MotoGP Aragon 2019: Εξωγήινος Marquez

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θριάμβου
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

22/9/2019

Η πίστα της Aragon συνέχισε και την Κυριακή να προσφέρει περίεργες συνθήκες, τουλάχιστον το πρωί, μιας και η διαδικασία του warm up έγινε με βρεγμένη άσφαλτο, όπου ο Maverick Vinales ήταν ταχύτερος όλων, με τον Cal Crutchlow να ακολουθεί. Το σκηνικό όμως ήταν διαφορετικό την ώρα του αγώνα, με την θερμοκρασία να έχει ανέβει και την πίστα να είναι στεγνή, αλλά μια σχετικά απειλητική συννεφιά ανάγκασε τις ομάδες να έχουν σε ετοιμότητα τις μοτοσυκλέτες με τις βρόχινες ρυθμίσεις.

Μετά και τις δύο προηγούμενες μέρες των δοκιμών, το μεγάλο φαβορί ήταν αδιαμφισβήτητα ο Marc Marquez (ο οποίος «γιόρτασε» τις 200 εκκινήσεις του στα GP), με το ενδιαφέρον όλων να είναι συγκεντρωμένο για τις άλλες δύο θέσεις του βάθρου. Η εκκίνηση του αγώνα γύρων δεν είχε κάποιο μεγάλο δράμα, με τον Marquez να προσπαθεί να χτίσει μια καλή διαφορά με το «καλημέρα». Πριν συμπληρωθεί ο πρώτος γύρος είχαμε ήδη την πρώτη πτώση, αυτή του Franco Morbidelli που έπεσε θύμα της επιθετικής κίνησης του Rins, ενώ ο Ισπανός πρωταθλητής συμπλήρωσε τον πρώτο γύρο με πάνω από ένα δευτερόλεπτο διαφορά από τους υπόλοιπους!

Ο Miller είχε εν τω μεταξύ ανέβει στην δεύτερη θέση, με τους Vinales και Quartararo να μάχονται για την τρίτη, με τον εξαιρετικό Aleix Espargaro, την ευχάριστη έκπληξη των δοκιμαστικών, που παρέμενε στην πέμπτη θέση μπροστά από τον Rossi. Κι αφού όλοι έβλεπαν τον Marquez να κερδίζει σχεδόν ένα δευτερόλεπτο στον γύρο, τα βλέμματα όλων ήταν στραμμένα στην μάχη της τρίτης θέσης, αλλά και λίγο πιο πίσω για την πέμπτη θέση ανάμεσα στους Espargaro, Rossi και Dovizioso, με τον τελευταίο μάλιστα να πετυχαίνει και νέο ρεκόρ τελικής ταχύτητας.

Με 18 γύρους να απομένουν, ο Vinales έκανε την κίνησή του στον Quartararo και έβαλε στόχο τον Miller, τον οποίο και πλησίασε πολύ γρήγορα. Εξίσου γρήγορα ο «Top Gun» άφησε τον αναβάτη της Ducati πίσω του, με ένα τρομερό πέρασμα από εξωτερική μεταξύ τέταρτης και πέμπτης στροφής. Ο Dovizioso εν τω μεταξύ με συνεχόμενους γρήγορους γύρους και όντας στην πέμπτη θέση, πλησίασε το γκρουπ των αναβατών που πάλευαν για μια θέση στο βάθρο. Εκμεταλλευόμενος την υψηλή τελική της μοτοσυκλέτας του πέρασε τέταρτος μπροστά από τον Quartararo, με ένα τρενάκι πέντε αναβατών να σχηματίζεται και το οποίο δεν μπορούσε να ακολουθήσει ο Rossi που είχε πέσει στην όγδοη θέση πίσω από τον Crutchlow.

Ωραίες μάχες όμως δίνονταν και για τις θέσεις «11» μέχρι «9», με τον Petrucci να προσπαθεί να αποκρούσει τις επιθέσεις του Rins και τον Iannone να οδηγεί επιθετικά την Aprilia στην κόντρα του με τον Oliveira και την ΚΤΜ.

Εννέα γύρους πριν την πτώση της καρό σημαίας, ο Dovizioso κατάφερε επιτέλους να περάσει τον Miller, «σημαδεύοντας» πλέον τον Vinalles, στην προσπάθειά του για τον καλύτερο δυνατό τερματισμό, μιας και όπως προαναφέραμε, ο Marquez ήταν μόνος του, μπροστά σε έναν άλλο αγώνα… Η μάχη για την έκτη θέση ήταν επίσης ενδιαφέρουσα, κυρίως για το γεγονός ότι συμμετείχε σ’ αυτή ο Aleix Espargaro με την Aprilia απέναντι στην Honda του Cal Crutchlow.

Οι τελευταίοι πέντε γύροι του αγώνα έδειχναν ότι θα είχαμε θέαμα στις κόντρες για την δεύτερη θέση, αφού ο Dovizioso είχε μικρύνει την διαφορά του με τον Vinalles σε κάτι λιγότερο από μισό δευτερόλεπτο. Ο Dovi επιβεβαίωσε τις προβλέψεις και πριν μπει στον προτελευταίο γύρο είχε ήδη περάσει μπροστά από τον Vinales. Ο Ισπανός δεν μπόρεσε να ανταγωνιστεί την μεγάλη διαφορά στην τελική ταχύτητα, γεγονός που έδωσε το δικαίωμα και στον Jack Miller να επιτεθεί στον εργοστασιακό αναβάτη της Yamaha. Στον τελευταίο γύρο ο Miller πέρασε μπροστά, με τον Vinales να τα δίνει όλα προκειμένου να μην χάσει το βάθρο.

Η δύναμη όμως του κινητήρα είναι κάτι που δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί και τελικά η Ducati κατάφερε να έχει δύο μοτοσυκλέτες της στο πόντιουμ. Ο Vinales τερμάτισε τέταρτος, με τους Quartararo, Cruthlow και Espargaro να ακολουθούν, ενώ ο Rossi με τον Rins και τον Nakano συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα. Για άλλον έναν αγώνα ο Lorenzo ήταν απογοητευτικός τερματίζοντας εκτός της βαθμολογούμενης δεκαπεντάδας, ενώ στα highlights του αγώνα αξίζει να μπει η επίδοση των δύο Aprilia.

MotoGP-Ducati : Στο Borgo Panigale το Triple Crown

Μετά το πρωτάθλημα Αναβατών και εκείνο των Κατασκευαστών ήρθε και των Ομάδων
Ducati Triple Crown
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

7/10/2025

Παρά το δύσκολο Σαββατοκύριακο στο Mandalika, με τον τραυματισμό του Marc Marquez και τη διπλή εγκατάλειψη του Bagnaia, η εργοστασιακή ομάδα του Borgo Panigale κατέκτησε και τον τίτλο Ομάδων, ολοκληρώνοντας την τριπλή της στέψη.

Ο Alex Marquez διατηρεί τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα οδηγών, απομακρυνόμενος κατά 88 βαθμούς από τον Pecco Bagnaia. Ο Bezzecchi έχασε την ευκαιρία να πλησιάσει και παραμένει τέταρτος, 20 βαθμούς πίσω.

Ο Marc Marquez, παρά τον τραυματισμό του στην Ινδονησία, παραμένει κυρίαρχος ως πρωταθλητής του 2025 με 545 βαθμούς, αφήνοντας τον μικρότερο αδελφό του Alex Marquez στους 362. Ο Pecco Bagnaia με 274 βαθμούς κρατά την τρίτη θέση, ενώ ο Marco Bezzecchi με 254 βρίσκεται τέταρτος.

Κατάταξη Οδηγών

Θέση

Οδηγός

Ομάδα

Βαθμοί

1

Marc Marquez

Ducati Team

545

2

Alex Marquez

Gresini Racing

362

3

Francesco Bagnaia

Ducati Team

274

4

Marco Bezzecchi

Aprilia Racing Team

254

5

Pedro Acosta

Red Bull KTM Factory Racing

215

6

Franco Morbidelli

Team VR46

207

7

Fabio Di Giannantonio

Team VR46

191

8

Fermin Aldeguer

Gresini Racing

181

9

Fabio Quartararo

Yamaha Factory Racing

158

10

Johann Zarco

Team LCR

128

 

Κατάταξη Κατασκευαστών

Θέση

Κατασκευαστής

Βαθμοί

1

Ducati

646

2

Aprilia

308

3

KTM

280

4

Honda

236

5

Yamaha

190

 

Κατάταξη Ομάδων

Θέση

Ομάδα

Χώρα

Βαθμοί

1

Ducati Team

Ιταλία

819

2

Gresini Racing

Ιταλία

543

3

Team VR46

Ιταλία

398

4

Red Bull KTM Factory Racing

Αυστρία

333

5

Aprilia Racing Team

Ιταλία

296

6

Yamaha Factory Racing

Ιαπωνία

209

7

Honda HRC

Ιαπωνία

185

8

Trackhouse Racing Team

Ηνωμένες Πολιτείες

182

9

Tech 3

Γαλλία

177

10

Team LCR

Μονακό

134

 

Με αυτόν τον πολυεπίπεδο θρίαμβο της, η Ducati επιβεβαιώνει την απόλυτη κυριαρχία της στο MotoGP, κατακτώντας τους τρεις μεγάλους τίτλους της χρονιάς, αναβατών, κατασκευαστών και ομάδων.