MotoGP: Joan Mir - Τώρα επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ

H επιστροφή της Honda στα MotoGP έφερτε τον Joan Mir στο φυσικό του στυλ φρεναρίσματος
Joan Mir
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

19/12/2025

Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής του μιλά για τη δύσκολη διαδρομή, το σημείο καμπής της σεζόν 2025 και γιατί νιώθει ξανά ο εαυτός του πάνω στη Honda RC213V.

Ο Joan Mir επέστρεψε φέτος στο βάθρο του MotoGP με τη Honda, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία του παρουσία με τη Suzuki. Μια επιστροφή που για καιρό έμοιαζε αβέβαιη, αν αναλογιστεί κανείς ότι στα δύο πρώτα του χρόνια με τη Honda είχε καταφέρει μόλις δύο τερματισμούς εντός δεκάδας.

Η σεζόν 2025 ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, ο Mir τερμάτισε μόλις σε έναν από τους έξι πρώτους αγώνες, με την κακοτυχία, τα συμβάντα και το υπερβολικό ρίσκο να συνεχίζουν να τον ταλαιπωρούν.

"Στο πρώτο μέρος της χρονιάς, το καλύτερο που μπορούσες να κάνεις με αυτή τη μοτοσυκλέτα ήταν μια έβδομη θέση", εξήγησε, "Αν κάποιος έκανε κάτι παραπάνω, ήταν λόγω συνθηκών ή περίεργων καταστάσεων. Αλλιώς, το πραγματικό δυναμικό ήταν να τα βάλεις όλα κάτω και να πάρεις μια έβδομη θέση.

"Στο Aragon ήμασταν έβδομοι. Αλλά εκτός αν έλειπε κάποιος, ήταν πολύ δύσκολο να κάνεις κάτι καλύτερο".

Ακολούθησε μια έκτη θέση στην Αυστρία, ανάμεσα σε νέες εγκαταλείψεις, όμως το πραγματικό σημείο καμπής ήρθε μετά την εισαγωγή των τελευταίων αεροδυναμικών και μηχανολογικών αναβαθμίσεων της RC213V στη Βαρκελώνη.

"Μετά τη Βαρκελώνη βελτιώσαμε λίγο την αεροδυναμική και τον κινητήρα. Αυτό ήταν κάτι που με ενοχλούσε πάρα πολύ. Και εκεί έκανα το 'κλικ'", είπε ο Mir.

Δύο αγώνες αργότερα, όλα έδεσαν στην Ιαπωνία. Στο Motegi, ο Mir χάρισε στην εργοστασιακή Honda το πρώτο της βάθρο στο MotoGP μετά τον Marc Marquez στο ίδιο σιρκουί το 2023, προσθέτοντας τη δική του επιτυχία σε μια σεζόν που είχε ήδη δει νίκη και βάθρο από τον Johann Zarco με την δορυφορική LCR Honda.

Joan Mir

Ο Ισπανός επανέλαβε το κατόρθωμα και στη Sepang, σε έναν αγώνα που ο ίδιος θεωρεί τον καλύτερό του για το 2025.

"Για το ίδιο το δυναμικό της μοτοσυκλέτας", εξήγησε. "Η Sepang παραδοσιακά δεν είναι καλή πίστα για αυτή τη μοτοσυκλέτα. Και αυτό που κάναμε εκεί ήταν κάτι πολύ σημαντικό.

"Κανονικά δυσκολευόμαστε με την πρόσφυση. Και η Sepang είναι μια πίστα με πολύ χαμηλό grip.

"Για να το αντισταθμίσουμε, έπρεπε απλώς να φρενάρουμε πάρα πολύ, ρισκάροντας περισσότερο από τους άλλους. Έπεσα στο sprint, οπότε δεν ήθελα να κάνω το ίδιο λάθος ξανά.

"Διαχειρίστηκα την κατάσταση πολύ καλά. Οπότε θα πω ότι η Sepang ήταν ο καλύτερός μου αγώνας".

Στη Μαλαισία, ο Mir ενθουσίασε τους φιλάθλους με τα θεαματικά, πολύ αργά φρεναρίσματά του, ένα φυσικό του χαρακτηριστικό που είχε αναγκαστεί να περιορίσει στα χρόνια της Suzuki.

"Με τη Suzuki αυτό δεν ήταν το στυλ", παραδέχτηκε. "Έπρεπε να προσαρμοστώ στη μοτοσυκλέτα, να κυλάω περισσότερο, να φρενάρω λίγο νωρίτερα και να αφήνω τα φρένα πιο νωρίς. Γιατί αυτή η μοτοσυκλέτα απαιτούσε τέτοιο στυλ.

Joan Mir

"Τώρα με τη Honda επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ. Όπως το είχα στη Moto3 και στη Moto2. Είναι κάτι που απολαμβάνω πολύ, να φρενάρω πολύ δυνατά και να 'ρίχνω' πραγματικά τη μοτοσυκλέτα στο έδαφος, αλλά είναι πολύ δύσκολο, γιατί ρισκάρω περισσότερο από τους άλλους και πρέπει να βρεις το όριο και την αυτοπεποίθηση.

"Μπορεί να προκαλέσει κάποιες πτώσεις, αλλά αν μπορέσω να οδηγώ με λίγο περισσότερο περιθώριο, μπορούμε να το ελέγξουμε".

Παρά τα βάθρα, ο υψηλός αριθμός μηδενικών αποτελεσμάτων, 21 στους 44 αγώνες, άφησε τον Mir μόλις 15ο στο πρωτάθλημα, πίσω από τον Zarco και τον team-mate του στη Honda, Luca Marini.

Ωστόσο, η συνολική "στροφή" στην απόδοση, που αποτυπώθηκε και στην άνοδο της Honda από το rank D στο C στο σύστημα παραχωρήσεων, του δίνει αισιοδοξία για το 2026.

"Ήταν μια χρονιά-κλειδί", κατέληξε. "Μια χρονιά όπου μπορέσαμε να γυρίσουμε την κατάσταση, από το λιγότερο στο περισσότερο.

"Ίσως περίμενα λίγο περισσότερο απ’ όσο ήλπιζα. Είχαμε πολλή κακοτυχία και καμία συνέπεια. Αλλά σε ό,τι αφορά την απόδοση, το δυναμικό του αναβάτη και το δυναμικό της Honda να αντιστρέψει την κατάσταση, ήταν μια πολύ θετική σεζόν.

"Τώρα χρειαζόμαστε ακόμη ένα 'κλικ', για να βρούμε περισσότερη συνέπεια και λίγο περισσότερες δυνατότητες. Γιατί αν πρέπει να πηγαίνω πάντα έτσι, στο όριο, θα είναι δύσκολο.

"Αλλά ελπίζω του χρόνου να ξεκινήσουμε από εδώ και να ανέβουμε".

 

Βιογραφία Marc Marquez: «Στα 12 ήμουν τόσο μικροκαμωμένος που χρειάστηκαν οριακές πατέντες στη μοτοσυκλέτα»

«Η μητέρα μου ξεσκόνιζε τους γιατρούς για την ανάπτυξή μου»
Βιογραφία Marc Marquez: «Στα 12 ήμουν τόσο μικροκαμωμένος που χρειάστηκαν οριακές πατέντες στη μοτοσυκλέτα»
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/12/2025

Διαβάζοντας την βιογραφία του Marc Marquez, ανακαλύπτει κανείς μικρά σημεία με μεγάλη όμως σημασία, τόσο για το χτίσιμο ενός πρωταθλητή από πολύ νωρίς, όσο και για την νοοτροπία μίας ολόκληρης χώρας, κυρίως όμως για την προσήλωση της οικογένειας αποκλειστικά στους αγώνες και στην βελτίωση του μικρού αθλητή. Ο Marc εξιστορεί:

Είναι δεύτερη χρονιά στο τοπικό, ιδιαίτερα σημαντικό πρωτάθλημα της Κατανολονίας και είναι μόλις 12 ετών, αγωνιζόμενος στα 125 με την Honda RS125R. Την προηγούμενη χρονιά είχε ανέβει από τα 50 κυβικά στα 125 όπου νικητής ήταν τότε ο Pol Espargaro. Ο Marc τερμάτισε δεύτερος στην πρώτη του χρονιά με την RS125!

Σημειώστε εδώ πως ένα τοπικό πρωτάθλημα έβγαζε σε κάθε φουρνιά αναβάτες για το παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Την δεύτερη χρονιά του στο GP της Καταλονίας έχει ήδη την στόφα του πρωταθλητή, αλλά η μοτοσυκλέτα είναι το μεγάλο του πρόβλημα. Στην εκκίνηση δεν πατά κάτω παρά μόνο όταν κάθεται στραβά με το ένα πόδι, πράγμα που το δυσκολεύει και έτσι δεν γίνεται να φεύγει κάθε φορά πρώτος.

Η ομάδα του είχε ήδη προσθέσει βάρος στην μοτοσυκλέτα και δέρμα στην φόρμα του για να έχουν το ελάχιστο που απαιτείται όμως από πλευράς εργονομίας δεν είχαν καταφέρει πολλά.

Τότε ήταν που μπήκαν στην διαδικασία να κοντύνουν το μήκος του ρεζερβουάρ κατά 15 ολόκληρους πόντους, για να μπορεί να φτάσει τα κλιπόν ο Marc και να μην δυσκολεύεται στην οδήγησή του.

Τότε ήταν που τον απελευθέρωσαν κιόλας.

Δεν κέρδισε απλά το τοπικό Πρωτάθλημα Ταχύτητας Καταλονίας στην κατηγορία των 125 κυβικών το 2005, αλλά κατατρόπωσε τους υπόλοιπους καθώς σε ορισμένους αγώνες κέρδιζε με 20 δευτερόλεπτα διαφοράς!

Τερμάτιζε μισή πίστα εμπρός από τους υπόλοιπους που είχαν όλοι τους, μοτοσυκλέτες με την ίδια ιπποδύναμη!

Παράλληλα η μητέρα του είχε πάρει σβάρνα τους γιατρούς υποβάλλοντας τον Marc Marquez σε κάθε γνωστή ιατρική εξέταση της εποχής εκείνης ψάχνοντας τρόπους να τον κάνει να ψηλώσει περισσότερο. Δεν τα κατάφερε, έκανε όμως τον δικό της αγώνα.

Εκείνη η χρονιά που κόντυναν το ρεζερβουάρ της μοτοσυκλέτας ενώ της είχαν προσθέσει βάρος, απελευθερώνοντας τον Marc, ο μικρός αθλητής εκτός από πρωταθλητής Καταλονίας στα 125 κυβικά της Ταχύτητας, πήρε και τον τίτλο στο Supermotard στην κατηγορία των 85 κυβικών.

Ο άνθρωπος που έκοψε τα 15 εκατοστά, ήταν ο Emilio Alzamora, που λίγα χρόνια πριν ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής στα 125 και απόδειξη ότι δάσκαλοι μπορούν να γίνουν λίγοι, όχι όλοι και δεν εξαρτάται η καριέρα τους ως δάσκαλοι από το τι πώς οδηγούν οι ίδιοι.

Την επόμενη χρονιά, μόλις στα 13, ο Marc Marquez πήρε ξανά το πρωτάθλημα της Καταλονίας και ήταν έτοιμος για το Ισπανικό Πρωτάθλημα CEV, τον προθάλαμο για τα MotoGP. Εκείνη την χρονιά τερμάτισε 8ος και ήταν ο νεότερος αναβάτης.

Το πρόβλημα των κιλών παρέμενε.

Από την ηλικία των 11 ετών ο Marc Marquez ήταν μόλις 29 κιλά σταθερά!
Για αυτό και η μητέρα του είχε γυρίσει όλους τους γιατρούς της Ισπανίας ψάχνοντας εκείνον που θα βοηθούσε τον γιό της να κερδίσει βάρος!

Στο CEV ο Alzamora έπρεπε να βρει τρόπο να προσθέσει 21 κιλά έρμα στην μοτοσυκλέτα με τρόπου που θα διατηρεί την ευελιξία της!

Μόλις 15 ετών, μπαίνει στα MotoGP με τον Alzamora να πιέζει για να μην περιμένει μέχρι τα 16…

Ετικέτες