MotoGP – Aragon

Η πρώτη μέρα των δοκιμών

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

22/9/2017

Φέτος, είναι ίσως η χρονιά που οι αναβάτες των MotoGP έχουν φάει… τόσο νερό. Η πρώτη μέρα των δοκιμών στην ισπανική πίστα δεν ξέφυγε από τον γενικότερο κανόνα, και προβλημάτισε ιδιαίτερα ομάδες και αναβάτες που αναγκάστηκαν να οδηγήσουν σε συνθήκες που δεν ήταν σταθερές. Μπορεί κάποια στιγμή η βροχή να σταμάτησε, αλλά υπήρχαν κομμάτια στην πίστα που σήκωναν σπρέι στο πέρασμα των μοτοσυκλετών και άλλα που κόντευαν να στεγνώσουν. Τελικά, όλοι τους αποφάσισαν να παραμείνουν με βρόχινα ελαστικά –οι περισσότεροι με τις μαλακές γόμες, ειδικά στα FP1- με τον Marquez να ξεκινά τις δοκιμές ως ο γρηγορότερος αναβάτης, με τον Pedrosa να ακολουθεί στον πίνακα των χρόνων, δείχνοντας από νωρίς ότι παίζει πολύ δυνατά στην Aragon παρά τις δύσκολες συνθήκες. Εξαιρετική επίδοση στα FP1 είχε και ο Joann Zarco, ο οποίος έγραψε χρόνο πίσω από τους δύο αναβάτες της Repsol Honda, αλλά η είδηση ήταν αλλού.

Ανάμεσα στους αναβάτες που βγήκαν να δοκιμάσουν την βρεγμένη πίστα ήταν και ο Valentino Rossi, ο οποίος οδήγησε για οκτώ γύρους συνολικά στο πρώτο session γράφοντας τον 18^ο χρόνο στην κατάταξη, μόλις 22 μέρες μετά το ατύχημα που είχε κατά την διάρκεια προπόνησης με endurο. Μάλιστα, στην συνέντευξη τύπου που προηγήθηκε των δοκιμαστικών, ο ίδιος δήλωσε πως "ήθελα να επιστρέψω το συντομότερο δυνατόν, γιατί αυτό είναι που μ' αρέσει να κάνω κι αυτό θέλω να κάνω." Συνέχισε λέγοντας πως δεν είναι η μικρή βαθμολογική διαφορά στο πρωτάθλημα που τον έκανε να επιστρέψει, αλλά το ότι θεωρεί πως όσο πιο σύντομα επιστρέψει πάνω σε μια MotoGP μοτοσυκλέτα, τόσο πιο γρήγορα θα αναρρώσει!

Στα δεύτερα ελεύθερα δοκιμαστικά, ο Pedrosa επιβεβαίωσε με τον καλύτερο τρόπο τον γρήγορο ρυθμό του, επικρατώντας καθολικά στην πίστα, όντας και ο μοναδικός αναβάτης που κατέβηκε κάτω από τα δύο λεπτά. Πίσω του ήταν ο Jorge Lorenzo, σχεδόν μισό δευτερόλεπτο πιο αργός, ενώ τρίτος για άλλη μα φορά ήταν ο Zarco, τον οποίο φαίνεται να ευνοούν ιδιαίτερα οι βρεγμένες συνθήκες στην πίστα. Η έκπληξη ήταν η επίδοση του Karel Abraham με την δορυφορική Ducati της Pull&Bear Aspar, ο οποίος ήταν πέμπτος, μόλις 13 χιλιοστά του δευτερολέπτου πιο αργός από τον Marquez που ήταν στην τέταρτη θέση. Χαρακτηριστικό πάντως ήταν πως παρά τη βρεγμένη άσφαλτο και την επιλογή των βρόχινων ελαστικών ξανά, οι χρόνοι στην πλειοψηφία των αναβατών ήταν βελτιωμένοι. Τα μεγαλύτερα προβλήματα όμως φαίνεται πως τα αντιμετώπισε η εργοστασιακή ομάδα της Movistar Yamaha, καθώς εκτός από τον Rossi που είναι τραυματίας και βρέθηκε στην 20^η θέση, ο έτερος αναβάτης της ομάδας, Maverick Vinales, δεν κατάφερε κάτι καλύτερο από την 17^η θέση στην κατάταξη, όντας μάλιστα λιγότερο από τρία δέκατα ταχύτερος από τον ομόσταυλό του.

Αποτελέσματα FP2

1. Dani Pedrosa ESP Repsol Honda (RC213V) 1m 59.858s [Lap 8/10] 324km/h (Max)
2. Jorge Lorenzo ESP Ducati Team (GP17) 2m 00.072s +0.214s [10/12] 325km/h
3. Johann Zarco FRA Monster Yamaha Tech3 (YZR-M1)* 2m 00.320s +0.462s [16/16] 323km/h
4. Marc Marquez ESP Repsol Honda (RC213V) 2m 00.459s +0.601s [7/9] 326km/h
5. Karel Abraham CZE Pull&Bear Aspar (GP15) 2m 00.471s +0.613s [13/15] 326km/h
6. Cal Crutchlow GBR LCR Honda (RC213V) 2m 00.482s +0.624s [11/13] 328km/h
7. Sam Lowes GBR Factory Aprilia Gresini (RS-GP)* 2m 00.585s +0.727s [10/11] 319km/h
8. Andrea Dovizioso ITA Ducati Team (GP17) 2m 00.962s +1.104s [4/6] 324km/h
9. Aleix Espargaro ESP Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 2m 01.015s +1.157s [5/7] 322km/h
10. Pol Espargaro ESP Red Bull KTM Factory (RC16) 2m 01.042s +1.184s [8/10] 327km/h
11. Alvaro Bautista ESP Pull&Bear Aspar (GP16) 2m 01.103s +1.245s [13/16] 328km/h
12. Jack Miller AUS EG 0,0 Marc VDS (RC213V) 2m 01.149s +1.291s [3/7] 322km/h
13. Bradley Smith GBR Red Bull KTM Factory (RC16) 2m 01.350s +1.492s [11/14] 322km/h
14. Andrea Iannone ITA Suzuki Ecstar (GSX-RR) 2m 01.471s +1.613s [10/11] 322km/h
15. Mika Kallio FIN Red Bull KTM Factory (RC16) 2m 01.492s +1.634s [12/12] 326km/h
16. Scott Redding GBR Octo Pramac (GP16) 2m 01.516s +1.658s [10/11] 325km/h
17. Maverick Viñales ESP Movistar Yamaha (YZR-M1) 2m 01.632s +1.774s [12/12] 324km/h
18. Jonas Folger GER Monster Yamaha Tech3 (YZR-M1)* 2m 01.745s +1.887s [13/14] 325km/h
19. Danilo Petrucci ITA Octo Pramac (GP17) 2m 01.810s +1.952s [9/14] 328km/h
20. Valentino Rossi ITA Movistar Yamaha (YZR-M1) 2m 01.917s +2.059s [6/13] 321km/h
21. Alex Rins ESP Suzuki Ecstar (GSX-RR)* 2m 02.077s +2.219s [15/16] 323km/h

Ετικέτες

motogp

Dani Pedrosa

valentino rossi

Ducati

Yamaha YZR-M1

https://bit.ly/MOTO_673

Race News

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.