MotoGP Liqui Moly Teruel: Κορυφαία οδήγηση από Morbidelli

…και τραγωδία για την Honda
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

25/10/2020

Για άλλη μια φορά ο καιρός έβαλε τις ομάδες να ρισκάρουν με την επιλογή των ελαστικών, καθώς σε σχέση με τον προηγούμενο αγώνα είχαμε περισσότερη ζέστη και την ίδια στιγμή ο ρυθμός όλων των αναβατών ήταν σαφώς ταχύτερος. Έτσι η επιλογή του Medium εμπρός και του Soft πίσω δεν ήταν πλέον μονόδρομος, καθώς υπήρχε η ανησυχία πως το κράτημά τους θα πέσει πολύ πιο γρήγορα και απότομα αυτή τη φορά. Με εξαίρεση τον Nakagami που στα FP4 είχε καταφέρει με soft πίσω ελαστικό που είχε ήδη 20 γύρους να είναι το ίδιο γρήγορος, οι αναβάτες της Yamaha και της Suzuki δοκίμασαν medium πίσω ελαστικό, όπου ο Joan Mir ήταν πάρα πολύ γρήγορος. Το ίδιο δοκίμασαν και οι εργοστασιακοί αναβάτες της Ducati όπου στο πρωινό ζέστα πριν τον αγώνα ήταν μέσα στην πεντάδα. Όμως οι χρόνοι ήταν πάνω από το 1:48 όπου και πάλι ο Nakagami ήταν ταχύτερος όλων. Οπότε το στοίχημα για τους αντίπαλους του Ιάπωνα ήταν στη διάρκεια του soft πίσω ελαστικού της Honda μετά την μέση του αγώνα, ελπίζοντας πως αυτό θα ρίξει τον ρυθμό του και θα καταφέρουν να του κλέψουν μια διαφαινόμενη εύκολη νίκη. Μόνο που όπως ξέρουμε φέτος κάθε αγώνας είναι ένα αυτοτελές επεισόδιο, με τους ίδιους ηθοποιούς σε εντελώς διαφορετικούς ρόλους! Τελικά οι μόνοι που πήραν το ρίσκο με τα ελαστικά ήταν ο Alex Rins που επέλεξε Soft-Soft, ο Morbidelli με Medium-Medium και ο Alex Marquez που ξεκίνησε τον αγώνα με Hard-Soft, όταν όλοι οι άλλοι έμειναν στη σιγουριά του Medium-Soft εμπρός-πίσω.

Με την Honda να έχει πάρει την 800η νίκη της στα Grand Prix λίγα λεπτά πριν στην Moto3 με τον Massia, όλων τα μάτια στην εκκίνηση ήταν στην LCR του Ιάπωνα. Ο οποίος λύγησε από το βάρος της πίεση και έπεσε λίγες στροφές μετά την εκκίνηση καταστρέφοντας κάθε ελπίδα να βρεθεί Ιάπωνας στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου μετά από 16 χρόνια, αλλά και να μπει στο παιχνίδι του τίτλου. Κερδισμένοι από την εκκίνηση ήταν ο Zarco και ο Mir με τον πρώτο να ανεβαίνει στην 3η θέση και τον Mir στην 5η. Όμως από τον τρίτο γύρο και μετά, καλό θα ήταν να παρακολουθείς τον Marquez που ζέστανε το σκληρό εμπρός ελαστικό του και άρχισε να περνά όποιον ήταν μπροστά του φτάνοντας στην 6η στον τέταρτο γύρο! Ο Morbidelli εμπρός οδηγούσε καταπληκτηκά και σπάζοντας το ρεκόρ αγώνα του Lorenzo άνοιξε το πακέτο των έξι πρώτων αναβατών από τους υπόλοιπους με τον Alex Rins σταθερά πίσω του. Την ίδια στιγμή ο Quartraro είχε μείνει πίσω έχοντας περισσότερο το μυαλό του στα KTM που είχε στην ουρά του παρά στην μάχη εμπρός.

Και καλά έκανε διότι ο Esparagaro τον πέρασε, ρίχνοντας τον Γάλλο άλλη μια θέση πίσω. Δεκαέξι γύρους πριν το τέλος έγινε ξεκάθαρο πως ο Mir και Marquez θα ήταν η μεγάλη απειλή προς το τέλος του αγώνα. Όμως το θρίλερ για τη Honda ήθελε να χάνει από τον αγώνα και τον Alex Marquez από πτώση στον 10 γύρο τη στιγμή που είχε περάσει τον Zarco και κυνηγούσε την πρώτη τριάδα. Αγώνας που θα θέλουν να ξεχάσουν γρήγορα ήταν για τον Dovizioso και τον Quartraro που είδαν την Aprilia του Aleix Espargaro να τους προσπερνά! Δυστυχώς για τον αναβάτη της Aprilia ο κινητήρας δεν άντεξε την πίεση… Έχουμε φτάσει δύο μόλις γυρους πριν πέσει η καρό σημαία και ο Morbidelli δίνει μαθήματα ταχύτητας και σταθερότητας στους υπόλοιπους με τα Suzuki του Rins και του Mir να τον παρακολουθούν σε απόσταση την ίδια στιγμή ο Zarco έκανε μερικά φοβερά dog-fight με τις KTM του Espargaro και κυρίως του Olivera. Στο τέλος ο Γάλλος κατάφερε να κρατήσει την 5η θέση πάνω στην γραμμή του τερματισμού!  

Αποτελέσματα αγώνα

 

1              Franco Morbidelli           ITA         Petronas Yamaha (YZR-M1)

2              Alex Rins             SPA        Suzuki Ecstar (GSX-RR)

3              Joan Mir              SPA        Suzuki Ecstar (GSX-RR)

4              Pol Espargaro    SPA        Red Bull KTM Factory (RC16)

5              Johann Zarco     FRA        Reale Avintia Ducati (GP19)

6              Miguel Oliveira                POR       Red Bull KTM Tech3 (RC16)

7              Maverick Viñales             SPA        Monster Yamaha (YZR-M1)

8              Fabio Quartararo             FRA        Petronas Yamaha (YZR-M1)

9              Iker Lecuona      SPA        Red Bull KTM Tech3 (RC16)

10           Danilo Petrucci ITA         Ducati Team (GP20)

11           Cal Crutchlow    GBR       LCR Honda (RC213V)

12           Stefan Bradl       GER        Repsol Honda (RC213V)

13           Andrea Dovizioso            ITA         Ducati Team (GP20)

14           Tito Rabat           SPA        Reale Avintia Ducati (GP19)

15           Bradley Smith   GBR       Factory Aprilia Gresini (RS-GP)

 

DNF--------------------------------------------------------------

                Aleix Espargaro                ITA         Factory Aprilia Gresini (RS-GP)

                Alex Marquez   SPA        Repsol Honda (RC213V)

                Francesco Bagnaia           ITA         Pramac Ducati (GP20)

                Jack Miller          AUS       Pramac Ducati (GP20)

                Brad Binder        RSA        Red Bull KTM Factory (RC16)

                Takaaki Nakagami           JPN        LCR Honda (RC213V)

 

Motul WSBK & MotoGP – Το θρυλικό Assen θα συνεχίσει να γράφει ιστορία

Παραμένει ως γύρος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, μέχρι και το 2031 τουλάχιστον
motomagMotul WSBK – Το θρυλικό Assen θα συνεχίσει να γράφει ιστορία
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

2/5/2024

Τα Motul WSBK ανακοίνωσαν την ανανέωση του συμβολαίου με την θρυλική πίστα του Assen, η οποία θα συνεχίσει να αποτελεί μέρος του προγράμματος τουλάχιστον μέχρι και το 2031, ενώ αντίστοιχη επέκταση θα ισχύσει και στα MotoGP.

Μετά την ολοκλήρωση του ολλανδικού γύρου για το 2024, η πίστα TT του Assen και τα Motul WSBK, όπου έδωσαν το παρόν 56.734 θεατές κατά την διάρκεια του τριημέρου, οι δύο πλευρές ανακοίνωσαν την συνέχιση της συνεργασίας τους. Εξασφαλίζεται έτσι, ότι o “Καθεδρικός Ναός της Ταχύτητας”, ο οποίος μετρά ήδη πάνω από 30 χρόνια συνεχούς παρουσίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK, θα συνεχίσει να γράφει την δική του ιστορία.

Η πίστα του Assen φιλοξενεί τα Motul WSBK από το 1992, με την μόνη χρονιά που δεν έλαβε χώρα αγώνας εκεί να είναι το 2020, που ο COVID είχε επιβάλει τους δικούς του κανόνες. Αποτελεί μάλιστα την έδρα μερικών εκ των αναβατών που αυτή τη στιγμή αγωνίζονται στην μεγάλη κατηγορία, όπως των Michael van der Mark και Jeffrey Buis, αλλά και ανερχόμενων ταλέντων όπως οι Loris Veneman και Glenn van Straalen. Ο τελευταίος μάλιστα, σημείωσε φέτος την πρώτη του νίκη στην κατηγορία WSSP.

Η ανανέωση αυτή, αφορά και τα MotoGP, για τα οποία η πίστα TT αποτελεί έναν κομβικό σταθμό στην ιστορία τους, από το 1949 όταν ο θεσμός ξεκίνησε την πορεία του, με μόνη χρονιά που τα εργοστασιακά πρωτότυπα δεν ταξίδεψαν μέχρι εκεί να είναι… καλά το μαντέψατε, το 2020. Αρχικά, οι αναβάτες των GP αγωνίζονταν στους δημόσιους δρόμους της ολλανδικής πόλης, στην ίδια χάραξη που χρησιμοποιούνταν ήδη από το 1926 για το Ολλανδικό TT. Το 1955 ήταν η χρονιά που η πίστα θα έπαιρνε εν μέρει την μορφή που γνωρίζουμε σήμερα, κρατώντας ένα τμήμα από τον δημόσιο δρόμο, δίνοντας όμως χώρο για πτώσεις.

Από τότε, πέρασαν τόνοι νερού από το αυλάκι, που το μετέτρεψαν σε ποτάμι. Όσες, όμως, αλλαγές και να έχουν γίνει στην πάροδο των χρόνων, ο “Καθεδρικός της Ταχύτητας” παραμένει ένας ιστορικός σταθμός για το Παγκόσμιο στερέωμα των αγώνων μοτοσυκλέτας, έχοντας γράψει τα δικά του ξεχωριστά κιτάπια, στις χρυσές σελίδες του αθλήματος.

Ετικέτες