιο σημείο με το πώς τελειώσαμε τον αγώνα στο Misano. Μπορούμε να πούμε ότι το θετικό είναι μόνο αυτό, γιατί έχουμε μια σαφή κατεύθυνση να ακολουθήσουμε τουλάχιστον για την επόμενη δοκιμή και τον επόμενο αγώνα στη Βαλένθια. Αλλά χρειαζόμαστε εξαρτήματα, χρειαζόμαστε κάτι άλλο. Επειδή κάναμε ό,τι μπορούσαμε με αυτά που έχουμε, από πλευράς ρυθμίσεων. Έτσι, τουλάχιστον έχουμε μια κατεύθυνση να ακολουθήσουμε, αλλά τώρα χρειαζόμαστε τους μηχανικούς να εργαστούν σε νέα πράγματα και να ακολουθήσουν αυτήν την κατεύθυνση”.

Η επόμενη εμφάνιση του δοκιμαστή της Yamaha V4 με wild card είναι προγραμματισμένη για τον τελευταίο αγώνα της σεζόν στη Βαλένθια.