MotoGP Κατάρ: Ολόκληρη η υπόθεση Ducati, δηλώσεις KTM, Aprilia, Suzuki & Honda

Υπάρχει μονάχα ένα πραγματικά μελανό σημείο
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/3/2019

Πριν τον αγώνα του Κατάρ είχατε δει πως η Ducati είχε ξεκινήσει την χρήση νέων αεροδυναμικών βοηθημάτων, έχοντας όμως πρώτα αναλύσει τους κανονισμούς ώστε να είναι βέβαιη πως δεν υπάρχει παρατυπία. Στους κανονισμούς που είναι αναρτημένοι στην FIM και μπορεί καθένας να τους δει, εκτός από την εκτενή αναφορά στα αεροδυναμικά βοηθήματα και στο τι επιτρέπεται και τι όχι, υπάρχει και αντίστοιχο σκίτσο όπως φαίνεται πιο κάτω, που δείχνει ακριβώς τις περιοχές που καλύπτουν οι κανονισμοί. Τα αεροδυναμικά βοηθήματα που εφάρμοσε η Ducati είναι εκτός των περιοχών αυτών. Εδώ όμως έρχεται το πρώτο σκαλοπάτι, πάνω στο οποίο πάτησαν οι τέσσερις αντίπαλοι που προέβησαν σε ένσταση και η οποία θα εξεταστεί τις επόμενες εβδομάδες σε συνεδρίαση στην Γενεύη. Στις 2 Μαρτίου δόθηκε σε όλους τους κατασκευαστές μία πρόσθετη οδηγία για αεροδυναμικά βοηθήματα που αποσαφηνίζει τους κανόνες για την χρήση τους ακριβώς στα σημεία που η Ducati έχει εφαρμόσει τα δικά της. Η οδηγία αυτή αναφέρει πως επιτρέπονται ΕΚΤΟΣ κι αν χρησιμοποιούνται για να αυξήσουν την κάθετη δύναμη από τον αέρα. Θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μονάχα για καλύτερη ψύξη του ελαστικού και για προστασία απέναντι σε βροχή και πέτρες. Εκεί, στο εκτός, βασίζονται οι τέσσερις που έκαναν την ένσταση και υπάρχει λόγος που είναι αυτοί οι τέσσερις και όχι άλλοι ή ακόμη καλύτερα, όλοι μαζί.

Καταρχήν δεν είναι καθόλου τυχαίο πως η οδηγία αυτή ήρθε τότε, λίγο πριν το Κατάρ, οκτώ μέρες πριν ο υπόλοιπος κόσμος αρχίσει να ασχολείται με τις φωτογραφίες των Ducati. Όπως καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός πως η ένσταση ήταν ήδη γραμμένη από τους τέσσερις, Aprilia, KTM, Suzuki, Honda: Αμέσως μετά τον αγώνα πήγαν στην επιτροπή των κριτών της FIM, υπέβαλλαν την καταγγελία τους και εκείνη απορρίφθηκε. Την ίδια στιγμή λοιπόν εμφάνισαν την ένστασή τους, έτοιμη γραμμένη, στέλνοντας το ζήτημα στο Εφετείο των MotoGP. Επί της διαδικασίας η συνέχεια έχει δύο δρόμους. Αν το Εφετείο στην συνεδρίασή του στην Γενεύη, αποφανθεί πως καλά έκαναν και απέρριψαν την καταγγελία οι κριτές στο Κατάρ, τότε το ζήτημα τελειώνει εκεί και δεν υπάρχει δικαίωμα από τις ομάδες να συνεχίσουν τον δικαστικό τους αγώνα. Αν το Εφετείο τους δώσει δίκαιο όμως, τότε η νίκη του Dovizioso στο Κατάρ θα τεθεί υπό καθεστώς ακύρωσης χωρίς να γίνει κάτι από την στιγμή που η Ducati έχει δικαίωμα να πάει το θέμα πιο ψηλά. Φανταστείτε το πως είναι η σειρά της να ασκήσει έφεση, μία των τεσσάρων δηλαδή και μία δική της. Πιο ψηλά από το Εφετείο των MotoGP είναι το CAS, είναι το δικαστήριο διαιτησίας που υπάγεται στο ICAS, το παγκόσμιο αγωνιστικό δικαστήριο. Το CAS συστήθηκε το 1984 και με 300 αντιπροσώπους από 87 χώρες καλύπτει κάθε άθλημα σε όλα του τα επίπεδα, φέροντας εις πέρας τριακόσιες υποθέσεις τον χρόνο κατά μέσο όρο. Με λίγα λόγια, αν το θέμα δεν σταματήσει σε λίγες εβδομάδες στο Εφετείο των MotoGP τότε θα πάρει πολύ καιρό να λυθεί και θα εμπλέξει σε δικαστικό αγώνα τους πέντε κατασκευαστές. Παράλληλα είναι άγνωστο τι θα γίνει τόσο με την νίκη του Dovizioso στο Κατάρ, όσο και με όλους τους υπόλοιπους αγώνες σε περίπτωση που η Ducati συνεχίσει να χρησιμοποιεί τα βοηθήματα περιμένοντας την απάντηση από το CAS. Αν ρωτήσει κανείς τους ίδιους, θα δει πως περιμένουν το θέμα να λήξει στην Γενεύη σε λίγο καιρό. Η ίδια ερώτηση προς τους υπόλοιπους κατασκευαστές όμως έχει άλλη απάντηση, καθώς είναι βέβαιοι πως η Ducati δεν χρησιμοποιεί τα συγκεκριμένα αεροδυναμικά βοηθήματα μονάχα για ψύξη.

ξεκάθαροι οι κανονισμοί -πριν την οδηγία της 2 Μαρτίου- για το που αναφέρονται:

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Petrucci πριν τον αγώνα που είπε στον David Emmett: We saw on television that it was for cooling down the rear tire but it is not like this. But I can’t tell you what it is for, because Gigi will get angry." Με λίγα λόγια, δεν είναι για ψύξη, αλλά δεν μπορώ να σας πω και γιατί είναι γιατί θα εκνευριστεί ο Gigi. Υπάρχει απάντηση της Ducati και σε αυτό, στην χιονοστιβάδα εξελίξεων που ακολουθήσε μετά τον αγώνα καλύπτοντας τον Petrucci με την έννοια πως ό,τι είπε το είπε για να ρίξει στάχτη... αυτό ήταν το νόημα. Ας κάνουμε εδώ μία ανακεφαλαίωση λοιπόν:

Κανένα πρόβλημα με τους κανονισμούς δεν υπάρχει με την τοποθέτηση των αεροδυναμικών βοηθημάτων κάτω από το ψαλίδι ή στις μπότες εμπρός. Το ζήτημα έχει ξεφύγει από εκεί και έχει αναδειχθεί σε θέμα χρήσης. Αν η Ducati τα χρησιμοποιεί για να αυξήσει την δύναμη του αέρα σταθεροποιώντας την μοτοσυκλέτα, τότε εναντιώνεται στην τεχνική οδηγία που στάλθηκε στις 2 Μαρτίου. Από την πλευρά της Aprilia εκεί βρίσκεται το πρόβλημα. Διότι εκείνο που έκαναν ήταν να πάρουν λεπτομερείς φωτογραφίες και να επανασχεδιάσουν ψηφιακά την πτέρυγα της Ducati κάτω από το ψαλίδι, τρέχοντας έπειτα προσομοιώσεις που τους έδειξαν πως τα αεροδυναμικά αυτά σταθεροποιούν την μοτοσυκλέτα. Αντίστοιχα υπάρχει δήλωση και από την KTM, μέσω του Pit Beirer που λέει πως είχε προειδοποιήσει την Ducati, πριν τον αγώνα. Είχαν προειδοποιήσει και την οργάνωση και τους κριτές, και να γιατί είχαν έτοιμη και την ένσταση! Οι τέσσερις λοιπόν δεν έχουν πρόβλημα με την ίδια την Ducati, περισσότερο το ζήτημα είναι απέναντι στους κανονισμούς και στο γεγονός πως δεν έχει αποσαφηνιστεί το ζήτημα στο βαθμό που έπρεπε να γίνει. Η ένστασή τους λοιπόν, σύμφωνα με τον Beirer σε χθεσινή δήλωσή του σε γερμανική αθλητική εφημερίδα, είναι μία λογική συνέχεια επί τις διαδικασίας που έχει ξεκινήσει καιρό τώρα.

«Βρισκόμαστε κατηγορούμενοι», συνέχισε ο επικεφαλής αγωνιστικού τμήματος της KTM, «πως μιλήσαμε μετά τον αγώνα, αλλά στην πράξη είναι μεγάλος ο όγκος όλων όσων πρέπει να εξετάσει κανείς και με τους υπόλοιπους τρεις είδαμε κάτι που μας παραξένεψε. Μία πτέρυγα που είναι πολυσύνθετη και όχι τόσο απλή όσο θα έπρεπε να είναι κάτι που απλά ανακατευθύνει αέρα για ψύξη. Μιλήσαμε με τον Τεχνικό Διευθυντή Danny Aldridge, του είπαμε τον προβληματισμό μας κι εκείνος διαφώνησε και είπε πως η πτέρυγα είναι εντός κανονισμών και πως αν θέλαμε μπορούσαμε να κάνουμε ένσταση. Όμως ένσταση γίνεται μονάχα κατά τον αγώνα! Να γιατί κινηθήκαμε με αυτό τον τρόπο! Δεν θέλουμε να χάσει την νίκη ο Dani, του αξίζει που κέρδισε και ήταν μία πολύ εντυπωσιακή νίκη. Μακάρι να μην την χάσει, όμως πρέπει να τραβηχτεί εδώ μία γραμμή και να δούμε ακριβώς τι συμβαίνει και τι επιτρέπεται».

Αντίστοιχα αυτός είναι και ο προβληματισμός της Suzuki ενώ χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Marquez που πρακτικά εναντιώνεται στην Honda λέγοντας πως δεν τον νοιάζει τι συμβαίνει με τα αεροδυναμικά, ο Dovizioso ήταν καλύτερος και αυτό έχει σημασία. Ας αφήσουμε για λίγο την Honda εκτός. Οι υπόλοιποι τρεις που εναντιώθηκαν στην Ducati δεν είχαν κάποιο λόγο να το κάνουν από πλευράς αποτελέσματος αγώνα, ίσως η Suzuki που βρέθηκε για λίγο να οδηγεί την κούρσα, όμως τόσο για την KTM όσο και για την Aprilia δεν θα άλλαζε κάτι αν ο Dovizioso δεν κέρδιζε ή αν ήταν πιο αργός. Πάλι θα ήταν ταχύτερος από τους ίδιους. Αλλού είναι το δικό τους πρόβλημα. Διότι από την στιγμή που τα ηλεκτρονικά είναι κοινά για όλους, το βάρος του σχεδιασμού και της ακριβής εξατομίκευσης έχει πέσει στα αεροδυναμικά. Είναι το νέο παιχνίδι των κατασκευαστών για να κλέβουν δέκατα και η Ducati είναι η μόνη εταιρία που ξεσήκωσε όλα τα παλιά κόλπα, τα έθεσε υπό νέα εξέταση και έριξε επάνω τους ακριβές εργατοώρες. Οι υπόλοιποι πολύ θα ήθελαν να μην εμπλακούν σε ένα τέτοιο πόλεμο εξέλιξης, και για αυτό αντιδρούν. Είναι οικονομικό το ζήτημα, είναι θέμα κόστους! Για την Honda από την άλλη είναι απλά ζήτημα γοήτρου. Δεν γίνεται ο κατασκευαστής που έχει φέρει τις μεγαλύτερες τεχνολογικές εξελίξεις, που το κιβώτιό της για παράδειγμα ήταν μία πενταετία εμπρός από όλους, να μην έχει κάτι που έχει ένας άλλος, ή να ακολουθήσει σε δρόμο που χάραξε η Ducati, ιδίως η Ducati. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση σε μία αντίστοιχη περίπτωση νωρίτερα στην σεζόν για την λάμα κάτω από το ψαλίδι, επίσης απέναντι στην Ducati, πως αυτά είναι «ξεπερασμένα πράγματα που η Honda έκανε πριν από δεκαετίες στα Superbike»!

Αυτοί είναι οι λόγοι που υπάρχει η ένσταση, αυτός είναι ίσως και ο λόγος που η Yamaha απουσιάζει από την ομάδα των τεσσάρων. Έχει άλλη στρατηγική. Αν δει πως δουλεύει το σύστημα της Ducati και πως πέρασε από την τρικλοποδιά της τεχνικής οδηγίας στις 2 Μαρτίου, τότε μπορεί να είναι και η πρώτη που θα το εφαρμόσει!

Πάμε για την δεύτερη και τελευταία ανακεφαλαίωση: Το ζήτημα δεν είναι νέο, αναφερθήκαμε πρώτη φορά πριν τον αγώνα εδώ. Απασχολεί τους κατασκευαστές καιρό και για αυτό υπήρξε αποσαφήνιση από την Dorna. Δεν τους κάλυψε όλους. Είναι πολύ δύσκολο να αποδειχτεί για πιο λόγο εφαρμόζεται από την Ducati η πτέρυγα. Αν επηρεάζει την σταθερότητα της μοτοσυκλέτας τότε είναι παράτυπη, αν όχι, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Όλα δείχνουν πως ο πραγματικός λόγος είναι αυτός, πως δεν είναι εκεί μονάχα για ψύξη. Η Ducati από την αρχή της χρονιάς ψάχνει διάφορες λύσεις για παραπάνω σταθερότητα εκτός ηλεκτρονικών, για καλύτερη επιτάχυνση στην εκκίνηση επίσης και ο τομέας των αεροδυναμικών βοηθημάτων κρύβει ένα μεγάλο πεδίο δράσης. Αυτό όμως δεν θα έπρεπε να αποτελεί πρόβλημα. Διότι το ζήτημα τώρα των υπολοίπων, (φαίνεται να) είναι πώς να σταματήσουν μία ακριβή εξέλιξη, οι πρώτοι κανονισμοί στα αεροδυναμικά βοηθήματα μπήκαν άλλωστε για ακριβώς αυτό τον λόγο…

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.