MotoGP Αυστραλία Sprint: Νίκη Bezzecchi σε αγώνα που ξεχώρισε ο Fernandez

Αυστραλία χωρίς γλάρο δεν γίνεται
MotoGP Αυστραλία Sprint: Νίκη Bezzecchi σε αγώνα που ξεχώρισε ο Fernandez
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/10/2025

Ο καιρός προσπάθησε να τα χαλάσει στην αρχή αλλά έκανε την χάρη να μας δώσει έναν αγώνα χωρίς καιρικά προβλήματα, με την ευχή τώρα να ανανεώνεται για αύριο, όπου ελπίζουμε όλοι να έρθει η αλλαγή στις προγνώσεις, μετριάζοντας τις δυνατές ριπές που αναμένονται.

Κλασσική περίπτωση επίσης για Phillip Island είχαμε άλλη μία σύγκρουση μοτοσυκλέτας με γλάρο. Στους πρώτους γύρους που τα πουλιά είχαν βρει την ευκαιρία να ξεκουραστούν στην πίστα, που ήταν ήρεμη πριν την εκκίνηση, ο κίνδυνος μία σύγκρουσης αυξάνεται κατακόρυφα. Αυτή τη φορά ήταν στον γύρο προθέρμανσης, όταν ο Bezzecchi χτύπησε δύο γλάρους με τον έναν να μένει στο πιρούνι της μοτοσυκλέτας.

Ο Quartararo δεν κατάφερε να κάνει την διαφορά από την pole position, συνήθως αντέχει μερικούς γύρους, αλλά σήμερα δεν κατάφερε να πετύχει ούτε την πρώτη στροφή. Ο Alex Marquez προσπάθησε να κρατήσει την Ducati στην κορυφή έναντι των Aprilia και KTM που έβλεπαν πως έχουν μία εξαιρετική ευκαιρία: Να κυνηγήσουν την νίκη τώρα που λείπει ο Marc Marquez.

Ο Fernandez από την πρώτη στιγμή έκανε την κίνησή του και στην δεύτερη στροφή πήρε την πρωτιά του αγώνα κρατώντας τον Bezzecchi πίσω που επίσης, πέρασε εύκολα τον Alex Marquez. Πριν κλείσει ο πρώτος γύρος είχαμε ήδη δει τις προσπεράσεις στις πρώτες θέσεις που θα καθόριζαν τους επόμενους γύρους.

Ο Miller που ξεκινούσε από την πρώτη σειρά στον αγώνα της έδρας του, έμεινε στην 4η θέση με τον Quartararo να χάνει θέση και από τον Acosta, κρατώντας στην αρχή του 2ου γύρου την 6η θέση.

Ο Bagnaia ήταν απογοητευτικός, με τον αγώνα της Ινδονησίας να είναι μία παύση στον δρόμο της επιτυχίας που χάραξε στην Ιαπωνία, γιατί η πίστα εκεί είναι ιδιαίτερη και καθόλου φιλόξενη για την Ducati, θα περίμενε κανείς να δει μία καλύτερη προσπάθεια από τον δεύτερο εργοστασιακό αναβάτη των Ιταλών. Δυστυχώς πάλευε με ζητήματα ρυθμίσεων στην μοτοσυκλέτα του καταλήγοντας να γυρνά τελευταίος μαζί με τον Pirro.

Ο Pol Espargaro, Fabio Di Giannantonio, Fermin Aldeguer και Brad Binder ήταν τελικά εκείνοι που συμπλήρωναν την δεκάδα μετά τον Γάλλο, μέχρι που ο Νοτιοαφρικάνος έπεσε, δίνοντας την θέση του στον Luca Marini.

Οι Aprilia εμπρός έκαναν την διαφορά ανοίγοντας την ψαλίδα από τους υπόλοιπος με τον Fernandez να μην προστατεύει τα ελαστικά του και τον Bezzecchi να ορμά για την πρώτη θέση, κάνοντας το λάθος και ανοίγοντας γραμμή, χωρίς όμως να κινδυνέψει να χάσει και την δεύτερη θέση, από την διαφορά που είχε ήδη χτιστεί.

Πολύ γρήγορα φόρτωσαν δευτερόλεπτα διαφοράς οι δύο Aprilia, σε σημείο που αν ο Bezzecchi είχε τώρα στον Sprint την υποχρέωση των δύο μεγαλύτερων γύρων, θα μπορούσε να συνεχίσει να ελπίζει για το βάθρο.

Ο Alex Marquez έδειχνε όπως όχι μόνο δεν μπορεί να ακολουθήσει αλλά δεν θα μπορεί και να προστατέψει την θέση του και πράγματι οι επιθέσεις από Miller και Acosta ήρθαν και έμειναν με την μορφή μόνιμης πίεσης σε κάθε στροφή.

Τελικά στον 7ο γύρο ο Acosta βρήκε την ευκαιρία και πέρασε και τους δύο μαζί ανεβαίνοντας στην 3η θέση. Ο Quartararo συνέχισε να χάνει θέσεις και ο Di Giannantonio φαινόταν τώρα πως θα ανέβει ψηλότερα.

Στην 2η στροφή του 10ου γύρου ο Bezzecchi καταφέρνει να κάνει εκείνο που είχε προσπαθήσει νωρίτερα χάνοντας χρόνο. Περνά τον Fernandez και μένει εμπρός κάνοντας αμέσως και την διαφορά. Είχε καλύτερο ρυθμό ενώ ταυτόχρονα ο νεότερος αναβάτης με την παραπλήσια μοτοσυκλέτα είχε εξαντλήσει εκείνο το περιθώριο του πίσω ελαστικού στο οποίο αισθανόταν άνετος.

Οι δύο πρώτες θέσεις είχαν μόλις κλειδώσει και ήταν της Aprilia, ο Miller τώρα θα έχανε επίσης ένα βάθρο μέσα στην έδρα του για μικρή διαφορά από τον Acosta, έναν από τους πιο δύσκολους αναβάτες να προσπεράσει κανείς.

Ο Di Giannantonio αφότου κατάφερε τον Quartararo, επικεντρώθηκε στον Alex Marquez και πέρασε και εκείνον.

Αύριο που ο Bezzecchi θα πρέπει να κάνει δύο πιο αργούς γύρους, μία σειρά από αναβάτες θα παλέψουν για μία ευκαιρία να μείνουν στην ιστορία, γιατί κάθε νίκη στα MotoGP είναι ένα ιστορικό γεγονός. Οι αριθμοί δεν μεταφέρουν έτσι και αλλιώς την ιστορία η οποία και ξεχνιέται με τον καιρό, οπότε αύριο που θα λείπει ο αναβάτης με τις περισσότερες νίκες φέτος και πρωταθλητής, ο δεύτερος ταχύτερος θα έχει να εκτελέσει μία σημαντική σε χρόνο ποινή και ο τρίτος δεν δείχνει πως έχει βρει τον εαυτό του και την μοτοσυκλέτα, μία σειρά από αναβάτες θα παλέψουν για την συγκυρία αυτή που δύσκολα θα πετύχουν ξανά.

 

ΘΕΣΗ

No.

ΑΝΑΒΑΤΗΣ

ΜΟΤΟ

ΧΡΟΝΟΣ

1

72

Marco Bezzecchi

Aprilia

19:03.971

2

25

Raul Fernandez

Aprilia

3.149

3

37

Pedro Acosta

KTM

5.310

4

43

Jack Miller

Yamaha

5.376

5

49

Fabio Di Giannantonio

Ducati

5.416

6

73

Alex Marquez

Ducati

6.109

7

20

Fabio Quartararo

Yamaha

8.706

8

10

Luca Marini

Honda

8.938

9

44

Pol Espargaro

KTM

9.252

10

23

Enea Bastianini

KTM

9.752

11

36

Joan Mir

Honda

10.231

12

5

Johann Zarco

Honda

12.104

13

42

Alex Rins

Yamaha

12.132

14

88

Miguel Oliveira

Yamaha

17.494

15

21

Franco Morbidelli

Ducati

18.967

16

79

Ai Ogura

Aprilia

19.784

17

32

Lorenzo Savadori

Aprilia

25.185

18

35

Somkiat Chantra

Honda

28.945

19

63

Francesco Bagnaia

Ducati

32.408

20

51

Michele Pirro

Ducati

35.523

ΠΤΩΣΕΙΣ / ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ

 

54

Fermin Aldeguer

Ducati

14:49.140

 

33

Brad Binder

KTM

01:35.334

 

Hervé Poncharal: Ένας μικρός απολογισμός μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP

Ο ιδρυτής της Tech3 μιλά για την εξέλιξη του MotoGP, την ασφάλεια, τους νέους επενδυτές και το μέλλον του θεσμού
Poncharal
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/10/2025

Μετά την ανακοίνωση της εξαγοράς της Red Bull KTM Tech3 από τον Guenther Steiner, ο Hervé Poncharal, ο άνθρωπος που ίδρυσε την ομάδα το 1989, κάνει τον απολογισμό μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP.

Ο Poncharal υπήρξε από τους σημαντικότερους παράγοντες του paddock. Ιδιοκτήτης και επικεφαλής ομάδας, αλλά και πρόεδρος της IRTA από το 2005 έως το 2025, υπηρέτησε τον θεσμό σε όλα τα επίπεδα. Πριν ιδρύσει την Tech3, ξεκίνησε την πορεία του δίπλα στον Jean-Louis Guillou της Honda Γαλλίας, στη "χρυσή" εποχή των ’70s και ’80s.

Από το 1989, η Tech3 υπήρξε σύμβολο του "rock-and-roll" πνεύματος του MotoGP: ανεξάρτητη ομάδα, με οικογενειακό χαρακτήρα αλλά και σημαντικές επιτυχίες. Στη σέλα της πέρασαν ονόματα όπως οι Kocinski, Jacque, Nakano, Edwards, Toseland, Crutchlow, Dovizioso, Zarco, Bastianini και Viñales. Η πώληση στον Steiner και σε Αμερικανούς επενδυτές σηματοδοτεί όχι μόνο το τέλος μιας εποχής, αλλά και μια νέα σελίδα για το MotoGP.

Από τα ’80s μέχρι σήμερα

"Όταν ξεκινούσαμε, το μόνο που θέλαμε ήταν να ζούμε από το πάθος μας. Δεν είχαμε καν σίγουρη συμμετοχή σε κάθε αγώνα. Ούτε μόνιμα passes, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε νερό στο paddock. Παρ’ όλα αυτά, ζούσαμε το όνειρο", θυμάται ο Poncharal.

Poncharal

Η μάχη για την ασφάλεια

"Η πρώτη μας προτεραιότητα ήταν η ασφάλεια. Πιέσαμε για μεγαλύτερες ζώνες διαφυγής. Θυμάμαι ακόμα τα τραγικά ατυχήματα των Saarinen και Pasolini στη Monza. Τότε μπαίναμε στο Σαββατοκύριακο με τη σκέψη ότι κάποιοι ίσως να μη βγουν ζωντανοί. Σήμερα, η ασφάλεια έχει βελτιωθεί θεαματικά".

Liberty Media και το μέλλον

Με την είσοδο της Liberty Media, ο Poncharal βλέπει ευκαιρίες: "Έχουν τεράστια εμπειρία σε μάρκετινγκ και χορηγίες. Μπορούμε να μάθουμε πολλά. Αλλά το MotoGP και η F1 είναι διαφορετικοί κόσμοι. Το MotoGP είναι ριζωμένο στη μοτοσυκλέτα, η F1 στο αυτοκίνητο. Δεν θέλουμε μόνο ανάπτυξη· θέλουμε να μείνουμε ανταγωνιστικοί".

Poncharal

Το θέαμα του MotoGP

"Οι αγώνες μας είναι πιο συναρπαστικοί από την F1. Υπάρχουν συνεχείς μάχες και προσπεράσεις, βλέπεις το σώμα του αναβάτη να παλεύει στη σέλα – καθαρή αδρεναλίνη. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερη δουλειά στο κομμάτι της εικόνας και της κοινωνικής δικτύωσης".

Οι ομάδες σήμερα

Το ενδιαφέρον επενδυτών αυξάνεται: "Όλοι βλέπουν τι πέτυχε η Liberty στη F1 και περιμένουν κάτι ανάλογο. Υπάρχουν φήμες για ενδιαφέρον ακόμη και από οδηγούς όπως οι Hamilton και Verstappen. Αυτό ανεβάζει την αξία των ομάδων".

Οικονομικά και προκλήσεις

"Ένα ανεξάρτητο MotoGP team χρειάζεται περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Τα έξοδα χωρίζονται σε leasing μηχανών (5–7 εκατ.), προσωπικό (4 εκατ. για περίπου 60 άτομα) και αμοιβές αναβατών (περίπου 5 εκατ., ανάλογα με τα συμβόλαια)".

Poncharal

Το DNA του MotoGP

"Οι αναβάτες μας είναι οι μοτοσυκλετιστές-μονομάχοι του 2025. Το πάθος, ο κίνδυνος, η ένταση – είναι μοναδικά. Το MotoGP πρέπει να προσελκύσει νέους fans, χωρίς να χάσει την ταυτότητά του. Αυτό που έχουμε είναι ένα άθλημα ανθρώπων, γεμάτο ιστορίες και ήρωες. Σήμερα μόνο ο Marc Márquez είναι πραγματικό icon· πρέπει να δημιουργήσουμε κι άλλα".

Ο Poncharal αφήνει πίσω του μια κληρονομιά που άλλαξε το MotoGP: οικογενειακό πνεύμα, μάχη για την ασφάλεια, ανεξαρτησία και πάθος. Με την Tech3 σε νέα χέρια, το μέλλον προμηνύεται συναρπαστικό.